MAAYOS na nakauwi si Nikole sa bahay sa kabila ng mga nangyari. Nagpaiwan si Julian at naintindihan naman nila ito. He took responsibility of everything that happened in his house. Sinuguro rin nito na kahit ang pamilya ni Martina ang may kasalanan ay hindi siya nagpabaya. Sinamahan pa ni Julian ang mag-ina sa hospital kung saan dinala si Enrico.Mabuti na lang at kumalma na si Nikole nang nakarating sa bahay. Alalang-alala sina Kaden at Clive sa kanya dahil ginawa niyang racetrack ang kalsada sa sobrang bilis ng pagtatakbo niya ng motorsiklo.Doon kasi ibinuhos ni Nikole ang matinding inis dahil sa mga hindi inaasahang pangyayari. However, Kaden and Clive could not reprimand her. Kinailangan nilang sabayan ang bilis ng takbo nito dahil baka mapano ang dalaga. Kaden had to drive past Nikole, sinuguro ng binata na walang makakaharang na sasakyan sa dadaanan nila dahil isang maliit na pagkakamali lang ay disgrasya ang aabutin nila.“I want to rest.” Inibalibag niya ang dalang gun bag sa
JULIAN arrived late in the afternoon. Naabutan nito Sina Clive at Nikole na nagpapalipas ng oras sa loob ng gallery. Nikole was painting Clive’s torso and it was nearly done. Nakasuot naman ng shorts si Clive dahil nasa katawan na parte na ang ipinipinta ng dalaga.“Jules, you’re back!” masiglang wika ni Nikole. Hindi niya halos namalayan ang pagdaan ng oras. When Clive suggested to continue his painting, Nikole did not decline.“Pasensya na sa abala kaninang umaga sa bahay. Apparently, the old man had a mild stroke.” Naglakad patungo sa tabi ni Nikole si Julian at wari ay pinagmasdan ang canvas. “Dumaan na rin ako sa agency to check some reports of my agents. Kaya medyo late na ako nakabalik dito.”“I don’t want to sound mean about Martina’s father but serves them right! E kung hindi naman siya basta sumugod sa bahay mo hindi naman siya aatekahin. Uto-uto kasi ng bruhang anak. Even Martina isn’t in her right mind. I can’t believe you had a thing for her Jules.” Inis na ibinaba ni Nik
NAPALUNOK si Julian dahil sa nakikitang malokong kislap na mata ng dalaga. “No offense meant, but are you out of your mind?”“Let me sleep here. I’m having trouble sleeping,” balewalang saad nito habang yakap ang sariling unan. Nikole wore her night dress and the fabric was thin enough to view her private parts. Talagang sinusubok nito ang tatag niya.“And you came here asking for trouble!” Biglang nag-init ang pakiramdam ng binata na ikinainis niya. How could this wench be this insensitive? May ideya ba ito kung gaano siya nahihirapan ngayon? Nikole pouted her lips. “Ayaw mo ba?”“I want to. Pero paano kapag nahuli tayo ng daddy mo?” Halos magsalubong ang kilay ni Julian.“Hindi niya tayo mahuhuli. I swear. Matutulog lang naman tayo.” Umirap ito. “Unless… may iba kang plano.”“Matutulog lang? Do you really think matutulog ‘lang’ tayo? Nik, don’t give me that crap. Hindi ko makokontrol ang sarili ko kapag magkatabi tayo magdamag. I’m no saint! Now, go back to your room. Babawi ako ka
MABILIS na nag-ayos sina Nikole at Julian matapos ang kanilang agahan. Inutusan kasi sila ni Vicente na maagang pumasok sa opisina para salubungin ang isa sa kanilang investor mula sa London. Kapwa nakangiti ang dalawa nang nasa sasakyan na papuntang opisina. Nikole decided to sit at the passenger seat beside Julian. “I can’t believe that happened. I’m afraid I’ll get addicted to it.” Napapailing na saad ni Julian habang nagmamaneho. “Ang saya mo yata,” pang-aasar niya rito. “Can you unbuckle my belt, please?”Nanunuri ang mata ng dalaga na tumingin rito. “Don’t tell me—”“Yes, you’re right. Sa bagal ng usad ng traffic. Let’s make it worthwhile. I promise to make it up to you when we’re home. Bitin talaga kasi ako kanina.”Hindi naman nag reklamo si Nikole. Tinanggal niya ang pagkakabuhol ng sinturon nito at ipinasok niya ang kamay sa loob. Nikole giggled every time Julian made a funny expression when she stroked him fast. “Oh, Nik…” his arms slowly trembled. Mabuti na lang tala
SINAMAHAN ni Julian si Martina hanggang makababa sa parking lot. Yumakap ito sa binata nang mahigpit at muling humagulhol. “I’m so sorry, Lian. I mean it. I can’t lose my father. Hindi ko na alam ang gagawin ko.”Atubiling tinapik ni Julian ang likuran nito. Kahit hindi naging maganda ang pakikitungo sa kanya ng ama ni Martina noon ay ayaw naman niyang humiling na mapasama ang lagay nito sa hospital. “Sige na, Tina. Go home and be careful.” Dumistansya siya sa babae pero mabilis na nahablot nito ang kanyang braso. “Don’t leave me. Can you drive me to the hospital? For old time’s sake, Liam… please.” Nagmamakaawang turan nito. “I can’t. I’m working here. Can’t you that I’m Nikole’s bodyguard? Kapag may nangyaring masama sa kanya, ako ang may kasalanan—”“Paano naman ako, Liam? Paano kung sa akin naman may mangyaring masama?” hilam ang luha nito sa mata. “Hahayaan mo na lang ba ako?”Napabuga ng hangin si Julian. Hindi pa rin ito magbabago. Immature pa rin at manipulative. “Alam mo
“REMIND me to install a pole when we find a new house. We should try pole dancing, it’s also a good form of exercise,” wika ni Nikole habang nakahiga sa mahabang sofa. Napagod rin sa kasasayaw si Julian ay ngayon ay naglilinis na ito ng mga nagkalat na pera. “Walang problema. Masaya akong ngumiti ka na. I thought you’ll sleep having a bad day.” Winawalis ni Julian ang mga pera at inipon sa isang gilid para isahan na lang ang pagkuha. “I appreciate your effort to make me laugh. I enjoyed your performance. Saiyo na lahat nang ‘yan.”Umiling si Julian. “Not this time. I won’t accept . You have given me a lot Nik. Hindi naman ako opportunista.”Bumangon si Nikole. “Don’t get me wrong. But you earned it. I’m sorry if you’re offended.”“Hindi naman. Let’s just donate this to an orphanage. What do you think?”Nagliwanag ang mukha ng dalaga. “That’s a great idea. Let’s drop by at your favorite orphanage tomorrow.”Biglang na excite si Julian. “Sige. I would prefer that.”Humikab si Nikole.
NATAGPUAN nila na naghihintay si Clive sa isang mamahaling subdivision sa Marikina. Nikole preferred this place because it was not close at home. May kasama si Clive na isang may katandaang lalaking real estate agent. “Hello, Darling!” Clive did not hesitate to greet her with a quick peck on both her cheeks. “I bet you’d like this house.”“Tuloy po tayo sa loob,” anyaya ng agent. Nagpakilala ito sa kanila. “By the way, I’m Alfredo Tan. Architect Garcia is a client of mine.” Nakipagkamay si Mr. Tan kina Nikole at Julian. Nilibot nila ang buong bahay. It was fully furnished. Hindi naitanggi ni Nikole na nagustuhan niya ang bahay pati na rin ang interior designs. It was minimalistic two-story house. Mayroong itong limang kwarto, dalawa sa ibaba at tatlo sa itaas kasali na ang master’s bedroom. Nasa unang palapag ang bar pati ang may kalakihang silid aklatan na puwede nilang gawing mini office. The indoor pool was in its best condition. They could have a pool party anytime. Higit sa la
ISINUBSOB ni Nikole ang sarili sa trabaho para mas marami pa siyang matutunan. She was always exhausted that she’d only sleep with Julian without doing anything. Nakakamangha rin ang self-control nito dahil hindi siya pinipilit. However, there were morning that Julian would pleasure her giving an oral sex. He said it was the best ‘breakfast in bed’. Dumating ang araw ng kanilang bakasyon. Nagkita-kita silang lahat sa airport. Nikole refused to use their private plane despite her dad insisted it. Mas masaya kasi na wala nang ibang mapanuring mata na kilala ng ama ang makakakita sa kanila. Clive and Bernila was already there when Nikole and Julian arrived. Lahat sila ay may bitbit na katamtamang laking maleta. Maya-maya pa ay dumating na si Kaden. Kapansin-pansin ang biglang pagkatulala ni Bernila nang makita ang lalaki. Pasimple itong siniko ni Clive dahil tila na-starstruck ito. Lihim na lang na natawa si Nikole dahil nakita niya rin ang ekspresyon ni Bernila. Hindi na iyon nakapag