Kabanata 5

Inabot na kami ng gabi dahil sa kaniya. Sinamahan ko pa kasi siya mamili ng mga kagamitan daw na kailangan niya. Ngayon ay nandito kami ngayon sa labas ng bahay namin dahil nagpumilit siya na ihatid ako.

"Dito ba ang bahay niyo?" tanong nito saakin.

"Mm.. maliit lang ito pero masaya na kami ni mama sa bahay na ito." Nakangiti na sabi ko. Sa totoo lang ay kung papapiliin ako kung itong bahay na ito o ang bahay na tinitirahan namin noon ang pipiliin ko pa din ay ang bahay na ito.

Maliit man ay madalas kaming magkita ni mama sa bahay, madali lamang para saamin hagilapin ang isa't-isa pero kung sa dati namin na bahay parin kami nakatira ay isa sa isang linggo lamang kami kung magkita na pamilya.

"Salamat sa paghatid." Sabi ko dito at naglakad na patungo sa pinto ng bahay. Hinintay niya ako hanggang sa makapasok ako dito sa loob bago siya umalis.

"Classmate mo ang naghatid sayo anak?" halos mapatalon ako sa gulat dahil kay mama, bigla bigla nalang nagsasalita sa likod ko.

"Opo ma, tinulungan din po niya ako na maghanap ng trabaho. I mean kasama ko po siya sa magiging trabaho ko if matatanggap po kami." ito ang naging tugon ko sa kaniyang katanungan.

"Aba napakabait naman pala niyang bata. Sana ay inaya mo muna na sumabay na kumain dito sa'tin." Parang pagalit pa ito dahil hindi ko inaya si Levi na kumain dito.

Katulad ng palaging nangyayare tuwing gabi ay pagkatapos namin kumain ay naghuhugas ako ng plato habang si mama naman ay nagpapahinga dahil sa kaniyang trabaho.

Ang trabaho ngayon ni mama ay ang paglalaba kung minsan naman ay may raket siya. Simula nung mawala si papa ay grabe na din ang naging hirap ni mama dahil sa mga raket nito. Wala pa siyang permanent na trabaho and sana magkaroon na siya para hindi siya masiyadong hirap araw-araw.

Sa makalipas na araw ay hindi pumalya si Levi na inisin ako at ngayon ngang araw ay ang araw kung saan kami pupunta sa coffee shop para sa interview. Napag-usapan pala namin na susunduin niya ako ngayon dahil manghihiram daw siya ng sasakyan sa kaibigan niya para hindi kami mahirapan sa pagbabyahe.

Tinignan ko ang aking relo para makita kung anong oras na, late na si Levi. Tirik ngayon ang araw dahil ang schedule namin ay 1 pm pero dapat 12:30 palang ay makaalis na kami dito pero 12:43 na ay wala pa din siya dito.

"Hello Miss, sorry late na may banggaan kase na naganap sa dinaanan ko." Paliwanag niya saakin. Pagkababa niya sa sasakyan ay pumunta siya sa pinto ng passenger seat.

Ngayon ko lang napansin na ang dala niyang sasakyan ay ferrari, what the heck? Ang alam ko ay ito ang pinaka-latest na sports car ng ferrari and ngayon ay dinadrive niya lang ito? Sino ang matinong kaibigan ang magpapahiram ng ganito na sasakyan?

"Sure ka na hiniram mo lamang ito?"

Hindi agad siya nakasagot saakin at parang natigilan ito. Ngumiti lamang siya at nagstart na paandarin ang sasakyan. Nasa kalagitnaan kami ng biyahe nung mapatingin siya sa akin at natigilan na para bang may narealized siya. Iginilid niya ang sasakyan sa gilid ng kalsada ang tumingin sa akin.

"Bakit?" tanong ko rito.

Hindi siya sumagot bagkus ay inilapit niya ang katawan niya sa akin na para bang may inaabot siya. Doon ko lang napansin na seatbelt pala ang inaabot nito at hindi ko pala ito suot!

Medyo awkward ang pwesto namin dahil sa hanggang ngayon ay malapit pa din siya saakin. Sa sobrang lapit ay naaamoy ko ang kaniyang pabango.

"You forgot." sabi niya bago ulit umayos ng upo at nag-umpisa na ulit magdrive.

Naging madali naman ang byahe at saktong 12:50 ay nakarating na sila sa coffee shop. Ang suot ngayon ni Levi ay para siyang isang professional na abogado dahil sa mamahalin niyang suot na tuxedo. Habang ako ay 'yong luma na dress ang suot ko na kulay black, ito nalang ang natitira ko na chanel dahil ang iba ay ibinenta ko na.

Tumuloy na kami sa pagpasok. Ang ilan na costumer ay napatingin saamin dahil sa magagara naming suot. Mag-aapply ba kami ng trabaho o fashioned show ang dinayo namin?

"Wow, super pretty and gwapo naman." Bungad na compliment saamin nung manager.

Hindi din nagtagal ay nag-umpisa na ang interview, pina-una si Levi bago ako. Hindi din naman nagtagal ang naging interview sa kaniya dahil tumagal lamang ito ng 3 minutes.

"Bakit mo naisipan na magtrabaho?" Ito na ang last na tanong saakin bago matapos ang interview.

Matagal pa akong nag-isip bago ako sumagot sa tanong.

"Ang pinaka-reason kung bakit ako nag-apply dito ay dahil gusto kong tulungan ang aking ina sa pagtustos ng aking pangangailangan. Hindi man lingid sa kaalaman ng lahat ay lumaki ako na may pera, I mean hindi problema saamin ang pera noon. Pero nung biglaan na ma-hospital ang aking ama ay doon na nagsimulang mawala ang lahat saamin. Namatay si papa ng hindi man lang niya nasasabi saakin na mahal niya ako."

Masyado na pala akong nadala at nag-open up na ako sa manager.

"Well ang main reason talaga ay para sa gastusin sa bahay at school and also alam ko naman na nahihirapan na si mama sa lahat ng gastusin dahil ngayon ay wala pa siyang permanent na trabaho."

Doon na natapos ang aking interview. Pagkalabas ko ay nakita ko Levi na naghihintay sa akin at deretso na nakatingin saakin.

"Tara kumain, libre ko." sabi niya at hindi na hinintay pa ang magiging sagot ko at basta nalang akong hinila.

"Sure ka ba na nangangailangan ka ng pera? Sa sasakyan na ito palang ay mahal na. At may pera ka din na panlibre." pagpansin ko sa kaniya.

"Hiniram ko lamang ito sa kaibigan at may ipon ako." ngumiti nalang siya saakin ng pilit, feeling ko talaga may tinatago ito.

"What is love, for you?" he suddenly asked.

"Bakit mo naman natanong?"

"Curious lang ako."

"May iba't ibang ibig sabihin ang pagmamahal para saakin, love sa family, friends, people and the love of your life. I can understand everything but the last is hindi ko maexplain dahil hindi ko pa naman ito mararanasan."

"Tingin mo bakit ang daming nagpapakatanga dahil sa pag-ibig?" tanong niya ulit.

"Maybe because nagbabaka sakali sila. Alam mo halos lahat tayo ay may baka sakali moments, pero iba yung baka sakali pagdating sa pag-ibig. Masiyado itong masakit if ever naman na hindi natupad ang baka sakali mo." sagot ko dito.

"You think kaya mong sumugal sa taong mahal mo?"

"Yes, even if alam kong matatalo ako sa sugal ng pagmamahal pero hindi naman masamang magbaka sakali." ngumiti ako dito.

"Kaya gusto kita e."