Chapter 4

Notes

‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎

The next thing I know, hinahanap ko na sa mga libro ko ang area of polygons at sinulat iyon lahat sa likod ng notebook ko. Inisa-isa ko pang bilangin bawat sides at nilagyan ng keyword para maalala ko ang name ng bawat shapes.

I'm not really a studious type of person. I don't care about my performance in class. As long as I don't have a failing grade, I'm fine. Pero sadyang may mga pagkakataon lang kung saan gusto kong mauna sa recitation at makasagot ng tama sa lahat ng tanong kasi ayoko ng nahuhuli ako.

"Sa ngayon, group one ang may pinakamababang points. Halos utang na points lang ang meron sila," anunsyo ng teacher namin para sa grade level na 'to.

Gagraduate na kami at ilang buwan na lang ay papasok na sa high school kaya nagpasya ang teacher namin na bigyan kami ng unique way ng pagrereview. Pinapili niya kami kung groupings ba o quizzes at pinili namin iyong nauna.

Though, I prefer quizzes if this is the result of our groupings.

Para sa mga naunang buwan ay hinati niya kami sa anim na grupo. Gagawa ang bawat group ng set of questions base sa lesson at iyon ang itatanong nila sa ibang group. May pointings din para daw ganahan kami but I don't think ginaganahan ako sa ganito.

Ang grupo kasi namin ang may pinakamababang puntos. Negative points lang ang natatanggap namin.

"Sa grupo po kasi namin, ilan lang ang nakakasagot talaga ng tama. Bukod sa akin ay si Lana lang po at minsan ay si Minnie," sagot ni Raija pagkatapos siyang tanungin ni Ma'am ng tungkol sa problema ng grupo namin. Siya kasi ang leader namin since kasali siya sa rank 10 sa classroom.

Totoong kaunti lang ang nakakasagot sa amin. Seven kaming nandito sa group at halos lahat ng nasa amin ay iyong mga nasa mababang rankings. May failing grade kumbaga.

"Edi si Lana ang paulit-ulit nating tawagin sa kanila," suhestyon mula sa kabilang grupo.

"Oo nga,"

"Pwede naman kaso hindi naman marereview ang iba." Mula iyon kay Sharlene.

Hindi ko mapigilang mapangiwi dahil sa mga naririnig. Kung mag-usap sila ay parang wala ako rito. Sabagay, sila naman ang pipili kung sino ang sasagot sa tanong nila kaya wala rin naman talaga akong magagawa. Kahit naman sabihin na kailangan din mareview ng mga kasama ko ay ako pa rin ang tatawagin nila.

I'm not sure if that is a good idea.

"Anong ginagawa mo?" Kyuryoso na tanong ni Raija at sumilip pa sa cellphone niya na hiniram ko. "Naglagay ka ng sariling note?"

Mabuti na lang at mabilis kong naexit sa note na ginawa ko bago pa niya makita ang laman noon.

"Random lang," tipid na sabi ko at binalik na sa kaniya ang phone niya.

Hindi pa ako binibilhan ni Mama ng phone dahil bata pa raw ako. Hindi ko rin naman kailangan kaya hinayaan ko na.

Pinahiram lang sa akin ni Raija ang phone niya para ipabasa ang notes na nadoon. I can't remember what that is, her dreams I think? She wrote every weird dream she had.

"Tara sa canteen," pag-aaya ko sa kaniya.

Ilang sandali pa siyang may pinindot sa screen ng phone niya bago sumama sa akin palabas ng room. Nagpaiwan lang siya sa labas kasi maraming tao sa canteen kaya hinayaan ko na lang. Pagkatapos bumili ay niyaya ko na siyang bumalik.

"Wait lang," pigil niya sa akin.

"Bakit?" Tanong ko.

"Ayaw mo bang ipabasa 'to sa kaniya?" Tanong niya at hinarap sa akin ang screen ng phone niya.

Nanlaki ang mga mata ko ng makitang naka-display roon ang note na ginawa ko. Mabilis kong kinuha ang phone niya at binaba iyon bago luminga sa paligid.

"Ayoko," nakangusong sagot ko at inexit ang app at pinatay ang phone bago ko binalik sa kaniya.

"Bakit? Gagraduate naman na tayo, ah," pagpipilit niya. "Ipapakita ko lang pero hindi ko sasabihing ikaw!" Nangingiting aniya niya.

"Paano 'pag nakilala niya?"

"Basta 'wag ka lang halata!"

Tinitigan ko siya ng ilang sandali at iniisip ang sinabi niya. Maghihiwa-hiwalay naman na kami. I will meet a lot of new people tapos makakalimutan ko na rin siya. Hindi naman siguro masamang mag-confess anonymously?

Pilit kong kinukumbinsi ang sarili ko na okay lang, hindi niya malalaman. Hindi ko nga alam kung paano ko nagawang umarte na parang wala lang iyong noong nasa harap ko na siya at binabasa ang note na pinakita sa kaniya ni Raija.

"Sino 'yan?" Nakangiting tanong ni Krypt pero mababakas ang pagtataka sa tono niya.

"Uy, ano 'yan?! Secret admirer?" Pakikigulo ni Louie.

I just noticed na hindi na niya madalas kasama si Julius. I thought they were best buddies.

"Ano ba 'yan?" Patay malisyang tanong ko habang kinakain ang sandwich na binili ko kanina.

At bilang magaling na supporter, hinarap din sa akin ni Raija ang phone niya.

"Hindi ko alam kung kanino, basta nakita ko lang dito sa notes ko, e." Sagot ni Raija sa tanong ng lalaki.

"Pakilala muna siya," hamon ni Krypt na hinding-hindi ko gagawin.

‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎

To: Krypt

I really like you...

‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎ ‎

Iyon ang laman ng message. Simple lang naman kaya alam kong hindi iyon papatulan ni Krypt. But I sometimes think na paano kung nilagay ko nga na galing sa akin iyon? Wala akong balak na ipaalam sa kaniya, pero what if?

Joining intramural sports without proper experience is not a good idea. I just tried though kasi madami ang nagsasabi sa akin na mabilis naman akong tumakbo, so I did. Hindi ko nga lang inaasahan ang magiging epekto ng init sa akin.

Habang naglalakad ako pabalik na sana sa room, nararamdaman ko na bumibigat na talaga ang pakiramdam ko. Pinipilit ko na panatilihing bukas ang mga mata ko kahit pa nga gusto na nitong bumagsak. Nanlalabo na rin ang paningin ko. Hindi ko na kayang pumunta sa clinic.

"Uy, Lana! Tapos na kayo?" I heard from someone near me.

Pinilit kong tingnan kung sino iyon but I can only see blurred images but they were in front of me. Ang nakikilala ko lang nandoon kahit nanlalabo ang mata ko ay si Krypt.

"Okay ka lang?" Asked from someone.

Hindi ko alam kung paano pa ako nakatagal na tumayo ng ganito pero ilang sandali lang ay kusa na ring bumagsak ang katawan ko. I don't know how I managed to get into the clinic basta nagising na lang ako nang maramdamang may dumadampi sa mga labi ko.

"Nasobrahan lang sa pagod tapos mainit," dinig kong sabi ng babae.

Bahagya akong gumalaw at marahang binuksan ang mga mata ko. Nakaupo ang nurse sa tabi ko at dinadampian ng twalya ang mga labi ko. I can also feel the coldness in between my nose and lips. Amoy mint.

"Hey, kumusta ang pakiramdam mo?" Tanong ng nurse nang makitang gising na ako.

"O-Okay na po..." mahinang sagot. Pakiramdam ko ang dry ng lalamunan ko.

"Uminom ka muna ng tubig," aniya at tinulungan ako na bumangon. Kinuha niya ang baso ng tubig na nasa mesa sa tabi ng hinihigaan ko at inabot iyon sa akin. "Dahan-dahan lang,"

Paunti-unti akong uminom ng tubig tulad ng sinabi niya at nang makuntento na ay binaba ko na iyon sa mesa. Nag-angat ako ng tingin sa nurse para sana magpasalamat nang may mahagip ang mga mata ko. Nakatayo lang siya sa may gilid ng pinto at nakasandal sa pader habang nakahalukipkip. Hindi ko alam kung kanina pa niya pinanonood ang ginagawa ko pero hindi man lang siya nagtangkang alisin ang paningin niya sa akin kahit na ngayong nakatingin na ako sa kaniya.

"Thank you po," mahinang sabi ko sa nurse.

"May sakit ka ba sa puso?" Bigla ay tanong niya na sinagot ko lang ng pag-iling. "Hika?" Umiling ako ulit. "Dahil lang talaga sa pagod at sobrang init. Huwag mong kalimutan na magdala ng tubig palagi,"

Ilang sandali pa akong nanatili roon bago ako hinayaan ng nurse na lumabas na. Nang makarating sa tapat ni Krypt ay sinubukan kong magsalita pero nauna na siyang kumilos at binuksan ang pinto para makalabas ako.

"T-Thank you..." mahinang sabi ko bago lumabas.

"Lana!"

"Okay ka lang?!"

"Nahimatay ka?"

"Akala ko kung anong nagyari sa kaniya, e!"

"Mabuti na lang nakita ka namin,"

Napakurap-kurap ako nang makita ang mga kaklase ko na nasa labas ng clinic at sabay-sabay na nagtanong at nagsalita.

"O-Okay lang ako... s-salamat..." marahang sabi ko sa kanila. "Salamat sa pagtulong sa akin," baling ko kina Louie.

"Tabi nga!" Inis na sigaw ni Jannah at hinawi sina Louie para makalapit sa akin. Binigyan niya pa ng masamang tingin ang mga lalaki. "Tara na sa room!" Binaling niya sa akin ang naiirita niyang tingin.

Kahit naman na ganiyan 'yan, alam kong nag-alala rin siya. Hindi naman 'yan pupunta rito kung hindi.

"Dapat hindi ka na sumali doon sa takbuhan," pangaral ni Raija sa akin habang naglalakad kami papuntang room.

"Kaya ko naman, siguro nabigla lang sa sobrang init." Dahilan ko.

Actually, ngayon ko lang sinubukan na sumali sa sports at ngayon ko lang din nalaman na mabilis pala talaga akong tumakbo like what Krypt said before. Siguro, nabigla lang ako sa sobrang init ng panahon kaya nagkaganoon.

"Oo nga pala, nagtanong si Krypt kanina," bigla ay sabi ni Raija na bahagya pang lumapit sa akin.

Sumulyap ako kina Jannah at Cherry na sabay na naglalakad at pagkatapos ay sa likod ko. Hindi na sumunod sa amin sina Krypt.

Right, hindi ako nakapagpasalamat sa kaniya kanina.

"Kung may sinabi pa raw ba 'yung gumawa nung notes," nanlalaki ang matang tumingin ako sa kaniya nang marinig iyon.

Is he expecting another message? Pero iyon lang naman ang gusto kong sabihin. At iba naman ang gusto niya kaya bakit pa siya nanghihingi ng message.

Ang alam ko ay hindi na si Marla ang gusto niya ngayon. Naririnig ko na si Emily naman na ang gusto niya.

Ang dami naman niyang gusto!