EP 9
นั่นเพราะเป็นพี่
..................................
LINE
สายฟ้า : พี่ครับ วันนี้ผมมีทำงานกลุ่มกับเพื่อน ๆ อาจจะเลิกเย็นหน่อย ถ้าพี่เลิกเรียนแล้วพี่มาหาผมที่คณะหน่อยนะครับ
สายฟ้า : ผมจะรอนะครับพี่ (≧ - ≦)
"เพิ่งจะเคยเห็นผู้ชายตัวโตติดพิมพ์อีโมจิแบบนี้เป็นครั้งแรกเลย" ของขวัญพึมพำหลังจากที่อ่านข้อความที่สายฟ้าส่งมาจบ ก่อนจะคลี่รอยยิ้มบาง ๆ ออกมา
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรจ๊ะ" เพียงฟ้าเอ่ยกระเซ้าเพื่อนสาวไม่หยุด ก่อนจะเลียนแบบท่าทางของสายฟ้าเวลาที่อยู่ต่อหน้าของขวัญราวกับก๊อบปี้วาง
"ใจอ่อนให้น้องหมาเด็กแล้วหย๋อ"
"พี่ครับ.....พี่ขวัญครับ.....พี่ ๆ ๆ ๆ"
"แซวเก่ง"
"ถ้าชอบหมาเด็กขนาดนั้นแล้วทำไมฟ้าไม่หาสักคนล่ะ"
"ขวัญไปก่อนบายยย" ของขวัญเหน็บแนมเพื่อนสาวที่ยังโสดเล็กน้อย ก่อนจะชิ่งหนีไปทันที
"ยัยขวัญ! กลับมานี่เดี๋ยวนี้เลยนะ" เพียงฟ้าได้แต่ตะโกนไล่หลังเพื่อนที่วิ่งหนีไปไกลแล้วด้วยความหมั่นไส้
@คณะวิศวะ
ตึก ตึก ตึก.....
ของขวัญเดินไปตามทางเดิน ซึ่งจุดหมายของเธอก็คือห้องเรียนของสายฟ้านั่นเอง
"ห้องนี่ล่ะมั้ง" ของขวัญชะโงกเข้าไปมองในห้องก็พบว่ามีนักศึกษากำลังนั่งจับกลุ่มทำงานกันอย่างขะมักเขม้น แต่ทว่ามองไปรอบ ๆ ห้องกลับไม่เห็นแม้แต่เงาของสายฟ้าเลย
"ไม่ใช่ห้องนี้งั้นหรอ อ๊ะ.....น้องคะพี่ขอถามหน่อยว่าสายฟ้าเรียนอยู่ห้องนี้ไหมคะ" ของขวัญเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังจะเดินเข้าห้อง
"ใช่ครับ"
"ไอ้สายมันอยู่ห้องนี้แหละ แต่ตอนนี้มันไปสูบบุหรี่อีกเดี๋ยวก็คงมาครับ" ชายหนุ่มรูปร่างสูงเอ่ยด้วยท่าทางเป็นมิตร
"ขอบคุณค่ะ"
"อืมม.....พี่เป็นแฟนไอ้สายฟ้าใช่ไหมครับ ผมรู้สึกคุ้น ๆ หน้าพี่" ชายหนุ่มเอ่ยในขณะที่มองหน้าของขวัญด้วยความสงสัย
"ไอ้เอกมึงจะจีบหญิงหรอวะ" เสียงตะโกนจากผู้ชายคนหนึ่งในห้องดังขึ้นเรียกความสนใจของทั้งสองคนให้หันไปมอง
"จีบห่าอะไรล่ะ"
"พี่เขาเป็นแฟนไอ้สายฟ้ามัน"
"มึงพูดแบบนั้นเดี๋ยวไอ้สายฟ้ามันมาเล่นงานกูทำไงล่ะไอ้ไม้" ชายหนุ่มตะโกนเถียงกับเพื่อน
" (-////////-) " ของขวัญที่ไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรก็ได้แต่ยืนเกาคอแก้เก้อ
"พี่ครับเข้าไปนั่งรอข้างในก่อนเถอะครับ เดี๋ยวไอ้สายฟ้าก็มาแล้ว (^_^) "
"อะ อื้อ"
สิบนาทีต่อมา
"ฮ่า ๆ ๆ ๆ"
"ไอ้สายฟ้าเนี่ยนะครับใจดี" ไม้ขำน้ำตาเล็ดหลังจากที่ได้พูดคุยหยอกล้อกับของขวัญ
" (◕_◕❀) ?" ของขวัญมีอาการงงเล็กน้อยที่พอเธอบอกว่าสายฟ้าเป็นคนใจดี แต่เพื่อน ๆ ของเขากลับหัวเราะ ราวกับเห็นต่าง
"ไอ้สายฟ้ามันได้ชื่อว่าพ่อหนุ่มยิ้มยากแห่งคณะวิศวะเลยนะครับพี่"
"ทั้งเย็นชา แล้วก็ใจร้ายมาก ๆ เลย" ไม้ทำท่าล้อเลียนเพราะเห็นว่าสายฟ้าไม่ได้อยู่ตอนนี้ด้วย จึงเป็นโอกาสให้เขาได้เมาท์เพื่อนสนุกปาก
"งั้นหรอ (◕_◕❀) ?"
"สนุกกันมากไหมพวกมึง" เสียงใครบางคนที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องดังขึ้น เรียกความสนใจของคนที่กำลังนั่งจับกลุ่มกันอยู่ให้หันไปมอง
"สายฟ้า" ของขวัญพึมพำชื่อคนที่กำลังเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับกลิ่นบุหรี่ที่เกาะมากับเสื้อของเขา
"ไอ้สายมาพอดี พวกกูกำลังเปิดโปงธาตุแท้ของมึงให้พี่ขวัญเขารู้อยู่พอดีเลย" ไม้เอ่ยอย่างหยอกเย้า
"พี่ครับ มานั่งตรงนี้ดีกว่า"
"อย่าไปสุงสิงกับพวกมันมากเลยนะครับ เดี๋ยวจะติดเชื้อบ้าเอา (^_^) " สายฟ้าเอ่ยก่อนจะฉุดร่างเล็กให้ลุกขึ้นไปนั่งที่เก้าอี้อีกตัวด้วยท่าทางอ่อนโยน และ นุ่มนวลทั้งสีหน้า และ การกระทำ
"นั่นใช่ไอ้สายจริง ๆ หรอวะ แทบไม่อยากเชื่อสายตา" เพื่อน ๆ เอ่ยแซวไม่หยุด แต่ทว่าสายฟ้าก็ไม่สนใจ
"กลิ่นบุหรี่หึ่งเลยนะ สูบบุหรี่ด้วยหรอเรา" ของขวัญเอ่ย
"ถ้าพี่ไม่ชอบ.....ผมก็จะไม่สูบอีกครับ (^_^) " สายฟ้านั่งยอง ๆ ลงกับพื้นให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกับคนตัวเล็ก ก่อนจะเอาแขนเท้ากับเก้าเอาไว้ ตอนนี้เลยเหมือนกับว่าเขากำลังกักของขวัญเอาไว้ในอ้อมแขน
"ตัวผมเหม็นไหมครับพี่" สายฟ้าเอ่ยด้วยท่าทางออดอ้อน
"ก็นิดหน่อย.....เอาสเปรย์ฉีดไหม" ของขวัญเอ่ยพลางหยิบกระเป๋าขึ้นมาค้นหาสเปรย์กำจัดกลิ่น
"ครับ (^_^) "
ฟืด ๆ
ของขวัญฉีดสเปรย์กลิ่นผลไม้หอมสดชื่นให้สายฟ้าเรียบร้อย ซึ่งหมายักษ์ก็เอาแต่ฉีกยิ้มกว้างให้เธออย่างพอใจ
"หอมจังครับพี่"
"อันนี้เป็นสเปรย์อะไรหรอครับ มีขายในร้านสะดวกซื้อไหมครับ"
"พี่ซื้อมาจากในเน็ตน่ะ"
"เป็นสเปรย์ดับกลิ่นอึเวลาไปเข้าห้องน้ำ"
" (-__-) " สายฟ้านิ่งไปเล็กน้อย
"ไม่ ๆ คือมันก็ใช้ได้หลายอย่างไง" ของขวัญแทบจะหลุดขำกับท่าทางอึ้ง ๆ ของสายฟ้า
" (-///////-) "
"พี่ครับต่อไปนี้ผมคงคิดภาพพี่ตอนเข้าห้องน้ำทุกครั้งที่ได้กลิ่นนี้แน่ ๆ เลยครับ"
"ปะ ไปทำงานไป" ของขวัญผลักไหล่ของสายฟ้าเล็กน้อยด้วยความกระดากอาย ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกเธออยากจะแกล้งเขาแท้ ๆ แต่ไหงกลายเป็นเธอซะเองที่ต้องอับอาย
"เดี๋ยวผมมานะครับ (^_^) "
"นั่งรอผมตรงนี้อย่าไปซนที่ไหนนะครับ" สายฟ้าว่าพลางบีบแก้มของขวัญเบา ๆ
"ทำเหมือนอยากอวดให้คนทั้งห้องรู้เลยนะนั่น"
"กูว่าจุดประสงค์ของมันวันนี้คือพามาเปิดตัวชัวร์"
"อือ กูเห็นด้วย" เหล่าเพื่อน ๆ ต่างซุบซิบกัน เพราะเดาการกระทำของสายฟ้าออก
@บนรถ
"ทำไมเพื่อน ๆ ของสายฟ้าถึงพูดว่าเราเป็นคนเย็นชา แล้วก็ใจร้ายกันนะ"
"ทั้ง ๆ ที่สายฟ้าก็ดูเฟรนลี่ แล้วก็ใจดีขนาดนี้ (^_^) " ของขวัญเอ่ยถามด้วยความสงสัย
"สำหรับพี่แล้ว.....ผมดูเป็นคนยังไงงั้นหรอ" สายฟ้าที่กำลังคาดเข็มขัดนิรภัยให้รุ่นพี่สาวเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
"นิสัยดี ใจดี แล้วก็เฟรนลี่....."
"ถ้าพี่เห็นผมเป็นคนแบบนั้น นั่นมันก็เป็นเพราะว่าพี่นั่นแหละ (^_^) "
"เพราะเป็นพี่.....ผมถึงอ่อนโยน" สายฟ้าเอ่ยกระซิบที่ข้างหูของคนตัวเล็ก ก่อนจะผละหน้าออกแต่ทว่าริมฝีปากของเขากลับเฉียดแก้มนิ่มไปราวกับจงใจ
"จริง ๆ เลย ใครสอนให้พูดจาเลี่ยน ๆ แบบนี้กัน (-/////-) "
'ถึงแม้จะพยายามใจแข็งแค่ไหน แต่ถ้าถูกเด็กอ่อยแบบนี้ทุกวันหัวใจก็ทนไม่ไหวเหมือนกันนะ'
..................................
*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️..................................เอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"สะ สายฟ้า อึก! ๆ ดะ เดี๋ยวก่อน แฮ่ก ๆ ๆ" คนตัวเล็กเอ่ยห้ามคนตัวโตที่กำลังโหมกระหน่ำสะโพกใส่เธออย่างบ้าคลั่งจนเตียงสะเทือน แต่ทว่าตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ไม่สามารถเรียกสติของคนที่กำลังหึงจนหน้ามืดได้อีกแล้วเอี๊ยด! ๆ ๆ ๆ ๆปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"อึกกก อือออ แฮ่ก ๆ ๆ ๆ" คนตัวเล็กส่งเสียงครางอื้ออึงในลำคอออกมาไม่หยุด ความวูบวาบในช่องท้องทำให้เธอไม่สามารถผลักไสร่างสูงตรงหน้าออกไปได้เลย"สายฟ้า อึก อืออ จะ ใจเย็น ๆ ก่อนได้ไหม""ผมก็ไม่ได้ใจร้อนนี่ครับพี่" คนที่เอาแต่ตอกอัดสะโพกใส่คนตัวเล็กอย่างบ้าคลั่งเอ่ยเสียงเรียบ ใบหน้าเขาตอนนี้มันช่างเย็นชาจนคนใต้ร่างถึงกับเสียวสันหลังวาบ"สะ สายฟ้า.....หึงพี่งั
*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️..................................สวบ สาบหมับร่างเล็กที่กำลังจะลงจากเตียงถูกร่างสูงที่เมื่อครู่ยังหลับอยู่กอดรัดจากทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะเอาใบหน้าถูไถไปมาอย่างออดอ้อนจนคนตัวเล็กอดเอ็นดูกับท่าทางสุดแสนจะน่ารักของแฟนหนุ่มไม่ได้"พี่ครับจะไปไหนหรอ" สายฟ้าเอ่ยเสียงอู้อี้ทั้ง ๆ ที่ตายังคงปิดอยู่ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ โถมกายดันให้ร่างเล็กนอนราบไปกับเตียงอีกครั้ง และทิ้งตัวนอนทับเธอเอาไว้สวบ สาบใบหน้าหล่อถูไถไปมากับหน้าอกนิ่มขนาดพอดีที่ปราศจากบราเซียมีเพียงเสื้อยืดคอกลมตัวบางกางกั้นใบหน้ากับเต้านุ่มนิ่มเท่านั้น"พี่บอกไปแล้วไงว่าวันนี้มีนัดไปเซ็นสัญญากับสำนักพิมพ์" คนตัวเล็กคลี่ยิ้มบาง ๆ ออกมา ก่อนที่จะใช้มือช้อนใบหน้าหล่อขึ้นเมื่อเห็นว่าเขากำลังเริ่มใช้ลิ้นโลมเลียหน้าอกเธอผ่านเสื้อจนเ
*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️..................................ติ๊ด ๆ ๆ แกร๊กเสียงใครบางคนที่กำลังเปิดประตูเข้ามาในห้องทำให้ของขวัญที่กำลังง่วงอยู่กับการทำอาหารเย็นแบบง่าย ๆ เพื่อรอสายฟ้าที่เอาแต่ส่งข้อความมาบ่นว่าหิวไม่หยุดให้หันไปมองตึก ตึก ตึก!"กลับมาแล้วหรอสายฟ้า อ๊ะ อุ๊บ!" ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยจบประโยค ร่างสูงที่เอาแต่สาวเท้าเดินเข้าหาก็ทำการจู่โจมคนตัวเล็กจนถอยหลังไปจนติดเคาน์เตอร์ห้องครัวทันทีจุ้บ ๆ จ้วบ ๆ"อึก.....อือออ" คนตัวเล็กที่กำลังถูกร่างสูงบดจูบอย่างเร่าร้อนส่งเสียงครวญครางในลำคอออกมา ถึงแม้จะงุนงงเล็กน้อย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าแอบรู้สึกดีแปลก ๆหมับตุ้บร่างเล็กถูกอุ้มจนตัวลอยขึ้นไปนั่งบนแท่นเคาน์เตอร์ ก่อนที่มือหนาจะลูบไล้ไปตามต้นขาเนียนนุ่ม และ ค่อย ๆ ล้วงมือเข้าไปในกระโปรงที่คนตัวเล็กสวม
*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!NC 18+⚠️................................…03.00 น.ปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"สาย…..อึก! สายฟ้า""แฮ่ก ๆ ๆ บะ เบา ๆ หน่อย......อื้ออออ" คนตัวเล็กส่งเสียงครวญครางออกมาไม่หยุด ตอนนี้เธอทั้งเหนื่อย และ ทั้งเพลียเต็มทีแล้ว แต่ทว่าคนตัวสูงด้านหลังกลับดูไม่อ่อนเพลียเลยสักนิด เขาเอาแต่กระแทกกระทั้นถาโถมใส่เธอไม่หยุดอย่างหื่นกระหายปึก! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆพับ! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ "อ๊ะ ๆ ๆ ๆ อึก ๆ สะ สายฟ้า""พี่ไม่ไหวแล้วหยุดเถอะนะ" คนตัวเล็กพยายามวิงวอน เพราะเธอรู้สึกเหนื่อยราวกับจะขาดใจแล้ว เนื่องจากคนด้านหลังไม่เว้นว่างให้เธอได้พักหายใจเลยตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ เขาเอาแต่บดเบียดกายเข้าใส่อย่างเร่าร้อน และ หื่นกระหาย เขาแสดงความคิดถึง และ ความถวิลหาผ่านซึ่งการกระทำอันดิบเถื่อน"ยังก่อนครับพี่ ยังไม่ใช่ตอนนี้
Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!EP 35 ~ENDING~..................................สองปีผ่านไปสองปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดของขวัญก็ถึงเวลาเดินทางกลับประเทศไทยที่เธอแสนจะคิดถึงเสียที โดยสองปีที่ผ่านมาสายฟ้าก็มักจะตามไปเยี่ยมเธอที่อังกฤษเสมอ เพราะงั้นเลยทำให้เธอไม่รู้สึกเหงาจนเกินไป@คอนโดสายฟ้าครึก ๆ ๆ ๆคนตัวเล็กเดินลากกระเป๋าเข้ามาในคอนโดด้วยรอยยิ้ม แค่เพียงคิดว่าจะได้เห็นหน้าของใครบางที่จะต้องตกใจที่เธอกลับมาก่อนกำหนดเธอก็รู้สึกตื่นเต้นแล้ว"คิก ๆ" คนตัวเล็กส่งเสียงหัวเราะคิกคักออกมาไม่หยุดเมื่อนึกถึงภาพในจินตนาการ ตอนนี้เธอเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องที่แสนคุ้นเคยแล้ว มือเล็กจึงเอื้อมไปกดกริ่งที่หน้าประตูห้องอยู่สองสามครั้งด้วยหัวใจสั่นระรัว แต่ทว่า ไม่ว่าจะกดเท่าไหร่ก็ไม่มีใครออกมาเปิดประตูให้เธอเลยติ๊งน่อง ๆ ๆ ๆ"หรือว่าจะไม่อยู่ห้องนะ" คนตัวเล็กพึมพำ ก่อนจะกดรหัสปลดล็อกประตูที่จดจำได้ขึ้นใจแกร๊ก.....ปึง!"ไม่อยู่จริง ๆ ด้วย" คนตัวเล็กพึมพำหลังจากที่เดินรอบ ๆ ห้องแล้วก็ยังไม่พบวี่แววของสิ่งมีชีวิตใด ๆ เธอจึงตัดสินใจทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่มที่แสนคิดถึงแทน ก่อนจะค่อย ๆ
*คำเตือน! ตอนนี้มีเนื้อหา รูปภาพ และ ความอ่อนไหวทางเพศที่ไม่เหมาะสม*ทุกอย่างเกิดขึ้นจากจินตนาการ มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เด็กต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ*เตือนแล้วน๊า*........................................Engineering Stalkerวิศวะซ่อน(คลั่ง)รัก!EP 34 รักทางไกล.................................."พี่ครับ วันนี้มีคนมาจีบหรือเปล่า" เสียงเข้มลอดออกมาจากลำโพงโทรศัพท์"ไม่มีจ้า" รูปประโยคเดิม ๆ ที่ทั้งสองคนมักจะคุยกันทางโทรศัพท์เป็นประจำทุกวัน แต่ทว่าก็ไม่ได้รู้สึกเบื่อเลยสักนิด คนหนึ่งไม่เบื่อที่จะถาม ส่วนอีกคนก็ไม่เบื่อที่จะตอบ ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปหนึ่งปีแล้วที่ของขวัญมาเรียนที่อังกฤษ ช่วงแรก ๆ ก็มีเหงาบ้างเพราะยังไม่รู้จักใคร แต่พอนาน ๆ ไปก็ชิน "แน่ใจนะครับ" "อืม.....แน่ใจไหมนะ" ของขวัญแกล้งกระเซ้าหมาเด็กขี้หึง ซึ่งก็ได้ผล เพราะเจ้าหมาเด็กฮึดฮัดขึ้นมาทันควัน"พี่ครับ!""โอ๊ยสายฟ้า หูพี่จะแตกแล้วเนี่ย" ของขวัญแคะหูตัวเองเบา ๆ "ก็แล้วพี่ล้อเล่นแบบนี้ทำไมล่ะครับ""พี่ก็รู้ว่าผมไม่สบายใจ" สายฟ้าบ่นกระปอดกระแปด"ขอโทษน๊า""ไม่โกรธกันนะคะ