Library
Maghanap
Home / Romance / Contract of Hearts / CHAPTER 45

Share

CHAPTER 45

Author: EmotionlessMissK
last update Huling Na-update: 2025-05-10 09:10:55

AMARA'S POINT OF VIEW

Hindi ko alam kung ilang segundo lang ba o ilang oras na ang lumipas pero ang tanging naririnig ko ay ang tunog ng puso ko. Malakas. Parang gusto nang kumawala. Nakatitig ako sa kanya habang unti-unting lumalapit si Killian, hawak pa rin ang magkabilang gilid ng mukha ko. Wala siyang sinasabi. Wala rin akong masabi. Para kaming nasa loob ng isang eksenang walang ibang karakter. Walang audience. Walang distraction. Kaming dalawa lang.

Huminga siya nang malalim. Hindi niya inalis ang titig sa mata ko. Ramdam ko ang init ng palad niyang nakakapatong sa pisngi ko. Gusto ko sanang magsalita pero parang hindi ko maigalaw ang dila ko. Parang napako ako sa pwesto ko.

“Amara,” bulong niya. “Can I?”

Hindi ko na kailangan pang sumagot. Sa pagkakahawak niya sa akin, sa paraan ng pagtitig niya, alam kong pareho kaming huminto sa pagtakbo. Parang nag-slow motion ang lahat. Parang tumigil ang mundo.

Lumapit siya. Marahan. Gusto niyang sigurado. At nang magdikit ang labi niya s
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • Contract of Hearts   CHAPTER 133: Healing Song

    **ALTHEA'S P O V** Simula nung nangyari ang lahat, parang ibang tao na ako. Parang may pumutol ng isang parte ng pagkatao ko at iniwan akong naglalakad sa mundo na hindi alam kung saan pupunta. Pero isang bagay ang hindi ko kayang iwanin kahit anong sakit ang dinadala ko at yun ay ang musika. Nagising ako isang umaga na mas maliwanag ang araw kaysa sa mga nakaraang linggo. Narinig ko yung mga ibon na kumakanta sa labas ng bintana. Sa unang pagkakataon, hindi ko agad naramdaman yung mabigat na pakiramdam sa dibdib ko. Bumangon ako at nilapitan ang gitara ko na ilang linggo kong iniwasan. Pinagmasdan ko yung mga gasgas sa kahoy at mga kwerdas na parang nangungulit sa akin. “Okay,” bulong ko sa sarili ko. “Subukan natin ulit.” Dahan dahan kong tinugtog ang mga chords. Sa una, parang wala akong maramdaman. Para lang akong robot na gumagalaw. Pero habang tumatagal, parang bumabalik yung init sa mga daliri ko. Isinara ko yung mga mata ko at pinakawalan ko lahat ng sakit ko sa mga sali

  • Contract of Hearts   CHAPTER 132: Miscarriage

    **ALTHEA'S P O V** Nandito ako ngayon sa ospital, nakahiga, nakatitig sa kisame na puting puti na parang walang katapusan. Sobrang tahimik ng kwarto pero ang ingay ng utak ko. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula o paano ko tatanggapin ang nangyari. Hindi ko alam na buntis ako. Hindi ko alam na may maliit palang buhay na nagsisimulang mabuo sa loob ko. Hanggang nangyari yung isang araw na akala ko normal lang. Nagmamadali akong bumaba sa hagdan kasi may naiwan akong cellphone sa kotse. Pumalya ang hakbang ko at bago ko pa maisalba ang sarili ko, nahulog ako. Hindi naman grabe ang bagsak ko. Masakit oo pero kaya ko. Tumayo pa ako at nagpanggap na okay lang ako. Pero pagdating ng gabi, naramdaman ko na may kakaiba. Sobrang sakit ng puson ko. At biglang dumugo ako. Agad akong dinala ni Adrian sa ospital. Hindi na siya nagsalita buong biyahe. Ako naman, tahimik lang. Hindi ko alam kung dahil takot ako o dahil naguguluhan ako. Pagdating sa ospital, sinabihan ako ng doktor na kailang

  • Contract of Hearts   CHAPTER 131: Lessons

    **ALTHEA'S P O V** Anim na buwan na mula nung lumipat ako kasama si Adrian at pakiramdam ko para akong tumalon mula sa eroplano nang walang parachute. Ang daming araw na gigising ako na punong puno ng energy, handang harapin lahat ng pwedeng mangyari. Pero may mga araw din na parang gusto ko na lang bumalik sa bahay nina Mama at Daddy, matulog, at hayaang sila ang mag solve ng lahat ng problema ko. Simula nung lumipat kami, natutunan ko na hindi pala biro ang buhay matanda. Hindi porke may sariling bahay na ako, ibig sabihin adult na agad ako. May mga araw na parang gusto ko sumigaw kasi kahit simpleng bayarin sa kuryente at tubig, parang sobrang bigat. Naranasan ko rin yung mawalan ng tubig ng dalawang araw kasi hindi ko nabayaran agad yung bill. Akala ko simple lang yun pero ang hirap pala maligo at maghugas ng pinggan na puro tissue lang at mineral water ang gamit. Isang umaga, nagising ako na parang puyat na puyat ako. Hindi ko maintindihan kung bakit. Tapos biglang napansin ko

  • Contract of Hearts   CHAPTER 130: Moving In Together

    **ALTHEA'S P O V** Nakatitig ako sa mga kahon na nakatambak sa sala ng bagong apartment namin ni Adrian habang kinakabahan at natutuwa nang sabay. Parang hindi pa rin totoo na dumating na talaga sa puntong ito ang buhay ko. Simula nung teenager ako, akala ko hindi ko kailanman makakamit ang ganitong kalayaang ako mismo ang bumuo. Ngayon, heto ako, bitbit ang mga gamit ko, kasama ang taong mahal ko, sa lugar na kami ang may sariling rules. “Love, sigurado ka na ba?” tanong ni Adrian habang nilalapag yung isang kahon na punong puno ng mga notebooks ko. “Hindi pa huli ang lahat kung gusto mong bumalik sa bahay niyo.” Napatingin ako sa kanya at ngumiti. “Adrian, matagal ko nang gusto ito. Hindi sa gusto kong iwan sina Mama at Daddy, pero gusto ko rin maranasan kung paano tumayo sa sarili kong paa.” Tumango siya, pero halata sa mukha niya na may konting kaba pa rin. “Hindi ko lang kasi gusto na isipin mong pinilit kita dito. Gusto kong sigurado ka.” Nilapitan ko siya at niyakap ko siy

  • Contract of Hearts   CHAPTER 129: Dad Test

    **ALTHEA'S P O V** Umaga pa lang, ramdam ko nang may kakaiba kay Daddy. Tahimik siya habang nagkakape sa kusina, hindi tulad ng dati na kahit paano eh nagbibiro o kaya nagtatanong tungkol sa schedule ko. Pinagmamasdan ko siya habang iniikot niya yung kutsarita sa mug niya, nakatitig lang sa abot-tanaw sa bintana. Parang may iniisip na malalim. “Dad?” sabi ko, dahan dahan. “Okay ka lang ba?” Hindi niya agad ako sinagot. Huminga muna siya nang malalim bago siya tumingin sa akin. “Anak, pwede ba tayong mag usap mamaya?” Napakunot noo ako. “Eh bakit po hindi ngayon?” “May kailangan lang akong ayusin. Pero mamayang gabi, gusto ko makausap ka.” Nang marinig ko yun, parang sumikip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung dapat ba akong kabahan o hindi. Pero sa tono niya, parang seryoso. Buong araw, hindi ko maiwasan isipin kung ano kaya yung gusto niyang pag usapan. Hindi naman kami nag aaway ni Daddy. Minsan nagkaka tampuhan pero hindi siya yung tipong tahimik ng ganyan. Parang lumipas yung

  • Contract of Hearts   CHAPTER 128: Approval

    **ALTHEA'S P O V** Napatingin ako kay Mama habang nakaupo kami sa maliit naming dining table sa bahay na inuupahan ko malapit sa studio. Dalawang tasa ng tsaa ang nasa gitna namin, at sa pagitan naming dalawa ay yung sulat ni Adrian na isinulat niya para sa akin. Hindi pa rin ako makapaniwalang dumating na ako sa puntong ito. Minsan, parang panaginip lang ang lahat. Pero totoo ito. Totoo ang saya ko. Totoo ang pagmamahal ko. At ngayon, kailangan ko ng isang bagay na mas mahalaga pa sa kahit anong award o karangalan. Ang basbas ni Mama. Tahimik lang si Mama. Pinagmamasdan niya ako, para bang binabasa niya ang buong laman ng puso ko gamit lang ang tingin niya. Ramdam ko yung tensiyon sa pagitan naming dalawa. Hindi dahil galit siya o tutol, kundi dahil alam kong para kay Mama, malaking bagay ito. Hindi lang basta boyfriend. Hindi lang basta pangkaraniwang relasyon. Ito na yung lalaking gusto kong makasama habambuhay. “Ano sa tingin mo, Ma?” mahina kong tanong habang naglalaro ang mga

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status