Kabanata 4

"Levi, ikaw ba 'yan?" tanong ko sa taong nakaupo sa kubo.

Hindi ko alam pero habang papalapit ako sa kung nasaan siya, kahit malayo paman ako ay hindi ko maiwasan na mapansin kung paano niya pahidan ang gilid ng kaniyang mga mata.

"Ikaw nga." pag-kumpirma ko rito. Hindi siya ngumiti sa'kin katulad ng nakasanayan ko.

"Ikaw pala 'yan, anong ginagawa mo dito?" ikaw ang dapat kong tanungin niyan.

"Wala lang naisipan ko na maglakad lakad hanggang sa mapadpad ako dito." ngumiti ako dito para hindi naman masiyadong awkward.

Matagal din naging tahimik ang paligid sa pagitan namin. Naninibago ako.

"Yung papa ko... hindi kami okay." bigla siyang nagsalita. Natuon naman ang pansin ko sa kaniya para iparating sa kaniya na nakikinig ako.

"Nakakapagod.." tumigil muna siya sa pagsasalita bago tumingin sa'kin. "May alam ka ba na part time job?"

Naawa naman ako sa kaniya dahil kitang kita ko sa mga mata niya na para bang nahihirapan na siya.

"Gusto mo sumama saakin na maghanap ng trabaho?" tanong ko dito. "Pero kung ay--"

"Gusto ko!" halos magulat pa ako dahil halos pasigaw na niya itong sinabi.

Hindi ko alam na may ganito din pala siyang side. Buong akala ko ay isa siya sa mga clown ng class room pero sabi nga nila don't judge a book by its cover.

Sa masaya at makulay niyang personality ay may tinatago din pala itong lungkot at problema.

Kinabukasan ay pumasok ako ng maaga para sana iwasan si Levi dahil nung pagkauwi ko lang narealized yung pag-aya ko sa kaniya. Naalala ko tuloy yung sinabi nung babae na leader ng mga pokspoks.

"Classmates wala pala tayo ngayon klase. Half-day lang daw tayo dahil may mga meetings daw na dapat attendan ng ating mga teachers." Biglang nagkakulay ang class room nung i-announced ito ng aming Class President.

"Tara na mag-apply" hindi ko na namalayan ang paglapit sa akin ni Levi.

Anong apply ang sinasabi nito e, wala nga kaming dala na kahit isang requirements at kahit nga resume ay wala kami.

"Wala pa tayong requirements." sabi ko dito.

"May nakita ako na coffee shop malapit dito sa school. Tumatanggap sila kahit student." nakita ko naman ang ngiti nito habang sinasabi niya ang bawat salita.

Hindi niya ba ako naintindihan?

Bago paman ako makapagsalita ay naramdaman ko nalang ang paghila niya sa'kin. Yung ibang gamit ko na-iwan!

Pero bago paman kami makalayo ay natanaw ko ang masamang tingin na binibigay sa akin ng tatlong bibe.

"S-Saan ba kase tayo pupunta?" Hindi ko na ma-iwasan na magtanong pa dito. Hinihingal na ako sa kaniya dahil hanggang ngayon ay tumatakbo pa din kami at ang lalaki ng hakbang niya!

"Nandito na tayo!" nahimigan ko ang excitement sa boses niya.

Nilibot ko ang mata ko sa labas ng coffee shop, maganda ito at mapapansin mo din ang pagka-modern ng design.

May nakita kami ni Levi na karatula sa gilid ng pinto nito kaya naman nilapitan ko muna ito para basahin.

"No requirements required?" Basa ko dito. "Students only with the name of Levi and Celestine?"

Gusto kong matawa dito pero coincidence lang ba ito o may nanti-trip sa amin ni Levi.

"Tara pumasok." Hinawakan niya ang kamay ko at hinila ako para makapasok sa loob.

Nakita ko pa ang sabay sabay na pagtingin ng mga staff saamin at halos lahat din sila ay sabay sabay na nagulat.

"Si---" hindi na natapos ang sasabihin nung babae na isa din sa mga staff dito dahil tinakpan na nung babaeng kasamahan niya ang kaniyang bibig.

"Welcome! Ma'am and Sir!" bati nung babae na nagtakip nung bibig nung isa.

"Gusto po sana namin mag-apply." nakangiti ko na sabi.

Sinamahan naman niya kami sa manager nila para sabihin ang aming pakay.

"Mag-aapply kayo? Hmm... name please." sabi nung manager na bakla at parang may isinusulat pa ito sa papel.

"Celestine Calli Grey po and ito naman po si Isaiah Levi Ferrer." pagpapakilala ko.

"Okay tanggap na kayo." hindi ko alam ang irereact ko dahil sa sinabi niya. Paano kami natanggap?

"Joke po ba 'to?" hindi makapaniwala na sabi ko rito.

Nakita ko naman ang pagseryoso ng mukha niya. Okay seryoso siya.

"No, We want to do interviews." malamyang sabi ni Levi. Sinipa ko pa ang paa nito para ayusin ang pananalita.

"That's right Sir, I'm sorry." pagpapaumanhin ng manager at parang may tinype pa siya sa computer bago tumingin sa'min.

"Eto ang oras ng magiging schedule ng interview niyo. See you there!" masaya nitong sabi.

Pero bago kami umalis ay may sinabi din siya about sa mga events na ginagawa ng coffee shop na ito. And now ang main focus daw ng coffee shop na ito na makatulong sa mga students na naghahanap ng trabaho.

Yung about naman sa events na ginagawa nila ay isa din naman na nakakatuwa dahil pumupunta sila sa mga bahay-ampunan para magpasaya ng mga bata at tumulong sa mga ito. Nagpapakain din sila sa mga pulubi.

"Ang ganda pala ng ginagawa ng shop na ito." hindi ko maiwasan na matuwa dahil ang laki ng tulong na binibigay ng shop na ito para sa mahihirap.

Nagpaalam na din kami matapos makuha ang schedule at matapos kaming i-ulit sa buong coffee shop.

Ngayon ay nandito kami ni Levi sa 7/11 at kumakain ng ice cream. Libre niya daw ako dahil may chance na makapasa kami sa interview.

"May isusuot ka na ba sa sabado para sa interview?" tanong nito bigla saakin sabay dila ng kaniya ice cream.

"Meron naman akong damit saamin na formal, okay na siguro 'yon." Sagot ko dito.

"Cheer's!" bigla niyang pinagdikit ang aming ice cream kaya naman nung ihihiwalay na niya sana ay sumama sa ice cream niya ang ice cream ko!

"Yung ice cream ko!" pagmamaktol ko dito, pinalo ko pa siya ng mahina dahil sa inis.

"Tignan mo ako."

Nakita ng dalawang mata ko kung paano niya kainin lahat ng ice cream kaya naman nakaramdam agad siya ng pagka-ngilo. Buti nga sa kaniya!

"Yan karma mo, bitch!" Hindi ko maiwasan na tawanan siya dahil sa kaniyang itsura habang nangingilo.

"Ang ganda mo talaga, Celestine."