Chapter 3: A Shoulder to Cry On

NAGMADALI si Eva dahil baka maiwan siya ng last flight papuntang Palawan ng private plane ng Euphoria. Habang nag-aayos ng gamit ay naka- receive siya ng tawag mula sa kaibigan. Kinabukasan na kasi ito. Dapat kahapon pa siya nasa Euphoria pero nagpaalam naman siya at mabuti napakiusapan ang client niya na nagtatago sa pangalan na 'Bad Wizard.’ Mabuti ay napakiusapan.

Sinagot niya agad ito dahil kilala niya naman ang numero.

“Hey, Mira. What's up?”

Ang kaibigan niya na si Mirabella Suarez. Kapwa niyang escort na pinasok niya rin sa Agency. Nabalitaan niya nga ang nangyari dito. Pero alam niya naman na matatag ang kaibigan. Kilala niya kasi itong palaban rin.

“Hi, Eva. Heto naka- leave pa rin.” Sabi ng magandang tinig ng isang babae.

“Kaya mo ‘yan girl. Hindi ka pababayaan ng LALALand.”

“Uhm... I heard that you’re resigning.”

“Oo.” Biglang lumungkot ang boses niya.

“Sa’n ka na mag work?”

“May inapplyan ako dito sa BGC. Sana makapasa.”

“I see. Good luck, Eva.”

“Thanks, Mira. Mag-ipon ka diyan, ‘wag ka munang umalis nang walang ipon. Basta kung may problema ka, sabihan mo lang ako.”

“Salamat, Eva. Oo mag-iipon ako dito.”

“Huwag kang mag- alala kaunti lang ‘yang mga clients diyan na may sabit. Na-timingan mo lang. Pero madami rin maayos.”

“Uhm... Eva, natatakot pa rin ako.”

“Dear, huwag kang mag-alala hindi ka na i-book nila Tita Monica sa mga ganyan ulit. Just enjoy your paid leave at magpahinga ka okay?”

“Okay.”

“Mira... You will be in good hands. Tapusin mo ang therapy mo at pagaling ka para makabalik ka na.”

“Thanks, Eva.”

“Uhm... Bye, Mira.”

Nagpaalam na rin pabalik ang kausap. Nasa Elevator na siya ng kanyang condo at pababa na sa lobby. Ibinulsa na ni Eva ang phone niya. Gaya ng dati, sumakay siya ng private jet ng isla papuntang Palawan at lumipat sa private yacht para makarating sa isla.

+++

ANG amoy ng halimuyak ng maalat na dagat at may konting halong vanilla ang bumungad sa kanya. Ang Euphoria na naging bahay niya ng matagal rin na panahon. Ngayon, ito na ang huli niyang masisilayan ang isla.

Pagtapos nito ay malaya na ang isang Evangeline Yang.

Gabi na rin nang nakarating siya. Pinuntahan niya agad ang villa kung saan ang client niya. Ngunit hindi niya ito nadatnan sa loob. Meron na rin naman siyang susi sa villa nito at automatic na rin ito once naka booked ka sa mga Ligaya escort girls.

Sanay naman na siya na pinaghihintay siya. Tumayo muna siya sa balcony para pagmasdan ang buwan at ang ganda ng gabi habang umiinom ng mamahaling wine.

Maglalakad na sana siya pabalik sa kwarto nang makita niya ang kanyang client. Medyo matagal silang nagkatitigan. Binasag niya ito nang magtungo siya papunta sa kama binaba ang glass wine na dala sa may bedside table.

The room was bathed in sultry red light. Eva, clad in silk nighties and her Apple Pie persona fully on, leaned against the plush headboard with one leg slightly raised—poised, teasing, and ready for the kind of performance men usually begged for.

Across the room, Gideon stood frozen, his eyes unreadable, his jaw clenched like he was fighting something primal.

‘Last service.’ She told herself.

"Are you just going to stare? Is voyeurism your kink or something?" She raised one brow.

She let the silk strap of her top fall from her shoulder. It was her job to provoke desire—but this time, it wasn’t working.

Gideon didn’t move. His breathing was uneven.

And then…

He sat on the edge of the bed, her hands running down his face. His voice cracked.

"Can I—can I ask for something weird?"

There was a moment of silence between them.

"We don’t know each other... and maybe we never will. But just for tonight—can I have a shoulder to cry on?" He continued.

Eva blinked. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Gusto niyang matawa pero pinigilan niya.

Para naman siyang sirang plaka na paulit-ulit sa isipan niya. Nagbibiro ba ang taong ito?

Nang titigan niya ang lalaki. She recognized it now—that look. Not lust. Not hunger.

Just grief.

"Wait... Seryoso ka ba?"

Gideon didn’t answer. Instead, he just leaned forward and rested his forehead on her shoulder.

It was the most human thing she’d ever seen from a man inside these walls.

No transaction. No performance.

Just raw, aching sorrow. She even heard his soft sobs and sniffs.

They lay there in silence for a long while, his chest rising and falling against her, and for once, Eva—Apple Pie—didn’t know who was comforting who.

They end up in an aftermath cuddle position. Nakahiga siya sa braso nito at ang kamay ni Eva ay nasa dibdib niya. He even holds her hand against his chest.

Hindi siya sanay. Dapat kasi ganitong oras anticipated niya na ay wasted na siya. Paos na ang boses niya kaka-ungol. Wasak na ang pagkababae. Pero hindi. Walang nangyari.

Gustong isipin ni Eva kung parte ba ‘to ng plano niya? At heto siya at nakadantay lang sa lalaking hindi niya kilala.

Humihinga. Dinig ang tibok ng puso nito. Panatag at marahuyo ang bawat pintig.

“They call me Big Boy.” Binasag ni Gideon ang katahimikan nang binigay niya ang pseudonym nito.

She giggles softly. “They call me Apple Pie.”

“Cute and tasty.” Sabi nito.

“So... Big Boy, kind of naughty.”

He snorted. “Yung cousin ko nag- input ng name sa Navi. Pasaway talaga ‘yon.”

Umangat siya ng ulo. “Bad Wizard?”

“Yeah.” Matipid niyang sambit.

Tumayo at umupo sa kama si Eva at sumandal sa headboard. “Gusto mong uminom?”

“Uhm...” Tumango ito.

Bumaba si Eva sa may kama at nagtungo sa mini bar. Puros aphrodisiac wine ang naroon. Pero nakakita siya ng canned beer sa loob ng mini fridge.

“Beer na lang?” Alok ni Eva.

“Okay.”

"So... ano’ng kwento ng tattoo mo?” Tanong ni Eva habang tumatagay na sa iniinom niya. Nasa may pangmahabaang sofa lang sila at magkatabing nakaupo.

“Napansin mo?” Naka polo lang kasi ito pero nakabukas ang bitones.

She pressed her lips, sumulyap siya rito ng tingin at saka tumango.

He did a bitter laugh. Mas mapait pa sa beer na iniinom nila. “Took me six hours and two heartbreaks to finish this piece. Yung una, iniwan niya ako. Yung pangalawa, nito lang hahanapin niya raw ang sarili niya kaya pilagyan ko ng broken compass.”

“Did she give you any reason why?”

Mariing siyang umiling. Napansin ni Eva na malungkot nanaman ang mga mata nito. Napatingin si Eva kay Gideon nang hubarin nito ang suot. Nasilayan ng mabuti ni Eva ang tattoo na withered rose at gumagapang ang nahuhulog na petals nito mula sa kanyang balikat papunta sa kanyang dibdib, makikita mo ang basag at sirang compass na hindi nakaturo sa ano mang direksyon.

“Pwedeng mahawakan?”

He guided her hand. Hinayaan niyang haplusin ni Eva ang tattoo niya sa matigas nitong dibdib.

Tumingin siya sa iniinom niyang beer. Hinahaplos pa rin ni Eva ang tattoo niya na para bang minememorya nito kung paano ginuhit ng artist.

“Sabi niya, hindi raw ako marunong magmahal.”

Nagkatitigan sila. Kitang-kita ni Eva ang kakaibang kulay ng mga mata nito. Parang hindi natural, alam ni Eva kung nakasuot ng contact lenses ang isang tao, pero itong lalaking kaharap niya ay hindi nakasuot. Para bang kakulay ng mata ng isang aso. Napukaw tuloy ang imagination niya na hindi tao ang kaharap niya kung hindi, pasok bilang isang werewolf. Natawa na lang si Eva sa naisip niya na ito. He has an amber eyes. Mahahaba rin ang pilikmata nito na lalong nagpagandang lalaki nito.

“Ang sakit pala marinig ‘yon no? After mong ibigay ang lahat.” He continued.

Sumandal si Eva sa sofa. Nilagay naman niya ang isang braso sa sandalan at ang isang kamay ay hawak ang lata ng beer. Pero hindi nila nilayo ang mga tinginan nila.

“Teka, sino bang nagsabi na may tamang paraan magmahal? P’wede bang... mali lang din siya tumanggap?”

That got him curious. The woman has emotional intelligence. He finds her interesting and want her to know her better. Para kasing buong buhay niya ay sinarado niya na ang isipan niya na walang ibang babae sa mundo kung hindi si Carla lang. Hindi niya rin alam sa sarili ba't niya nagawa ito. Napaisip tuloy siya at napatanong sa sarili kung huli na ba siya? Huli na ba siya na kumilala ng iba bukod kay Carla?

“Paano ba magmahal kayong mga babae?” Napahinto siya sa tanong niya na ‘yon, naisip niya mali yata. Kaya napabuntong- hininga siya at nagsalita muli. “don’t get me wrong, I’m not stereotyping. I’m just curious. Paano mag mahal ang isang Apple Pie?”

Napangiti ito ng bahagya. Tumingin ito ng diretso sa kanyang mga mata na para bang nangungusap ang mga ito sa kanya. Pansin ni Gideon ang brown nitong kulay na mga mata. Mga pilik matang mapupungay. Lalo pa nagpaganda sa kanya ang maamo nitong mukha.

“Ako kasi ‘yung taong simple lang. Kung mahal ako ng isang tao susuklian ko rin ito ng pagmamahal. Kung hindi, ganun rin ako sa kanya. Ayaw ko ng complicated, kung ayaw ko na, hindi na ako mag papaasa pa. Let the person go and move on. Para less stress na rin sa part mo. That’s the right thing to do.”

Hinahangaan ni Gideon ang babaeng kausap niya ngayon na nagtatago sa pangalang Apple Pie. Kahit papaano naiibsan ang kalungkutan niya.

May kinuha si Gideon sa bulsa niya. Isang gold locket nang binuksan ito may litrato ng babae na nakalagay. Bilog lang ito hindi yung mostly lockets na heart shape.

Pinakita niya kay Eva ang picture ng ex niya na si Carla.

“This is Carla.”

“Maganda siya.” Komento ni Eva.

“Do you think mahal niya pa ako?”

Hindi muna sumagot agad si Eva at lumagok muna sa lata ng beer. “Ayaw ko maging judgemental at hindi rin ako mag sugarcoat. Mag-babase lang ako sa naikwento mo. Kaya ang sagot ko, hindi ka niya mahal.”

Para siyang binugbog ng realidad sa sinabi sa kanya ng kausap. Napainum na lang siya ng beer at inubos niya ito saka niyupi ang lata gamit lamang ang isang kamao niya.

“Ang sakit mo mang realtalk. Pinadala ka ba para untugin ako sa katotohanan?” Napangiti siya sa kanya.

“Hindi. Pero andito lang ako kung gusto mo may makinig ng kwento mo o gusto mong ilabas lahat. Kahit man lang ngayon.”

Naantig si Gideon sa sinabi nito. “Can I hug you?”

Hindi nagsalita si Eva. She slowly rest her head on Gideon's shoulder. Inakbayan naman siya kaagad ng binata. Saka niyakap ng mahigpit. Hinilig niya ang kanyang ulo sa matigas nitong dibdib. Naramdaman niya na yumakap na rin ang babae pabalik sa kanya at hinihimas-himas ang balat sa likod niya.

“I miss this. Let’s stay like this for a while.” He muttered.

That night, no s*x, no kissing and no lust. Just pure heart-to-heart talk between two broken individuals. Tonight, she's not Apple Pie. She's Evangeline Yang, a girl being respected by a stranger.