CHAPTER 01: GREY EYES & BLACK HAIR
"Sit," maikling utos ni daddy pero para iyong amo sa pandinig ko. Sobrang lakas ng dating ng boses niya. Parang laging nang-uutos at hindi mo pwedeng hindi sundin! Umupo ako sa malambot na sofa at niyakap ang bag na nasa hita ko bago ko siya sinundan ng tingin. Kita kong hinubad niya ang suot na salamin sa mga mata pero hindi ko nakita ang mukha niya dahil nakatalikod siya at pumasok siya sa kung saan kaya nawala siya sa paningin ko. "Ang ganda..." bulong ko habang inililibot ang paningin sa bahay ni daddy. Sumakay kami ng elevator kanina pero hindi ko alam kung gaano kami kataas. Nakasarado kasi ang kurtina at makapal iyon kaya hindi pumapasok ang liwanag galing sa labas. Sosyaling mga ilaw ang nagsisilbing liwanag sa buong living room. Chandelier iyon, hindi lang basta-bastang bumbilya! "What is your name?" Kaagad kong nilingon ang pinanggalingan ng mababang boses ni daddy. Bumalik na pala siya at hindi na itim na coat ang suot niya kun'di puting polo na mahaba rin ang manggas. May itim na necktie pa siya na maluwag na ang pagkakatali. Ang nakaagaw ng atensyon ko ay ang laki ng katawan niya. Mas malaki ang katawan niya kumpara roon sa picture nila ni mama. Parang lagi siyang nag-e-exercise kaya batak ang mga muscle niya! Napaawang ang labi ko habang nakatitig sa mga mata niyang naniningkit at parang namumungay. Kulay abo iyon, hindi kulay bughaw gaya ng sa akin! "Bakit po magkaiba tayo ng kulay ng mata?" hindi ko mapigilang itanong at napahawak ako sa dulo ng buhok ko. "Pati po hair? Black sa 'yo parang kay mama," dagdag ko pa. Makapal ang buhok niya, hindi kulot pero malinis ang dulo at parang hindi nagugulo ang pagkakasuklay ng tuktok no'n patalikod. Sinundan ko siya ng tingin nang lumapit siya sa akin at lumuhod siya sa harap ko. "Genes. My father has the same color as yours. But my grandfather has grey like mine," paliwanag niya habang nakatitig diretso sa mga mata ko. Sunod ay bumaba ang tingin ko sa kamay niya nang hawakan niya ang masikip na sapatos ko. "Now, care to answer my question, baby girl?" tanong niya ulit, diretso talaga ang pagsasalita niya ng ingles at halatang sanay na sanay siya. May accent pa at mabilis kaya medyo mahirap intindihin. "Name ko po?" nahihiyang banggit ko. "Reina Andrada." Marahan siyang tumango. "Reina, huh?" banggit niya sa mababang boses at inalis ang sintas ng sapatos ko bago niya iyon hinubad kaya nakaramdam ako ng kahinhawaan doon. "Your age?" aniya at inalis naman ang kabilang sapatos ko. "Twelve po," dagdag ko. Mukhang wala tala siyang alam tungkol sa akin! Mabuti na lang, isinama niya ako sa kanya at hindi itinaboy. Pansin kong natigilan siya bago niya ako tiningala saglit. "Still a baby..." bulong niya at nang yumuko siya ay kita ko ang pagguhit ng ngiti sa labi niya. Nakaramdam ako ng hiya nang alisin niya ang magkaibang kulay ng medyas ko. "What's in your bag?" tanong niya ulit at tinabihan ako nang mailagay niya iyon sa lalagyan ng mga sapatos niya malapit sa pintuan. Pinagtabi niya ang sapatos naming dalawa. Napangiti ako nang kunin niya ang bag ko sa akin. Sumampa ako sa sofa at hinarap ko siya pati na ang bag na hawak niya. "Damit ko po. Tapos mga gamit ko sa School. Tapos si Twinkle..." bibong paliwanag ko at inilabas pa ang maliit at malambot teddy bear ko. "Napalunan ko po 'to sa claw machine noong Fiesta!" Ipinatong niya ang braso niya sa gilid ng sofa sabay iginilid ang mukha sa kamao niya habang pinapanood ako. "You sounds like a good girl than a spoiled one. Makes me want to spoil you." "Po?" kumunot ang noo ko dahil hindi ko nasundan ang English niya. Sobrang nakakahilo. Kailangan kong mag-focus sa English subject para mas maintindihan ko siya. Pero umiling siya saglit at umayos ng upo, ipinatong niya na rin ang hita sa sofa para harapin din ako. "Nothing. What do you want me to do with you, hmm?" panay siya tanong. Kinikilala niya siguro ako. Napakagat labi ako. Pansin ko namang bumaba doon ang tingin niya. "P'wede pong tagalog?" tanong ko at tumawa na rin dahil sa hiya. "Hindi po kasi ako masyadong magaling sa English, daddy." "Oh!" Umawang ang labi niya at kinagat ang pang-ibabang bahagi no'n kaya namula lalo. "Anong gusto mong gawin ko sa 'yo? Bakit mo 'ko hinanap? Nasaan ang... ina mo? Bakit mag-isa ka lang do'n kanina? Saan ka galing?" sunod-sunod na tanong niya kaya napakurap kurap ako at mahinang natawa. "Isa-isa lang po!" natatawang pigil ko dahil nalulula ako aa sobrang dami niyang gustong malaman. "Kasama ko po si mamang lumuwas papunta rito sa Maynila. Pero bumalik po siya agad sa Ilocos, doon po sila nakatira ni..." Huminga ako ng malalim. "Ni Tito Noel pati 'yong pamilya nila." "Hmm..." tangging sagot niya at mas inantok ang mga mata niya. "That's your step dad?" Dahan-dahan akong tumango at nag-iwas ng tingin dahil ayaw ko nang maalala iyong taong iyon. "Why bother looking for me? For money?" Muli ko siyang hinarap nang magsalita siya at banggitin ang pera. "Sabi po ni mama, mayaman ka," paliwanag ko at tumango para sumang-ayon sa sinabi niya. Nakita ko naman ang pagtuwid niya ng upo at nagsalubong pa ang kilay niya. "Gusto ko pong makapag-aral," dagdag ko at hinawakan ang kamay niyang nakapatong sa hita niya. "Daddy, gusto po kitang makasama. Palagi kasi akong—" naputol ang sasabihin ko at nabitin din ang luha ko nang may tumunog. Tumayo si daddy. "Stay here," utos niya at muli siyang bumalik sa pinanggalingan niya kanina. Cellphone yata niya iyong tumunog. Kinuha ko ang bag ko at muling isinarado ang zipper. "Cancel my remaining meetings for today. I'm busy," rinig kong pagka-usap niya sa kung sino. "I'll just send it. Probably later by five. Yeah. I'll just see her tomorrow." Huminga ako ng malalim at isinandal ang likuran sa sofa. Napahawak pa ako sa tiyan dahil kumalam iyon. Nagugutom pa rin ako! Marami kayang pagkain si daddy rito? Tumayo ako nang makabalik na si daddy. Ramdam na ramdam ko tuloy ang lamig ng tiles sa paa ko. Hawak niya ang phone niyang kuminang sa repleksyon ng ilaw at parang bago. Napakagat ako ng pang-ibabang labi, nag-aalangan sa sasabihin ko sa kanya. "Daddy, kumain ka na po?" lakas loob na tanong ko dahil hindi ko na kaya ang gutom. Mula sa gadget ay lumihis saglit ang tingin niya sa akin. "Are you hungry?" "Opo!" Mabilis akong sumagot at tumango pa kahit ang atensyon niya ay nasa cellphone niya. "Okay, come with me," utos niya at ibinaba ang phone niya. Mabilis akong lumapit sa kanya nang titigan niya lang ako, mukhang hinihintay niya ako. Napangiti ako at tiningala siya bago ko hinawakan ang kamay niya. Kaagad kong naramdaman ang init ng palad niya. Napakurap kurap ako nang titigan niya lang ako. "Daddy?" tawag ko sa atensyon niya. Ramdam ko ang pagpisil niya ng kamay ko bago siya nag-iwas ng tingin at lumakad kaya sumunod ako sa kanya. Lumawak ang ngiti ko nang makitang awtomatikong bumukas ang ilaw at lalo na nang makita kung gaano rin kalawak at kalinis ang kitchen sa bahay ni daddy. Walang kalat at parang bago dahil kumikinang ang mga gamit. May malawak na Island counter sa gitna kung nasaan ang mga prutas at tissue. Mataas din ang mga upuan. "Sit," muling utos ni daddy kaya lumapit ako roon sa pinaka-unahan. Akmang bu-buwelo ako para umakyat nang maramdaman ko ang kamay niya sa magkabilang bewang ko at walang hirap niya akong inupo roon. "Thank you po!" sinserong sambit ko at pinanood siyang kalasin ang butones ng puting polo niya na longsleeve. Kaagad akong nag-iwas ng tingin nang hubarin niya ang suot na pang-itaas at nakita ko pa saglit ang malapad at makisig na likuran niya. Ang ganda ng katawan ni daddy! Nakakalula! "Lalala~" kumanta na lang ako at ibinaling sa kulay grey na refrigirator ang mga mata. Naririnig ko ang pagkilos ni daddy pero nang makita ko ulit siya dahil lumapit siya sa refrigerator, na dalawa ang pintuan, ay naka-suot na siya ng itim na apron. Bumaling ako sa kabilang dako para hindi makita ang katawan niya. Nakakahiya kasing tignan iyon! "What are you doing?" kuryosong tanong niya. Nilingon ko ang direksyon niya pero sa gilid ng mukha niya ako tumingin para 'di ko makita ang lantad na katawan niya. "W-wala po," nauutal pa na sagot ko at tumingin sa mga bagay na nasa likuran niya. Hindi ko talaga kayang tumingin ng katawan ng mga lalake! "Tss!" rinig kong asik niya pero hindi ko na lang siya pinansin. Narinig ko ang yabag niya, hudyat na kumilos na siya at umalis sa pwesto kung saan ako nakatingin. Pero halos atakihin na ako sa puso nang biglang may humawak sa magkabilang balikat ko. "Hey!" biglang sigaw niya sa likuran ko. Dahil sa gulat ay napaatras ako at dahil pabilog at walang suporta sa likuran ang upuan ay halos malaglag na ako. Mabuti na lang ay nahigit niya ang payat na braso at nauntog pa ako sa matigas na dibdib niya dahil sa lakas niya. Humugot ako ng malalim na hininga nang manatili sa ilong ko ang presko at panlalakeng pabango niyang nasinghot ko. "Tsk! You're so clumsy!" puna niya at inayos ako ng upo. "Are you okay?" may bahid ng pag-aalalang aniya. Nanatili akong nakatitig sa apron niya pero gamit ang hintuturong daliri niya ay inangat niya ang baba ko para patingalain ako sa kanya. "Look at me when I'm talking to you," maawtoridad na utos niya at lumalim ang mga matang nakatingin sa akin dahil naningkit ang mga mata niya habang nakasalubong ang kilay. "Do you understand me?" Bumilis ang tibok ng puso ko, bigla akong natakot na magalit ko siya. "Opo..." mahinang sagot ko at tumango ng dalawang beses. "I can't hear you!" mas tumapang ang boses niya kaya napakagat labi ako nang mas patingalain niya ako sa kanya. "Oo na po, daddy," mas nilakasan ko ang boses at ibinaba ng kaunti ang ulo dahil nakakangawit siyang tingalain habang naka-upo ako at malapit siya. Masyado siyang matangkad! "Good," blankong aniya bago siya lumakad. "Now, watch me cook," utos pa niya kaya sinundan ko siya ng tingin at hindi inalis ang mga mata sa kanya gaya ng gusto niya. Halos mamemorya ko na tuloy ang bawat anggulo ng mukha niya. Parang hindi tumanda si daddy kahit lampas isang dekada na iyong picture na ibinigay sa akin ni mama. O mas bumata pa nga siya dahil sa gupit niya! Gano'n siguro ang mga mayayaman, tulad ng mga artista. Habang mas tumatanda ay mas gumaganda ang itsura nila! "Daddy, wala ka pa po bang ibang asawa?" hindi ko maiwasang maitanong nang tikman niya ang nakakagutom na niluluto niya. Pero bigla siyang naubo. "What the fuck?!" matigas na sigaw niya na nasundan ng muling pag-ubo. "Napaso ka po ba?" hindi ko mapigilang bumaba sa upuan para lapitan siya. "I'm fucking shock because of your stupid question, woman!" halatang galit siya pero 'stupid' lang ang naintindihan ko dahil mariin ang pagkakabanggit niya roon. Padabog pa niyang tinapon niya pa ang kutsara sa sink na malapit. Bigla tuloy akong napayuko dahil sa pagsisisi. Nagalit ko siya! "Sorry po," mahinang paumanhin ko at tumalikod na para bumalik sa pwesto. "Damn it!" hindi ko nanaman maintindihan ang binubulong niya. Basta tunog iritado siya kaya hindi na ako nagsalita. Ayaw ko nang dagdagan ang galit niya sa akin. Tahimik lang akong nakayuko habang naka-upo. Tanging mga tunog ng gamit pang-kusina lang ang naririnig ko. "Let's eat," baritonong anyaya ni daddy. Dahan-dahan akong tumingala at sinilip ang ekspresyon niya. Nakaguhit ang isang linya sa pagitan ng labi niya, para pa ring galit. Mariin akong napalunok dahil nakakakonsensya. "Sorry po, daddy," ulit ko at pinanood siyang kunin ang plato na nasa harap ko at nilagyan niya iyon ng bagong lutong kanin. "I have no plan of getting married," sagot niya sa naging dahilan ng paghingi ko ng tawad ko sa kanya. Napatango na lang ako at hinaplos ang babasaging plato nang ibalik niya iyon sa harap ko. May laman na iyong kanin at ulam na adobong manok. "Thank you po," sinserong sambit ko at nilakasan ang boses bago ko kinuha ang kutsara at tinidor na nasa ibabaw ng placemat. Nang hindi siya sumagot ay nagsimula na rin akong sumubo ng pagkain. Sobrang tahimik na ulit. Nauna pa siyang umalis sa kitchen nang matapos siyang kumain at iniwan ako roon. Iniligpit ko ang pinagkainan at piniling hugasan na ang mga pinagkainan at pinaglutuan niya para makatulong naman ako kahit papaano. Marunong naman kasi ako sa gawaing bahay. "Do you want me to find a girl to be your new mother?" Kaagad akong napatalikod sa sink na may rumaragasang tubig nang marinig ang boses ni daddy mula sa likuran ko. Sobrang lapit niya sa akin kaya tiningala ko ma naman siya. Isinandal pa niya ang kamay sa sink kaya nakulong ako sa braso niya na nasa magkabilang gilid ko. "Yes or no?" tila nainip na siya at yumuko pa. "I'll find one if you want," rumahan ang boses niya. Napatitig ako sa kulay abong mga mata niya. Ang ganda, nakakalula! Bagay na bagay ang makapal na pilik matang nakapalibot roon. Dahan-dahan akong umiling para sagutin ang tanong niya. Hindi pa ako nagsasalita para magpaliwanag nang umarko ang sulok ng labi niya. "Good!" puri niya at umayos siya ng tayo. Nagpakawala ako ng malalim na hininga dahil parang nakalimutan kong huminga dahil sa lapit niya kanina. "Finish what you're doing then I'll show you my room where you will be sleeping every night," utos niya kaya muli akong bumalik sa sarili at hinarap ang mga hugasin pagkatapos ng mahabang pagkatulala.CHAPTER 92: LAST CHANCE "Mahirap ba 'yong hulaan?" bulalas ko habang nanlalaki ang mga mata. Bumaba ang titig ko sa labi ni Vladimir nang kagatin niya iyon na parang nagpipigil ng tawa. "Nah! I can actually feel like you can guess it right!" aniya at tumitig din siya sa labi ko bago ibinalik ang mga mata sa akin. Napanguso ako. "Business pa rin? May sarili ka na sigurong Company!" hula ko at kaagad na nag-iwas ng tingin nang uminit bigla ang sulok ng mga mata ko. Kumirot ang dibdib ko dahil naalala ko iyong panahon na bata pa lang ako tapos proud na proud ako sa kanya kasi mayaman siya dahil sa trabaho niya! Alam ko kung paano niya binuhos yung oras at panahon niya para sa posisyon na bigla na lang mapapasa-akin! "Are you on your period, Reina?" biglang tanong ni Vladimir kaya umurong ang luha ko. "Ano?!" gulat na ulit ko dahil napaka-random ng sinabi niya. Iniharap niya ang swivel chair sa akin at isinandal ang braso sa gilid sabay inilagay niya ang daliri sa ibabang labi
CHAPTER 91: WORK"I'll be your secretary?" Umiling ako sa tanong ni Vladimir. Hinarap ko siya nang walang salitang lumabas si Trina. "Hindi lang secretary, Vlad. Tuturuan mo kung paano maging CEO! 'Di ba sabi mo, gagawin mo lahat ng gusto ko?" pabalik na tanong ko sa kanya at tinaasan ko siya ng kilay para magtaray.Pero imbes na magreklamo ay ngumisi siya na parang natutuwa siya. "Sure! I can be anything you want, baby!" ayan na naman siya! Sa sobrang saya, nakakalimutan niya iyong banta ko kagabi.Matalim ko siyang tinitigan at pinanliitan ng mga mata. "'Di ba sabi ko, 'di na kita papansinin kapag—"Napatigil ako nang itapat niya ang hintuturong daliri sa labi ko. Kunot noo ko siyang tinignan dahil sa ginawa niya. "You can't do that for now, baby. I'm your mentor. You can't ignore me!" pagmamayabang niya ang lumakad siya palapit sa swivel chair na nasa likuran ng lamesa. Hinawakan niya ang itaas na bahagi at hinila iyon ng kaunti. "Come and sit to your throne, my queen!" magalang
CHAPTER 90: SECRETARY"Sige na!" bulong ko sa sarili nang mabuksan ko ang convo namin ni Vladimir. Huling chat niya ay noong kinukulit niya ako kung saan niya p'wedeng i-send ang picture ko noong nanggaling kami sa South Korea. Hindi rin siya online! Pero wala naman akong ibang way para ma-contact siya! Reina: Hi! Dalawang letra lang iyon pero grabe na iyong kaba sa dibdib ko nang mai-send iyon. Pumikit pa ako at tinabunan ng unan ang phone dahil sa matinding hiya. Ganito siguro 'yong feeling kapag nag-first move ka sa crush mo! Sobrang nakakakaba! Sinilip ko ang phone ko nang tumunog iyon at dali dali kong tinignan ang notification. Lei: Goodnight, Rei! Pahinga ka na rin. Nakahinga ako ng maluwag at nagtipa ng ire-reply kay Lei. Quarter to eleven na pero wala pa akong balak matulog. Nag-scroll ako para hanapin ang convo namin ni Vladimir sa gamit niyang account dati noong Daddy ko pa siya. Iyong Dim Montenegro ang name. Pero mukhang deleted na iyon! Napanguso ako at akmang bi
CHAPTER 89: REPLACE "What's your plan, princess?" nag-aabang na tanong ni Daddy Dimitri sa akin nang makapagdesisyon akong puntahan siya sa Library dito sa bahay namin. Naka-uwi na kami dito sa Pilipinas. Pero hindi pa rin ako nakakalabas para puntahan ang mga kaibigan ko. Mas may iba akong gustong unahing gawin. "Gusto ko pong magpatulong kay Vlad. Gusto kong matuto sa kanya kung paano maging CEO sa VITC," banggit ko sa pangalan ng Kompanya ni Daddy. Sumilay ang ngisi sa sulok ng labi niya at napahawak pa siya sa gilid ng salaming suot niya. "Finally, you're getting smarter, princess!" puri pa niya dahilan para maalala ko ang mga binanggit niya noon sa akin. "Use that pretty head of yours! You are Vladimir's weakness. You have the power to control him. Wrap him around your fingers! Trust me... he’ll fall willingly under your trap!" Gagamitin ko si Vladimir. Titignan ko kung mahal pa niya ako! Sa ngayon, kailangan ko munang mapaniwala si Daddy Dimitri na kakampi niya ako. Gaga
CHAPTER 88: MOROZ CLAN "Go shopping with your mom for now. I’ll make sure you have bodyguards with you," iyon ang walang emosyong utos ni Daddy Dimitri nang subukan ko siyang tanungin kung anong nangyayari. Hanggang ngayon tuloy, hindi ko pa rin alam kung bakit nagwala siya nang dahil sa bulaklak na hindi 'raw' bigay sa akin ni Alexei. Kung hindi sa kanya? Sino pa bang magbibigay sa akin ng bulaklak? "I want this too!" panay ang utos ni mama sa shopping assistant niya. Tumitingin siya ng mga designer bags. Binilhan ko sina Erica at Sandy ng handbags. Pero si mama, ang dami na ngang gamit, hindi pa rin yata nakukuntento! Pinanood ko lang siyang mag-tap ng credit card na bigay ni Daddy Dimitri. "May kakilala ka bang Vladimir, Reina?" biglang tanong niya kaya hindi ko siya makapaniwalang nilingon. "M-meron po," nautal ako dahil bigla akong kinabahan. Naalala kong nakasama ko si Vladimir sa mansyon kung saan ako dinala ni Alexei. Hindi kaya... Napa-iling ako sa naisip. Imposible
CHAPTER 87: FLOWERS "You're awake..." Kakadilat ko lang mga mata ko nang marinig iyong robotic na boses na iyon. Inilibot ko ang paningin ko at nakita ang damask wallpaper na kulay deep crimson at gold ang pattern. Ito ang kwarto kung saan ako pinatuloy ng lalakeng nasa harap ko. Pero base sa naaalala ko, hindi ako rito natulog kagabi! "Vlad?" tawag ko sa kanya at bumangon ako sa kama. Hinawi ko ang comforter para lapitan siya agad. "Who the hell is Vlad, princess?!" matalas na tanong niya at humalakhak siya habang nakatingala sa akin nang hawakan ko ang gintong head mask na suot niya. Umiling ako nang maalala ang mga nangyari kagabi. "Ikaw si Vladimir, 'di ba?" umaasang tanong ko. "'Wag mo na akong lokohin, Vlad!" naiinis nang sigaw ko dahil humalakhak siya na parang nakakatawa iyong sinabi ko. Sinubukan kong tanggalin ang maskara niya para matigil na ang mga tanong sa utak ko. Sigurado kasi akong si Vladimir iyong katabi kong matulog kagabi! Masyado iyong realistic! Napadain