Pero may kaba akong naramdaman. "Val, describe mo nang maayos."
Nag-isip siya sandali bago sumagot. "Matangkad, matangos ang ilong, may mapuputing balat, at—oh my gosh, girl! Yung mata niya! Ang lalim ng kulay asul, parang may tinatagong lungkot." Napatayo ako bigla. "Holy shit." "Why? What’s wrong?" Huminga ako nang malalim at tinakpan ang mukha ko. "Val… sa tingin ko, nakita ko na siya kanina." "WHAT?!" sigaw ni Valerie. Mabilis kong binaba ang phone at napatingin sa malayo. Hindi ako makapaniwala. Kung tama ang iniisip ko… Ang lalaking sinampolan ko kanina sa mall… Siya si Arden Velasquez . "Zahara! Are you serious?!" sigaw ni Valerie sa kabilang linya. Huminga ako nang malalim at napahawak sa sintido ko. "Yeah, I think it was him. I mean, blue eyes? Matangkad? Mayaman? May attitude problem? Check, check, check!" "Wait, anong nangyari sa inyo? Bakit mo nasabi?" "Nag-away kami kanina sa mall.Tapos siya Yung naka one night stand ko huhu" "WHAT?! Ano na naman ginawa mo?" Napapikit ako, trying to recall everything. "I saw him slapping his ex-girlfriend. Siyempre, hindi ko matiis. Pero nagulat ako nung makilala ko siya " "OMG, Zahara!" may halong tili at frustration ang boses ni Valerie. "Wait, Di mo sinabi sakin na nakipag laplapan 'ka na pala sa isang rich daddy ! At bakit di mo inalam ang pangalan niya pag katapos niyo mag sex?!" Napakagat-labi ako. "Sorry nakalimutan ko, I'm so stress na. Paano ko siya haharapin.? parang ayaw ko na tanggapin ang kaso. " "Pero girl, isipin mo rin, this is a huge case. Isa pa, baka ito na yung pagkakataon mo para malaman kung bakit ganun siya!" Nanahimik ako sandali. She had a point. There was something in his eyes kanina—hindi lang puro yabang, kundi parang may sugat na tinatago. "Sige," sagot ko sa huli. "Pupunta ako bukas. Pero, Val, isang maling galaw lang ni Arden , I'm out!" "Fine! Pero admit it, curious ka rin sa kanya, di ba?" Umirap ako kahit hindi niya ako nakikita. "Yeah, right. Whatever. See you tomorrow." Binaba ko na ang tawag at humiga sa kama. Kung totoo nga na si Arden ang lalaking ‘yon… Then tomorrow is going to be very interesting. Habang iniisip ko ang lahat ng ito, hindi ko maiwasang maglaro ng iba't ibang posibilidad sa isipan ko. Kung tatanggapin ko ang kaso at maging lawyer ni Arden Velasquez , siguradong magiging challenging ang lahat. Isa siyang mayabang, dominant, at tila walang pakialam sa sasabihin ng iba. Hindi siya basta-bastang magpapasailalim sa sinuman—kahit sa abogado niya. Malamang na madalas kaming magtatalo. Ang pagiging matigas ng ulo ko at ang pagiging dominante niya ay isang kombinasyong parang langis at apoy. Ngunit sa kabila nito, naisip ko rin ang isa pang posibilidad—ang mas makilala siya. Bakit ganoon ang ugali niya? Ano ang dahilan sa likod ng kanyang malamig at walang emosyon na mga mata? At higit sa lahat, totoo nga kayang sinaktan niya ang ex-girlfriend niya, o may ibang kwento sa likod ng demanda? Kung tatanggapin ko ang kaso, mapapalapit ako sa kanya. At kung mapapalapit ako sa kanya… baka unti-unti kong matuklasan ang mga lihim niya. Pero kaya ko bang makisabay sa isang lalaking tulad niya? O baka naman ako mismo ang mahulog sa isang patibong na hindi ko inasahang papasukin ko? Napabuntong-hininga ako at pumikit. This case is either going to be my greatest challenge… or my biggest mistake. Kinabukasan, maaga akong nagpunta sa law firm. Napagdesisyunan kong tanggapin ang kaso ni Arden Velasquez , kahit na alam kong hindi magiging madali ang trabaho ko bilang abogado niya. Pagkapasok ko sa opisina, sinalubong ako ni Valerie na tila nag-aabang talaga sa akin. "So? Anong desisyon?" tanong niya agad, may halong excitement sa boses. Inilibot ko ang tingin ko sa paligid bago bumuntong-hininga. "I’m taking the case." Napaangat ang kilay niya. "Wow. So ready ka na bang makipagsagutan sa most arrogant billionaire in the country?" "As if may choice ako." Umupo ako sa harap ng desk ko at binuksan ang laptop. "Kailangan kong gawin ‘to. Besides, gusto kong malaman kung ano talaga ang totoo sa demanda laban sa kanya." Umiling si Valerie habang tinatawanan ako. "You’re really something, Zahara. Pero good luck na lang. By the way, pinatawag ka ni boss. Darating daw dito si Arden Velasquez anytime today." Napakunot-noo ako. "What? Ngayon agad?" "Yes, girl. So better prepare yourself." Huminga ako nang malalim. Alam kong hindi magiging madali ang pagharap sa kanya, lalo na’t nagkainitan kami kahapon sa mall. Ilang minuto pa lang ang lumipas nang bumukas ang pintuan ng opisina. Tumigil ang lahat ng tao sa ginagawa nila, at naramdaman ko ang tensyon sa paligid. And there he was. Arden Velasquez Nakatayo siya sa may pintuan, suot ang isang mamahaling itim na suit, may bahagyang gulo sa buhok na parang wala siyang pakialam sa mundo, at ang mga mata niyang bughaw ay nakatitig diretso sa akin—matigas, malamig, at puno ng awtoridad. Naglakad siya papalapit, hindi man lang nag-abala na bumati o ngumiti. Nang nasa harapan ko na siya, bahagyang yumuko siya upang pantayin ang tingin namin. "So, ikaw pala ang bagong abogado ko." Ramdam ko ang tensyon sa boses niya, pero hindi ako natinag. Tumayo ako at sinalubong ang tingin niya. "Yes. Zahara De Costello, your legal counsel. And just so you know, Mr. Velasquez " Ngumiti ako ng bahagya, hindi upang maging magiliw, kundi upang ipakita na hindi ako matatakot sa kanya. "Hindi mo ako matatakot ng tingin mo lang."As if naman papatalo ako sa mga tingin niya '
Tss'. Sarap kutusan.
Pasalamat siya pogi siya! Bad ka talaga self!!
"So feisty, I like it. Mas lalo akong gaganahan nito"
Bwiset talaga!
"I hate you!"
"The feeling is mutual dear, unless you want me again."
Aba ang kapal naman ng mukha nito.
"The audacity noh, Trip mo ba ako inisin?"
Nakakainit ng ulo!
"Maybe, Sabi ko naman sayo, pag nagkita tayo you will be mine."
Aba possesive yarn
"Ang kapal talaga, As if naman na gusto ko maulit yun!"
Never na talaga ako didikit sa taong to!
"Wag kang pakasigurado, Maybe soon you will beg for it."
"Beg my ass,Shut up or else iiwan kita!"
Pero bakit ganito ang narararamdaman ko.
Kaba at excitement.
Huh.?
Ayoko na isipin!
Si Valerie kasi!
Sana talaga matapos na tong kaso!
3rd person pov (Kurt Velasquez POV) Rated spg not suitable for young readers! Chocolate or Strawberry??Hindi na mabilang ni Kurt kung ilang beses na siyang sumulyap sa pinto ng OR lounge, para lang maputol ang tahimik at nakakainip na atmosphere ng ospital. Sa loob ng isang linggo mula nang magsimula ang training camp nina Zahara at Venisse, naging mas tahimik ang bahay—at mas mainit ang ulo ng kuya niyang si Arden.Pumasok si Arden sa lounge, suot pa ang scrub suit, pawisan at halatang pagod. Pero kahit pagod, dala pa rin nito ang usual na tikas at presensya. Umupo ito sa tapat ni Kurt, walang imik.Kurt sipped his coffee, pinili ang timing bago nagsalita."Kuya, chocolate or strawberry?"Napakunot ang noo ni Arden. "Ha? Anong tanong ‘yan?""Just answer. Chocolate or strawberry?""Chocolate. Bakit?""Nothing. Just checking kung heartbroken ka na."Sabay ngisi ni Kurt."Putek, ikaw talaga."Pero hindi rin napigilang ngumiti ni Arden kahit halatang inis sa naging biro ng kapatid
3rd Person Pov (Venisse Fuentes)Nararamdaman ni Venisse ang panlalamig ng paligid dahil bukas pa ang mga bintanasa labas. May kakaibang pakiramdam siyang hindi niya maipaliwanag—parang may mali. At hinding-hindi niya hahayaang may ibang madamay pa sa madilim na mundo ng mga Congrego.“Oh Venisse! You're here!” Masiglang bati ni Arden nang pumasok siya sa kwarto. Naroon din si Zahara, may ngiting abot-tainga.“Yeah. Meet your pamangkin, Aliah,” masaya niyang sagot habang inaabot ang bata sa kanyang tito.Napuno ng kagalakan ang mata ni Zahara habang pinagmamasdan ang mag-tito.“Oh what a lovely name. Ilang months na siya?” tanong ni Zahara habang nilalaro ang kamay ng bata.“She’s six months old na,” ani Venisse. “Maiwan ko muna si Aliah sa inyo ha.”Umalis siya ng tahimik, dala ang mabigat na pakiramdam na hindi niya maalis sa dibdib.Pagdaan niya sa veranda, isang tanawin ang bumungad sa kanya—ang asawa niyang si Kurt, masayang nakikipag-usap sa isang babaeng halatang sanay sa ate
ZAHARA POINT OF VIEW After one week... Nagsimula na ang plano. At sa gabing ito, mapapako ang pangalan ko sa isang engagement na hindi ko pinangarap. Ang lalaking itatali sa akin ay si —Azriel "Zion" Buenaventura. Pangalawang pinsan ni Arden sa father side ng kanyang ama. Hindi ko siya personal na kilala. Pero ngayon, haharapin ko siya bilang magiging “fake fiancé.” Sumunod ako sa utos ni Madam Victoria. Wala na akong ibang choice. Kahit pa bawat hakbang papunta rito ay parang tinutusok ng kutsilyo ang puso ko. Alas-siete na ng gabi. Ang buong private resort ng mga Congrego, tila ginawang itong set ng isang mala k-drama na pelikula . Mga palamuting kristal na naglalaro sa liwanag ng chandeliers. Champagne na umaagossa bawat wine glass. Tawa ng mga bisita at musika na kumakalat sa buong paligid . Tahimik akong nakatayo sa gilid ng dance floor. Nakamasid. Pinagmamasdan ang mga taong walang bahid ng lungkot. Sayaw dito, halakhak doon. Akala mo walang nagtatago ng
ARDEN VELASQUEZ – Point of View Tumigil ang oras para sa’kin. Habang hawak ko ang baso ng champagne, hindi ko na maramdaman ang lamig nito. Nasa loob ako ng engagement party, pero parang ako lang ang hindi kasali. Parang ako lang ang walang karapatang tumawa. Lahat ng tao masaya, nagdidiwang, pero ako—kinakalawang sa guilt. Napatingin ako sa salamin ng minibar. Hindi para ayusin ang sarili ko, kundi para hanapin siya. At nakita ko siya. Zahara. Nakatayo sa sulok, basang-basa ng katotohanang hindi ko masabi. Ang mga mata niya? Walang luha… pero wasak. Halos hindi ko kayanin ang titig niya. Para akong hubad sa harap ng lahat ng kasalanan ko. Gusto kong lumapit. Gusto kong isigaw na pinrotektahan ko lang siya. Na may dahilan ang pananahimik ko. Na mahal ko siya. Pero paano? Paano ko babaliin ang pader na ginawa ng pamilya ko? “Son,” boses ni Papa—matigas, walang puso. “You did the right thing. That girl… she doesn’t belong in our world.” Pinikit ko ang mga mata ko. Hindi k
Zahara – Point of View Pagbukas pa lang ng pinto ng penthouse ni Kurt dito sa Bicol, halos gumapang na ang bigat sa katawan ko. Alas tres na ng madaling araw. Sa sobrang antok, halos hindi ko na namalayang humiga ako sa kama. Pagbagsak ko sa kutson, parang pinipiga ang buong katawan ko sa pagod. Unti-unting nilamon ako ng antok. Hanggang sa maramdaman ko ang mainit na hininga ni Arden sa batok ko—malambot, malalim. Napakislot ako, pilit binubuksan ang mga mata. Nasa tabi ko siya, nakayakap, tila ayaw akong pakawalan. Nagdesisyon kaming dito muna sa bahay ng kapatid niya tumuloy. Kailangan daw ng asawa nito ng kasama ngayong gabi. "Wife," bulong niya sa akin, sabay haplos sa braso ko. "Are you ready for the party? I heard there will be a lot of guests, but don’t worry—no one will dare to hurt you." Parang may malamig na hangin na dumaan sa pagitan naming dalawa. Walang bukas ang bintana, pero ramdam ko—parang may paparating na unos. Hindi ko maipaliwanag, pero mabigat
VACATION GRANDE IN THE PHILIPPINES – ARDEN VELASQUEZ POV (Private Plane | | R18)Dim ang ilaw sa cabin ng private jet. Tahimik. Maliban sa mahinang ugong ng makina at ang paghabol ng hininga namin ni Zahara. Leather seats. Champagne sa side table. Pero mas masarap pa rin siya kaysa sa kahit anong mamahaling alak.Nakaupo siya sa harap ko, naka-bathrobe lang, bahagyang nakabuka. Ang mata niya—mapang-akit, punong-puno ng pagnanasa.Katatapos ko pa lang sa pagitan ng kanyang hita. Basa pa ang labi ko, nanginginig ang tuhod niya.Unti-unti kong hinubad ang polo at pantalon ko, habang nakatingin sa kanya. “Wife…” bulong ko, mababa at puno ng init. “Ready ka na ba?”Tumango siya, but her eyes—god, those eyes—parang sinasabing kunin mo na ako ngayon din.Hinaplos niya ang alaga ko. Mainit ang palad niya, banayad pero may gigil. Napasinghap ako. Shit. Para akong sasabog.Lumapit ako, dinikit ang mukha ko sa dibdib niya. Hinawi ko ang bathrobe, at dinilaan ang kanyang utong—paikot, marahan,