CHAPTER 2
“Hindi tayo maayos. Walang patutunguhan ang kasal natin na ‘to. H-Hindi natin mahal ang isa’t isa.”Ahmed laughed insultingly. “You’re denying it now, huh? Have you forgotten you d amn confessed to me years ago?”
Sandali siyang natigilan. Lasing ito nang mga oras na iyon kaya akala niya ay hindi nito natatandaaan.
All this time he knew and he’s taking advantage of it!
“Hindi mo ako kayang iwan, Ri. Dahil sa akin umiikot ang mundo mo. You’re trying to scare me using this scheme?”
Nag-apoy ang pinaghalong sakit at galit sa kaloob-looban niya.
Ahmed smirked at her coldly. Itinapon nito sa kanyang kandungan ang mga papel.
“Huwag mo na ulit gagawin ito dahil baka totohanin ko.” Muli itong kumuha ng sigarilyo subalit nagsalita siya sa kalmadong tinig.
“Hindi na sa ‘yo umiikot ang mundo ko.”
The cigarette between his lips dropped on the cold floor. Sinalubong niya ang tingin nito.
“Hindi na kita mahal, Ahmed.” Her nails under the blanket scratching her legs. “Pagod na akong manatili sa kasal na ako lang nagmamahal. Mas mabuti pa na maghiwalay na lang tayo. Magiging malaya ako at malaya ka rin pakasalan si Brianna.”
Natahimik ang buong silid.
Muli niyang dinampot ang divorce paper at inabot dito. Ngunit hindi nito kinuha iyon at sa halip ay puno ng panunuyang tumawa.
“This is all about Brianna, huh? You’re crazy! Aabot ka talaga sa puntong ito para masunod ang gusto mo na iwasan ko siya. Alam mong magkababata kami. She had a hard-life growing up.”
‘And she’s your childhood love and your supposed to be bride,’ dugtong niya sa isipan.
“You’re still immature! When will you grow up?!” inis na sigaw nito at hinablot ang mga papel.
Galit na pinagpupunit nito iyon at nilayasan siya.
Lumagabog ang pinto kasabay ng pagtuluan ng kanyang mga luha.
“WHERE’S THE BREAKFAST?”
Narinig ni Clarissa ang boses ni Ahmed sa kusina. For the first time, after marrying him, she woke up a little bit late. Palagi kasing maaga siyang gumigising para ipaghanda ito ng agahan at kape.
“Lady Haddad is still upstairs, Sir.”
“What does she have to do with this?”
“Siya kasi ang naghahanda ng kakainin mo,” sagot ng kasambahay sa wikang Ingles.
Wearing her heels and office blouse and skirt, she continued walking down the stairs, not minding the disappointment in Ahmed’s voice.
Kung noon ay kaunting lungkot lang sa boses nito ay natataranta na siya, ngayon ay tila ba pagkamanhid na lang ang nararamdaman niya.
“Just get me a coffee.”
Tuloy-tuloy siya palabas sa Penthouse. Sinalubong siya ng tauhan ni Ahmed sa pribadong parking space ng Tower.
“Madam Haddad asked if you could visit her at the Ancestral House. She has arranged a private preview of the Spring Collection this afternoon,” wika nito na ang tinutukoy ay ang mother-in law niya na si Mrs. Mariam Haddad.
“I’ll call her,” tipid niyang sagot at saka pumasok sa loob ng kotse.
Mabait ang kanyang biyenan kahit ipinanganak na may gintong kutsara sa bibig. Kaya minsan ay napapaisip siya kung bakit may kagaspangan ang ugali ng asawa niya.
Katulad na lang ngayon…
Salubong ang kilay ni Ahmed nang pumasok ito sa kotse. Hindi siya kinibo subalit, halata niya ang iritasyon nito dahil tila nagdadabog ang mga kilos.
Hindi niya ito pinansin bagkus ay binasa niya ang text message sa kanya ng biyenan.
‘Ri, let’s do shopping spree later. Don’t tire yourself. Mom loves you.’Napangiti siya. Kahit papano ay gumaan ang loob niya.“Who are you texting?!” marahas na tanong ni Ahmed. Mabilis niyang isinilid sa bag ang cellphone nang akmang aagawin nito iyon.
He glared at her but she remained passive.
“Hindi pa ba tapos ang kalokohan mo? Quit it!”
Wala siyang sagot. Kaya nahampas nito ang manibela dala ng frustrations sa kanya.
Nang makarating sa AH Firm ay parang walang nangyari ang kanyang mga kilos. Matapos kausapin ang kanyang sekretarya ay tinungo niya ang opisina ni Ahmed.
Aside from being the General Manager, Clarissa also acts as secretary of her husband. Siya talaga ang orihinal na sekretarya nito subalit nang maibigay sa kanya ang mataas na posisyon ay nagpadala ang lolo nito ng makakatulong niya.
“Mrs. Dumalasan, good morning,” bati niya sa Ginang na may lahing Pilipina.
“Ri, sabi ko naman sa ‘yo Vicky na lang.”
“Hindi ako masasanay. Iyong mga iniwan ko po palang papipirmahan kay CEO?”
“Hindi ko pa naibibigay. Umalis ng maaga kahapon.”
She knew! Pinuntahan si Brianna.
“Isasabay ko na lang po sa mga ‘to.” Itinaas niya ang dala-dalang mga dokumento.
“S-Sige. May iba sa ‘yo ngayon, hindi ko lang matukoy kung ano. At saka, bakit wala kang bitbit na kape?”
“N-Nagkape na po sa bahay si Ahmed.”
“Then why did he tell me to check on you in the pantry earlier? To see if you’re making his coffee?”
Binigyan niya lang ito ng tipid na ngiti.
Ang opisina ngayon ni Ahmed ay kalahati lamang kumpara sa laki ng opisina sana nito sa Haddad Oil—ang kumpanya ng lolo nito. Subalit, dahil bata pa lamang ay gusto na maging Inhinyero ay nagdisisyon itong magtayo ng sariling kumpanya.
Ahmed’s grandfather didn’t support him at first but because of Clarissa’s persuasion, the old Haddad used his connection to bring some of the firsts clients to the firm.
“Good morning, Sir. Here are the documents needed for your urgent signature,” pormal niyang bati na ikinakunot ng noo nito.
Inilapag niya ang mga dala-dala sa mesa nito ngunit ang mga mata ni Ahmed ay nanatili sa mga kamay niya.
“Where’s my coffee?”
“Akala ko kasi nakapagkape ka na bago umalis.”
“The coffee beans at the penthouse are sucks. I want the black one, no sugar–”
“I’ll ask Mrs. Dumalasa to make you one.”
“Why her?” He’s grumpy-–evidence he still hasn't his caffeine.
“She’s your secretary.”
“You’re my secretary—”
“And a General Manager of this firm, Sir,” dugtong niya. Kunot noo at pagigil nitong pinirmahan ang mga dokumento.
When he’s done, Clarissa puts the divorce agreement in front of him.
Halos magliyab ang mata ni Ahmed nang mag-angat ng tingin sa kanya.
“What is this b ullshit?!” Umalingaw-ngaw sa apat na sulok ng opisina ang galit nitong boses.
“Hindi ako nagbibiro, Ahmed. Palayain na natin ang isa’t isa.”
Nang manatiling matalim ang tingin nito sa kanya ay pagod na lumabas siya ng opisina nito.
“WHAT THE F UCK IS WRONG WITH HER?”
Nilamukos ni Ahmed ang divorce paper at itinapon sa basurahan. He may admit it or not but he’s bothered by his wife’s sudden changes.
Wala na ang kislap sa mga mata nito tuwing nakikita siya. Inaasahan niya na magagalit ito dahil nakipagkita siya kay Brianna subalit, pagod ang nababasa niya sa mata nito.
“D amn it!”
He kicked his chair and walked back and forth.
Clarissa is acting up because she wants him to chase her, right?! That will never f ucking happen!
He is Ahmed Haddad! No woman can make him bow down nor tell him what to do.
Kahit ang kababata niyang si Brianna na anak ng namayapang katiwala ng kanyang lolo.
Nakulong siya noon sa nasusunog na bodega. Sinubukan ng ama ni Brianna na sagipin siya subalit hindi ito nakaligtas.
Ahmed should be dead by now if it wasn’t for Brianna who chose to save him rather than her own father.
“Ahmed?” His friend Jaxon looked around his unorganized office. “What happened?”
“Clarissa happened. Nababaliw na siya!”
“Man, watch your word. She is still your wife.”
“Not for much longer if she keeps this crap up,” iritado niyang wika. “She wants a d amn divorce. Alam mong hindi papayag si Grandpa.”
“But she’s in love with you.”
“Exactly!” he almost raised his voice to make a point. “You’re a divorce lawyer. Talk to her! Tell her she’s making a mistake by giving her attention to another man. If there really is one!”
Mas lalong uminit ang ulo niya nang maalala ang sinabi nito kagabi na hindi na sa kanya umiikot ang mundo nito!
“I’ll do it, Man.”
Tumango siya, tiwala na makukumbinsi ang asawa niya at babalik ito sa dati.
But Ahmed didn’t expect the sudden annoyance crept in his system when he saw Jaxon wiping something on his wife’s face!
CHAPTER 29 Kukuha lang sana siya ng tubig sa kusina nang tawagin siya ni Ahmed. May hawak-hawak itong envelope. May suot itong specs, mukhang nagtatrabaho pa rin kahit alas-onse na ng gabi. Kungsabagay, matagal-tagal din kasi ito sa kwarto ni Mihrimah kanina. Dinaldal nang dinaldal ng baby niya. “Ano ‘to?” tanong niya nang ibinigay nito ang envelope. “Documents of this property.” “Wala ka bang abogado para rito at ako ang pinapatago mo?” “I put it in Mihrimah’s name.” “Ano?” Napanganga siya. Isinalaksak niya pabalik ang envelope sa dibd ib nito. “Hindi ko kailangan ng limos mo.” “This is not a donation.” Pinigilan siya ni Ahmed umalis. Tinikwasan niya ng kilay. “This is a part of your share in AH Firm. Huwag na kayong bumalik sa Lagomoy. Dito na lang kayo.” “Babalik kami do’n.” “No. It’s still not safe. Wala ka ng kakampi sa lugar na iyon. Gelay and other Kaye’s friends will be in Dubai next week. Uuwi si Gloria sa Probinsya at…” Lumambong ang mga mata ni Ahmed
CHAPTER 28 “Mama, pang-Princess Jasmine ang room ko po. Tingnan mo po. Bilis po,” daldal sa kanya ni Marih nang bumalik sa living room. Inalalayan siya nito patayo. Maging siya ay namangha sa disenyong pambata. Ang hindi niya lang nagustuhan ay ang kama nito na malamang ay hindi siya magkakasya. “Saan ako matutulog?” lingon niya kay Ahmed. “In my room.” Clarissa glared at him. Mabilis itong nagtaas ng dalawang kamay. “Next room, Ri. Come.” Hinawakan nito ang kanyang kamay. Parang nakuryente na bigla niyang binawi. “Mauna ka na.” “You can’t walk properly.” “Ako na lang alalay sa kanya, Daddy Sir po.” “Sure, Princess,” Ahmed answered lovingly. Nauuna sila ni Mihrimah habang ito naman ay nasa likod nila. Ang kamay ay bagaman hindi nakadikit sa baywang niya, ay parang may sariling heater na ramdam ni Clarissa ang init ng katawan nito. AHMED COOK DINNER. Aliw na aliw si Marih habang pinapanood ang ‘Daddy Sir’ nito na gumalaw sa kusina. Pareho sila na nakaupo sa high s
CHAPTER 27[AHMED] “MAMA! MAMA KO. MAMA!!!” palahaw ni Mihrimah nang pigilan niya ito pasunod sa stretcher na pinapalibutan ng doktor at mga nurse. Hindi siya makahinga habang nakatingin kay Ri na walang malay. Tila ba ibinabalik siya niyon sa gabing nawala sa kanya ang abuelo. “Mama ko. S-Sir Ahmed, si Mama ko po.” Humugot siya ng malalim na hininga at pinilit ang sarili na alisin ang tingin doon. Paulit-ulit niyang sinabi sa sarili na nawalan ng malay si Clarissa, hindi nabaril o s aksak—hindi pa mamamatay. “Shh…she’s going to be fine,” he said, more on convincing himself. Niyakap niya si Mihrimah. Ibinaon ang mukha sa buhok nito na para bang doon humuhugot ng lakas. “Hindi pa po? Ayoko siyang mamatay, S-Sir Ahmed po. Yoko po. Mama koooo!” “Hindi. Hindi, Marih.”Hinaplos niya ang basang pisngi ng bata. Namumula ang mukha nito dulot ng pag-iyak kaya mas lalo tuloy naging mestiza. Ang ganda-ganda, parang ang dati niyang asawa. “Stop crying na. Hmn… she’s going to be okay?
CHAPTER 26 Katulad ng inaasahan ay kalat na kalat na sa iba’t ibang departamento ang tungkol sa kanila ni Ahmed. Halos ayaw na niyang lumabas. Kahit ang mga pumapasok sa opisina niya ay kyuryuso ang mga mata. Ang iba ay hindi napipigilan ang sarili na hindi magtanong. Nang hindi makatiis ay nagmartsa siya papuntang opisina ni Ahmed. Kausap ni Ahmed ang sekretaryo nito. Nakatingin agad sa kanya na para bang inaasahan na ang pagdating niya. “Sir, can we talk?” “Sure. Wait for me in my office,” malakas nitong sagot. “We’re just going to talk, Sir,” madiin niyang sabi. “Whatever you say, Mrs. Haddad—Miss Sabian. Sorry.” Nakataas pa ang sulok ng labi ng Hudyo na parang tuwang-tuwa sa mga nangyayari. Nagngangalit ang ngipin na pumasok siya sa loob ng opisina nito. Ilang minuto ang hinintay niya bago sumunod si Ahmed. Maangas na umupo ito sa swivel chair at pinaghugpong ang mga daliri. “What do we need to talk.” “Can you do something about the rumors circulating?” “We
CHAPTER 25 “Are you sure you’re gonna be okay here? Lumipat na lang kaya kayo ng bahay,” wika ni Jaxon nang malaman nito ang nangyaring putukan sa pagitan ng mga pulis at ilang indibwal sa pasugalan. “Ayos lang kami, Jax.” “Pero pinag-iinitan ka. Mihrimah told me.” Sinulyapan nito si Marih na sinusuklay ang sariling buhok. Nakasuot na ang beybi niya ng school uniform. Maaga sila ngayon dahil pupunta si Jax sa Davao. Gusto nito na ihatid muna sila bago pumunta ng airport. “Si Lila lang ‘yon. Ano naman gagawin niya? Sasabunutan niya ako?” Bumuntong-hininga si Jaxon at napailing sa katigasan ng ulo niya. “Walang mangyayari sa akin. Sa tagal ko na sa lugar na ito, kilala na nila ako. Kaya kong makipagpatayan para lang sa proteksyon namin ng anak ko.” “Alright. Just always bring your phone and call me if you need anything.” Tumango na lang siya para matahimik na ito. Nauna si Jaxon at Marih lumabas ng bahay. Siya naman ay binitbit ang maletang walang laman at inilagay sa trun
CHAPTER 24 Tingnan niya lang kung hindi manlamig at mangamoy ang babae. Naglagay siya ng ‘Out of Order’ sign sa pinto bago nagmamadaling bumalik ng kanyang opisina. Sinubukan niyang tawagan si Ahmed subalit ‘busy’ ang linya nito. Kailangan niyang masabi rito ang narinig niya! She was still calling him when Jaxon’s car pulled over in front of her. “Mama ko.” Malaki ang ngiti ni Mihrimah habang kumakaway ito sa kanya. Ang isang kamay ay may hawak-hawak na cotton candy. Dumukwang siya para h alikan ito sa noo bago umupo sa passenger seat. “Nagyaya na pumunta sa Amusement Park. Can we go, Ri? Hindi ka pa ba pagod?” tanong ni Jaxon. Sinilip niya si Marih sa rearview mirror. Puno ng pag-asa ang mata nito kaya wala siyang ibang nagawa kundi pumayag. Nasa bungad pa lang sila ng sikat na Pasyalan ay kita na ang gilagid ni Mihrimah sa tuwa. Kung anu-anong pinagtuturo nito na palagi naman pinagbibigyan ni Jaxon. Sinasaway niya naman ngunit hindi rin papaawat ang lalaki. “Somet