Library
Search
Home / Romance / Destined to be Hurt / Chapter 25

Share

Chapter 25

Author: Eli
last update Last Updated: 2025-07-02 23:14:20
PAUL POV

Pagkatapos ng isang buwang bakasyon sa malamig at luntiang Cagayan Valley, bumalik ako sa Makati kasama ang pinakamamahal kong Lola Aurora. Tahimik lang ako habang binabaybay namin ang daan palabas ng airport, sakay ng itim na SUV na sinundo sa amin ni Mang Berto, ang long-time family driver ni Lola.

“Kamusta ang biyahe, Ma’am?” bati ni Mang Edgar habang hawak ang manibela ng sasakyan at nakatingin sa aming dinadaan.

“Maayos naman, Edgar. Pero nakakapagod din talaga ang byahe. Buti na lang nandiyan ka,” sagot ni Lola, habang ako naman ay panay ang tanaw sa labas ng bintana. Iniimagine ko pa rin ang katahimikan ng Cagayan—yung simoy ng hangin, ang tanawin ng bundok at palayan, at ang simpleng buhay na panandalian naming tinikman.

Habang bumabaybay kami ng EDSA, ramdam ko agad ang pagbabago ng hangin—mula sa sariwang simoy ng probinsya patungo sa mausok at abalang paligid ng lungsod. Napalitan ang mga bundok ng mga billboard, ang katahimikan ng mga busina, at ang simpleng pamum
Eli

maraming salamat po sa pagbabasa..

| Like
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Destined to be Hurt   Chapter 36

    Hindi ako makagalaw. Nakatayo lang ako sa likod ng poste, parang estatwang pinipigilan ang sarili sa paglabas. Sa dami ng puwedeng dahilan kung bakit nandoon si Frederick, bakit si Andrea Fae pa talaga ang nakita ko?‘Yung ex-girlfriend ko na kakabreak ko lang after ko nag-enrol dito sa CEU. At ngayon, andito siya. Sa parehong campus. Sa parehong oras na sinabi ni Frederick na may "kakausapin" lang siya.Coincidence ba ‘to?Hindi ko na napigilan ang sarili. Lumapit ako ng bahagya para mas tanawin sila mula sa salamin ng room. Bahagyang bukas ang pinto. Kita ko ang likod ni Andrea, nakatayo, nakasimangot. At si Frederick, nakayuko. Hindi ko marinig ang usapan, pero ramdam ko ang tensyon sa pagitan nila. Wala ‘yung usual na Frederick vibe — ‘yung kwela, ‘yung maangas. Parang ibang tao siya ngayon. Parang… sumusuyo.Huminga ako nang malalim. Gusto kong umatras, umalis. Pero kasabay ng bugso ng damdamin, may isang parteng gusto ring marinig kung ano talaga ang pinaplano nila. At saka—kung

  • Destined to be Hurt   Chapter 35

    PAUL POVDumating na ang lunes,unang araw ng pasukan namin sa paaralan. Hindi ako mapakali buong umaga. Sa dami ng beses kong sinubukang i-rehearse kung paano ko siya sasalubungin, lahat iyon, parang walang kwenta pagdating ng aktwal na moment.Wala rin akong balak magpa-dramatic entrance. Ayokong magmukhang desperado. At lalong ayokong isipin niyang kaya ako lumipat ay dahil gusto ko siyang ligawan. Kaya ang plano ko simple lang: magpakita sa kanya. Magbantay sa manliligaw niya. Walang paramdam ng tunay na raramdaman ko. Bestfriend mode lang at babaero pa rin.Pumasok ako sa main gate, pinakiramdaman ang paligid, tinatandaan ang mga building, tinitingnan kung saan siya maaaring dumaan. Sabi ko sa sarili ko, unang araw pa lang, hindi ako aasang makakasama siya buong araw. Gusto ko lang siyang makita. Masimulan ang “bawi mode” ko.Pero ang hindi ko inaasahan — unang araw pa lang, gulo na agad.Una kong nakita si Esther. Nakangiti. Tumatawa. Kasabay ang isang lalaking hindi ko kilala. H

  • Destined to be Hurt   Chapter 34

    PAUL POVTahimik ang biyahe. Hindi ko alam kung dahil ba sa pagod, sa dami ng napag-usapan namin, o sa simpleng pagkalma pagkatapos ng tensyon. Nakatitig lang siya sa bintana habang binabaybay namin ang makipot na daan palabas ng mall area. Ako naman, tahimik lang sa manibela — pero sa loob ko, parang may sunod-sunod na alon ng emosyon na hindi ko maipaliwanag.Relief. Guilt. Saya. Takot. Ang daming emosyon, pero isa lang ang sigurado ako — ang sarap sa pakiramdam na kasama ko ulit siya. Na wala na akong itinatago maliban sa mahal ko siya. Oo nga pala, may isa pa pala akong hindi nasasabi sa kanya. Malalaman niya rin naman next week. Tatlong araw na lang pala. Sana lang ay hindi siya magagalit sa akin.Huminga ako nang malalim, saka nilingon siya sandali. Malambot ang expression niya, parang pagod pero kalmado. Parang nakahanap ng konting pahinga mula sa bigat ng mga nakaraang linggo. Gusto ko siyang tanungin kung okay lang ba talaga siya. Gusto ko ring humingi ulit ng tawad, pero hin

  • Destined to be Hurt   Chapter 33

    ESTHER POVHindi ko akalaing magkikita pa kami. Hindi ngayong araw. Hindi sa ganitong lugar.Akala ko okay na ako. Akala ko sapat na ang dalawang linggo ng pananahimik para mapanatili kong buo ang sarili ko. Pero paglingon ko sa food court, at makita ko siyang nakaupo roon, nakangiti, bitbit ang milk tea — bigla akong kinabahan.Wala pa namang nangyayari, pero naramdaman ko agad ‘yung paghigpit ng dibdib ko. Na parang may humila sa akin paupo, pabalik sa lahat ng tanong na iniwasan kong sagutin sa sarili ko. Yung mga damdaming tinakpan ko ng katahimikan. Para bang pinilit kong limutin ang isang pahinang hindi pa pala tapos isulat.Pero sa totoo lang, ang daming bumalik. Mga alaala. Mga tampo. Mga tanong.At higit sa lahat—‘yung paulit-ulit na tanong sa sarili ko kung bakit kahit ilang beses niya akong gustong iwasan, hindi ko pa rin siya kayang talikuran.Naglakad ako papunta sa kanya. Mabagal. Hindi dahil hesitant ako — kundi dahil pinipilit ko lang maging kalmado. Paulit-ulit sa isi

  • Destined to be Hurt   Chapter 32

    PAUL POVPagkatapos kong magpaalam kina Papa, sumakay na ako sa kotse at tumulak papuntang mall. Hindi ko alam kung bakit parang may excitement akong nararamdaman, kahit na notebook at ballpen lang naman ang bibilhin ko.Pero siguro kasi, ngayon lang ulit ako bumibili ng gamit bilang estudyante. Hindi bilang someone na tumatakbo, kundi bilang taong handa nang humarap.Pagdating ko sa mall, hindi gaanong matao. Sakto lang. Sinalubong ako ng malamig na hangin mula sa aircon sa entrance, kasabay ng soft jazz music sa background—yung tipong instrumental version ng luma nang kanta pero pamilyar.Dumeretso ako sa National Book Store. Alam ko na agad ang kailangan ko: yellow pad para sa notes, notebooks — isa para sa lecture, isa para sa case studies; ballpen — black at blue, plus isang red para kunwari instructor; highlighter; at syempre isang clear book na may dividers para maayos ko ‘yung mga readings at references.Habang pinipili ko ang mga gamit, napaisip ako. Ganito pala ‘yung pakiramd

  • Destined to be Hurt   Chapter 31

    PAUL POVHindi pa rin nagsisimula ang klase, pero tila bawat araw ay may inaayos akong dapat harapin. At ngayong araw, may isa akong bagay na hindi ko na dapat ipagpaliban—ang muling pagdalaw sa tunay kong tahanan.Maaga akong nagising. Matapos ang ilang araw ng pag-aasikaso sa enrollment sa CEU at pagkikita sa barkada, naramdaman kong panahon na para umuwi—hindi sa bahay ni Lola Aurora kung saan ako pansamantalang naninirahan, kundi sa bahay nila Papa. Sa amin.Naglakad ako pababa ng hagdan, bitbit ang maliit kong backpack. Naabutan ko si Lola Aurora sa paborito niyang recliner sa may sala, nakadamit ng puting housedress, nagkakape habang nakikinig sa morning gospel.Tumingin siya agad sa akin, halatang nabasa niya ang laman ng mukha ko.“Saan ang lakad ng apo ko?” tanong niya, may bahagyang ngiti pero seryosong tingin.Lumapit ako at naupo sa tabi niya. “Lola… pupunta po ako kina Papa. Gusto ko po silang dalawin.”Napatitig siya sa akin nang mas matagal, saka tumango nang marahan. “M

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status