Chapter 2

Nagising ako sa mumunting sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Akmang uupo sana ako nang maramdaman ang pag-kirot ng ulo ko. Hindi lang ‘yon, pati buong katawan ko, animo’y parang binugbog sa sakit. Mahapdi rin ang gitnang parte ko.

“Ano bang nangyari?”

Gulat at kaba ang naramdaman ko nang may kamay na pumulupot sa bewang ko, siniksik din nito ang sarili sa ‘kin.

“Sino ‘yon?” mahinang tanong ko ulit sa sarili.

Bahagya ko pang kinurot ang sarili, baka nananaginip lang ako. Pero hindi! Gising na gising at ramdam ko pa rin ang bigat ng braso nito sa ‘kin.

Dahan-dahan kong nilingon ang katabi ko.

Napasinghap ako nang makita ito. “Sino ‘to?” Pinasadahan ko ng tingin ang kabuuan niya. Wala siyang damit! Natatabunan din ng kumot ang kalahati ng katawan niya.

Agad ko namang tinignan ang sarili sa ilalim ng kumot. Nanlumo ako nang makitang wala akong saplot!

What have I done? Hindi ako makapaniwang magagawa ko ‘to…

I’ve always believed that sex is more than just a physical act. For me, it’s supposed to be a sacred bond…an emotional and spiritual connection that ties two people together in a way nothing else can. That’s why I promised myself to save it for someone I truly love, someone I’d marry, someone who would see it as the gift that it is. Hindi sa kung sino-sino lang. Because to me, sex isn’t just about pleasure—it’s about becoming one with a person who will value and protect me.

But now…that promise feels broken. And it hurts.

People say intimacy can heal, but it can also wound. Through sex, you can release emotions, deepen love, and feel seen—but it can just as easily open scars, expose your vulnerabilities, or shatter your self-worth. And right now, I know I’m one of those who’ve fallen on the hurting side.

Because when it’s shared with the wrong person, it doesn’t just leave your body vulnerable…it leaves your soul defenseless.

Worse, I don’t even know if he used protection. And that terrifies me. In a world where HIV and other diseases are so real, sex without safety isn’t just reckless… It's dangerous.

So see? This isn’t something casual. It was never meant to be. Sexual intimacy has the power to change everything—your body, your heart, your spirit. And when you give it to the wrong person… it feels like you’ve lost more than just yourself.

Dahan-dahan kong tinanggal ang braso nitong nakapulupot sa ‘kin at dahan-dahang umupo.

Doon pumasok sa isip ko ang mga pinaggagawa ko kagabi. Ang pag-aya ko sa kaibigan ko na uminom dahil gusto ko makalimot sa pamamagitan no’n. Ang paulit-ulit kong paghingi ng alak sa bartender hanggang sa paglapit ko sa lalaki.

Nangyari ang lahat ng ‘to dahil sa paglapit ko. At walang dapat na sisihin sa kagagahang ‘to kundi ako!

Pinunasan ko ang pisnge ko nang may tumulong isang butil ng luha, hanggang sa sunod-sunod na itong bumuhos.

I feel so dirty…

Maayos ang pagpapalaki sa ‘kin ng mga magulang ko. Hindi ako ang babaeng sumasama sa kung sino-sino lang na lalaki. At mas lalong hindi ko ibibigay ang sarili ko sa taong hindi ko kilala.

But now… I am no longer that person.

“B-bakit kapa kasi u-uminom!” tanging nasabi ko sa sarili. Hindi ko rin nararamdaman ang sakit ng pagpukpok ko sa ulo ko. Mas matimbang ang sakit na nararamdaman ng puso ko.

Napatakip ako ng bibig ko nang humagulhol ako, natatakot na baka magising ang katabi. Sinubukan ko ring kalmahin na ang sarili.

“Kailangan ko nang maka-alis dito,” bulong ko sa sarili, habang pinapalis ang luha sa pisnge.

Pero bago ako umalis gusto kong makita ang itsura niya…ng lalaking nakasiping ko. Just once…so that if I ever come across him somewhere, maiiwasan ko siya. Sigurado naman akong hindi na ako nito matatandaan. Pareho kaming lasing.

Dahan-dahan ang pag galaw kong dinungaw ang lalaki. Nakatalikod kasi ito sa ‘kin. Mahimbing pa rin ang tulog nito kaya mas lumapit pa ako para makita ng maayos ang mukha niya.

Napahinga ako nang maluwag.

“Gwapo naman pal—”

Natakpan ko bigla ang bibig ko. Totoo naman ‘yon. Gwapo nga sya, mukha ring may lahi dahil sa istura nito. Pero importante pa ba ‘yon?! Gwapo nga siya pero hindi ko pa rin siya kilala!

Napailing nalang ako sa sarili. Kailangan ko na talagang maka-alis. Mahirap na at baka magising ito. Awkward ‘yon pagnagkataon.

Dahan-dahan akong umalis ng kama at inilibot ang mata.

“Saan naman kaya napunta ang mga damit ko?” tanong ko sa isip. Kinuha ko rin ang kumot at pinulupot iyon sa katawan. Mahirap na baka magising nalang ito bigla edi nakita niya akong hubo’t hubad.

Okay, sure, he has seen my body, pero iba ngayon! Nakainom kami kagabi and now we're sober!

Naglakad muna ako patungo sa may living room, tutal hindi ko naman mahanap dito sa kwarto.

Nang makita ang dress ko doon banda sa may pinto ay agaran ko itong tinungo at pinulot. Hinanap ko rin ang panty at bra ko pero wala sa buong living room. Kahit kitchen nitong hotel ay hindi ko na pinalampas, pero wala rin.

Bumalik ulit ako sa kwarto at sinilip na rin ang ilalim ng kama. Iniiwasan ko pang mapatingin sa direksiyon ng lalaki dahil alam kong wala itong saplot. Ibabalik ko nalang ulit ang kumot pag nakabihis na ako.

Tinago niya ba ang mga gamit ko? Hindi ko mahanap ang panty at bra ko!

Napasadahan ng mata ko ang kama at namilog ito nang makita ang panty kong pira-piraso! At ‘yung bra ko magkahiwalay na rin!

Grabe??

Huminga ako ng malalim at kinuha nalang ang boxer niya. Bahala siya kung wala siyang masuot mamaya! Punitin ba naman e.

Dumeretso na ako sa banyo para makapagbihis. Iniwan ko rin ang kumot bago pumasok. Tinignan ko muna ang sarili sa salamin. Ang sagwa ng mukha ko! May mga iilan din akong hickeys…lalo na sa may parteng dibdib.

“Gaga ka kasi!” inis kong paninisi sa sariling repleksiyon. Dinuro-duro ko pa ang sarili sa salamin.

“Pano nalang kung mabuntis ka?!”

Inilingan ko ang sarili. Nababaliw na ako. Kinuha ko nalang ang boxer nito at sinuot at dahil maluwag iyon ay tinali ko nalang.

Nawindang naman ako nang akmang isusuot ko na rin sana ang dress ko pero punit rin ito! Buo pa rin siya pero hiwalay na…na para bang ginunting ng hindi perpekto sa gitna. Lahat nalang pinunit niya!

Sumlip ako sa pinto bago lumabas at hinanap ang damit niya habang ang isang kamay ko ay nakatakip sa dibdib ko.

Nang makita ang long sleeve nito, agad ko na itong pinulot at sinuot.

Hindi na para magtagal pa ako sa lugar na ‘to. Nagsimula na agad akong maglakad patungo sa pinto, pero bago pa man ako makalabas ay nangako na muna ako sa sarili… na kakalimutan kong nangyari ‘to—ang araw na ‘to at ang lalaking iyon.

“Hindi na ulit mag-k-krus ang landas natin.”

Nang makauwi sa condo, agad akong dumeretso sa banyo para maligo—nagbabakasakaling baka maalis ng tubig ang duming nararamdaman ko para sa sarili.