CHAPTER 1
Tahimik na namalabisbis ang luha ni Clarissa nang tuluyang maglapat ang labi ng asawa niya at ng babaeng tunay nitong gusto.
Today is their fourth wedding anniversary.
Hindi sumulpot si Ahmed sa candlelight dinner na ilang araw niyang pinaghandaan. Nang mabalitaan niya na nakauwi na pala si Brianna sa bansa ay agad niyang nahulaan na nasa Luxury Villa na iyon ang asawa niya.
Kungsabagay, ano nga ba ang karapatan niya na magalit?
Malinaw na nagpakasal lamang sila dahil kailangan nila ang isa’t isa. Ahmed needed a wife so that his grandfather would make him the only heir to the multi-billion dollar business. Habang siya naman ay kailangan niya ng pera para ipadala sa Pilipinas at para na rin kahit papano ay matuwa sa kanya ang ina.
Tahimik na pinaandar ni Clarissa ang kotse palayo sa hardin ng Villa. Ang isa niyang kamay ay inabot ang cellphone para i-dial ang numero ng abogado ng mga Haddad.
“Attorney?” Clarissa cleared her throat.
“Mrs. Haddad? It’s almost midnight. Did something happen?”
Kinailangan niyang huminga ng malalim para hindi manginig ang boses. “I would like you to draft a divorce agreement.”
Hindi agad nakasagot ang nasa kabilang linya kaya muli siyang nagsalita.
“I want to divorce Ahmed Haddad. Please send the copy to me immediately.” Clarissa didn’t wait for his answer and dropped the call.
Tuloy-tuloy ang pag-agos ng kanyang mga luha hanggang sa nauwi sa hagulgol ang kanyang mga impit na iyak. She did everything for Ahmed to love her. Kinalimutan niya ang pangarap na maging magaling na ballet dancer at painter para lamang tulungan itong itayo ang AH Engineering Firm na ngayon ay namamayagpag na sa industriya.
Dapat ay gradweyt na siya sa Juilliard School katulad ni Brianna kung hindi lang siya nagparaya sa kapatid niya sa ina. Ito dapat ang ikakasal kay Ahmed ngunit nang malaman nito na papasok siya sa prehistiyosong paaralan sa Amerika ay inagaw nito sa kanya ang pagkakataong iyon.
Tahimik na Penthouse ang sumalubong sa kanya nang makauwi. Mag-isa siyang umupo sa round table.
Clarissa took a bite on cold steak.
“Happy anniversary, A-Ahmed…”
Bawat subo niya ay humahalo ang luha na kasing-pait ng kanyang nararamdaman. She will cry tonight and promised herself that she will let go of the unrequited love she has for her cold husband.
PAAKYAT na siya ng kwarto nang bumukas ang front door ng Penthouse. Nalingunan ni Clarissa ang pagod na mga mata ni Ahmed.
“Sh!t!” Napahilot ito sa sintido na parang may naalala. “Look, I’m sorry–”
“Nauna na akong kumain. Saan ka galing?” putol niya sa malumanay na boses.
“Something important came up. Hindi ko alam na seryoso ka pala sa candlelight dinner. We both know our marriage was out of convenience.”
“Sabi ng sekretarya mo ay pumunta ka sa Villa Yana?”
Itinapon nito ang coat sa pinakamalapit na sofa at nilapitan siya. “Let’s not talk about this. How about we celebrate our 4th anniversary in bed?”
“Pagod ako,” malamig niyang wika at akmang aakyat nang hinagip nito ang kanyang palapulsuhan.
“What’s wrong with you today, hmn…”
Bahagya siyang umatras nang sinimula nitong halik-h alikan ang kanyang pisngi at leeg.
“I’m tired,” ulit niya at bahagya itong itinulak.
Hindi nagustuhan ni Ahmed ang ginawa niya. Marahas siya nitong hinila sa baywang. Her petite figure crashed against his body. Sa taas nitong 6’2 ay hanggang dibd ib lamang siya.
“You still upset? I told you I’m sorry. You shouldn’t make a big deal out of this!” His hazel brown–almost golden eyes, darkened. “May importante lang akong pinuntahan.”
“Saan?”
Hindi ito sumagot bagkus ay umigting lamang ang panga habang matiim ang titig sa kanya. His Arabian eyes are his best asset, pity that it's always emotionless.
Nagkakaroon lang iyon ng emosyon kapag galit sa kanya, nasa kama sila o kaya ay kapag masaya dahil nakita si Brianna.
“Kung hindi mo ako sasagutin, matutulog na ako.”
“At the office, alright!” he almost snapped.
Lihim siyang napalunok. Dapat hindi na lang siya nagtanong. Harap-harapan na niloloko siya nito.
Huminga ito ng malalim. “Don’t ruin our anniversary night. Let’s go to bed, hmn…”
He started kissing her neck again while his calloused warm hand started caressing the side of her breasts.
“We've been married for years. I want kids…”
Mariin na napakagat-labi si Clarissa.
“Omar’s third wife gave birth the other day,” tukoy nito sa isa sa mga kaibigan. Legal sa mga Muslim na mag-asawa ng higit sa isa. “You know I didn’t take another wife like the others, right? So it’s only fair that you give me a child—Grandpa’s even waiting for little Haddad.”
Hinaplos ng hinlalaki nito ang ibaba ng kanyang labi para alisin iyon sa pagkakakagat niya. Nang umawang ay siniil siya nito ng mainit na h alik.
Nanghina ang kanyang mga tuhod kaya yumakap siya sa leeg nito. Nangingibabaw ang sinisigaw ng kanyang puso na magpatangay sa pagmamahal niya para rito.
Clarissa responds to his kisses with the same amount of intensity. Ahmed hoisted her up and automatically, her legs wrapped around his waist.
Sunod niyang namalayan ay lumapat ang kanyang likuran sa malambot na kama.
Her husband’s sensual lips went down to her throat while his hand started pulling down the zipper of her dress.
Bumaba ang h alik nito sa kanyang dibd ib nang mahantad iyon.
Siya naman ay hinawakan ang damit nito para tuluyang hubarin. Subalit, natigilan siya nang makita ang pulang mansta sa kwelyo nito.
Pakiramdam niya ay sinikmuraan siya ng mga sandaling iyon…
Lumapat ang kamay ni Ahmed sa leeg niya at itiningala siya sabay muling pagsakop sa kanyang mga labi.
His hand was now playing on the hem of her panty, ready to pull it away.
Pinakawalan nito ang kanyang labi, naglakbay sa kanyang pisngi patungong puno ng kanyang tainga.
Mariin na napapikit si Clarissa nang maramdaman ang daliri ni Ahmed sa hiwa ng kanyang pagkababae.
Napasinghap siya kasabay ng pagpasok ng daliri ni Ahmed.
“Happy anniversary. A child would be a great gift,” he murmured under his breath, almost desperately.”
Muli siyang napaluha dahil kahit kailan ay hindi niya maibibigay ang gustong regalo ni Ahmed.
During a building collapse years ago, she had thrown herself to save him. A metal rod pierced her uterus, severely damaging the tissue.
Impossible na siyang mabuntis!
Ilang taon na niyang pinakatagu-tagong lihim iyon.
Ang bigat-bigat para kay Clarissa dahil nang mapagtanto niyang mahal niya si Ahmed matapos silang ikasal, ay umasa siya na baka matutunan din siyang mahalin nito kapag nagkaanak sila.
TAHIMIK na hinila niya ang kumot patakip sa kanyang kahubaran habang pinapanood si Ahmed na buksan ang sliding window ng kanilang kwarto.
The city lights of Dubai in front of her were beautiful. Para bang pilit na pinapawi ng ganda niyon ang kalungkutan niya.
Subalit, impossible iyon lalo pa’t ang lalaking dahilan ng kanyang nararamdaman ay humalo sa mga ilaw na iyon.
Ahmed went to the overlooking veranda to light a cigarette.
Madilim ang kwartong nila kaya nang naglabas ng apoy ang lighter ay naging prominente ang tangos ng ilong nito at mahahabang pilik-mata. His beard was short, neat, and perfectly trimmed, framing his strong jawline.
Bilang nag-iisang tagapagmana ng mga Haddad, sa murang edad ay sumailalim ito sa matinding pagsasanay para protektahan ang sarili. Kaya hindi nakapagtataka na kayang-kayang makipagkompetensya ng ganda ng katawan nito sa mga Hollywood Superhero actors katulad nina Thor at Captain America. Idagdag pa ang tangkad at tindig.
His long, dark hair was thick and brushed back, sometimes tied low.
He’s a walking gorgeous sin she shouldn’t touch—nor fall for. Subalit ang puso niya ay sadyang t anga at hindi nagpapadikta!
“Anong laban mo kay Brianna?” mahina niyang tanong sa sarili.
Binuksan niya ang drawer para kunin ang divorce agreement na ibinigay sa kanya ng abogado bago dumating ang asawa niya.
“Ahmed,” she called.
He looked at her over his shoulder. His cold eyes made her hands sweat, but Clarissa knew — it was now or never.
Matiim ang titig nito sa kanya nang pumasok sa loob ng kwarto at nilapitan siya sa kama.
Ibinigay niya rito ang envelope.
“What’s this?”
Hindi siya sumagot bagkus ay pinakatitigan lang ang mukha ng asawa.
Halos magbuhol ang kilay ni Ahmed nang mabasa ang nilalaman ng papel.
“Divorce agreement,” he said like a death and glared at her.
Bahagya siyang nakaramdam ng takot. “Apat na taon na tayong kasal. You’re already an heir to your grandfather’s business. Namamayagpag na rin ang AH Engineering Firm. And–”
“There’s no f ucking way I would sign this sh!t!” he snapped at her. Halos magliyab ang mga mata sa galit.
“We build that firm together and it would be fair, I’ll get the half of it!”
“We are d amn business partners! We shared the same interest, we’re doing okay and right now you’re ruining everything. What is wrong with you?!”
Clarissa almost scoffed!
Wala sa pagtayo ng mga gusali ang interes niya. Kungsabagay, ano nga ba ang alam nito tungkol sa kanya? Ahmed didn’t know she spent weeks of sleepless nights painting the family portrait of one of the Firm’s biggest clients just to win his investment.
O kaya ang paghihirap niya nang personal niyang tinuruan ng ballet ang mga m alditang anak ng mga board of directors para lang masiguro na ito ang malalagay bilang CEO.
CHAPTER 29 Kukuha lang sana siya ng tubig sa kusina nang tawagin siya ni Ahmed. May hawak-hawak itong envelope. May suot itong specs, mukhang nagtatrabaho pa rin kahit alas-onse na ng gabi. Kungsabagay, matagal-tagal din kasi ito sa kwarto ni Mihrimah kanina. Dinaldal nang dinaldal ng baby niya. “Ano ‘to?” tanong niya nang ibinigay nito ang envelope. “Documents of this property.” “Wala ka bang abogado para rito at ako ang pinapatago mo?” “I put it in Mihrimah’s name.” “Ano?” Napanganga siya. Isinalaksak niya pabalik ang envelope sa dibd ib nito. “Hindi ko kailangan ng limos mo.” “This is not a donation.” Pinigilan siya ni Ahmed umalis. Tinikwasan niya ng kilay. “This is a part of your share in AH Firm. Huwag na kayong bumalik sa Lagomoy. Dito na lang kayo.” “Babalik kami do’n.” “No. It’s still not safe. Wala ka ng kakampi sa lugar na iyon. Gelay and other Kaye’s friends will be in Dubai next week. Uuwi si Gloria sa Probinsya at…” Lumambong ang mga mata ni Ahmed
CHAPTER 28 “Mama, pang-Princess Jasmine ang room ko po. Tingnan mo po. Bilis po,” daldal sa kanya ni Marih nang bumalik sa living room. Inalalayan siya nito patayo. Maging siya ay namangha sa disenyong pambata. Ang hindi niya lang nagustuhan ay ang kama nito na malamang ay hindi siya magkakasya. “Saan ako matutulog?” lingon niya kay Ahmed. “In my room.” Clarissa glared at him. Mabilis itong nagtaas ng dalawang kamay. “Next room, Ri. Come.” Hinawakan nito ang kanyang kamay. Parang nakuryente na bigla niyang binawi. “Mauna ka na.” “You can’t walk properly.” “Ako na lang alalay sa kanya, Daddy Sir po.” “Sure, Princess,” Ahmed answered lovingly. Nauuna sila ni Mihrimah habang ito naman ay nasa likod nila. Ang kamay ay bagaman hindi nakadikit sa baywang niya, ay parang may sariling heater na ramdam ni Clarissa ang init ng katawan nito. AHMED COOK DINNER. Aliw na aliw si Marih habang pinapanood ang ‘Daddy Sir’ nito na gumalaw sa kusina. Pareho sila na nakaupo sa high s
CHAPTER 27[AHMED] “MAMA! MAMA KO. MAMA!!!” palahaw ni Mihrimah nang pigilan niya ito pasunod sa stretcher na pinapalibutan ng doktor at mga nurse. Hindi siya makahinga habang nakatingin kay Ri na walang malay. Tila ba ibinabalik siya niyon sa gabing nawala sa kanya ang abuelo. “Mama ko. S-Sir Ahmed, si Mama ko po.” Humugot siya ng malalim na hininga at pinilit ang sarili na alisin ang tingin doon. Paulit-ulit niyang sinabi sa sarili na nawalan ng malay si Clarissa, hindi nabaril o s aksak—hindi pa mamamatay. “Shh…she’s going to be fine,” he said, more on convincing himself. Niyakap niya si Mihrimah. Ibinaon ang mukha sa buhok nito na para bang doon humuhugot ng lakas. “Hindi pa po? Ayoko siyang mamatay, S-Sir Ahmed po. Yoko po. Mama koooo!” “Hindi. Hindi, Marih.”Hinaplos niya ang basang pisngi ng bata. Namumula ang mukha nito dulot ng pag-iyak kaya mas lalo tuloy naging mestiza. Ang ganda-ganda, parang ang dati niyang asawa. “Stop crying na. Hmn… she’s going to be okay?
CHAPTER 26 Katulad ng inaasahan ay kalat na kalat na sa iba’t ibang departamento ang tungkol sa kanila ni Ahmed. Halos ayaw na niyang lumabas. Kahit ang mga pumapasok sa opisina niya ay kyuryuso ang mga mata. Ang iba ay hindi napipigilan ang sarili na hindi magtanong. Nang hindi makatiis ay nagmartsa siya papuntang opisina ni Ahmed. Kausap ni Ahmed ang sekretaryo nito. Nakatingin agad sa kanya na para bang inaasahan na ang pagdating niya. “Sir, can we talk?” “Sure. Wait for me in my office,” malakas nitong sagot. “We’re just going to talk, Sir,” madiin niyang sabi. “Whatever you say, Mrs. Haddad—Miss Sabian. Sorry.” Nakataas pa ang sulok ng labi ng Hudyo na parang tuwang-tuwa sa mga nangyayari. Nagngangalit ang ngipin na pumasok siya sa loob ng opisina nito. Ilang minuto ang hinintay niya bago sumunod si Ahmed. Maangas na umupo ito sa swivel chair at pinaghugpong ang mga daliri. “What do we need to talk.” “Can you do something about the rumors circulating?” “We
CHAPTER 25 “Are you sure you’re gonna be okay here? Lumipat na lang kaya kayo ng bahay,” wika ni Jaxon nang malaman nito ang nangyaring putukan sa pagitan ng mga pulis at ilang indibwal sa pasugalan. “Ayos lang kami, Jax.” “Pero pinag-iinitan ka. Mihrimah told me.” Sinulyapan nito si Marih na sinusuklay ang sariling buhok. Nakasuot na ang beybi niya ng school uniform. Maaga sila ngayon dahil pupunta si Jax sa Davao. Gusto nito na ihatid muna sila bago pumunta ng airport. “Si Lila lang ‘yon. Ano naman gagawin niya? Sasabunutan niya ako?” Bumuntong-hininga si Jaxon at napailing sa katigasan ng ulo niya. “Walang mangyayari sa akin. Sa tagal ko na sa lugar na ito, kilala na nila ako. Kaya kong makipagpatayan para lang sa proteksyon namin ng anak ko.” “Alright. Just always bring your phone and call me if you need anything.” Tumango na lang siya para matahimik na ito. Nauna si Jaxon at Marih lumabas ng bahay. Siya naman ay binitbit ang maletang walang laman at inilagay sa trun
CHAPTER 24 Tingnan niya lang kung hindi manlamig at mangamoy ang babae. Naglagay siya ng ‘Out of Order’ sign sa pinto bago nagmamadaling bumalik ng kanyang opisina. Sinubukan niyang tawagan si Ahmed subalit ‘busy’ ang linya nito. Kailangan niyang masabi rito ang narinig niya! She was still calling him when Jaxon’s car pulled over in front of her. “Mama ko.” Malaki ang ngiti ni Mihrimah habang kumakaway ito sa kanya. Ang isang kamay ay may hawak-hawak na cotton candy. Dumukwang siya para h alikan ito sa noo bago umupo sa passenger seat. “Nagyaya na pumunta sa Amusement Park. Can we go, Ri? Hindi ka pa ba pagod?” tanong ni Jaxon. Sinilip niya si Marih sa rearview mirror. Puno ng pag-asa ang mata nito kaya wala siyang ibang nagawa kundi pumayag. Nasa bungad pa lang sila ng sikat na Pasyalan ay kita na ang gilagid ni Mihrimah sa tuwa. Kung anu-anong pinagtuturo nito na palagi naman pinagbibigyan ni Jaxon. Sinasaway niya naman ngunit hindi rin papaawat ang lalaki. “Somet