Beranda / เมือง / Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+) / บทที่ 95 : ความฝันของเจนิส (18+)

Share

บทที่ 95 : ความฝันของเจนิส (18+)

Penulis: L.sunanta
last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-07 01:49:15

ภาษากายบอกว่าความหฤหรรษ์กำลังจะบังเกิด เมื่อคุณมิวท์เลือกที่จะตอบโต้ฉันด้วยการวาดฝ่ามือเรียวลงมาตะปบลงบนไหล่ องศาทิศทางเรียกได้ว่าอยู่สูงจากเนินเต้าอวบอูมของฉันเพียงแค่นิดเดียว ทำให้ฉันถึงกับต้องเบนหลบ นี่คือรีเฟล็กซ์ในการปกป้องตัวเองของเพศหญิง ไม่งั้นเวลาก้มเก็บของพวกเราจะใช้มือข้างหนึ่งปิดคอเสื้อไว้ทำไม

.

แต่กับครั้งนี้ไม่เหมือนกัน นี่มันโลกในความฝันฉันอาจจะไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้ว ก็เลยกลายเป็นตัวฉันเองที่แอ่นลำตัวเอาสองเต้าเข้าไปไว้ในเอื้อมมือของคุณมิวท์ ฉันปล่อยให้เขานวดคลึงบีบเค้น ทุกครั้งที่คุณมิวท์ขยับกลีบอูฐของฉันมันก็ขมิบรัดตัวมันเองทุกที ฉันฟินมาก ๆ ฉันทั้งร้องและครางออกมาทั้งที่สิ่งนั้นสุดแสนจะน่าอาย

.

“ซีดดดดดดดด!!!”

“นิ่มไหมคะพี่มิวท์.. นมหนูนิ่มมือไหมคะ.. อ่าาาาา”

.

“ไม่รู้สิ.. พี่คงต้องชิมดูก่อน”

.

“แผล็บ…แผล็บ…แผล็บ…บ…บ… , จุ๊บ ,  จุ๊บ , ด๊วบบบ”

.

ตกใจในคำตอบแต่ก็ชอบที่จะหลับตาดู ฉันไม่ได้พูดผิดฉันทำแบบนั้นจริง ๆ การมองไม่เห็นทำให้เราฟินยิ่งกว่า ในท่วงท่าแห่งการหลับตาฉันรับรู้ได้เพียงว่าแผ่นหลังของตัวเองเหมือนโดนแรงดึงดูด มันชะลูดพุ่งเข้าหาพี่มิวท์ทุกทีในตอนที่พี่แกเปิดปากเลียจุกให้ น้ำในสระไม่อาจต่อต้านความผ่าวร้อนได้เลย สองมือบีบหนึ่งปากเลียทำเอาฉันเสียวจนต้องกระเสือกกระสนขึ้นไปหาอากาศด้านบน  

.

แพรน้ำกระจายสั่นไหวเกลียวคลื่นกระทุ้งไปมา กลัวแสนกลัวว่าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปตัวเองจะเสร็จซะก่อน คิดแล้วก็เศร้าฉันคงได้ถึงจุดสุดยอดก่อนเป็นแน่ โดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรพี่เขาเลยถ้าไม่นับการจูบ สอดคล้องกันกับการที่พี่เขาโผตัวตามขึ้นมา!

.

“พรววดดด!”

.

“หืม.. เป็นอะไรอย่าดิ้นนักสิ”

คุณมิวท์ตามขึ้นมากอด

.

“หนูเสียวค่ะพี่มิวท์~! หนูกลัวว่าตัวเองจะแตก.. แบบ.. บ.. มันน่าอายอ่ะ~!”

.

“โถ่เอ๊ย! งั้นเราดำลงไปข้างล่างกันไหมล่ะ คราวนี้อยากทำอะไรพี่ ๆ ยอมให้เธอทำก่อนเลย ในฐานะที่ตรงนี้เป็นโลกในฝันของเธอ”

.

“อ่ะ.. อืมค่ะ ก็ได้.. หนูจะลองดูค่ะ”

.

ให้ตายเถอะ! มันจะบ้าไปกันใหญ่นี่ฉันกลายเป็นคนลามกขนาดนี้ไปได้ยังไง ในโลกจริงคงเป็นไปไม่ได้ที่คุณมิวท์จะพูดจาลวนลามแบบนี้ มิหนำซ้ำพฤติกรรมของเธอก็แสนจะหื่นกาม นี่คือความรับผิดชอบของฉัน นี่คือจิตใต้สำนึกของฉันเองที่เปลี่ยนสาวสวยสุดไฮโซ ให้กลายเป็นโสเภณีสุดโลโซที่ถ่างขาให้เด็กผู้หญิงร่วมรัก

.

ร่างกายของสองเรานัวเนียกันพุ่งลงไปใต้น้ำ กระบวนท่ารักสอดประสานกอดจูบลูบคลำทั้งที่ยังหายใจได้ และไม่มีข้อจำกัดด้านการหายใจเข้ามาเกี่ยวข้อง ก่อนที่หลังจากนั้นเป็นต้นมาจะกลายเป็นตัวฉันเองที่ได้เรือนร่างของเธอมาเป็นของเล่น

.

“จุ๊บบบบ ,  จ๊วบบบบบ ,  อืมมม ,  อือ~!”

“อ่าาาาา~!”

.

“อ่าาาาา~! ,  อืม! , อ่าาาาา~! , อ่าาาาา~!"

“สุดยอดไปเลยค่ะน้อง.. ง.. พี่ชอบมาก.. ก.. ก อ่าาา.. อาาา.. อื้อออ.. ตรงนั้นโอ๊ย.. ย.. ย~!”

“อ๊อย.. ย.. ย.. เยสสสส.. ส.. ส.. ส! , อ๊อย! , อ๊อย! , อ๊อย! ๆ ๆ ๆ”

.

อยู่ใต้น้ำยังพูดได้ทำไมจะเย่อร์กันไม่ได้ล่ะถูกไหม? โลกฝันก็ดีแบบนี้ ฉันย่ำยีพี่เขาโดยที่เท้าของเรายังไม่แตะถึงพื้นสระด้วยซ้ำ ยิ่งคิดยิ่งเสียใจที่ไม่ได้หยิบสมาร์ทโฟนติดมือมาถ่ายคลิปเก็บไว้ดู แต่ก็ช่างมันเถอะ! คนเรามันต้องอยู่กับปัจจุบันสิเน๊อะ  

.

เนื้อตัวของพวกเราถูไถของสงวนเข้าหากันไปตามสเต็ป มีฟองอากาศผุดขึ้นมารอบตัวเต็มไปหมด มันฟูฟ่องขึ้นเป็นดั่งแบล็คกราวน์ให้พวกเราเข้าถึงรสชาติแห่งกามรมณ์ เราคล้ายจะกลายเป็นเงือก ลีลารักของเราเหมือนกับปลาที่แหวกว่ายในสายธาร พริ้วไหวสวยงามอิสระแต่ไร้ซึ่งความเจ็บปวด

.

กระทั่งสองร่างลดระดับลงมาถึงก้นสระ ฝ่าเท้าสัมผัสได้ถึงความเยือกเย็นจากพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ แล้วก็เป็นคุณมิวท์ที่ตัดสินใจทอดร่างนอนหงายลง

.

“มาสิคะน้อง.. มาต่อกัน อย่าให้ขาดช่วงสิ.. พี่กำลังได้ฟิวเลย”

พูดไม่พูดเปล่ายังขยิบตาให้ ทั้งยังฉีกขาออกเป็นรูปตัวเอ็ม จนมองเห็นโพรงถ้ำเป็นดั่งช่องแคบที่ไม่เคยถูกถางทางมาก่อน

.

ส่วนฉันน่ะเหรอจะทำอะไรได้ล่ะนอกจากการพยักหน้าหงึก ๆ ด้วยอยากจะเล่นกับแคมคุณมิวท์ซะเต็มกลืน ฉันเริ่มจากการว่ายน้ำขึ้นไปคร่อมทับร่างเธอเอาไว้ ต่อด้วยการกรีดนิ้วเล็ก ๆ ของตัวเองลงไปยังกึ่งกลางร่องอกของเธอที่แสนจะลึกมาก ๆ ที่เป็นอย่างงั้นก็เพราะนวลนมของเธอมันทั้งใหญ่แล้วก็แน่น มันบีบรัดกันอยู่เป็นเวลานาน การจะสอดอะไรเข้าไปสักอย่างจึงต้องใช้เวลา

.

“ไหนบอกจะให้หนูทำไงคะ.. พี่เกร็งอยู่นะพี่มิวท์”

ฉันลองกระเซ้าแหย่ดู

.

และแล้วคุณมิวท์ก็ตอบบทสนทนาผ่านทางการกระทำ เธอเริ่มยกแผ่นหลังให้สูงขึ้น องศาที่แตกต่างทำให้สองเต้าหยับเขยื้อนและร่องอกก็ได้เปิดทางให้ความซุกซนจากปลายนิ้วของฉันได้ออกสำรวจ มันละเลงเรี่ยอยู่ตรงเนินบัวตูม พลางค่อย ๆ ปาดนิ้วไต่ไล่ระดับต่ำลงมาจนถึงลานหน้าท้องอันแบนราบและเนินสะดือ ฉันทั้งเขี่ยและสะกิด แค่แตะนิดเดียวคุณมิวท์ก็ส่ายเอวรับราวกับจั๊กจี้

.

ฟองอากาศรอบตัวยังฟดฟู่อยู่ตลอดเวลา มันผุดฟูขึ้นมาเรื่อย ๆ ราวกับจะสถาปนาตัวเองให้เป็นมิตเตอร์วัดระดับความเสียว เพราะยิ่งฉันทำอะไรกับคุณมิวท์ลงไป ฟองน้ำพวกนี้ก็จะเพิ่มปริมาณขึ้นตามเป็นเท่าทวีคูณ เธอกระดุกกระดิกหนึ่งทีพวกมันก็จะฟดขึ้นมาตามจังหวะของการพลิกตัว นั่นจึงเท่ากับว่าถ้าฉันทำกับคุณมิวท์อย่างหนักหน่วง สระว่ายน้ำแห่งนี้ก็คงจะไม่ต่างจากกระทะร้อน ที่ร้อนแรงด้วยไฟราคะ

.

“จะแหย่เข้าไปตรงนั้นแล้วนะคะ.. หนูขอรุกก่อนนะ.. พี่มิวท์”

.

“จ่ะ~! จัดเลยพี่เสียวจะตายอยู่แล้ว~!”

.

.

อยู่ใต้น้ำเลยแยกไม่ออกว่าคุณมิวท์แฉะไหม แต่ดูจากสะโพกที่ส่ายผายกับต้นขาที่สั่นระริก แม้ไม่ต้องมองหน้าฉันก็รู้ว่างานนี้ไม่ง่าย เพราะแคมของคุณมิวท์นั้น ขมิบเอานิ้วกลางฉันหายวับไปเลย!

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 121 : ผสมเกสร (18+)

    หน้าท้องแบนราบบดนาบเข้าหากัน มิวท์อยู่บนเจนิสอยู่ล่างการสั่นเทิ้มดังกล่าวค่อย ๆ ทุเลาลง แล้วก็ดูเหมือนว่าเรี่ยวแรงที่ใช้ห้ามหั่นจะเอาชีวิตของมิวท์ก็เริ่มอ่อนแรงลงเช่นกัน เธอค่อย ๆ กลับคืนสู่สภาวะของคนปกติ จุกหัวถันชูชันเกร็งเสียว และแม้แต่กงเล็บที่ยื่นยาวออกมาก็เริ่มหดสั้นกลับลงไป."พี่มิวท์คะ.."เจนิสกระแอมถามทั้งที่ใบหน้ายังคงบี้อยู่กับร่องนมของมิวท์ เธอผินหน้าเอียงเปลี่ยนมุมไปมาพอให้มิวท์ตื่นตัว สลับกับการแลบลิ้นเลียที่ฐานเต้าด้านล่างพลันลากวนโค้งไปตามความอวบอูมของบัวตูมคู่."แผล็บ.. บ.. บ.. บ!"."อ่าาา..า..า..า..า.."รุ่นใหญ่เผลอหลุดครางออกมาแผ่วเบา ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นพรูออกมาทดแทนไอแห่งความเหม็นสาปจากเชื้อโควิด ตามติดมาด้วยผิวพรรณที่กลับมามีน้ำมีนวลเป็นสีชมพูบานสะพรั่งอีกครั้ง นี่คือผิวแบบลูกคุณหนูขนานแท้ มันคงผ่านการทำสปาร์มาจากหลายสถาบัน จึงไร้ซึ่งรอยด่างรอยดำ กระจ่างใสราวกับหลุดออกมาจากกระปุกครีม ซึ่งแน่นอนว่าเป็นอะไรที่โคตรจะน่าฟัด!.ทว่าพอต้องมานอนคร่อมร่างของเด็กมัธยมอยู่แบบนี้ จิตใต้สำนึกของมิวท์ก็ต้องทำหน้าที่ของมันผ่านการปกป้องตัวเอง ทำให้สาวเจ้าต้องตัวกระตุกอีกหน พลั

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 120 : ประกบ! (18+)

    จากด้านหนึ่งสู่อีกด้านหนึ่ง สาวน้อยวัยมัธยมเร่งฝ่ามือกระโจนโผทะยานไปสู่ตำแหน่งที่คิดว่าได้ยินเสียง พลางผงะเข้ากับรอยโหว่บนตัวเครื่องที่เกิดจากบานประตูที่กระเด็นออกไป แสงสว่างจากหลอดไฟภายในส่องลอดออกมาเป็นลำ นาทีนั้นแม้แต่แท่งไฟในมือเธอก็คงจะไม่จำเป็นซะแล้ว."มีการต่อสู้กันงั้นเหรอ?"เจนิสกระซิบ.พูดกับใครก็ไม่รู้ในเมื่อก็อยู่ตัวคนเดียว เหมือนเธอกำลังประเมินสถานการณ์ ข้างหน้ามีศพ ข้างหลังประตูพัง แล้วเมื่อกี้ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกรี๊ด! นั่นอาจจะเป็นเสียงของมิวท์ก็ได้ บางทีเธออาจจะอยู่ในสภาวะวิกฤต."หรือมีผู้ติดเชื้อบุกเข้ามาทำร้ายพี่มิวท์?!".คราวนี้ไม่คิดแล้วแต่เหวี่ยงร่างกายเข้ามาในเครื่องเลย! โดยไม่สนหน้าอินท์หน้าพรหม เจนิสใช้แรงเหวี่ยงจากกระเป๋าเป้ตวัดทีเดียวร่างบางของเธอก็ม้วนหน้าเข้ามาด้านในราวกับนักยิมนาสติก เสี่ยงตายไม่ว่ามารยาทไม่ต้องทุกสิ่งที่ทำล้วนมาจากความต้องการจากหัวใจ ทว่าสิ่งที่เธอเห็นก็คือ...มิวท์ในเวอร์ชั่นผู้ติดเชื้อ.. ที่ยืนจังก้าเล็บยาวเฟื้อยลากมากับพื้น.!.หากย้อนกลับไปอ่านสักหน่อย จะเห็นเลยว่าบุคลิกของมิว์นั้นใกล้เคียงกับเปรมตอนที่รอเย่อร์เธอในห้องกระจกมาก

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 119 : ขืนใจ (18+)

    ปลายนิ้วแห้งผากราวกับกระดาษทราย กว่าจะสัมผัสได้ถึงหยดน้ำหยาดแรกกลีบผกาก็ช้ำมากจนออกสีแดงแกมระเรื่อ มิวท์เสียวแค่ในใจแต่ร่างกายกลับไม่เป็นดังที่หวัง เธอเอาแผ่นหลังพิงกับกำแพงห้องโดยสารพลางหลุบสายตามองเรียวขาของตัวเองทั้งสองข้างที่ตั้งชันขึ้นและกำลังสั่นระริก เธอเร่งเกินไปเธอฝืนทั้งที่ไม่ได้เงี่ยนจริง.ตอกย้ำการโกหกตัวเองด้วยการดีดกางเกงผ้ายืดที่พันอยู่กับข้อเท้าออก เธออยากเห็นความงุ้มเกร็งของปลายตีน เผื่อจะทำให้มีอารมณ์กระสันขึ้นมาต้านทานการกลายร่างได้บ้าง."ซีดดดด...จิ๋มแห้งจัดเลยอ่ะโถ่เอ๊ย!".แท่งน้ิวเปลี่ยนจากสองเป็นสาม ชี้ , กลาง , นาง เรียงตัวเป็นขยุมพลันยัดเข้าไปแบบสุดเหยียดก็แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ผลหล่อนจึงได้รับแต่ความเจ็บปวดกลับมา แรงเสียดสีที่ขาดน้ำหล่อลื่นเป็นอะไรที่ทำร้ายช่องคลอดมาก มิวท์เหมือนกำลังทำทารุณกรรมกับตัวเอง และที่สำคัญที่สุดก็คือ ณ ตอนนี้และเดี๋ยวนี้ มุมมองสายตาของเธอก็เริ่มเห็นเป็นฉากสีแดงและเส้นเลือดยึกยือถักทอขึ้นมาแล้ว!."เรากำลังจะกลายร่าง.. อ่ะ.. อ๊ากกก..ก..ก..ก , อั๊ก..ก..ก!""เด็กผู้หญิงคนนั้นกับแท่งไฟส่องสว่างในมือ ทำให้เชื้อโควิดในตัวเรากำลังจะออกมา..

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 118 : พี่มิวท์ (18+)

    ภาพในฝันประเดประดังเข้ามาในหัว ภาพของการสังวาชกันในน้ำ ภาพของมิวท์สาวสวยหุ่นงามที่ถูหน้าอกบี้บดกับแผ่นหลังของเธอ สิ่งเหล่านี้ทำเอาเจนิสถึงกับมือไม้สั่น แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นโลโก้ของบริษัท AP ตรงท้ายเครื่องบิน และจากจุดที่ยืนอยู่ก็สูงและมืดเกินกว่าจะพิสูจน์อัตลักษณ์ได้ แต่ด้วยสัญชาตญาณที่ติดตัวมายังไงเธอก็ว่าใช่ นี่ต้องเป็นเฮลิคอปเตอร์ที่ตั้งใจออกมาตามหาแน่นอน."เอาไว้ก่อนเรื่องช่วยเหลือผู้คน เสียใจด้วยนะคะน้า แต่ก็ต้องขอบคุณด้วยเหมือนกันนี่ถ้าไม่ใช่ลูกผัวน้าหนูคงไม่ได้เจอกับเครื่องบิน"."ปั๊ก! , ฟู่..!!!"จากอุปกรณ์จุดไฟในมือกลายเป็นแท่งไฟส่องสว่าง มันถูกกระทุ้งด้วยหัวเข่าและเปล่งแสงสว่างโพลงออกมาทำให้ทั้งสองฟากของซอกเขากลายเป็นสีแดง."รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง" ถ้าจะต้องมีซาวด์ดนตรีประกอบเพลง "เล่นของสูง" ของวงบิ๊กแอสถือว่าเหมาะมาก เพราะเจนิสรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งที่ทำลงไปนั้นเสี่ยงแค่ไหน แท่งความร้อนเรืองแสงที่ถืออยู่จะกลายเป็นตัวล่อชั้นดีให้บรรดาผู้ติดเชื้อพุ่งเป้ามาที่เธอ แต่ก็นะ! จะให้ทำไงได้ล่ะในเมื่อหัวใจเรียกร้อง.เมื่อไหร่ก็ตามที่คุณคิดหาเหตุผลให้กับความรัก เมื่อนั้นก็แปลว่

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 117 : หลง

    "ไป! ,ไป! ,ไป!, เดินหน้าเร่งฝีเท้าหน่อยทุกคน! ใกล้จะค่ำแล้วอย่าแตกแถวดูแลกันและกันด้วย!"เสียงหัวหน้าหน่วยหันมากำชับ."อีกราว 500 เมตรก็จะถึงประตูหน้าวิลเลจแล้ว ในนั้นทุกคนจะปลอดภัยสบายใจได้"แกผินหน้ากลับมามองตรงพลางกระชับปืนคู่ใจแนบวงแขน แบกเป้ประทับบ่าเดินจ้ำอ้าวรวดเร็วปานจรวด.ที่ด้านหลังมีสมาชิกกลุ่มเพิ่มจำนวนขึ้นกว่า 20 ชีวิต มีทั้งเด็กและผู้หญิงแล้วก็คนแก่ ทุกคนต่างอยู่ในสภาพเหนื่อยล้าอิดโรย โดยมีสมาชิกหน่วยลาดตระเวนกระจายตัวล้อมรอบพวกเขาไว้อีกชั้นหนึ่ง พวกเขาต่างปฏิบัติหน้าที่อย่างแข็งขันแล้วก็โชคดีมากที่ไม่มีใครเสียชีวิตจากการปะทะกันเมื่อตอนบ่ายเลย.แต่ถ้าเป็นช่วงเวลาโพล้เพล้ใกล้ค่ำแบบนี้ก็ไม่แน่ ไม่มีใครอยากเสี่ยงกับกลุ่มผู้ติดเชื้อเวอร์ชั่นกลางคืนหรอก หัวหน้าหน่วยก็เลยพยายามย้ำนักย้ำหนาว่าให้ทุกคนเร่งฝีเท้าต้องไปให้ถึงวิลเลจก่อนตะวันตกดินให้ได้ ภาษากายดูจริงจังน่าเกรงขาม แต่ใครเล่าจะรู้ว่าในใจลึก ๆ นั้นหัวหน้าเป็นห่วงเจนิสมากขนาดไหน."โถ่.. เจนิสเอ๊ย! อุตส่าห์บอกแล้วว่าให้รักษาแนวด้านหลังเอาไว้ ทำไมถึงทำอะไรโดยพลการนะ""นี่เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าตัวเองเก่งพอจะอาสาไปช่วยเหล

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 116 : วีรสตรี

    ทิ้งกระเป๋าเป้ปลดสัมภาระที่คิดว่าจะเป็นภาระในภายภาคหน้าไว้ที่พื้น เจนิสทำตามอย่างว่าง่าย เธอไม่มีแม้แต่อารมณ์ขี้งอนหรืองี่เง่าใด ๆ ด้วยเพราะรู้สถานการณ์ดี สิ่งที่ติดตัวมาจึงมีแค่ปืนหน้าไม้กับซองใส่ลูกดอก ในทิศหกนาฬิกาด้านตรงกันข้าม ร่างบางเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยการคลานศอก เธอกดตัวให้ต่ำกระดืบ ๆ คืบคลานไปอยู่ในแนวด้านหลังสุดตามที่รุ่นพี่ออกคำสั่ง."เข้าใจแล้วค่ะ.. ไว้ใจหนูได้เลยหนูจะระวังหลังให้เอง ถ้าเจอผู้รอดชีวิตบอกให้ตามมาทางนี้ได้เลยนะคะ!"แม้แต่ซุ่มเสียงก็ดุดันจริงจังขึ้น ตอกย้ำว่าเธอไม่ได้มาเล่น ๆ.ด้วยความสัตย์จริงว่าการบู้นั้นไม่ใช่สไตล์ของเจนิสมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เธอเป็นนักรบสายซับพอร์ตไม่ใช่ตัวแทงค์ และถ้านับสถิติการฆ่าผู้ติดเชื้อแล้วล่ะก็ในแคลนก็คงจะเป็นเธอนี่แหละที่ตัวเลขอยู่ในลำดับต่ำสุด กลับกันแต่ถ้าหากเป็นการหนีเพื่อเอาตัวรอดแล้วล่ะก็ เจนิสก็จะพลิกสถิติกลับขึ้นมาเป็นผู้นำแห่งวงการได้เลย.จากคลานเริ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นกระหยิ่มย่อง มือเรียวเกี่ยวตะขอขึ้นสายหน้าไม้เตรียมไว้ พลันกระโดดยิงหนึ่งดอกออกไปเมื่อเห็นเป้าหมายชัดเจน."ฟิ้ววว!"."ปั๊ก!"."หัว" เหมือนกันแต่เป็น "หัวเ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status