Chapter 9

NATAPOS ang duty ni Rosalia mag-a-alas once na ng gabi. 

"Ano ka ba girl, 'di ba ang sabi ko sa iyo ay tawagin mo ako. Nakakahiya tuloy nangyari sa iyo doon." Sabi ni Elyn kay Rosalia ng nasa isang kwarto sila at doon muna pinalipas ng gabi. 

"Alam mo ba Elyn, akala ko talaga ay nagbibiro lang si Sir Teff kanina." Nawala ang kaba ni Rosalia magmula pa kanina hanggang sa makapunta sila sa kanilang kwartong pinahiram ng kanilang boss. 

Akala ni Rosalia ay hindi nagbibiro ang kanyang boss sa naging sagot nito. Mabuti na lang at nakuha niya ang sobrang kaba ni Rosalia kaya hindi natuloy ang gusto ng lalaking humigit sa kanya kanina. 

"Teka pala, Rosalia, bakit ba sa atin ito binigay ni Sir Mival? Alam mo bang hindi siay ganito dati sa amin. Pero ngayon, akalain mo, sinabihan ka pang dito muna sa kwarto na 'to."

Pabagsak na umupo si Rosalia bago damdamin ang kalambutan ng kanyang kamang inuupuan. Tumingin ito kay Elyn. "Hindi ko rin alam, Elyn." Taka na lang na napaisip si Rosalia dahil nga sa pinagbigyan sila ni Elyn na gamitin ng isang araw ang kwarto. 

Sinabihan siya nito bago ito umalis kasama ang mga mayayamang mga naka-tuxedo. Balak na niya sanang it anong kay Teff ang tungkol sa kwarto ngunit hinigit na ni Gail ang kanyang boss. 

"Hay, nako, bahala na nga. Mabuti pa matulog na tayo." Kinagiliwan ni Elyn ang mga mamahalin gamit na nasa pagitan ng kama nila. Ngiti ng-ngiti habang maingat na hinahawakan ang mga gamit bagot siya mahiga at lingunin si Rosalia. "Goodnight na Rosalia. Congrats sa trabaho mo!"

"Goodnight rin. Salamat." Ngumiti si Rosalia bago mahiga na rin sa kanyang kama. Pinakatitigan niya ang kisame na hindi nagpapatalo dahil may kumikinang-kinang din doon na sa alam niyang mga diamond iyon. 

Nang makahiga si Rosalia ay naisip niya kung gaano kaya man ang kanyang boss. Halo lahat at ng mga sulok-sulok ng bar ay may diamond. Ngunit ang kwento a kaya ni Elyn kanina sa oras ng kanilang pag-ta-trabaho ay nag-a-alarm daw ang diamond na iyon sa office ng kanyang boss. 

"Hindi rin pala ganoon kakampante ang tiwalan ni boss?" Mahina ng tanong ni Rosalia saka tumagilid at kinuha ang cellphone an ansa lamesa sa gilid niya at kinamustaang kanyang Ina at Ama.

Naalimpungatan na biglang napabangon si Rosalia, alas quatro pa lang ng umaga. Napasapo ito sa kanyang ulo nang mapagtantong wala na pala siya sa kanilang probinsya sa Bicol. Muling nahiga si Rosalia na lungkot ang naramdaman nang mag-isa siya na walang kasamang pamilya. 

Sa isipan niya ay simula pa lang ng kanyang kalbaryo sa Maynila.

Nagising si Rosalia dahil sa pag-kulbit sa kanya ng kung sino. Kunot noo niya iyong tiningnan at makitang si Elyn iyon na nakabihis na. 

"Elyn?" Malat ang boses na tanong ni Rosalia. 

"Hoy, ayos ka lang ba? Bilisan mo ng bumangon diyan. Tinatawag na tayo no Sir Teff sa opisina niya." Sabi ni Elyn bago siya tinapik sa braso. 

"Anong oras na ba?" Kinuha ni Rosalia ang kanyang d-keypad na cellphone at makitang alas siete na ng umaga. "Teka lang, Elyn. Bakit hindi mo ako ginising." Balikwas na napa-alis si Rosalia sa kama at dali-daling nag-ayos. 

Ala-sais ang usapan nila ng kanyang boss na gamitin ang kwarto. Ngunit isang oras na ang nakakalipas. 

"Kanina pa kita ginigising, Rosalia. Nahilik ka pa nga," mahinang napatawa si Elyn na nakahwak sa doorknob ng pintuang nakabukas. "Kanina pa tayo hinahnap ni Sir Teff. Bumalik pa nga siya rito kasi ang tagal natin. Kaya nagdahilan ako na nag-aayos ka pa." Napabungisngis si Elyn kasabay ng pagtingin nito sa labas ng kanilang kwarto. 

"Sorry, huh, hindi ko alam naman alam na mapapasarap pala ang tulog ko. Ngayon lang kasi ako nakaramdam ng lamig sa pagtulog." Nahihiyang sambit ni Rosalia habang tinatali ng maayos ang kanyang buhok. 

Saglit lang iyon at agad silanglumabas ng kwarto. Nakarating sila sa office ni Teff at makitang walang tao roon. 

"Ano nga pala ang ginagawa natin at bakit tayo pumunta rito?" Tanong ni Rosalia nang mag-dahan-dahan sila sa paglakad. "Hindi ba dapat kay Miss Gail na lang natin ibigay ang card ng kwarto?" Sa isip ni Rosalia ay ibibigay lamang nila ang card dahil iyon naman ang kanyang nalaman kagabi sa kanyang boss. 

"Ano ka ba, ngayon magbibigay ng sahod si Sir. Kahit na baguhan ang mga nagiging tao niya rito ay nagbibigay pa rin siya." Sagot ni Elyn. 

"Sahod? Talaga?" Napangiti si Rosalia ng malam iyon. Ma-swerte ang kanyang unang gabi sa pag-ta-trabaho. Huminga ng malalim si Rosalia bago kumatok, narinig nila pareho ang sigaw ng kanilang boss kaya siya na ang nagprisintang magbukas ng pinto. 

Tahimik at malamig ang kwarto ng pumasok sila. Nakaupo ang kanilang boss upuan habang hawak ang isang folder at pinapaikot iyon. 

"What?" Tanong ng kanilang boss na nakatingin lang sa folder. 

Nagkatinginan si Rosalia at Elyn. Napakagat naman ng mariin si Rosalia sa kanyang labi. Ayaw niyang maunang magsalita dahil tungkol sa sahod na ang usapan at baka madismaya siya kung wala pa talagang nakalaan na sahod para sa kanya. Imposible rin naman iyon dahil unang araw pa lang niya. 

"Ah, Sir Mival, 'eto po pala iyung card na hiniram namin. Hindi na po namin hinanap si Miss Gail dahil wala naman po siya sa baba. Baka po nasa loob." Si Elyn na ang nagpasimula.

"Uh-uh. Thanks. You may leave." Tipid na sabi ni Teff sa kanila. 

Napangiwi si Elyn habang si Rosalia naman ay pinaglalaruan na lang ang zipper ng kanyang tote bag dahil sa kaba. Galit ba sa kanila ang boss nila? Hindi naman siguro. Iyan ang nasa isipan ngayon ni Rosalia. 

"Bakit hindi pa kayo umaalis?" Takang tanong ng kanilang boss nang mapansin ang hindi nila pag-alis. Napatayo ito. "Anong kailangan niyo?"

Biglang umabante si Elyn na pangisi-ngisi pa. "Ah, Sir Teff-"

"It's Sir Mival, Ms. Elyn. We're not friends. Ang that's my rule." Pagsusungit ng kanilang Boss habang nakapamulsa. 

Kumunot ang noo ni Rosalia sa narinig. Hinatak niya si Elyn paglapit sa tabi niya bago tumingin kay Teff na hindi makapaniwala. Rules pala iyon. Bakit pag siya ang tatawag dito ay hindi siya sinasabihan ng ganoon?

"I get it. Sahod ang kailangan niyong dalawa?" Kinuha niya ang dalawang putting sobre na nasa gildi ng lamesa niya. "Here," nilahad nito ang kamay niya at inabot na lang kay Elyn ang aprehas na sobre. "Marami akong kailangan gawin kaya makaka-alis na kayo."

"Salamat sir!" Masiglang sabi ni Elyn saka napatingin kay Rosalia. 

Nag-panic pa siay nang makitang ang boss niya at si Elyn ang nakatingin sa kanya. Pilit siyang ngumisi sa kanyang boss. "S-salamat po." Aniya. 

Dali-dali silang lumabas ng kwarto. Agad na inabot sa kanay ni Elyn ang kanyang sahod. Gulantang pang nanlaki ang mga mata ni Rosalia dahil sa malakas na pagkakatili ni Elyn. 

"Finally!" Mangiyak-ngiyak na sabi ni Elyn habang nakataas pa ang mga kamay niya na hawka ang sobre. 

Napangisi naman si Rosalia at tiningnan ang sobre niya. May pangalan niya iyon at mahahalatang pati sobre ay mayaman dahil sa tigas nito. Binilang niya ang pera at halos lumuwa ang mata niya. 

"T-thirty thousands?" Hindi makapaniwalang sabi niya, nakatingin pa rin sa pera nasa kamay niya na. 

"Ano?!" Biglang napalapit sa kanya si Elyn. "Magkano sahod mo?! Tingin!"

"T-teka lang, hindi ko alam kung magkano ang nagiging sahod dito." Awat niya kay Elyn. Nasa harap pa sila ng pintuan ng office ng kanilang Boss kaya agd na hinila siya ni Elyn papalayo. 

"15 days ang paunang sahod ng mga employee dito, bukod pa ang mga iba't-ibang trabaho nila. At ang huling sahod ay sa katapusan. So bali 15 lang dapat ang sahod, Rosalia. Kaso bakit naging 30 ang sahod mo ngayon?! Paki-explain sa akin dahil ang sahod ko ngayon ay nasa 15 lang!" Pagmamaktol ni Elyn napapa-padyak pa ito. 

Kinabhan si Rosalia at Binilang maigi ang kanyang pera baka siya'y nagkakamali lamang, ngunit 30 thousands ang na bilang niya sa knaayng sinahod. 

"P-paano nangyari 'to, Elyn?" Napaisip si Rosalia. "Ganito ba pag unang pasok sa trabaho?" Siguro nga ay ganoon. Hindi nakampante si Rosalia kaya in iwan niya si Elyn sa labas at pumasok sa office ng kanyang boss. 

"Hoy! Hala ka, Rosalia! Bumalik ka rito!"

Rinig pa ni Rosalia na sigaw ni Elyn sa kanay ngunit agad niyang sinarado ang pinto at matapang na hinarap ang kanyang Boss na gulat sa pagpasok niya sa kwarto. 

"What the hell, miss? Sinabi kong walang mang-iistorbo sa akin!" Kunot ang noo ni Teff sa kanya habang nakatayo. 

Agad na lumapit si Rosalia sa Mesa nito. Nilahad niya ang knanayang kanang kamay na hawak ang sobre. "Pasensya na kayo sir, kasi po bakit ang laki ng sahod ko? Samantalang ang kay Elyn po ay nasa 15 lang,"

"Siguro po ay nagkamali kayo sa sobrang binigay sa akin." Dagdag pa ni Rosalia at Pilit na ngumisi kahit na kaba ang nararamdaman niya. 

Seryoso at walang emosyon ang tingin sa kanya ng kanyang boss. Naging mapungay nag mga mata nito kasabay ng paghinga ng malalim. 

"Why? Hindi mo ba nagustuhan na ganiyan kalaki ang magiging una mong sahod? O baka naman ayaw mo." 

"Hindi po sa ganoon sir," napa-iling-iling si Rosalia. Nakatitig pa rin siya sa kanyang boss. "Kasi sir, baka lang naman mali po ang sahod na binibigay niyo sa akin." Nahihiyang sabi ni Rosalia at tumungo na lang. 

"Sahod mo 'yan, for real. Binigyan ka ng mga visitors kagabi ng extra na sahod at ang kalahati diyan ay nasa iyo na." Sarkistong napatawa si Teff na umiwas nang tingin. 

Hindi makapaniwala si Rosalia na iyon na nga ang kanyang sahod. Totoo nga. Sa kanya iyon. Napangiwi si Rosalia. Mada-dagdagan na ang pang-gamot niya sa kan'yang Itay. 

"Maraming salamat sir!" Mangiyak-ngiyak na sabi ni Rosalia. Sinenyasan siya ng kanyang Boss na umalis na nang makitang galit na ito. 

Umuwi siya sa kanyang apartment at inabutan si Aling Anita. Doon, binigay niya ang magiging bayad niya sa apartment. 

Napabagsak siya sa kama na may tuwa. Hanggang sa umabot ng gabi ay magsisimula na naman ang kanyang pangalawang pag-ta-trabaho sa bar na nagugustuhan niya na.