Six- Months Later..
Ang pinaka hihintay ni Stella sa tanang buhay niya at kong bakit siya lumuwas ng Maynila mula sa probinsyang kaniyang kinalakhan.Finally, graduate na rin siya at ang nakasungkit ng titulong Magna CumLaude sa batch nila, ang saya saya niya ng tawagin ng dean ang pangalan niya at siya rin ang nag bigay ng Graduation speech sa batch nila para mag bigay ng inspirasyon sa lahat. Habang siya ay tuwang tuwa matapos palakpakan ng mga tao ng matapos ang speech niya. Gayon na lang ang inis niya ng makitang magkasama na naman si Harris at Angelica. Talagang umuwi pa ito ng Pilipinas para lang sa babae, kaya mas lalo lang nadadagdagan ang init ng ulo niya sa Angelica na 'yon. Naagaw ko nga ang title niya pero hindi pa rin ako masaya, dahil sa puso ni Harris siya pa rin ang nag-iisang panalo.Natapos ang graduation rites na puro sama ng loob ang nararamdaman ko. Akala ko pa naman iiyak si Angelica dahil hindi siya ang naging Magna CumLaude, if I know pangarap niya talaga yan noon pa kaso malas niya mas 'di hamak naman na matalino at maabilidad ako sa kaniya.Mabilis na lumipas ang bawat mga araw at unti-unti ko nang nakakamit ang lahat ng pangarap ko. Natawagan ako sa isang airlines kong saan isa ako sa magiging flight attendants nila. Ginawa ko ang lahat ng best ko para sa trabaho at nabili ko ang lahat ng gusto ko, bahay, sasakyan at mga luho ,pati ang mga kapatid ko ay napag aral ko na rin sa isang private school at nakabili na rin ako ng lupa ni Itay para sa kaniyang taniman. Nabalitaan ko ring namatay ang walang kwenta kong Inay. Masama mang mag-isip ng masama, pero nagagalak ang puso ko ng nalaman kong patay na siya. Kulang pa nga ang kamatayan niya sa dinanas naming paghihirap buhat ng lumandi siya.Nasa cabin area ako at nagpapahinga ng mahagip ng mga mata ko si Harris. Kaya napa bangon ako sa sofa bed at naglakad palabas."Harris," tawag ko sabay habol dito at nang maabutan ko siya at lumingon nadismaya ako ng iba ang makita ko. I'm sorry! I thought you are my friend." wika ko."It's okay!" sagot nito.Tahimik akong naglakad pabalik ng cabin area at nang maabutan ko ang isa sa ka cabin ko na nanunuod ng t.v, dahil wala akong kagana gana manuod kaya humiga agad ako sa kama.Nang ipipikit ko na ang aking mata narinig ko bigla ang pangalan ni Harris, kaya napabalikwas ako ng bangon kong saan kitang kita ko si Harris na ina award-an bilang isa sa pinakabatang magaling na Piloto sa bansa. Hindi naman na kataka taka kong maging magaling siyang Piloto, sapagkat noon pa man ay siya na ang magaling na mag-aaral sa batch nila. Nakinig pa ako at nalaman ko kong saan siya nagta trabaho, napa hanga niya pa akong lalo ng malaman ko sa MIA siya nag ta trabaho. Kaya naka isip ako ng paraan na mag resign dito at mag apply sa MIA para makasama ko na si Harris, siguro naman sa tagal na panahon magugustuhan niya na rin ako.Hindi na ako nakatulog ulit at nag balak na akong umalis. Bukas na bukas rin mag-a-apply ako sa MIA, para magkasama na kami ulit. Magpapa alam na lang siguro ako ng maayos sa airlines at maiintindihan naman nila siguro.Pagka alis ko ng airlines diretso ako ng condo para makapag pahinga at excited akong makitang muli si Harris.KINABUKASAN hindi na ako nag atubiling kumain man lang breakfast at nag asikaso na ako para sa pag a-apply ko. Sinigurado kong sexy ako ngayon at mahuhumaling sa akin si Harris pag nagkita kami. Sinuot ko ang formal blouse at skirt ko at tenernuhan ko ng stilleto. Naka isang pasada muna ako ng tingin sa salamin bago ako naglakad palabas ng condo.Isang oras akong nag drive patungong MIA. Naka ilang sagap ako ng hangin bago ako pumasok sa loob. This is it! Pagkapasok ko sa loob sinipat ko ang paligid at sobrang laki nito. Panay linga ako kong makikita ko ba si Harris ngayong araw hanggang sa makita ko ang kinabu bwesetan kong babae. Si Angelica, anong ginagawa niya dito???" buong pagtataka ko hanggang sa masagot ang tanong ko sa pag dating ni Harris. He kisses Angelica on her lips. Huli na naman ba ako? nanalo na naman ba ang babae na 'yon kay Aki? Haixt! Peste ka talaga, Angelica para kang tinik sa lalamunan ko na mula noon ay hindi mawala wala. Pun*et* kang babae ka!!" gigil na wika ni Stella.Lalapit sana siya sa mga ito ng makita siya ni Angelica at tinaasan niya lang ito ng kilay. At himala tinaasan rin siya ng kilay nito. "Aba palaban ka na." usal niya."Miss. Stella, kayo na po ang sunod na i-interviewhin." tawag sa akin ng isang staff.Kaagad akong sumunod rito. " Sige na Miss. Stella, hini hintay ka na ng mag-i-interview sayo, galingan mo ha." wika nito."I will!" sagot ko.Kumatok ako sa pinto at nakarinig ako ng boses kaya tumuloy na din akong pumasok. Nakatalikod ito sa akin at naka upo sa swivel chair. "Good morning!" magalang na pagbati ko rito."Good Morning!" bati ng baritonong boses na mukhang pamilyar sa akin na hindi ko lang maalala kong saan ko ba narinig. Nasagot ang tanong ko ng humarap ito sa akin. "It's nice to see you again, Stella!" wika nito."Do you know me??" nanlalaki ang mata na tanong ko, dahil base sa pag tingin niya sa akin parang matagal niya na nga akong kilala. Pero, kahit anong isip ko hindi ko talaga siya ma recognize man lang."Yes!" wika niya sabay tayo at lapit sa akin. Tinitigan niya ako hanggang sa umikot ito sa likod at hinawi ang buhok ko. "You're still the fresh Bella that I want to taste since and then." wika nito na halos magpatayo ng balahibo ko. Hindi ko siya kilala, pero hindi ko nagugustuhan ang mga lumalabas sa bibig niya. Medyo awkward na rin sa akin kaya aalis na sana ako kaso lang...1 MONTH LATER Nang makatanggap ng tawag si Stella at gusto raw siyang interviewhin sa isang talk show. Ang Pinay Pride Empowered Women. Hindi niya alam kong sisiputin niya ba ito kasi naman nakikilala na rin ang sinimulan niyang beauty product ang La Stella Beauty. Masaya rin siya, sapagkat na grant na ng korte amg adoption niya kay Geli at ngayong may pinang hahawakan na siyang papeles hindi na siya natatakot pa kong sakaling mang gulo ang Daddy ng bata. Lumalabas kasi na inabandona niya ito at wala siyang karapatan sa custody ng bata. Kaya kahit mag habol pa siya mapapagod lang rin siya.Napag desisyunan ko na ring puntahan ang nasabing talkshow, baka kasi masabihan akong isnabera nila. Sinama ko na rin ang anak ko na tuwang tuwa sa mga bago niyang damit. "Oh! Anak, bakit ang saya mo yata ngayon?" tanong ko dito. "Wala lang po Mama, hindi lang pO ako makapaniwala sa mga nakikita ko po." wika nito."Alin po ba anak?" "Heto po, yung damit ko, bahay at kong ano ano pa po." wika niy
Hindi ko na dinala sa ospital si Katarina, kasi sa bahay pa lang niya binawian na agad. Nalulungkot ako sa nangyari sa pagkikita namin. Kasalukuyang inaayos ko ang burol niya ng tatlong araw. I tried to reach out to his ex-lover Geron, pero na realize ko bakit pa kong kailan patay na ang bezzy ko. At pinangako na aalagaan ko ang anak niya. Kaya sa huli napag desisyunan kong manahimik na lang. Kasa kasama ko si Geli at hindi ko siya ini iwan kahit kanino tinuring ko na siyang anak. May kasulatan na rin kami ng Nanay niya. Marahil handa na siya ipa legally adopt ko si Geli para wala ng habol ang Daddy nito.. Nakakatawa lang kong anong yaman nang Mayor Geron Herrera na 'yon, hindi man lang mapanagutan o sustentuhan ang kaniyang anak. Kasalukuyang nasa church kami ni Geli at kinakausap ko ang staff para doon na lang ilagak ang katawan ng Nanay ng bata. Nakita ko ang lungkot sa kaniyang mga mata na wala sa piling niya ang kaniyang Nanay. Nilapitan ko siya at niyakap, sabay bulong na; "Hwa
Nakabalik na ako ng ospital. At nauna pa ako kay Nicholo. Kasalukuyang natutulog si Henry sa room niya. Pinag masdan ko ito habang nahihimbing na natutulog. Ang layo na niya sa dating Henry na matipuno, simpatiko at makisig. Ang laki na nang binagsak ng katawan niya ngayon. Hindi ko tuloy maiwasang mapa hikbi sa sinapit nito. Sobra akong nasasaktan at naawa para dito. Kaya ng umungot ito bigla akong tumalikod at nag punas ng luha, dahil ayokong makita niya ako sa ganong kalagayan. "Stella, nar'yan ka na pala. K..Kanina ka pa ba?" tanong nito na nauutal ang pagsasalita, marahil sa mga aparatus na naka kabit dito na tumutulong sa pag hinga niya. Sabi ng doctor kasi na hindi naman 100% guaranteed ang kaniyang baterya sa puso. Pang temporary lamang ito hanggang sa maka kuha sila ng donor para sa kaniyang heart transplant.Naupo ako sa tabi niya. "Hindi naman kakarating ko lang rin. Ikaw kumusta na ang pakiramdam mo?" tanong ko at pinipigilan na mangilid ang luha sa biglang sinabi niya."
One Week LaterNgayon ang pinaka malungkot na mangyayari sa buhay ko ang pag alis ni Nicholo at Henry para ipagamot ito sa states kasalukuyang nag-aayos ng gamit si Dwight ng lumapit ako. "Ehem!" tikhim ko mula sa likuran niya para mapansin ako. Natigil ang pag eempake niya at tumingin sa akin. "Oh! Nar'yan ka pala, Stella, sino palang bantay ngayon kay Dad?" tanong nito sa akin."Ahmm! Hinabilin ko muna sa mga nurses at may kukunin lang ako dito." sagot ko naman sabay naka tunghay sa kaniya."I see." sagot naman niya. Sabay balik ng atensyon sa pag eempake."Tuloy na tuloy ka na talaga." wika at pinipigilang maiyak para naman magaan ang pag alis nito."Yes, kailangan ni Dad ng heart transplant para magpatuloy pa ang buhay niya sa mundo." wika nito."P...Pero, paano na tayo??" tanong ko hanggang sa naluha na rin ako at 'di ko mapigilan ang pagragasa ng sunod sunod ng mga luha sa aking mga mata. Kinabig niya ako palapit sa kaniya at niyakap ako ng maghigpit sabay sabi na; "Mahihinta
Nanginginig ang kamay ko nang buksan ang doorknob ng kwarto kong nasaan ang aking asawa. Hindi ko alam kong ready na ba akong maka usap siya ngayon. Pagpasok ko sa loob.."H...Henry, kumusta ka na?" tanong ko sa garagal na boses. Tinaas niya ang kanang kamay niya sabay thumbs up sign. Nilapitan ko siya at niyakap humahagulgol ako sa sobrang bigat ng nadarama ko ngayon. Ayokong nakikita siya na ganyan, kaso wala naman akong magagawa at hindi naman ako ang doctor para gamutin siya."Sssh! O...Okay l..lang naman ako. I..Ikaw kumusta ka?! tanong nito sa patigil tigil na salita at tila hirap ito, dahil sa tube na naka kabit sa kaniya para makahinga. "Okay lang rin naman kahit papaano. Pagaling ka ha, dadalhin ka ni Nicholo abroad. Hindi muna ako makakasama at may ilang kailangan pa akong asikasuhin rito. Lakasan mo ang loob mo palagi at kailangan mo yan. Hwag kang mag-alala at susunod ako sainyo doon once matapos ko ang mga gagawin ko dito." wika ko. At hinawakan ko ang kamay niya sabay n
STELLAOne week Later..Fully recover na ako at pa dis-charged na rin. Si Nicholo ang ang nag asikaso ng bills ko at lahat. Medyo bago ako kaka antay dito kaya naglibot libot muna ako ng bigla kongnakasalubong ng hindi sinasadya si Angelica, this time wala siyang kasama. Sinubukan kong umiwas ng makita kong kasunod niya si Harris. Nakakatuwa na malaman kong nagkabalikan pala sila after ng nangyari.At dahil narito na rin naman sila kinuha ko na ang opurtunidad na maka usap sila at makahingi ng sorry man lang. Sinimulan ko ng banggitin ang pangalan nilang dalawa."Ahmmm! Harris and Angelica. Can we talk for the last chance?" tanong ko sa mag-asawa at sana lang pumayag naman sila."No! We don't need to talk about anything, Stella." mataray na saad ni Angelica na nag sisimula ng magalit sa akin. At given naman na kamuhian niya ako, dahil muntik ko na silang masirang mag-asawa sa kagagahan ko."I...I'll understand if you're still mad at me. But I just want to say sorry after this conversa