Sa wakas at matitigil na rin ang kahibangan ni Melody. Go for the interview!
Hindi niya ako pinili.Hindi niya ako minahal.At ngayong nakatayo siya sa harap ko, ang tanong lang sa isip ko ay bakit pa siya nandito?Sinundan ko ang bawat galaw niya. Ang pagkabig ng pinto. Ang pagbagsak ng kahoy na iyon na parang naghuhudyat ng isa na namang laban sa pagitan naming dalawa. Wal
EstellaBigla akong napabalikwas ng bangon nang biglang bumukas ang pinto at doon lumitaw si Chansen, parang eksenang sinadya para manggulo ng mood. Walang kaabog-abog, walang katok, basta na lang pumasok na akala mo ay bahay niya lang ‘to. Well technically, oo. Pero sana man lang may respeto sa per
Sa isip ko, no matter how bull$shit my family is, meron pa rin magagandang mga bagay na nangyayari sa akin.Pero hindi.Hindi ko agad natanggap ang alok. Hindi ko maialis sa isip ko ang isang tao, siya. Si Nash. Ang teacher ko. Ang boyfriend kong lihim. Ang lalaking akala ko ay para sa akin.Oo, ala
EstellaBwisit! Nakakainis! Nakakabaliw!Ang akala mo kung sinong hari kung makapagsalita!Pabalibag kong sinara ang pinto ng guest room, pero hindi naman natinag dahil sa tibay. Kasing tibay ng mukha ng nagpagawa. Ayan ha! Hindi lang ikaw ang marunong magdabog, Chansen! Kung akala niya matatakot ak
Pilit niyang pinapadama sa akin na kaya niya akong intindihin.Kaya ang iniisip ko noon, baka nga sinadya niyang makita kami ni Maui kinaumagahan matapos ang lahat ng nangyari. Para masira kami. Para siya ang piliin ko. Para sa kanya ako mapunta."Kung naalala mo na ay makakaalis ka na," malamig na
ChansenIlang minuto pa akong nanatili sa lanai. Ang hangin ay malamig pero wala pa ring lamig na pumapawi sa init ng konsensya ko. Alam kong mali ako. At kahit hindi na siya magpatawad, kailangan ko pa ring subukang humingi ng tawad.Kahit minsan, hindi ko siya narinig na nagtaas ng boses. Kahit il