Ang saya na ng usapan eh..
Gianna“Na-finalize na ba ang sa arena?”Nag-angat ako ng tingin mula sa pagkakayuko sa plano. Halos mapatigil ako sa paghinga nang ma-realize kong si Sir Patrick na pala ang nasa tabi ko. Ni hindi ko namalayan na nakalapit na pala siya, ganun yata talaga kapag abot-langit na ang focus.“Yes po,” na
Napabuntong-hininga ako at pinisil ang nose bridge ko.“Fine. There's this man. Mayaman. At... aaminin kong gwapo.”“Drop the name already,” mabilis na sabat niya, halos sumisigaw na sa excitement.“Bakit ba napaka-iksi ng pasensya mo?” natatawa kong tanong habang tinatakpan ng throw pillow ang mukh
GiannaMababaliw talaga ako kay Chancy sa mga ginagawa niya. Gabi-gabi, araw-araw, parang sinusubok niya ang pasensya at katinuan ko. Why is he so persistent? Lahat ng kilos niya, may kahulugan. Pero wala naman siguro siyang gusto sa akin, 'di ba? I mean… I’m just Gianna. Ka-CWB lang, as in Client w
ChancyNakasandal ako sa couch sa aking silid habang hawak ang isang baso na may lamang alak, nakatitig sa labas ng balcony habang unti-unting lumalalim ang gabi.Hindi ko na siya sinundan. Hindi dahil ayoko. Gusto ko lang na maramdaman niyang nirerespeto ko ang kagustuhan niya.No-commitment, no-st
“Para hindi mo ako laging tinataboy. You intrigue me."Tumikhim ako, pilit pinapakalma ang sarili. “Chancy, akala ko ba lunch lang ’to?”“Lunch nga. Pero bakit hindi natin sabayan ng kaunting honesty?”Napapikit ako sandali. Focus, Gianna. Huwag mong hayaang hilahin ka niya sa lambing niyang walang
GiannaTahimik lang akong sumunod kay Chancy habang patuloy pa ring nagwawala sa loob ko ang kanina pa hindi mapakaling kaba. Hindi ko alam kung dahil ba ito sa sobrang lapit namin kani-kanina lang… o dahil alam kong wala akong kontrol sa sarili ko kapag siya ang kaharap.Pumasok kami sa isa sa mga
GiannaMaya-maya, bigla siyang nagsalita ulit, ngunit ngayon ay mas seryoso na ang kanyang tinig.“Gianna…”Napalingon ako sa kanya habang pilit kong pinapakalma ang mabilis na tibok ng puso ko. “Oh?”“You’ll end up in my room eventually,” ani niya, sabay angat ng tingin sa akin. Wala na ang pamilya
GiannaNapatingin siya sa layout ng seating arrangement. “Dito sa bandang kaliwa,” sabay turo niya sa blueprint, “gusto kong gawing retractable ‘yung bleachers. Para kung may mas malaking event, mas flexible ang space.”Tumango ako habang pinagmamasdan ang bahagi ng plano na tinutukoy niya. “Pwede ‘
GiannaHindi nagtagumpay si Chancy na magmaneho. Ako lang ang pwedeng gumamit ng sasakyan ko at wala nang iba. Hindi dahil sa wala akong tiwala sa driving skills niya, kundi dahil... ayoko lang. Ayokong maramdaman niyang may kontrol siya sa kahit na ano na may kinalaman sa akin.Sa totoo lang, nagul