“Daddy, totoo ang sinasabi namin ni Owen. Patay na ang anak mong si Lia. Bakit ba parang ayaw mong maniwala?” natatawang turan ni Kiana habang nagsasalin ng tsaa sa tatlong tasa.
“Hindi totoo ‘yan. Alam kong nagbibiro lang kayo ng Kuya Owen mo. Hangga’t wala akong nakikitang bangkay ng anak ko, hindi ako maniniw—” Napalunok si Liam Reed nang biglang tumabi sa kaniya ang ampon niyang anak na si Kiana. Marahan nitong ibinaba sa mesa ang hawak na tasa at saka hinimas-himas ang kaniyang binti. “Daddy, pinalaki niyo ba akong sinungaling ni mama?” Tahimik lang na nakasandal sa pader si Owen habang humihigop ng tsaang tinimpla ni Kiana. Umiling si Liam. Nangingilid na ang kaniyang mga luha. Ngayon lamang siya nakaramdam ng pagsisisi sa lahat ng mga ginawa niya sa anak niyang si Lia. Kung loloobin man ng tadhana na muli niyang makapiling ang anak ay nais niyang bumawi rito. Alam niyang napakasakit ng mga salitang binitiwan niya rito bago pa man ito mawala sa paningin niya pero alam din niyang mapapatawad siya nito kung sakali mang bumalik ito sa kanilang mansyon. Tumindig ang mga balahibo niya nang biglang bumulong si Kiana sa kaniyang isang tainga. “I only learned how to lie after you rapêd me, daddy. Do you still remember that night?” Nagdilim ang mga mata ni Kiana. Napasigaw sa sakit ang kaniyang ama-amahan nang ibinaon niya ang kaniyang mga kuko sa binti nito. “I told you, Kiana, hindi ko ginawa ang bagay na iyon sa iyo. Mahal kita bilang aking anak. Hindi ko kayang sikmurain ang ganoong gawai—AH!” “Tumahimik ka, tanda!” mahina ngunit mariing sambit ni Kiana. “Sigurado akong ikaw ang nagnakaw ng dangàl ko.” Nang lumapit si Owen sa mag-ama ay biglang ngumiti si Kiana sa matandang Reed. “Patay na ang anak mo kaya ako na lang ang natitirang tagapagmana mo. Nais ko sanang utusan mo ang abogado mo na ipalipat sa akin ang lahat ng ari-arian ng pamilyang ito. Huwag kang mag-alala, daddy, hindi ko pababayaan ang kompanya at a—” SLAP! “Kahit mamatay pa ako, hinding-hindi ko ibibigay sa’yo ang hinihingi mo. Si Lia lang ang may karapatan sa lahat ng mga pinagpaguran naming mag-asawa!” sigaw ni Liam. Marahang tumawa si Kiana. “Sa kabila ng mga pagmamaltrato at pambabalewala mo sa anak mo, sa tingin mo ba ay mapapatawad ka pa niya? Kung bumangon man siya mula sa hukay, sigurado akong hinding-hindi ka niya babalikan dahil sa matinding pagkapoot niya sa iyo!” “Sir Liam, with all due respect, tama po ang anak niyong si Kiana. Kung gusto niyong paboran kayo ng aking pamilya lalong-lalo na ng aking nagbabalik na Uncle Leon, kailangan niyong sundin ang mga sinasabi ng anak niyong si Kiana. Now that Lia’s dead, Kiana will have to step in and take her place. You should be grateful that I still have plans to marry your family despite the fact that Kiana is just your adopted daughter. So, go on. Call your lawyer and transfer everything to your precious daughter,” nakangiting sabi ni Owen. Ibinaba niya ang tasa sa mesa at saka muling umupo ng prente. ‘Kung hindi ko lang kailangan ng pirma ng matandang ito ay tuluyan ko na sana siyang isinunod sa anak at asawa niya!’ sigaw ng isip ni Kiana. “Daddy, ngayon ka pa ba magpapasaway? Wala na ang anak mo. Hindi ba’t noong isang araw lang ay hiniling mo ang kamatayan ni Lia? Dapat ay masaya ka ngayon, hindi ba? You want her dead and now that she is, bigla ka na lamang aakto na parang naging mabuti kang ama sa kaniya? You even favored me a hundred times over your own flesh and blood! Ano? Huwag mong sabihing nakokonsensya ka na ngayon, DADDY?” Tumaas ang dalawang kilay niya. Tumayo siya at naglakad sa kinaroroonan ni Owen. Umupo siya sa tabi nito at walang pagdadalawang-isip na hinalikan ito sa harap ng kaniyang ama! “Mga lapastangan! Mga hayop! Kailan niyo pa iniiputan sa ulo ang anak k-ko?” Napahawak sa kaniyang dibdib si Liam. Mas lalong tumindi ang pagsisising nararamdaman niya sa ngayon! Hindi siya makapaniwalang pagkaka-isahan nina Kiana at Owen ang anak niya! Huminto sa paghahalikan sina Owen at Kiana. Pinadulas ni Kiana ang kaniyang mga daliri sa dibdib ni Owen, dahilan para mapapikit ito. “Daddy, sa tingin mo ba talaga ay minahal ni Owen si Lia? She’s so boring! Manang manamit sa kabila ng pagiging mayaman. Wala rin siyang maramig oras kay Owen dahil halos sa hospital na siya makatira-tira! She can’t even conceive another child after losing one. Sa tingin mo, papayag ang mga Ashton, lalong-lalo na si Mr. Leon na walang magpapatuloy ng lahi nila?” Pinakalma ni Kiana ang kaniyang sarili. “Daddy, I’m doing all of this for you and for our company. I can carry Owen’s children in my womb. I can secure our company’s bright future. Dapat ka pa ngang magpasalamat sa akin dahil may malasakit ako sa pamilyang ito kahit hindi niyo naman ako tunay na kadugo. Common, dad! Call your lawyer NOW.” Ang ma awtoridad na tono ng pananalita ni Kiana ay nagdulot ng kaba at takot sa puso ng matandang Reed. Wala na siyang aasahan ngayon kung hindi si Kiana. Wala na siyang kakayahang patakbuhin ang kompanya dahil matanda na siya at hindi na rin ganoon katalas ang kaniyang pag-iisip para magdesisyon sa mga bagay-bagay. Halos manliit siya sa mga titig nina Owen at Kiana sa kaniya ngayon. “Mr. Liam, I will reconsider our family’s partnership once you follow Kiana’s orders. Besides, she’s doing it for you too. Doctora Lia is a good daughter but Kiana, she’s the best. Imagine, she can sacrifice herself for your own gain?” Hinapit ni Owen ang bewang ni Kiana at saka hinimàs-himàs ang pûwet nito. “Daddy, sige na. Alam mo bang magkakaroon ng pagdiriwang ang mga Ashton para sa pagbabalik ng head of their family na si Leon? Ang uncle ni Owen? Alam mo rin bang si Owen ang nag-iisa niyang paboritong pamangkin? If Leon Ashton has no intention to run their family’s businesses because of his career as a police officer, sino sa tingin mo ang sasalo ng lahat?” Ngumiti si Kiana. “This man will have a lot of money, properties, shares and all forms of wealth in his hands. Kapag asawa na niya ako, tataas ang lebel ng pamilya natin dito sa Riverdale at walang sinuman ang mangangahas na galawin at saktan ka, daddy. Ayaw mo ba no’n?” Patuloy sa paglalandian sina Owen at Kiana sa harap ni Liam. Hindi na sila takot na ipakita rito kung ano ang real score sa pagitan nilang dalawa lalo na ngayon na wala na si Lia! “Mr. Liam, go ahead. Do whatever Kiana demands you to do habang hindi pa nag-iinit ang ulo ko.” Napalingon si Owen kay Kiana na ngayon ay panay ang masahe sa kaniyang hita. Halos maabot na ng kamay nito ang kaniyang pagkalalakí! Napasinghap siya. “Shít! You’re so naughty, babe!” kagat-labing sambit niya. ‘Mga walang hiya! Hindi na nila ako iginalang!’ piping sigaw ni Liam. “Owen, sigurado ka bang nais mong pakasalan si Kiana kapalit ni Lia? Gagawin mong substitute bride ang ba—” Napahinto sa kaniyang ginagawa si Kiana at napatayo. “Substitute bride? Ako? HA! Daddy, hindi mo ba talaga nauunawaan ang nangyayari? Ako ang mahal ni Owen at hindi si Lia!” Napapikit ang nabiting si Owen. Galit na galit na ang bagay sa pagitan ng kaniyang dalawang hita. “Mr. Liam, kahit bumangon pa sa hukay si Lia, si Kiana pa rin ang pipiliin kong pakasalan! Ngayon, kung hindi ka titigil sa mga sinasabi mo at kung hindi mo ibibigay ang nais ng babaeng pinakamamahal ko, umasa kang bukas na bukas ay mababangkarote na ang kompanya mo!” Kitang-kita ni Liam ang galit sa mga mata ni Owen Ashton. Hindi niya hahayaang mapunta lang sa wala ang lahat ng pinaghirapan nila ng kaniyang asawa at anak kaya agad niyang tinawagan ang kaniyang abogado para pakalmahin at bigyang kasiyahan sina Kiana at Owen. Nangangatal ang kaniyang mga kamay nang ibinaba niya ang kaniyang mobile phone. “Susunod ka rin naman pala eh, hindi agad kanina,” nakangiting turan ni Kiana. ‘Lia, nagtagumpay ako! Naagaw ko na ang lahat sa’yo. Ngayon, ako naman ang panalo at ikaw ang talunan!’ Tumayo si Owen mula sa pagkakaupo. “If we find Lia’s body, we will give her the best funeral. You did the right thing, Mr. Liam. Now, whether the news about your daughter is true or not, you need to distance yourself from her kung ayaw mong mawala sa iyo ang lahat, kasama na ang iyong iniingatang pangalan at imahe.” “Babalik kami rito kapag magpipirmahan na. Sa ngayon, aalis na muna kami para asikasuhin ang aming nalalapit na kasal,” malapad ang ngiting sambit ni Kiana sabay pulupot ng kaniyang kamay sa braso ni Owen. Walang nagawa si Liam kung hindi ang sumunod sa nais ng dalawa. Yaman at dignidad na lamang ang natitira sa kaniya. Hindi na niya iyon hahayaang mawala hanggang sa huling hininga niya. Tatalikod na sana sina Owen at Kiana sa matandang Reed nang bigla itong nagsalita. “L-Lia…A-anak…” Kapwa nanlaki ang mga mata nina Owen at Kiana sa kanilang narinig. Bigla na lamang nanlamig ang kanilang katawan. Hindi nila magawang gumalaw sa kanilang kinatatayuan.Kumunot ang noo ni Lia. “What?” Ngumisi si Leon. “Baka kako miyembro pa rin si Austin ng organisasyon. Baka underboss pa rin siya. Alam mo namang natural na kalaban ng gobyerno ang mga kagaya niya. Isa sila sa mga nagpapasakit ng ulo ng mga kawani ng gobyerno.”Marahang nilagyan ni Lia ng ointment ang putok na labi ni Leon. “Matagal nang wala si Austin sa organisasyon, Leon. Nang magpasya siyang mag medisina ay kumalas na siya sa mob para mag-focus sa pag-aaral ng medisina. Hanggang ngayon ay tapat pa rin si Austin sa trabaho niya bilang isang doktor.”Gumuhit ang pait sa mukha ni Leon. Naiinis siyang alam na alam ni Lia ang lahat patungkol kay Austin. “Masyado ka yatang maraming alam sa Austin na ‘yon. Halatang pinagkakatiwalaan ka niya. At mukhang … concern na concern ka talaga sa kaniya,” nakangising wika ni Leon.Huminto si Lia sa paglalagay ng ointment sa labi ni Leon. “Kaibigan ko siya, Leon.” “Baka nga alam mo rin na kasapi pa rin talaga siya ng organisasyon at isa pa rin si
Napalunok si Leon habang kinakalma ang sarili niya. Natatakot siyang makagawa ng bagay na ayaw ni Lia. Kahit pa basang-basa na siya ay nangingibabaw pa rin ang init na nararamdaman niya. “Leon! Hello? Are you still there, apo?” tanong ni Donya Rehina sa kabilang linya. Doon lang napagtanto ni Leon na nasa linya pa pala ang lola niya.“Nandito pa ako, ‘la,” sagot ni Leon. “Kanina pa kita tinatawag, ‘di ka naman sumasagot. Sigurado ka bang ayos ka lang? Baka kailangan mo talagang magtungo sa hospital. Kakausapin ko na lamang ang mga tao rito na may emergency kaya hindi kayo makakadalo.” “‘Wag na po, ‘la. Pupunta po kami ng asawa ko r’yan. Gagamutin niya lang po ang sugat ko saglit tapos pupunta na kami r’yan. Galos lang naman po ‘to,” giit ni Leon. Bumuntong hininga si Donya Rehina mula sa kabilang linya. “Aba’y sigurado ba kayo? Baka naman hindi maganda ang pakiramdam mo.” “I swear to God ayos lang po talaga ako, ‘la. Galos lang ‘to saka ang asawa ko na po ang bahala sa akin.
Bumitiw si Leon kay Lia at saka umatras. Nagsimula siyang lumangoy papalayo rito. Ayaw niyang makita nito ang aburido niyang mukha, dahil hanggang ngayon ay nag-iinit pa rin ang ulo niya kay Austin.Huminto si Leon sa paglangoy sa gitna ng pool at muling tumingin sa asawang naroon pa rin sa p'westo nito kanina. Nakatingin lang ito sa kaniya. Napansin niya ang pagbaba ng tingin nito sa katawan niya kaya nginisihan niya ito. Umirap si Lia kay Leon nang mapansin niya ang pilyong ngiti ng asawa niya. Nag-iwas siya ng tingin dahil nakaramdam siya ng pagkapahiya. Hindi niya kasi mapigilang tumingin sa katawan ni Leon. Para kasi itong isang iskulptura na perpekto ang pagkalilok. Hindi niya maiwasang mamangha.“Pagkamangha nga ba ang nararamdaman ko? O…pagnanasa na?” Pinilig ni Lia ang ulo niya. Nais niyang iwaglit ang mga bagay na naiisip niya. Nang muling sumulyap si Lia kay Leon ay nahuli niya rin itong nakatingin sa kaniya. Lalong-lalo na sa dibdib niya. Napayuko siya at napalunok. Un
“Leon!” sigaw ni Lia nang unti-unting lumubog si Leon sa pool habang karga-karga siya nito.Humalakhak si Leon. Tuwang-tuwa siya sa naging reaksyon ng asawa. Mas lalong kumapit si Lia sa kaniya kaya mas lalong lumapad ang ngisi niya sa labi. “Ibaba mo na nga ako!” mariing utos ni Lia. Umiling si Leon. “Mamaya na.” Nakalubog na ang kalahati ng katawan ni Leon sa pool habang karga-karga pa rin si Lia. Akmang bibitiw na si Lia sa pagkakakapit sa kaniya pero mas hinigpitan pa niya ang pagkakahawak niya sa kaniyang asawa. “Gusto mo agad makawala sa ‘kin. Huh?” Nanlaki ang mga mata ni Lia nang biglang lumubog si Leon sa tubig. Hindi na siya nakahuma pa’t napapikit na rin. Nang lumitaw na ito mula sa ilalim ng tubig ay saka lang siya nagmulat ng mata. Hinampas niya ito sa braso nito. “Leon!” inis na wika niya.Humalakhak si Leon. “Hindi naman kita binitiwan. Saka nasa mababaw pa tayong part ng pool.” “Tigilan mo na nga ako.” Umirap si Lia. Hindi na siya natutuwa sa biro ng kaniyang as
Kabanata 110“Hindi man lang niya ako hinabol? Hindi man lang siya sumunod dito?” may himutok na sambit ni Lia habang nakaupo sa malambot niyang kama. Nakapako ang mga mata niya sa pinto. Hinihintay na bumukas iyon. “Talaga bang wala siyang balak na puntahan ako rito?"Nahiga na lang si Lia sa kama dahil sa sobrang inis. Pinaghahampas niya ang kama at saka inimagine ang mukha ni Leon kanina. “Ako dapat ang galit eh. Bakit parang siya pa ang may ganang magalit ngayon? Hindi ko naman kasi hiniling sa kaniya na protektahan niya ako to that extent. Talagang nakipagbugbugan pa siya kay Austin. Paano kung napuruhan siya sa mga delikadong parte ng katawan? Padalos-dalos siya masyado. Hindi niya naman lubusang kilala ang kinakalaban niya. Oo at pulis siya. Eh ano naman? Hindi niya alam na black belter si Austin. Aside from that, Austin is a former underboss. Hindi ba siya natatakot na baka balikan siya ng mob na kinabibilangan dati ni Austin?”Nagpapadyak si Lia. "Bakit ba ako concern kay Leo
“Lia…”Biglang bumalik sa wisyo si Lia nang tawagin siya ni Leon. Hindi niya alam kung bakit naalala na naman niya ang nangyaring away kanina sa restaurant ng best friend niyang si Austin at ng kaniyang contracted husband. Mabuti na lamang at dumating ang kaniyang papa at si Kira. Naawat ng mga ito ang dalawa."I'm sorry. I became too occupied,” ani Lia sabay baba ng sasakyan. Hindi na niya hinintay pang pagbuksan siya ni Leon ng pinto."Are you mad?” Leon asked."No. Why would I be? Do I have the right to be mad at you?” Lia replied sarcastically.“What?” Mabilis na umikot sa sasakyan si Leon at agad na hinabol si Lia. Papasok na kasi ito ng gate. "Lia…"“What?" pasigaw na sambit ni Lia. Maging siya ay nagulat sa kaniyang biglaang pagsigaw.“Wala. Gusto ko lang sabihin sa'yo na hindi ka makakapasok sa bahay natin dahil nasa akin ang susi ng gate." Pagkasabi noon ay dire-diretso na si Leon patungo sa may gate. Naiinis siya kay Lia dahil sa inaasal nito. ‘Bakit ba siya nagkakagan'on? D