CHAPTER 6

Chapter's Theme: “Dare to do the things that scare you.”

[PEN's Point of View]

"Thank goodness!"

Natauhan ako nang marinig ang sigaw ni Lovely at ang pagtunog ng chime hudyat ng pagbukas ng pinto kaya mabilis akong lumingon ulit paharap. May nakatayong babae sa may entrance. Base sa suot n'yang uniform, s'ya yata ang manager ng cafe. Malinis at pormal s'yang tignan pero nakaguhit sa kanyang mukha ang isang matamis na ngiti.

"Oh, kayo na pala 'yan. Akala ko may narinig akong aso't pusang nag-aaway," malumanay at medyo natatawa n'yang sambit. "Anyway, come in."

Nag-unahang pumasok si Lovely at Psalm kaya halos ma-stuck sila sa pinto. Kung hindi pa nagpaubaya si Psalm ay baka hindi na din ako nakapasok.

Malalaki ang hakbang ko papasok pero agad ding akong napatigil nang makita ko ang kabuuan ng loob ng cafe. Katulad ng inaasahan ko, hindi ito masyadong malaki pero dahil maayos ang pagkaka-ayos ng mga kagamitan, maluwag itong tignan.

Wala sa sarili akong napa-inhale. May kaunting samyo ng kape akong naaamoy. Mukhang ilang araw nang hindi nag-o-operate ang cafe dahil kadalasan, maamoy mo na agad ang kape pagpasok mo pa lang. Pero kahit ganun, mararamdaman mo pa rin 'yung relaxing at cozy na ambience.

Napansin ko rin na parang may intended customer sa bawat side ng cafe. Sa mga mag-isa at gustong mapag-isa nakalaan ang isang mahabang table at bar stools sa tabi mismo ng glass wall. Samantalang 'yung mga barkadahan at maraming kasama, sa kanila nakalaan ang mga center round tables na may limang upuan. Agaw-pansin din ang gallery wall sa right side na may design ng constellations. May tigda-dalawang upuan doon na bagay sa mga lovebirds na gustong mag-date o mga mahilig magpicture at mag-post sa social media. At ang pinakanagustuhan 'kong spot ay ang left side kung saan nakalagay ang tatlong book shelves at sofa set na bagay na bagay para sa mga bookworm at gustong mag-relax.

Kailangan kong aminin na na-amaze ako sa pagkaka-layout ng lugar. Pero mas na-amaze ako sa sarili ko. Paano ko ba napansin lahat ng 'yun?

"Can you at least move aside? You're blocking my way."

Gulat akong tumabi dahil sa nagsalita sa likuran ko. Parang hangin lang s'yang dumaan na halos hindi ko na napansing paupo na s'ya kasama ng iba sa sofa set. Ang lalaking 'yun... pamilyar talaga sa akin.

"Pen!" sigaw ni Lovely kaya natauhan ako. Sumenyas s'ya sa akin upang lumapit pero hindi agad ako nakagalaw.

Ginapangan ako ng kaba dahil lahat sila ay nakatuon sa akin ang atensyon. Tahimik nila akong tinitigan kaya pakiramdam ko may kung ano silang nakikita sa akin— na lahat sila may iniisip na tungkol sa akin. Na baka napapangitan na sila sa itsura ko, nawe-weirduhan o baka nahalata na nilang bobo ako. Baka ngayon pa lang, hinuhusgahan na nila ang pagkatao ko.

Pero kahit na ganun, pigil-hininga pa din akong lumapit at naupo sa tabi ni Lovely sa mahabang sofa. Si Psalm at 'yung lalaking huling dumating naman ay nakaupo sa mga single seat pati na rin 'yung babaeng nagbukas ng pinto.

"Okay, let's start!" palakpak nung babaeng nagpapasok sa amin. "Good morning, everyone! I am Maggie, the manager of Dreams Café. You can call me Miss Maggie."

"Sorry nga pala kung hindi ko agad kayo napagbuksan ng pinto. May inaayos kasi ako sa taas." Paghingi n'ya na naman ng tawad at itinuro pa ang hagdan papunta sa ikalawang floor na ilang metro lang ang layo sa counter.

"It's fine," sweet na tugon ni Lovely.

"Anyway, as you all may already know, kayong apat ang applicant para sa pagiging staff dito sa cafe. We have here, Lovely?"

"That me!" taas-kamay na sambit ni Lovely.

"Psalm,"

"Present," sambit di ni Psalm.

"Pen," 

Bahagya kong itinaas ang kamay ko nang tawagin n'ya ang pangalan ko.

"and Sage,"

"Here," Sagot ng lalaking huling dumating habang tinanggal ang suot n'yang cap. Tititigan ko pa lang sana s'ya nang mahuli n'ya agad ang tingin ko kaya mabilis akong yumuko.

"Guys, I wanted to congratulate the four you. You are hired!" Ngiting-ngiti na sabi ni Miss Maggie na parang kulang na lang ay magpasabog s'ya ng confetti at pumalakpak. Pero matapos n'un, binalot kami ng katahimikan at kulang na lang ay makarinig ako ng kuliglig. "Ahm, yey?"

Nagkatinginan kaming apat. Hindi ko masabi 'yung mga reaksyon nila. Nagulat, naguguluhan, masaya?

Malakas na napatikhim ang manager at tumuwid sa pagkakaupo dahil na rin siguro nakaramdam na s'ya ng hiya.

"Ahm, pinatawag kayo dito para sa contract signing at malaman n'yo 'yung mga terms and conditions."

"So, there's no interview anymore?" tanong ni Lovely.

"Ahm, pwede pa din naman nating gawin 'yun kung gusto n'yo," maagap na sagot ni Miss Maggie.

"Teka lang, ha. Let's take it slow," pagsingit ni Psalm sa usapan nang magawa n'ya nang maka-recover. "Hindi ba parang ang bilis naman yata? Ang ibig kong sabihin, ilang beses na akong nakapag-apply ng trabaho pero ito na yata ang pinakamabilis na pag-hire na naranasan ko. Alam n'yo 'yun? Parang too good to be true?"

Hindi ko napigilang humanga sa bibig nitong si Psalm. Straight to the point. Sabagay, kahit ako nagtataka na din. Hindi kaya scam 'to? Nag-sign up palang ako kagabi tapos wala pang bente kwatro oras, hired na agad ako?

Muling kumurba ng ngiti ang mga labi ni Miss Maggie habang magkadaop ang dalawang kamay na nakapatong sa kanyang hita.

"Actually, 'yung mismong owner kasi ng cafe ang nag-hire sa inyo. S'ya din kasi ang tumingin ng mga sinubmit n'yong application form." Paliwanang n'ya at patuloy pa din sa pag-ngiti sa aming apat.

"‘Yung owner?" paglilinaw ni Psalm.

"Uh-huh. Sabihin na lang nating... may sarili s'yang way ng pagpili ng staff."