KABANATA 31: TalkNALA“Change,” seryosong sambit ni Hugo pagpasok namin sa loob ng isang kwarto dito sa bahay na pinagdalhan sa akin ni Lawrence kanina.Ngumuso ako. “Mamaya na. Mag-uusap muna kami ni Lawrence,” sabi ko at akmang lalabas ngunit hinigit niya ang palapulsuhan ko.Mas lalong dumilim ang muka nito at tiningnan ang gown na hanggang ngayon ay suot ko pa rin. “Mag-uusap kayo na ganiyan ang suot mo?”“Ano namang mali sa suot ko?”“You can talk to him after you change your clothes, baby. Pinagbigyan ko na siya kanina when he said that he will pick you up even though I don’t want to, but then I know that you are in danger wala akong choice dahil mas malapit ang location niya sa ‘yo kaysa sa sa ‘kin. And I’m glad that you’re safe.”Ibig niyang sabihin siya dapat ang susundo sa akin sa halip na si Lawrence?“Teka nga, matagal na ba kayong magkakilala ni Lawrence?” naguguluhang tanong ko.“No.” Umiling ito at bumuntong hininga. “We’ll talk about that later; just change first. Tha
KABANATA 32: LoveNALAI slowly opened my eyes when I felt a large arm wrapped around my waist. Kasunod nito ang marahang dampi ng halik sa tungki ng ilong ko. Ang pamilyar na aftershave scent kaagad ni Hugo ang rumihistro sa ilong ko. “Wake up, baby,” marahang bulong ni Hugo sa kaliwang tainga ko. Nang tuluyan ko nang mabuksan ang mata ko ay ang kakaibang kulay ng mata niya kaagad ang nakita ko na natatamaan ng sinag ng araw na mula sa bintana ng kwarto niya. “Good morning,” bati ko sa kaniya sa paos na boses at ngumiti.Ngumiti siya pabalik at mabilis na hinalikan ang labi ko. Nanlaki naman ang mata ko dahil doon at hindi makapaniwalang tiningnan siya. “What?” aniya nang mapansin ang reaksyon ko.Mabilis kong tinakpan ang bibig ko at nagsalita, “Hindi pa ko nag-to-toothbrush!” I point out. Mahina naman siyang natawa. “So?”“Ano’ng so? Baka mabaho ang hininga ko!” Inamoy ko ang hininga ko habang nakatakip pa rin ang palad ko sa bibig ko. Wala naman akong naamoy na mabaho pero ma
KABANATA 33: JealousNALA“Hugo...” tawag ko sa kaniya habang nakaunan ako sa braso niya at mahigpit ang pagkakayakap ko sa bewang niya. Parehas kaming wala pa ring saplot sa katawan na natatakpan ng puting kumot.“Yes?” tugon niya.“Pwede ba ‘kong magtanong?” nag-aalinlangan turan ko.“Sure, go on,” turan niya habang marahang sinusuklay ang buhok ko gamit ang daliri niya.“Curious kasi ako sa tattoo mo. Pwede mo bang sabihin sa ‘kin kung ano ang ibig sabihin niya o kung may ibig sabihin ba ‘yan?” tanong sa kaniya. Dahan-dahan ko pang hinaplos ang tattoo niya na sakop ang itaas na parte ng biceps niya.Naalala ko na unang beses ko ‘tong nakita no’ng nasa yate kami na papunta sa Cambodia.Huminga siya ng malalim. “It means power, strength, and courage,” sabi niya. “Behind that tattoo is a scar.”Kumunot ang noo ko at bahagyang tumingala. “Scar? What do you mean?”“1 year ago, my dad planned to kill me because he wanted to get back to his former position. He planted a bomb in my car. Al
KABANATA 34: TruthNALAPakiramdam ko ay nabingi lang ako. Hindi ko alam kung nanaginip lang ba ‘ko o talagang nangyayari ‘to. Hindi naman pwedeng nampra-prank lang sila dahil napakalaking kalokohan naman no’n ‘pag nagkataon. Nadako ang paningin ko kay Hugo na parang hindi naman nagulat sa presensiya ko pagkatapos ay kay Dominic naman na gulat na gulat habang nakatingin sa akin. “M-Mali lang ako ng pagkakarinig, di ba?” utal na tanong ko. Ramdam ko ang mabilis ng pagtibok ng puso ko dahil sa kaba. “No. You heard it right,” sabi ni Hugo. Napapikit naman ako dahil sa narinig. Paano? Paano ko naging kapatid si Dominic? Nawawala ba siyang anak ni Mama? Pero imposible dahil alam ko na ang kwento niya. “You knew that she was here, right, Lion?” hindi makapaniwalang tanong ni Dominic kay Hugo. Nagkibit balikat naman si Hugo. “She deserves to know, Velasco. I’ve been keeping this to myself for the past few months. I realized that she needs to know who she is,” seryosong sabi niya at saka
KABANATA 35: AgainHUGO“Uy, Hugo.” I turned to Nala, who poked my shoulder while I was busy with my laptop.“Yes, baby?” I asked and turned to her. “Ipagtimpla mo ulit ako ng pineapple juice, please...” she said while blinking her eyes cutely. My brow creased a bit. “Baby, you just finished a pitcher of pineapple juice a while ago.”She pouted her lips. “Ayaw mo ba?”Umiling ako. “Hindi naman. I’m just worried that your mouth and food pipe might get sore if you drink too much pineapple juice. Baka makasama sa kalusugan mo.”“So, ayaw mo nga?” She asked and glared at me. She crossed her arms over her chest.I gulped. Galit ba siya? She misunderstood what I said! I inhale enough oxygen into my lungs and exhale it afterwards before standing up.“Ipapagtitimpla na kita,” I said. She grinned and kissed my cheeks quickly. “Thank you, baby. I love you!”Fuck!I bit my lower lip to stop myself from smiling. She really has this effect on me, huh?“I love you more, baby,” I responded, kissi
KABANATA 36: AbductedNALAHindi ko alam kung ano ba’ng dapat ‘kong gawin o maramdaman. Halo-halo na ang emosiyon ko ngayon at wala akong ideya kung pa’no ko ba ‘to iha-handle. Nasasaktan ako, kinakabahan, naiiyak, naiinis, at nagagalit. Gulong-gulo na ‘ko. Maraming tanong ang bumabagabag sa utak ko at hindi ko alam kung saan ako kukuha ng sagot.Hindi pa rin mawala ang panginginig ng kamay ko dahil sa nangyari. Hindi ko maintindihan kung ano ba talagang nangyayari. Para akong nasa loob ng isang maze at hindi ko alam kung saan o paano ako lalabas. Binitawan ng lalaking armado ang braso ko nang makapasok na kami sa loob ng isang kwarto. Kahit ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng puso ko ay nagawa ko pa ring pagmasdan ang kwartong pinasukan namin.Modern-Spanish ang style ng kwarto. Ang mga dingding ay pininturahan ng deep blue na may magarbong gintong mga accent na para bang nagpapahiwatig ‘yon kung gaano ito kamahal. Sa gitna ng kwarto ay may malaking four-poster bed na may plush, na
KABANATA 37: PositiveNALATulala ako habang nakatingin sa labas ng malaking bintana. Wala naman akong ibang nakikita doon kung hindi matataas na puno na may malalagong mga dahon. Ilang oras pa lang akong nandito sa pamamahay na ‘to pero pakiramdam ko ay sobrang tagal ko na dahil sa mga nangyari.Tatlong oras pa lang ang nakakalipas nang bisitahin ako dito ng tatay ko pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ma-absorb ng utak ko kung gaano talaga siya kasamang tao. Sinaktan niya ‘ko na ni minsan ay hindi ginawa sa ‘kin ni Mama noong nabubuhay pa siya.Pagak akong natawa.Sana nandito pa si Mama para makapag-sorry ako sa kaniya sa mga nasabi ko dati. Dapat pala magpasalamat pa ‘ko sa kaniya kasi hindi siya sumama sa tatay kong halang ang bituka. Dapat pala matuwa pa ‘ko kasi hindi ko siya kasama habang lumalaki ako dahil hindi ko alam kung ano’ng mararamdaman ko kapag ganito ang trato niya sa akin habang tumatanda ako.Mabilis kong pinahid ang luha ko na nagkalat sa pisngi ko nang marinig
KABANATA 38: DealNALALimang araw na ang nakakalipas simula nang mag-usap kami ni Daniel Cordova sa kaniyang opisina. Hindi kagaya no’ng unang dalawang araw ko dito na nakakulong lang ako at hindi pinapalabas sa kwarto, ngayon ay pinayagan na akong makalabas pero may mga nakasunod pa rin sa aking mga armadong lalaki na bantay sarado sa bawat galaw ko.Sa loob ng limang araw na ‘yon ay hindi ko na ulit nakita pa si Damian. Wala naman akong pakialam sa totoo lang. Ang ipinagtataka ko lang, bakit mukang wala namang alam ang tatay ko sa pagbubuntis ko? Kung sinabi niya talaga sa tatay ko na buntis nga ako hindi ba dapat gumagawa na sila ngayon ng paraan para mawala sa akin ang anak ko?Hindi naman sa gusto kong mapahamak ang baby namin ni Hugo. Maganda nga ‘yon na hindi nila alam na buntis nga ako pero nagsisimula na akong maguluhan sa pagkakakilanlan ni Damian.Kalaban ba siya o kakampi? Dapat ba siyang pagkatiwalaan o hindi?Kung kalaban nga siya posibleng sinabi niya na sa tatay ko na