HINDI NAPIGIL NI ROME ang mapadilat nang marinig ang pagsara ng pinto. Ilang segundo rin siyang napatulala sa kisame habang binabalikan sa isip ang narinig.
Pussy Ambassador ba talaga ang sinabi ng dalaga? He smirked before shaking his head. Sigurado siyang hindi ito makakapagsalita nang ganoon kapag naalala nito ang mga pinaggagawa nila.
'Technical virgin ka na lang, Margaux.' He bit his lips. Mayamaya pa ay gumapang ang kanyang kamay papunta sa ibabaw ng kanyang suot na pantalon. He felt himself twitching inside his jeans. Galit na galit, parang gusto nang makipag-away.
'Damn.' Binaba ni Rome ang kanyang zipper at nilabas ang kanyang kahadaan. He then began moving his palm up and down his rigid shaft, squeezing gently and then releasing slowly whenever he reached its aching head. Mas binilisan niya pa ang ginagawa hanggang sa maramdaman niyang bumibigat ang kanyang pagbayo kasabay ng kanyang hininga.
His mind was back to what exactly happened last night. Tandang-tanda niya pa ang lasa ni Margaux sa kanyang bibig. Her sweet folds were divine! Nakaka-torture ang itsura nito habang nakahiga sa kanyang kama.
Siguro nga ay tulog na ang isip nito kagabi, but then her seductive body was wide awake.
Mahirap kalimutan ang pag-ungol ni Margaux sa bawat na halik na ginawad niya rito. Masarap sa tainga ang pagdaing nito sa tuwing mapapadiin ang paghawak niya sa maseselang parte nito. Even her soft whimper sounded like music to him. Sandali niyang narinig 'yon nang maubusan siya nang pasensiya at subukang angkinin ang pagkababae ng dalaga.
"Fuck, cara! Yes!" Rome grunted. He had never tasted a woman as good. Kahit ilang beses na niyang pinapawi ang sarili ay nag-iinit pa rin siya nang paulit-ulit dahil kay Margaux. His cock needed to be inside her tight pussy. Kahit pa pinagsawa niya ang bibig sa pagkababae nito buong gabi ay kulang na kulang pa rin.
Yes, he perfectly knew why Margaux was walking funny when she woke up. Medyo masakit ang pagkababae nito — pinanggigilan niya kasi. He didn't stop lapping, tasting, and devouring her sex until she was red and sore.
'Tangina.' Rome took a deep breath when his head started to hurt. Nangingilo na siya. He was coming. Isa pang mahabang pagbayo at sumabog ang init niya sa kanyang kamay.
Humihingal pa rin siya nang ibalik sa loob ng kanyang pantalon ang medyo matigas pa niyang pagkalalaki. Ilang beses na ba siyang nagsasarili simula kagabi? He couldn't tell. Basta marami na.
Napapailing siya nang tumayo at maglakad papunta sa private bathroom ng kanyang k'warto. Nakakairita kasi ang sitwasyon. Maling-mali ang ginawa niya. He should have just dropped her on the floor when she passed out. Hindi niya na dapat kinarga si Margaux at dinala sa kanyang k'warto. More so, hindi na siya dapat nangahas na linisin ito pagkatapos nitong masuka.
It was all wrong. Hindi siya mabuting klase ng tao, at mas lalo namang wala siyang balak alagaan ang anak ng kalaban niya. Ni hindi niya nga alam kung ano ang nangyari sa kanya.
Mabilis na naghubad si Rome nang marating ang private bathroom. He switched the shower on, then set the water temperature to the lowest it could get.
Napamura siya nang humampas ang napakalamig na tubig sa kanya. His skin visibly smoked under the water. Mas tinapat niya pa ang mukha sa dutsa at pinabayaang umagos sa kanyang buong katawan ang tubig.
He badly needed to cool himself down. Kung hindi niya gagawin 'yon ay mabubuhay na naman ang init niya para kay Margaux. Worse comes to worst, baka tuluyan nang masira ang ulo niya at katukin ito sa k'warto nito. He couldn't afford to screw up at this point. May tinatapos pa siyang misyon.
'Margaux.' He sucked in a heavy breath. 'Be advised that you have been thoroughly fucked last night, and you're still being fucked inside my head.'
Matapos ang halos kalahating oras ng nagyeyelong shower ay lumabas si Rome mula sa banyo. Nakatapis lang siya ng tuwalya mula baywang pababa.
He felt refreshed after what he did. Magaan na ulit ang katawan niya nang lapitan niya ang closet at magsimulang maghalughog doon.
Sets of new shirts, pants, and all other necessities for men were neatly arranged inside the closet. Lahat ng naroon ay bago at branded. Inutusan daw kasi ni Alejandro ang mayordoma nito na mamili ng mga gamit niya. Kung tama ang pagkakatanda niya, Alberta yata ang pangalan na nakita niya sa resibo.
That was funny. The generosity he was getting from the Don wasn't something he expected. Sumobra naman yata ang pagiging hospitable ni Alejandro. Asikasong-asikaso siya nito mula sa pagkain, sa kanyang k'warto na maya't maya kung linisin ng mga katulong, at pati na rin sa bagong doktor na hindi niya sinasadyang bagsakan ng pinto nang bigla itong kumatok kagabi.
Damn it. Wrong timing kasi ang round ng check-up nito. Inabutan siya ng doktor habang kinakain niya si Margaux. Ayos lang naman sana 'yon. Pwede niya naman bitbitin si Margaux kagabi at itago sa bathroom. Ang problema lang, sobrang lakas pa lang umungol ni Margaux. Malamang na nasa hallway pa lang ang doctor ay alam na nito ang ginagawa nilang milagro.
'Subukan mo lang magsalita.' He remembered warning the doctor as soon as he opened the door. Nahalata kaya nitong hinihingal siya noon at nangingintab ang kanyang bibig? Masyadong malabo ang kanyang utak at lasing na lasing siya sa sarap ni Margaux.
Pinilit ni Rome na ibalik ang atensyon sa kaharap na closet. Mayamaya pa ay may hinugot siyang gadget mula sa ilalim ng mga damit. Nakuha niya iyon mula sa bulsa ng pajama ni Margaux nang hubaran niya ito. It was her cellphone— Hello Kitty pa nga eh.
He smirked and just pressed a button on it. However, hindi siya handa nang magliwanag ang screen ng kanyang hawak. Dagli siyang natigilan nang salubungin siya ng larawang gamit na lockscreen ng dalaga. It was a picture of her dancing. She was wearing a flowy white dress that was barely touching her knees.
Napakaganda nito sa larawan na 'yon. Her usually stick straight hair was studded with tiny flowers. Nakaarko ang mga braso nito at mukhang katatapos lang umikot. Nakatingkayad din ito gamit ang dulo ng ballet shoes. She was so stunning that Rome had to blink a couple of times to stop himself from staring. Hindi naman malaswa ang larawan, pero nag-iinit na naman ang pakiramdam niya.
"Tangina!" Gigil na siya nang magkakasunod na magpipindot sa cellphone. He didn't know what Margaux used as her lock code, but then he was trained to decipher things. He was a spy after all. Hinintay niya lang mamatay at mag-reload ang cellphone.
Nang muli 'yong sumindi ay wala na ang lock. After securing a certain VPN on the phone, he went straight to her messaging application and started typing.
****
From: 09*******
To: 09*******
Lucille, hack this phone. Bring my guns and tools to this location. Tell Dad that I'll report as soon as I get the Amati. Buhay pa ko.
BUHAY NA BUHAY
— R.M.S.
****
He pressed the send button, then turned off the phone. He knew that his secretary could take care of what he did, including masking his identity using the programs they have in his headquarters.
Pagkatapos ay walang pakialam na binato niya ang gadget pabalik sa damitan, bago tahimik na sinara ang pinto niyon. He coldly smirked.
Bahalang maghanap si Margaux kung nasaan ang cellphone nito.
NAPAKIBINI NG ARAW habang nakatunghay sa Reiti Paso, Italy. Tulad ng masasayang mga oras na dumaan sa munting bahay na 'yon ay naririnig pa rin ang paghampas ng alon sa dalampasigan mula sa kinauupuan ng Don. Napakasarap sa pakiramdam ng hanging gumugulo sa kanyang buhok habang sumisimsim siya ng wine. Mabagal rin ang pagsasayaw ng mga kurtina sa bawat bintana. Sumasaliw iyon sa kanyang mahina paghuni— Alla Mia Amata s'yempre."Papa?"Alejandro pretended not to see the tiny boy who approached his lap. Bagkus ay mas tinaas niya ang hawak na dyaryo para takpan ang kanyang mukha. Nagkunwaring siyang abala. Ganoon pa man ay pasimple niyang ibinaba ang kanyang tuhod para may makapitan ang makulit na paslit."Papa...""Nagbabasa ako, Romano," he playfully dragged the boy's name, copying how the child called his. "Ang daming mga balita na kailangan tingnan ni Papa kasi makakaapekto sa ating kartel—" Napahinto ang kanyang bibig nang maulinigan ang sariling sinabi. Nang makabawi ay mabilis niy
IT WAS THE WORST BATTLE HE HAD FOUGHT. Isang labanan kung saan hindi niya man lang makilala kung sino ang kanyang kalaban. A battle where he had to keep firing his gun while staring at his cara's dying face.Nakalimutan na niya kung ilang bala ba ang bumaon sa kanyang katawan para kay Margaux. His whole body was numb, but then he just couldn't let her go. Blangko na rin ang kanyang isip. Hindi niya na kayang kilalanin ang daan-daang mga duguang mukhang pumapaligid sa kanila.Alejandro's soldiers were fighting like they were a group of hungry beasts. But then, the group that broke through the gate minutes ago, whom he thought were Marco's soldiers, were just as ferocious.Napansin niyang isa sa mga grupo ang prumotekta sa kanya habang tinatakbo ang direksyon ng parking lot. Ilang unipurmadong sundalo rin ang sumalo ng bala para sa kanya. They were willingly giving their lives to him, assuring him that he would get where he needed to.He was in pain— so much of it.Pero hindi 'yon dahil
"MARGAUX." HINDI UMABOT SA PANDINIG ni Margaux ang pagtawag ni Alberta. Tulad kanina ay awtomatikong kumilos ang kanyang kamay para dakutin ang kanyang puson nang kumirot iyon.The drop of sweat that fell on her fist resting on her lap looked blurry. Sobrang sakit ng kanyang nadarama at kinakapos siya ng hininga kahit nakaupo lang siya roon."Ayos ka lang ba, anak?""Tapos ka na bang magsalita?" Mariing naipikit ni Margaux ang kanyang mga mata nang magdoble ang tingin niya sa kaharap. Getting this dizzy and in this much pain weren't what she needed."Patawarin mo 'ko..."Hindi siya sumagot. Naiintindihan niya ang mga sinasabi ng matandang babaeng nakaluhod sa kanyang paanan, pero hindi na 'yon rumerehistro sa kanyang isip. Isang bagay na lang kasi ang nanatili roon — ang kanyang caro.Sa dami-dami ng sinabi Alberta, ang natatandaan niya lang ay ang mga katagang 'tunay na anak ng Don' at 'tunay mong ina'. Ewan na ni Margaux kung tama pa ba ang pakikirinig niya sa iba pa. Hindi na rin
ALA-SINGKO PA LAMANG NG UMAGA ay umuugong na ang buong villa. The scent of food, combined with flowers, was lingering in the air. Daan-daang lamesang binalutan ng puting linen ang pumupuno sa kabuuan ng bakuran. Nagmistulang mga bubuyog na nagkakagulo ang mga katulong sa pagbubuhat ng mga pinggan at kubyertos.Mayroon ding isang grupo ng mga musikero na pinatawag ng dis-oras ng gabi. Nagkukumahog ang mga ito sa kasalukuyan habang pag-aralan ang pinakamasalimuot na musikang kanilang tutugtugin sa kanilang tanang-buhay — ang Alla Mia Amata."Tandaan mo. Kapag nagkamali ka nang isang beses ay magbabago ang kahulugan ng piyesa." Sa gitna ng kaguluhan ay nakatayo ang Panginoon. Pailalim itong nakatitig sa isang pobrerong kaluluwang may hawak ng violin."S-Señor—""Para sa nag-iisang anak ko 'yan..." Alejandro nodded his head as his amber eyes pierced through the trembling violinist's face. Hindi man ito magsalita ay madali namang hulaan na huling piyesa ng kaawa-awang musikero ang Alla Mia
NAGLALARO ANG MGA DAGA kapag wala ang pusa. Sa kaparehong paraan, naglalaro rin ang mababang klase ng diyos kapag wala ang Panginoon."Nagpakita na ang batang Montenegro." Maingat na inusog ng nakakabatang lalaki ang itim na pyesang hawak nito sa chessboard. Ilang saglit pa ay hininto nito sa harap ng puting reyna - isang nakapagandang babaeng nililok sa salamin - ang hawak nito."Oh, siya nga ba?" Sumagot ng atake ang kalaro nitong matanda. Ginalaw nito ang puting reyna upang sakupin ang kaawa-awang itim na kawal.That made the young man chuckle. Patamad na sinandal nito ang likuran sa mamahaling upuan bago nag-anunsyo, "Yes, Papa. Natagpuan na siya ng mga kawal.""Molto bien..." Binaha ng galak ang boses ng matanda. Pagkatapos ay ginaya nito ang ginawa ng anak at sinandal ang sarili sa upuan. Bakas ang saya sa kilos nito nang kunin ang kopita sa lamesa at sumimsim ng mamahaling alak. "Kumusta naman ang Panginoon? Nagpakita na ba?""Hindi pa," the younger man answered while giving hi
MAHIRAP SABIHIN KUNG ANO ba talaga itsura ng impyerno noong mga oras na 'yon. At three in the morning, hell looked nothing like what the bible said. Madilim. Pagkatapos nagri-ring 'yong telepono hanggang may sumagot boses.[Hello? Parating na siya, Panginoon.]"Mabuti."[Gusto mo bong ipasalubong ko siya sa 'yong mga sundalo?]"Huwag. Hintayin mo siyang makapasok sa teritoryo ko."[P-Pero...]"Maghintay ka lang. Hindi maaring hindi siya sundan siya ni Romano."..Pauwi ako sa villa.Hihingi ako ng tulong kay papa.Mahal na mahal kita.—Margaux :)A THREE-SENTENCE NOTE, A LITTLE SMILEY AFTER IT, and her name written using her red lipstick. Iyon lang ang kinailangan para magunaw ang buong mundo ni Rome habang nakatulala sa harap ng salamin.Pagod na pagod na siya. Ni hindi na nga niya alam kung humihinga pa ba ang kanyang kaluluwa. Napakalamig ng mundo, mainit ang mga braso ni Margaux nang yakapin siya nito kagabi. Damn it. Hindi niya sinasadyang makatulog!That was a reckless move. He