LOGINCHAPTER 2
ARIA’S POV TATLONG araw na akong nailang simula no’ng nakita ko si Uncle Lucio na nagsasarili. Hindi ko rin makalimutan ang haba ng kaniyang pagkalalaki na siyang kinakainis ko. Bakit ko pa kasi kailangang makita ang ari niya? At bakit ko pa talaga kailangang makita siyang naggano’n? “Kasalan talaga ito nang bruhang Martina na iyon!” singhal ko habang nakatingin sa kisame. Tatlong araw na akong hindi masiyadong lumalabas dito sa aking kuwarto. Talagang nahihiya ako kay Uncle Lucio ngunit kahit naman ganoon, gusto ko pa rin siyang kausapin dahil dito rin naman ako mag-aaral. At dito naman na ako titira para daw madisiplina ako. “Putang inang buhay naman ito!” I checked my cell phone. Baka kasi nag-text na sa akin si Dave. Ang professor ko sa math. I don’t miss him. Gusto ko lang makita kung maayos lang ba siya kasi ako rin ang dahilan kung bakit nawala ang kaniyang lisensiya sa pagtuturo. “Shit! Bakit naka-block na ako sa kaniya?” inis kong tanong sa ere. Hinagis ko ang cell phone sa sobrang inis. Nakaramdam ako ng libog dahil sa namimiss ko naman talaga ang Dave na iyon kahit pangit iyon. Magaling din kasi iyon sa kama. Pero hindi ko na siya makontak para naman maka-sex on the phone ko siya. Kapagkuwan ay muli na namang bumalik sa aking isipan ang ginagawa ni Uncle Lucio. Malay ko ba, nalilibogan ako sa tuwing naiisip ko iyon. Sino ba naman kasi ang hindi? Guwapo si Uncle Lucio, wala pang-asawa, at malaki rin ang sandata. Hanggang sa ang init ng aking katawan ay pumaibabaw na sa aking isipan. I let myself touch me. “Ohhh,” ungol ko. Pinigilan kong lakasan iyon baka kasi ako na naman itong makita ni Uncle Lucio. Pero kung mangyari naman iyon, ayos lang. Nalilibogan din naman ako sa kaniya. “Ohh,” ungol ko pa nang maramdaman ko na ang kiliti na namumuo sa aking pagkababae. Hanggang sa naninigas ang aking paa. Naramdaman ko na rin ang paglabas ng aking katas. Matapos ko iyong magawa ay hiningal ako nang hiningal. “Shit! Hahaha!” natawa pa ako sa ginawa ko sa aking sarili. Hindi ako makapaniwala na aabot sa ganitong puntong pati ang tiyuhin ko ay pagnanasaan ko nang ganito. Kasalanan talaga ito ng kung sino mang nakakita sa amin ni Dave sa abandonadong library sa dati kong school, dahilan kung bakit nalaman ni Tita Martina ang tungkol sa 'min. Kung hindi lang talaga kami naboko ay masaya pa sana ang buhay ko ngayon. Pero may naisip ko, nandito lang din naman ako sa hindi ko naman talaga kadugong tiyuhin, mas mabuti na lang na siya ang aakitin ko para maibsan ko ang aking libog. Wala naman sigurong mawawala kung sa pagkakataong ito, mag-iingat na ako. “I will seduce you, Uncle Lucio,” sabi kong natutuwa. Napakagat pa ako ng aking sariling labi dahil sa kapilyuhang iniisip. SUMAPIT ang gabi na gutom ako. Tatlong araw din na hindi kami magkasabay kumain kahit tinatawag ako ni Uncle Lucio pero hinintay ko lang na matapos siyang kumain bago ako kumain ng mag-isa. Pero ngayon, naglakas na ako ng loob para sa pang-aakit ko sa kaniya. “Uncle Lucio, anong ulam natin?” bungad ko nang eksaktong nasa kusina pa siya nagluluto. Agad akong napahinto nang makita ko ang kaniyang kabuuan. Naka-apron siya pero n*******d siya. He is topless. Nalunok ako ng laway. “He’s so hot!” sabi ko sa sarili. Lumingon siya sa akin. Hinagod niya ako ng tingin. Malagkit din naman ang tingin niya pero parang wala lang iyon para sa kaniya. “Mabuti namang lumabas ka na,” malamig niyang sambit na siyang nagpalaki ng mga mata ko. Hindi ko iyon in-expect. Maldito pala talaga ang tiyuhin kong ito. “Sino ba naman hindi mananatili sa kaniyang kuwarto kung ang kaniyang tiyuhin ay nahuling nagsasarili,” diretso kong sagot. Ayaw ko rin kasi na inuunahan ako. Dahil sa aking sinabi ay kumunot ang kaniyang noo. “Mukhang mahihirapan ako sa pag-aakit sa lalaking ito!” Kunot na kunot na ang kaniyang noo. “Di ba sinasabi ko naman sa ‘yo na kalimutan mo iyon? Normal lang sa aming mga lalaki ang magsalsal sa sarili,” depensa pa niya. Lihim akong napangiti. “Talaga, Uncle? Sa araw pa talaga ng aking pagdating?” Hindi siya nakapagsalita. Ayaw ko na ring makipatalo sa kaniya. Kahit nagugutom na ako ay umalis na lang ako sa kusina. Bumalik ako sa aking kuwarto. Bigla na naman kasi akong nakaramdam ng libog dahil sa aking nakita. Ginalaw ko na naman ang aking sarili hanggang sa malabasan na ako. Ngunit nang hinihingal ako ay bigla na lamang pumasok si Uncle Lucio. Shit. Nakalimutan ko pa namang i-lock ang pintuan. “Shit! Uncle!” singhap ko. Gulat na gulat siya sa kaniyang nakita. Nakahiga ako sa kama habang n*******d ang pang-ibaba kong damit. Nakita niya ako sa ganoong bihis. Mabilis kong tinakpan ang aking sarili. “I’m sorry. I don’t mean to disturb you,” nauutal niyang paghingi ng kapatawaran. Ngunit imbis na magalit ako sa kaniya, mas gusto ko pa na nakita niya ako. “U-Umalis na lang po kayo!” singhal ko kahit ang totoo ay gusto ko pa siyang mag-stay. Gusto ko pang titigan ang magandang hubog ng kaniyang katawan. Kahit malaki na ang edad ni Uncle Lucio ay batak na batak pa rin ang katawan nito. May six pack abs siya at talaga malakas ang kaniyang sex appeal. “I’m really sorry, Aria. Gusto ko lang na ayain kang kumain,” sambit pa niyang nahahalata pa rin ang pagkagulat. “Let’s just keep it to ourselves, Uncle,” sambit ko sa boses na parang nang-aakit. Kapagkuwan ay mabilis siyang umalis sa aking harapan. Naiwan akong napangiti. My plan has been completed. KINABUKASAN ay maaga akong nagising dahil ito ang araw na magpapa-enroll ako sa unibersidad na malapit lang din sa bahay ni Uncle Lucio. Napag-usapan na namin ito kagabi kahit sobra kaming naiilang sa isa’t isa. At kahit medyo pasinghal siyang makasagot sa ‘kin. “First thing first, Aria! Huwag kang gumawa ng bagay na ikakagalit ko sa ‘yo!” bilin niya. Ang dami niyang sinabi sa ‘kin kagabi. Mga bawal na kailangan ko rawng tandaan dahil baka pagsisihan ko raw. Dinidisplina raw niya ako bilang kapalit sa kabutihang pinaramdam ng aking papa. Sabi pa niya na napipilitan lang siya pero dahil anak ako ni papa ay wala siyang magagawa. “Alam ko naman iyon, Uncle,” sagot ko. Hindi siya sumagot sa akin. Makaraan din ang ilang minuto ay tahimik lang siya. Gusto ko ang pagiging tahimik niya. Nakakaakit siya at nakakalibog. Tahimik lang kaming dalawa sa loob ng kaniyang sasakyan. Nang matapos din kami sa enrollment ay umuwi na agad. Kinagabihan din ay nasa loob ako ng aking kuwarto. I really tried to contact Dave pero hindi talaga. Gusto ko lang din kasing mag-sorry sa kaniya. Ilang sandali lang din ay nakaramdam ako ng gutom. Lumabas na ako ng aking kuwarto. Nang nasa kusina na ako, agad akong kumain. Pagtapos ay papasok na naman ulit ako sa aking kuwarto. Gayunpaman, nahinto ako nang tumunog ang aking cell phone. “OMG!” Tili ko nang sobrang lakas. “Aria! What’s happening?” takang tanong ni Uncle Lucio na kumunot din ang noo. Tumingin ako sa kaniyang nakangiti. Mabilis ko siyang niyakap dahil sa aking labis na kasiyahan. “Uncle, natanggap ako sa unibersidad!” masaya kong anunsyo. Mahigpit ang aking yakap pero wala siyang reaksyon. At nanlaki pa ang aking mga mata nang may maramdaman akong matigas sa aking puson. “Shit! Tinitigasan si Uncle sa ‘kin?” sambit ko sa aking sarili.CHAPTER 11ARIA’S POVNAGTATAKA AKO kung bakit pa nagpaparamdam si Dave sa akin. Well, sino ba naman ang hindi kung ako ang sumira sa kaniyang buhay ngayon. Aria: Hindi ako puwede, eh. Nasa malayong lugar ako, Dave. Sa susunod na lang. Napabuntonghininga na lamang ako. Kahit gusto kong makita si Dave para makahingi sa kaniya ng kapatawaran ay alam kong bawal ako ngayon. Dave: Namiss lang kita, Aria. Mas lalo akong bumuga ng napakalalim na hininga. Bigla kong naalala ang aming mga kagagawan noong kami pa. Napangiti na lang ako kahit papaano. Aria: Hindi puwede, Dave. I think, this is our last goodbye. Sana maging masaya ka na. Sorry kung ako pa ang naging dahilan ng lahat nang ito. Sana ay hindi na lang kita inakit. Salamat sa memories nating dalawa. Pagkatapos kong i-send iyon ay tumulo rin agad ang aking mga luha. I’m a bad woman. Nagsisisi rin naman ako sa mga ginagawa ko. Kung hindi rin naman kasi dahil sa akin ay wala kaming relasyon ni Dave
CHAPTER 10ARIA’S POVDARATING ang araw na malalaman ng maraming tao kung anong klaseng babae si Martina. Wala siyang karapatan na pangaralan ako. Simula no’ng namulat ako sa pagkabata, nalaman kong inagaw niya pala ang posisyon ni mama bilang asawa ni papa. “I’m here to check on you, Aria. Kahit patay na ang papa mo, may natitira pa akong awa sa ‘yo. Kung hindi lang dahil sa rekwes ng papa mong bantayan ka, nun kang hindi kita iiwan!” pangaral niya habang hindi na sinagot ang kapangahasan ko sa kaniya. Peke akong ngumisi. “Then act as if you are obliged to. Wala ka nang karapatan sa akin. Tama na ang pagpapanggap mo. Hindi ka ba natitigil? Stay away from me.” Sumimsim na naman siya ng kaniyang kape. “At kung gagawin ko naman iyon, ano kaya ang mararamdaman mo kung lalayo kami ni Owen. Na hindi mo na siya makikita kailanman? I know you love him so much,” paliwanag niyang nakatitig sa akin nang walang kahit anong takot na
CHAPTER 9ARIA’S POVAKALA siguro ni Miguel na matatakot niya ako kung isusumbong niya ako kay Tita Martina. Siya pa nga dapat itong matakot sa ‘kin. “Makaalis na nga!” singhal ko kay Miguel. Wala siyang nagawa kundi ang manatili sa kaniyang kinatatayuan. Gayunpaman, namiss ko na talaga si Uncle Lucio. Kung nandito lang siya, siguradong poprotektahan niya ako. Ang sama ng mga taong nandito. Siya lang ang kakampi ko. “Binabalaan kita, Aria!” pahabol ni Miguel. I flipped my hair. “As if I care!” Nang nasa labas na ako ng bahay ay nakita ko na agad si Tita Martina na may hawak na baso ng kape. Hindi agad ako nagsalita. Alam ko kasing nararamdaman agad niya ang aking presensiya. “Sabihin mo na agad sa akin kung anong mga pinaggagawa mo dito,” sambit niyang hindi tumingin sa aking direksyon. Kumunot ang aking noo. Nagdadalawang-isip pa akong sagutin siya dahil hindi ko alam kung ano ang ibig niy
CHAPTER 8 ARIA’S POV IT IS hard for me to talk about owen. Kapag si Owen na ang pinag-uusapan ay mabilis lang akong ma-down. I could say that I am too soft for him. Kahit hindi ko totoong kapatid si Owen ay mabilis lang akong apektuhan. “At kung malalaman mo, may karapatan ka ba?” tanong ni Martina na tunog nanghahamon. She really knew how to trap me in a cage. Ngunit kung akala niya mabilis lang akong bumigay ay hindi iyon agad mangyayari. “May karapatan ako kasi kapatid ko si Owen!” singhal ko sa kaniya. Sa wakas ay tumalikod na rin sa amin si Miguel. Nakikinig lang kasi siya. At malay ko bang hindi siya pinaalis ni Martina. “I’m his mother. At hindi mo ako tinuturing na ina, Aria. Sa tingin ko naman ay sapat na iyong basihan para paniwalaan nating parehas na wala ka talagang karapatan sa kaniya!” singhal din niya sa ‘kin. Okay, wala nga akong karapatan. But Owen was so far from her attitude. Napakabuting
CHAPTER 7ARIA’S POVSA pagbanggit pa lang ni Tita Martina sa aking pangalan ay talagang may diin. Hindi ko alam kong ano ang sasabihin agad. Akala ko ay hindi pa siya ngayon pupunta rito. Nagkamali ba ako ng dinig na sinabi niyang sa susunod na linggo pa ang kaniyang dating? “Aria,” banggit pa ni Tita Martina sa aking pangalan na para bang isang pagbabanta iyon. “Ang babaeng ito talaga! Kanina ko pa siya tinawag at ngayon pa talaga naisipang lumabas!” giit naman ni Miguel. Dumagdag pa talaga ang lalaking ito? Sa tingin niya ba ay ikinagagaling niya ng ginagawa niya? Kinunutan ko siya ng noo. “Tita,” nasambit ko kapagkuwan habang nakatingin sa kaniya. I’m not afraid of her. I just could not believe that she arrived here too early. Wala pa naman si Uncle Lucio dito. Kumunot naman agad ang noo ni Tita Martina. “Where have you been?” Ang tanong na iyon ay para bang isa siyang pinakamayaman sa mundo. May dala pa siyang
CHAPTER 6ARIA’S POVHINDI ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon. Natatakot ako na baka ay saktan ako ni Miguel habang wala si Uncle Lucio dito. Kaya nang sinabi niya iyon ay pumasok na agad ako sa aking kuwarto.“Uncle, umuwi ka na please!” pagdarasal ko.Bakit pa kasi pumunta ang lalaking iyang dito? Kung kailan naman ako nandito ay nandito rin siya. Ang kapal naman ng kaniyang mukha. Dahil sa aking inis na naramdaman ay hindi ako mapalagay. Namimiss ko na rin si Uncle Lucio. Kaya may naisip ako. Mabilis akong lumabas ng aking kuwarto. Mabuti na lang talaga ay hindi ko mahagilap si Miguel.“Nasaan kaya ang lalaking iyon?” tanong ko sa sarili. Ayos na rin na umalis ang lalaking iyon kasi naman ay nandito siya. Nang matunton ko na agad ang kuwarto ni Uncle Lucio ay agad akong pumasok doon ng palihim. Napangiti ako. “Ang bango naman ng kaniyang kuwarto. Ang sarap sigurong matulog dito nang hindi lasing.”Bigla ko namang naalala ang nangyari sa aming dalawa.







