"MAG-ASAWA ka na kasi, pagbigyan mo na ang Papa mo. Matanda na siya at siguro gusto narin niyang maranasan kung ano ang feeling nang maging Lolo," si Patrick iyon ang best friend niya.
Kaklase niya si Patrick mula Kindergarten. Sa maraming pagkakataon o mas tamang sabihing sa halos lahat ng pagkakataon ay ito ang nagiging katuwang niya sa mga problema niya. Ito ang kakampi niya sa kalokohan lalo na pagdating sa mga babae simula nang magsimula siyang magkipag-date. Higit pa sa matalik na kaibigan ang turing niya rito. He will always be the brother that he never had. At kahit hindi ito magsalita, alam niyang ganoon rin ito sa kaniya, dahil katulad niya, only child din si Patrick.
"Parang ang dali ng sinasabi mo. Bakit ikaw ba? Kelan ang plano ninyo ni Tanya?"
Sa tanong na iyon ay nagkibit lang muna ng balikat nito si Patrick bago kinuha ang tasa nito ng kape at uminom.
Katulad ng sinabi ni Joaquin kanina ay pinili niyang pumunta nalang ng opisina tutal
"NO, hindi na kailangan, I'm good," paniniyak pa ni Lara saka ibinaba sa plato ang hawak niyang kutsara at inabot ang baso ng tubig para uminom. "Okay lang ako, hindi mo naman obligasyon iyon kaya hindi mo kailangang mag-sorry," aniyang napangiti pa. Ilang sandali lang at natapos narin ang pakikipag-usap niya kaya nagkaroon na siya ng pagkakataon para ituloy ang pagkain ng lunch."Let me guess, si Ramil iyon at nagso-sorry kasi hindi ka niya masusundo. Tama ba?" tanong ni Cynthia habang magkasabay silang kumakain ng sa admin's pantry ng kanilang outlet branch.Tumango siya sa nagbuntong hininga. "Napapagod na nga ako eh. Hindi ko tuloy maiwasan ang makaramdam ng guilt kung minsan kasi sobrang bait niya," pagsasabi niya ng totoo."How I wish may pwede akong gawin, kaya lang alam ko naman at sobrang obvious na malakas talaga ang attraction na nararamdaman niya para sa iyo kaya determinado siya to make you fall in love," ani Cynthia. "Wait let me ask you this, kahi
GINABI kaysa plano niyang pag-uwi si Joaquin nang gabing iyon. Hindi man niya aminin, alam niyang dahil iyon sa ginugol niya ang mahabang oras niya kanina sa pagkikipagkwentuhan kay Patrick. Sa naisip ay naiiling nalang na pinagtawanan ng binata ang kaniyang sarili.Busy siya sa harapan ng manibela nang marinig niya ang pagtunog ng kaniyang cellphone na nasa passenger seat ng kaniyang kotse. Nang masulyapan kung kaninong pangalan ang rumehistro doon ay naiiling nalang na minabuting ignorahin ang tawag.Si Tessa.Dalawang buwan narin silang hindi nagkikita ng babae mula nang makipag-break ito sa kaniya. Ganoon naman ang kadalasang nangyayari sa mga nakakarelasyon niya at iyon ang para sa kaniya ay makabubuti narin.Ang ibig niyang sabihin, hindi siya ang nagi-insist ng break up kundi ang mga ito.Pero aminado siya at kailangan niyang aminin na siya ang gumagawa ng dahilan para i-break siya ng mga babae. Mabuti nalang at laking pasasalamat niya na hi
“MISS, are you okay? Oh god you’re bleeding!” ang malakas na sambit ng lalaking tumulong kay Lara sa tono na puno ng pag-aalala.Hindi kaagad nakakilos o kahit nakapagsalita man lang ang dalaga sa bilis ng mga pangyayari. Pero alam din niya sa sarili niyang hindi lang iyon ang talagang dahilan kung bakit siya natutulala ng ganoon. Parang naumid ang dila niya isama pa ang katotohanang maliban sa takot na naramdaman niya kanina ay ang matinding damdamin na pumupuno narin ngayon sa kanyang puso.Titig na titig siya sa lalaking kaharap.Halos nga hindi na siya kumukurap dahil kahit apat na taon na ang nakalilipas, kahit minsan ay hindi niya nakalimutan ang lalaking ito. Ang lalaking pirming sumasagip sa kanya sa mga pagkakataon na nalalagay siya sa hindi magandang sitwasyon.At muli sa isang iglap ay parang nasa harapan lang niya ang kahapon. Kung ano ang totoong nangyari nang gabing iyon. At ang nangyaring iyon ay nagbunga ng isang na
SA puntong iyon kahit wala siyang talagang karanasan sa pakikipaghalikan ay nagawang sabayan ni Lara ang kapusukan ng dila at mga labi ni Joaquin. At masasabi niyang nasiyahan siya roon dahil lalong lumalim at naging mapanganib ang paraan ng pag-angkin ng binata sa mga labi niya.Ilang sandaling nanatili sila sa ganoong ayos at hindi siya nagreklamo.Hinalikan siya ni Joaquin at hinayaan niya ito. Hanggang sa tila ba nagsawa na ito sa mga labi niya at sinimulan na nitong paglandasin pababa ang mga halik nito. Noon rin nito binitiwan ang mga kamay niya dahil naging abala na ang binata sa paggalugad sa bawat kurba at tagong parte ng kahubaran niya.“I love your skin, Venus, you really are the goddess of beauty, dahil ang lahat ng tungkol sa iyo ay talagang napakaganda,” bulong sa kanya ni Joaquin bago siya nito niyuko at kinintalan ng isang nakakapasong halik ang kanyang leeg.Ang ginawang iyon ng lalaki a
ISANG nanghihinang ungol ang pinakawalan ni Lara nang maramdaman niya ang bibig ni Joaquin na nasa kanya nang singit. Lalong naglaban ang lahat ng init sa kanyang katawan lalo na at tila ba nahuhulaan na niya nang mga sandaling iyon kung ano ang susunod na mangyayari. “Napakabango mo, Venus,” iyon ang narinig niyang sinambit ni Joaquin habang ang kamay nito ay dinadama ang p-a-g-kababae niyang nang mga sandaling iyon ay nakabalandra na sa paningin nito. D*****g si Lara bilang pagtugon sa ginawa ni Joaquin. Kaya naman sinundan iyon ng isa na namang masarap na paghaplos mula sa lalaking estranghero na nakatakdang magbigay ligaya sa kanya sa gabing iyon. “Napakabango mo at gusto kong ubusin ang lahat ng bango mo,” anitong pagkatapos ng sinabi ay dinampian ng ha-lik ang bahaging iyon ng kanyang si-ngit. “Oh, shit----,” halinghing pa niya saka hinanap ng kanyang mga kamay ang buhok ng lalaki. “I will
MAINGAT ang naging mga paggalaw ni Joaquin nang mga sandaling iyon. Pero dahil nga yata likas na malaki at mahaba ang s-andata nito ay hindi naging madali para kay Lara ang mag-adjust at masanay roon. So eventually she just found herself controlling a sob. “I’m sorry sweetheart,” ang malambing at nakakaunawang sambit ni Joaquin and then claimed her lips for a torrid kiss afterward. Sa puntong iyon ay muling nadala si Lara sa mainit na h-alik ni Joaquin. At masasabi niyang nakatulong iyon upang kahit papaano ay maibsan ng kaunti ang kirot na nararamdaman niya sa ibabang bahagi ng kanyang katawan. Hanggang sa tuluyan na ngang naglaho ang sakit at sa kalaunan ay napalitan iyon ng hindi maipaliwanag na ligaya. Kung ilang beses niyang tinawag ang pangalan ni Joaquin habang i-naangkin siya nito, hindi masabi ni Lara. Basta ang alam lang niya, matapos ang unang round ay nasundan pa i
KAHIT sabihin pang nagkaroon ng kung tutuusin ay hindi madaling pinagdaanan si Lara sa nakalipas na gabi. Ginawa pa ring normal ng dalaga ang buhay niya kinabukasan. Kung ano ang palagi at araw-araw niyang ginagawa.Bumangon siya ng maaga para ipagluto ng almusal ang anak at ama niya.Hindi na niya inisip ang tungkol kay Joaquin kahit kung tutuusin ay bumabalik pa rin iyon sa kanya isipan habang inaabala niya ang sarili sa kusina.“Anak, bakit ang aga mong nagising?” iyon ang narinig na tanong ni Lara mula sa kanyang likuran.Agad na nilingon ni Lara ang kanyang Papa Ompong na nakita niyang nakatayo sa may pintuan ng kusina.“Upo ka Tay, ipagtitimpla kita ng kape,” ang sa halip ay isinagot niya sa ama.“Hindi ba at gabi ka nang nakauwi? Bakit ang aga mo pa ring bumangon?” ang ulit na tanong ng tatay niya nang manatili niyang hindi sinasagot ang nauna na nitong katanungan.“Okay lang ako Tay. A
“HELLO,” iyon ang narinig pang pagbati ni Callie sa lalaking kung tutuusin ay estranghero dito.Napalingon si Lara kay Joaquin saka niya parang nawawala sa sariling kinarga ang anak. “Kung gusto mong mag-agahan sumunod ka nalang sa kusina,” ang sa halip ay isinagot niya sa kaninang sinabi ni Joaquin.Hindi alam ni Lara kung bakit bigla ay naging ganoon ang pakiramdam niya. Dahil kung tutuusin, kagabi sinabi niya sa sarili niyang okay lag na magkita ang dalawa lalo at hindi naman alam ng lalaki na nabuntis siya nito.Pero ngayon, parang gusto na niyang pagsisihan ang ginawa niyang pag-aalok ng simpleng kape kay Joaquin kagabi. Parang gusto nalang niyang sabihin sa sarili niya na sana ay nagpasalamat nalang siya dito. Pagkatapos noon sana ay iniwan nalang niya ang lalaki.Siguro hindi na nangyari ang ganito.Siguro ay hindi siya nakakaramdam ngayon ng takot na para bang hindi niya maipaliwanag kung saan nanggaling.&ldq