CHAPTER 3

CHAPTER 3

Aria’s POV

DAHIL sa pangyayaring niyakap ko at naramdaman ko ang ari ni Uncle Lucio sa aking tiyan no’ng isang araw ay nagkailangan na naman kami. Pero malay ko ba, mas nauudyok tuloy ako na akitin ang tiyuhin ko kahit alam kong mali itong ginagawa ko. 

How could I resist it? 

“May magandang patutunguhan din pala ang pagtira ko dito,” sambit ko sa aking sarili. 

Nagbabasa ako ngayon ng dark romance novel. Wala naman kasi akong masiyadong gagawin. Wala rin kaming pasok dahil sa susunod na buwan pa yata. 

Gayunpaman, tahimik lang ang buong bahay. Gusto kong makipag-usap kay Unlce Lucio pero baka walang magandang patutunguhan iyon. Hindi naman kasi siya nagsasalita masiyado. Tahimik siya at may pagkamisteryoso. 

“Ang boring naman ng bahay na ito,” bulong ko pa sa aking sarili sabay tiklop ng binasang libro. 

Tatayo na sana ako ay biglang bumukas ang pintuan ng bahay. Napalingon agad ako sa direksyon iyon. 

May isang lalaking pumasok. Kinatitigan ko siya at naguguwapuhan agad ako sa kaniya. 

“Hi! Mukhang tama nga ang tsismis na may babaeng maganda sa bahay ni Lucio!” 

Boses pa lang niya ay naiinis na ko. Nakakadismaya naman na guwapo ang lalaking ito pero hindi bagay sa kaniya ang boses.

“Sino po kayo?” tanong ko. Baka kasi isang magnanakaw ito o ‘di kaya ay kaibigan ni Uncle Lucio.

Ngumiti ito ng malapad. “Hindi mo pala ako kilala?”

Bahagyang kumunot ang noo ko. Paano ko naman siya makilala? Ngayon ko lang siya nakita. 

“Hindi, eh,” simple kong sagot. 

Aalis na sana ako ay muli na naman siyang nagsalita. “Miguel.”

Tumingin ako sa kaniya na walang interest. Pero nasa kaniyang labi pa rin ang ngiti. 

“Sige,” tanging sagot ko na naging dahilan para mawala ang kaniyang ngiti. 

Hindi naman talaga ako interesado sa kaniya. Malay ko ba, hindi ko feel ang vibes ng lalaking ito. Sino ba kasi ito?

“Ang harsh mo naman!” reklamo niya.

Kumunot naman ang noo ko sabay tinalikuran ko ulit siya. 

“At ang maldita pa!” sambit pa niyang iniinis lang yata ako. 

Babangasan ko na sana ay biglang lumabas si Uncle Lucio galing sa kaniyang kuwarto. Napatingin ako sa kaniya. 

“Uncle, kilala mo ba ang lalaking ito?” tanong ko. 

Hindi man lang sumagot sa akin si Uncle Lucio dahil tumingin na siya kay Miguel. Nainis ako. Hanggang ngayon ba ay iniisip pa rin niyang nakakahiya iyon? Ako nga, naka-move on na agad. Kalalaki niyang tao!

“Miguel, anong kailangan mo?” tanong agad ni Uncle Lucio. 

Hindi na muna ako umalis. Gusto kong malaman kung sino ba talaga ang lalaking ito. 

“Lucio, ganiyan ba dapat i-welcome ang pinsan mo?” reklamo naman ni Migule. 

Napa-tsk ako. Napalingon naman sa akin si Miguel pero ngumiti siya at kumindat. Nanlaki naman ang mga mata ko. 

“Nagkakilala na pala kayo?” tanong naman ni Uncle Lucio kahit hindi pa nito nasagot ang reklamo ni Miguel.

Sa naririnig ko naman, magpinsan ang dalawa. Parehas lang ding guwapo pero mas guwapo ang Uncle Lucio ko. 

“Yeah! Pero mukhang hindi niya ako gusto,” bulong ni Miguel kay Uncle Lucio.

Kumunot naman ang noo ko. Nagsumbong pa talaga siya? Totoo naman iyon, hindi ko siya gusto.

“Ano ba talaga ang kailangan mo, Miguel?” muling tanong ni Uncle Lucio. “May gagawin pa kasi ako.”

Napabuntonghininga na lang ako. Aalis na sana ako ay bigla akong napalingon nang binanggit bigla ni Uncle Lucio ang aking pangalan. 

“Aria, hali ka nga dito!” tawag nito sa boses na parang walang awa. 

Lumingon naman akong nakakunot. Pero dahil si Uncle Lucio naman ang tumawag, agad akong sumunod. Siya na ‘yan, eh. 

“Aria, si Miguel. Pinsan ko siya. Miguel, si Aria. Pamangkin ko,” pakilala ni Uncle Lucio sa aming dalawa. 

Hindi naman yata kailangan iyon. 

“Whoa! Ang gandang pangalan naman ng Aria. Mabuti na lang talaga Lucio na hindi mo siya totoong pamangkin. May chance yata ako sa kaniya,” pilyong sambit  ni Miguel at tumawa pa. 

Kumunot ang noo ni Uncle Lucio at ganoon na rin sa ‘kin. Wala agad umimik sa ‘ming dalawa ni Uncle Lucio.

“Mag-ingat ka sa sinasabi mo Miguel kung ayaw mong suntukin kita!” mabagsik na sita ni Uncle Lucio.

Nanlaki naman sa takot ang mga mata ni Miguel. “Joke lang naman iyon.”

“Sabihin mo nga ano bang pakay mo? Wala ka na bang trabaho? Palagi ka na lang ganiyan,” diretsong sabi ni Uncle Lucio. Wala talagang preno. Naloka ako!

“Aray naman, pinsan! Makikitira lang ako saglit dito. Hindi ako nakaipon, eh,” sagot naman ni Miguel .

Nanlaki ang aking mga mata. Si Miguel, makikitira dito? 

Napakrus ako ng aking braso. “Hindi puwede ‘yan!” 

Hindi ko napigilan ang sarili kong sabihin iyon. Napatingin sa akin si Uncle Lucio nang nakakunot ang noo. 

“Isang buwan ka lang dito!” singhal ni Uncle Lucio.

Shit! Hindi puwede iyon. Hindi ko masusolo si Uncle Lucio. Tinarayan ko si Miguel. 

Dahil tumingin siya sa ‘kin ay inikutan ko siya ng mga mata. Muli ko na naman silang tinalikuran at pumasok na ako sa aking kuwarto.

SUMAPIT ang gabi ay lumabas ba ako dahil nagugutom na ako. Hindi pa rin nawala ang pagkainis ko kay Miguel.

Nang nasa kusina na ako ay nakita kong may pagkain nang nakahanda sa lamesa. Napangiti ako.

“Wow! Nilutuan na naman ako ni Uncle!” masaya kong sambit. “Tama nga ako, eh. May pagnanasa talaga si Uncle sa ‘kin. He is just resisting it!”

Dahil sa aking tuwa ay mabilis kong inubos ang pagkain. Nang matapos din ay naisipan kong lumabas ng bahay para magpahangin. Nadatnan ko naman sina Miguel at Uncle Lucio na nag-iinuman. 

Hindi ko sana papansinin ang dalawa ay napansin naman ako ni Miguel.

“Aria, mag-inom tayo!” aya ni Miguel sa ‘kin sa boses na nalalasing na. Hindi ko siya nilingon. Okay pa kung si Uncle Lucio ang mag-aya sa ‘kin.

Gusto ko lang talagang magmuini-muni. 

“Aria, uminom ka dito. Hindi naman siguro magalit ang Tita Martina mo,” aya sa akin ni Uncle Lucio. 

Agad akong napakagat ng labi para pigilan ang ngiti.

“Talaga, Uncle?” paninigurado ko pa.

Tumango lang siya sa ‘kin. Mabilis akong lumapit sa kanila. Si Miguel ang nagbigay sa akin ng basong may beer. 

“Pero hindi ka puwedeng maglasing,” payo ni Uncle Lucio na halatang nalalasing na dahil sa pananalita niya.

Kung alam lang ng dalawang ito kung gaano ako kahayok sa inuman.

Ngumiti ako sa kaniya. Kinatitigan ko ang kaniyang guwapong mukha na mas gumaguwapo habang lasing siya. 

Sumapit ang isang oras ay lasing na kaming tatlo. I couldn’t resist it. 

“Lasing na ako,” natatawa kong sabi. 

Nagtawanan silang dalawa. Nag-pout naman ako. 

“Aba, ang bilis mo namang malasing!” reklamong natatawa ni Uncle Lucio. 

Tatayo na sana ako ay nahihilo ako kaya hinawakan ni Uncle Lucio ang aking kamay para hindi na ako tumayo pa. 

“Matutumba ka!” sita niya sa ‘kin. 

Nakita ko naman tumayo na si Miguel papasok ng bahay. Hinayaan lang namin siya. 

“Inaantok na ako. Matutulog na ako sa kuwarto ko,” sambit ko. 

Unti-unti na siyang tumayo. Kapagkuwan ay hinawakan niya ang kamay ko. This is the first time na nangyaring hinawakan niya ang kamay ko. At talagang kinikilig ako. May kung anong enerhiya rin ang biglang pumasok sa aking katawan. 

“Ihahatid kita kasi matutumba ka,” presenta ni Uncle Lucio.

Napangiti ako. Pabiro ko siyang sinampal sa kaniyang braso. At dahil lang iyon sa aking kalasingan. “Ikaw, ah! May tinatago ka pa lang kabutihan diyan sa puso mo!”

Pero hindi siya nagsalita. Hinila na niya ako  papasok sa bahay. Nang mapadpad na kami sa harapan ng aking kuwarto ay saka lang siya nagsalita. 

“Pumasok ka na,” imporma niya.

Pero hindi ko siya sinunod. “Matutumba ako, Lucio.”

I crapped the Uncle thing out. Nagulat din siya sa aking sinabi. 

“Hindi puwede, Aria. Inaantok na rin ako,” reklamo niya. 

Pero mabilis kong hinaplos ang kaniyang braso. Isang marahan na siyang nagpahinto sa kaniya. 

“Paano na lang kung matutumba ako?” My voice went too soft. 

Napabuntonghininga siya saglit. “Oh siya!”

I won. Hinila na niya ako papasok sa aking kuwarto. At nang nasa may kama na kaming dalawa ay bigla akong natumba. But it was because of my drama. 

Nadaganan niya ako. 

“Aria...” ungol niya sa pangalan ko. 

Ngumiti ako sa kaniya. “Don’t resist it, Uncle. I know you have a desire on me.”

Kitang-kita ko sa kaniyang mga mata ang hindi makapaniwala. 

“Hindi puwede, Aria! I mean... wala akong nararamdamang gano’n,” nauutal niyang depensa. 

Bago pa man magbago ang atmospera ay mabilis kong hinawakan ang kaniyang magkabilaang pisngi. Hinila ko iyon at hinalikan ko siya. 

Lasing ako. Alam ko ang ginagawa ko. Hindi ko mapigilan ang sarili ko. I have a lust desireful towards my Uncle Lucio. This is sinful. 

“This is wrong!” reklamo pa niya. 

Pero mabilis kong hinawakan ang kaniyang umbok sa ibaba. Iyon din ang dahilan kung bakit sa mga minutong iyon ay natigilan siya. 

“Atin ang gabing ito, Uncle,” sabi ko sa boses na mapang-akit.

At nang matapos kong sabihin iyon, siya na mismo ang humalik sa akin. Isang tigang na halik.