CHAPTER 46 “LEANDRO”

MAAGA ang pasok ni Lara kinabukasan. Opening ang schedule niya kaya kinailangan niyang gumising ng mas maaga.

Hawak ang mug ng mainit na kape nang lumabas si Lara ng terrace. Inasahan na niyang makikita roon si Rodolfo na abala sa pagwawalis ng kanilang bakuran. Pero iba ang nabungaran niya.

Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lara nang makitang may kausap na batang lalaki ang kanyang ama. Nasa labas ito ng bukas nilang gate.

Ang batang lalaki na sa tingin niya ay nasa pagitan ng sampu hanggang labing isang taong gulang ay pamilyar sa kanya. Si Leandro.

Giliw na giliw ang tatay niya sa batang iyon. Hindi naman siya nagtaka kung bakit. Mahilig talaga sa bata ang kanyang ama.

Si Leandro ay batang ulila na sa ina at nangangalakal sa lugar nila. Masipag ito at mabait. Minsan nang naikwento sa kanya ng tatay niya tumakas ang bata sa poder ng amain nito gawa ng pananakit.

“Tay,” untag ni Lara sa ama niyang abala noon sa pakikipag-usap kay Leandro.

Nilingon siya ng bata na matamis pa