Chapter 3

Napakagat labi na lang si Benjamin bago siya magsalita. “Celestine, ayaw kitang pilitin sa isang bagay. Lalo na sa ganito.”

Sa totoo lang, dapat nga ay maging masaya siya dahil gusto na ni Celestine makipag-divorce. Pero, noong tiningnan niya si Celestine kanina ay parang may kung anong pumipigil sa kanya.

“Napag-isipan mo na ba ito ng maraming beses? Sigurado ka na bang gusto mo na ng divorce?” nang tingnan ni Benjamin si Celestine, sa unang pagkakataon ay parang ibang tao ang kausap niya.

Alam ni Benjamin na si Celestine talaga ang may gusto noong kasal. Sobra-sobra ang kanyang ginawa para lang maging mag-asawa sila. Hindi ito basta-basta magdedesisyon ng hiwalayan.

Sa sobrang gwapo ni Benjamin ay malabong ayawan siya ni Celestine. Maayos ang kanyang pananamit, maganda rin ang kanyang mga mata, macho. Lahat na ay nasa kanya kaya hindi siya makapaniwala na gusto na siyang hiwalayan ng asawa.

Para manatili sa relasyon na iyon, tiniis ni Celestine ang mga malalamig na tingin at pakikitungo sa kanya ni Benjamin. Lalo na ang relasyon na patago nito kay Diana. Kailangan niyang magpanggap at tanggapin ang lahat dahil sobra ang pagmamahal niya sa taong pinakasalan niya.

Pero ang isang relasyon ay gagana lang kapag kayo pareho ang may kagustuhan na gumana ito. Kung ayaw ng isa, malabong maging maganda ang takbo.

Ayaw na niyang maging isang cover up at isa pa, ayaw na rin niyang makasira ng isang relasyon. Dahil sa tuwing kailangan niyang magpanggap bilang asawa ni Benjamin ay nagseselos sa kanya si Diana.

“Oo, napag-isipan ko na ito. Matagal na,” sagot ni Celestine pagkatapos ay ngumiti.

Hindi makapaniwala si Benjamin, kitang-kita ang inis sa kanyang mga mata. Pansin ni Celestine na iritang-irita ito sa sagot niya. Nabalot na ng galit ang puso ni Benjamin dahil sa kanyang asawa.

“Minahal kita ng pitong taon, Benj pero sa sitwasyon natin ngayon? Palagay ko ay natalo na ako,” sabi ni Celestine. Pinigilan niyang lumuha pero sobrang sakit talaga ng puso niya. Pero, ngumiti pa rin siya.

Noong una ay ayaw pa niyang tanggapin sa kanyang sarili na isa siyang talunan pero ngayon? Buong puso niya ‘yong tatanggapin.

Natalo siya dahil ultimo ang puso ni Benjamin ay hindi niya nakuha.

Nakinig lang sa kanya si Benjamin noon pero hindi talaga nito tanggap ang desisyon niya.

“Ikaw ang bahala,” sabi ni Benjamin pagkatapos ay tumayo na at naglakad papalayo.

Para kay Celestine ay wala na iyon dahil sanay naman na siya sa ganoong ugali ng asawa. Hindi siya papansinin nito ng ilang araw pero pagkatapos ay kakausapin din siya kapag may kailangan na si Benjamin na para bang walang nangyari na away.

Padabog na sinara ng kanyang asawa ang pinto kaya napaupo na lang siya ulit sa sofa. Ilang minuto pa ay kinuha na niya ang kanyang cellphone at may tinawagan doon.

“Papa, tama ka. Hindi talaga mapapasa’kin ang puso ni Benjamin. Maling-mali ako sa desisyon ko. Gusto ko na lang na umuwi dyan sa atin.”

Nag-echo pa ang boses ni Celestine sa buong kwarto kung nasaan siya.

Ang Yllana family ang pinakamayaman sa Nueva Ecija. Pamilya sila ng mga doktor doon. Ang lolo ni Celestine ay isang businessman pagkatapos ang asawa naman nito ay isang kilalang professor ng cardiac surgery. Bagay na bagay talaga sila.

Bata pa lang ay inaaral na ni Celestine ang medisina kasama ang lola niya. Ang sabi ng lola niya ay matalino raw siya pagdating sa pagme-memorize ng mga gamot kaya iyon ang gusto ng lola niya na maging trabaho niya.

Ang lolo at lola niya ang nag-ayos ng lahat para lang may maayos siyang kinabukasan. Habang ang tatay niya naman ay kung saan-saan na bumibili ng lupa na kanyang mamanahin. Ang sabi pa nga ng nanay niya noon, hindi na siya kailangan pang magtrabaho dahil lahat ay binigay na sa kanya.

Pero, nang piliin niya ang isang Benjamin Peters ay nagbago na ang lahat. Nawala ang tiwala at kayamanan niya dahil sa pagtalikod sa pamilya Yllana.

Ang buong akala niya noon ay madali lang ang buhay kapag pinaglaban niya ang taong pinakamamahal, hindi pala.

Dahil sa sobrang dami ng kanyang iniisip, palagay niya ay may tubig na nga sa ulo niya.

Para mawala ang kanyang mga iniisip ay minabuti na niyang tumayo, pumanhik siya sa taas para maligo at magpalit ng damit. Naglagay din siya ng konting make up para naman hindi siya magmukhang bangkay sa harapan ng asawa.

Pagkatapos noon ay inayos na niya ang kanyang mga gamit. Nagulat na lang siya nang mapansin ang isang painting ng sunset. Naalala niyang sila ni Benjamin ang tumapos gumawa noong painting na iyon.

Hindi niya napigilan ang sarili na hawakan ang painting. Naalala niya na kahit paano ay naging masaya siya noong makasal siya kay Benjamin.

Ang sabi noon ng ina ni Benjamin ay gusto naman talaga ng asawa na makasal sa kanya pero walang magaganap na kasal. Hindi pumayag noon si Celestine, ang importante sa kanya ay makasal siya sa lalaking pinakamamahal. Wala na siyang pakialam kung hindi iyon engrande.

Nang marinig ng ama ni Celestine iyon ay nagalit ito. Sinabihan pa siya na hindi man lang siya nag-isip nang mabuti. Kitang-kita ng kanyang ama na talagang nagmamadali itong makasal kaya sigurado din siyang madali itong masasaktan.

Agad na inalis ni Celestine sa pagkakasabit iyong painting. Sinira niya ito at tinapon sa basurahan.

Itong pagkakabagsak ng kanyang buhay ay matagal na at sising-sisi siya na naranasan pa niya ito.

Simula ngayon ay gagawin niya ang lahat para maayos lang ang buhay niya. Hindi na niya hahayaan na masira pa ito ng kung sino. Lalo na kung si Benjamin Peters pa ang sisira rito.

Agad niyang kinuha ang kanilang divorce papers. Binigay iyon ni Benjamin sa kanya, gabi nang ikasal silang dalawa pero hanggang ngayon ay hindi pa niya ito pinipirmahan.

“Benjamin Peters, ibibigay ko na sa iyo ngayon ang kalayaan na gusto mo noon pa. Sana ay maging masaya ka na pagkatapos nito.”