Sarina“Anong ibig sabihin nito? Bakit kailangang may kasal?” ang nagtatakang tanong ko. Oo at natanong ko ang aking sarili kung kaya ko bang makipag chukchakan sa hindi ko asawa, pero hindi din sumagi sa isipan ko na sasamahan niya ng salitang kasal ang aming kasunduan.“Nakita at nabasa mo na, bak
SarinaIsang Linggo na kaming nagsasama ni Maximus pero hindi pa rin niya naman ako pinapakialamanan. Medyo nagulat ako dahil kahit na magkatabi kami sa pagtulog ay ni hindi niya ako niyayakap. Naka process na ang aming kasal at hindi ko alam kung nasa matino pa ba siyang pag-iisip o ano. Dahil sa k
SarinaHala, ano itong nararamdaman ko? Ganito ba talaga ang pakiramdam?Hindi naman ako inosente at nakaranas na rin akong maging intimate sa dati kong nobyo hindi nga lang all the way, pero iba ang pakiramdam na ibinibigay sa akin ng kamay ni Maximus. “You were saying, love?” ang tanong niya. Nakap
SarinaAng damuho! Heto ako sa isang bakanteng table sa coffeeshop na pinagbilhan ko ng kape ng manyakol na si Maximus at pinapanood siya at ang babaeng sakang na Midori ang pangalan habang nag-uusap. Nakikita kong manaka naka ang naging pagpahid nito ng kanyang mata na akala mo may luha na invisibl
MATURE CONTENT!!Sarina“Subukan mo Sarina na iwan ako ulit, malalaman mo ang hinahanap mo,” galit na sabi ni Maximus pero hindi ko naman siya pinansin at sige lang ang pag scroll ko sa aking cellphone. “Nakikinig ka ba?” tanong niya pero ganun pa rin, wapakels ako. Bakit ko naman iintindihin ang is
Sarina“Love, I need to go to the office,” sabi ni Maximus. Monday morning at kasalukuyan kaming nagbe-breakfast. Ako ang naghanda dahil wala si Manang Lisa, may importante daw itong kailangang attend-an para sa anak niya. Okay lang naman dahil marunong naman ako sa gawaing bahay.“Okay,” ang maikli
Sarina“Grandma,” ang bati ni Maximus. Nasa condo kami at kakarating lang ng kanyang lola. Ilang na ilang ako at hindi ko malaman ang gagawin dahil nakatingin ito sa akin at sa kamay kong hawak hawak ng apo niya. “Good morning po,” Syempre ay bumati na rin ako, baka sabihin ay wala akong galang. Tu
Sarina“Congratulations Mr. Lardizabal!” sabi ng therapist niya dahil finally, pwede na siyang maglakad ng normal. Masaya ako para kay Maximus dahil talaga namang mahirap ang nakaupo lang sa wheelchair tapos ay hindi pa magawa ang mga bagay na gustong gawin. Hindi na rin ako makapaghintay sa nalalap
Chancy“Ano, bro? Kamusta?” bungad ni Wilson nang pumasok ako sa isang private room sa loob ng club na pag-aari lang naman niya. Tulad ng dati, nakaupo siya sa pinaka-gitna ng mahabang leather couch, hawak ang isang basong may yelo at dark liquor, habang bumabalot sa paligid ang usok ng mamahaling c
GiannaKung tutuusin, pwede naman ako sa bahay ng nanay ko. Mas matipid, mas may kasama pa ako. Pero maliit lang ang space doon at hindi magkakasya ang mga gamit ko. Ilang beses ko na siyang niyaya na manirahan na lang sa condo ko, pero consistent ang sagot niya, ayaw niya.Ang dahilan?"Paano ka ma
Gianna“Mama naman, kung ano-ano ang sinasabi niyo eh ang aga-aga pa…” Hinila ko ang plastic ng tasty at kumuha ng isang hiwa. Pinahiran ko ito ng makapal na Nutella bago kinagat habang nakabusangot.Kung bakit kasi ang tiyaga ko ring umuwi dito para bisitahin siya kahit na alam kong ganito ng ganit
Chancy“Kuya, hindi pa nga nag-iisang taon si Eithan, may kasunod na agad?” gulat kong tanong nang ibalita ni Kuya Chanden ang tungkol sa pagbubuntis ni Ate Noelle. Kakakasal lang nila ulit, tapos- boom, buntis agad?“Ano naman ngayon? Paano kami manganganak taon-taon ng ate mo para mahabol ang walo
Hi dear readers!Salamat po sa patuloy niyong pagsubaybay sa istorya ng pamilya Lardizabal.Nagbibigay motivation po sa akin ang like, comment at gem votes niyo dahil alam ko na may nag-aabang ng mga susunod na kabanata. Sana po ay ipagpatuloy niyo lang po iyon dahil isa ang mga 'yan sa motivation
Noelle“Ughh…” ungol ko ng dahan dahan kong idilat ang aking mga mata. Nagtaka ako ng makita na wala si Chanden sa tabi ko. Tumihaya ako at tsaka nilibot ang tingin sa aking paligid ngunit biglang parang umikot ang lahat ng nakikita. Agad akong napapikit at kahit na ganon ay parang dama ko pa rin an
NoelleNasa hotel pa kami matapos ang engrandeng pagdiriwang. Tapos na ang selebrasyon, nakaalis na rin ang mga bisita. Tahimik na ang paligid, at ang bawat miyembro ng aming pamilya— pamilya ko at pamilya ni Chanden ay kaniya-kaniyang balik sa kanilang mga hotel rooms.Ngayong gabi, kaming dalawa l
Third PersonMainit ang ilaw sa loob ng malawak na event hall. Puno ito ng puting bulaklak, crystal chandeliers, at mga mesa’t upuang may ginto at ivory na palamuti. Sa gitna, isang mahaba at malinis na aisle na may pulbos na rosas na petals ang tila daan papunta sa pangarap.Nasa unahan si Chanden,
Chanden"Kuya, ano ka ba? Bakit ba hindi ka mapakali diyan?" tanong ni Chancy, suot ang tailored suit na halatang pinaghandaan talaga. Palakad lakad kasi ako sa loob ng hotel room kung nasaan kami naroroon ngayon.Napahinto ako sa paglalakad paikot ng kwarto at saglit na tumingin sa kanya."Hindi mo