แค่แฟนเก่า 2 คนคุย

“ทำไมตาบวม” แตงกวาเพื่อนในกลุ่มถาม

ใช่ค่ะ แตงกวาคนนั้นแหละ

เราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันและเราใช้ผู้ชายคนเดียวกัน แค่สถานะของเราต่างกัน แตงกวาเป็นแฟนออยล์ แฟนที่ออยล์ถนอม แฟนที่ออยล์ให้ความชัดเจน ขณะที่ฉันเป็นแค่เพื่อนนอน เป็นแค่คนในมุมมืด ใจฉันรู้ดีว่าฉันควรเลิกโง่ได้ตั้งนานแล้ว ทนแบบนี้ไปเพื่ออะไร

ทว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างใจคิด เพราะที่ผ่านมาฉันหมกมุ่นกับออยล์มากเกินไป มากซะจนฉันลืมไปว่าไม่ควรฝากความรู้สึกไว้กับใครมากขนาดนี้

“อ่านนิยาย” เพื่อนรู้ดีว่าการอ่านนิยายเป็นสิ่งที่ฉันชอบทำเวลาว่าง อ่านแล้วก็อินคิดว่าตัวเองเป็นนางเอกอยู่เรื่อย ในนิยายพระเอกเถื่อนมันกร้าวใจ แต่ชีวิตจริงขอไม่เจออะไรแบบนั้นนะ

แค่ที่เจออยู่ชีวิตรักก็รันทดจนไม่รู้จะรันทดยังไงแล้ว ก็รู้นะว่าโทษใครไม่ได้เพราะว่าฉันทำตัวเองล้วน ๆ

“คนเก่งนี่ดีจริง ๆ จะสอบอยู่แล้วก็ยังมีเวลาอ่านนิยาย ไม่เหมือนเรา อ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าหัว” แตงกวาเอ่ย

หึ การทำตัวโง่นี่ได้ใจผู้ชายสินะ

“กวามีข้อไหนไม่มั่นใจก็ให้เพ้นท์มันติวให้สิ” ออยล์พูดพลางจับแก้มแตงกวาเล่น

คนที่ไม่รักมักจะไม่ถนอมน้ำใจกัน ทั้งที่พูดกับฉันขนาดนั้น ไม่คิดว่าฉันจะเสียใจบ้างหรือไง ยังจะให้ฉันติวให้คนรักของมันอีก คิดว่าเมื่อก่อนฉันยอมแล้วตอนนี้ฉันต้องยอมงั้นเหรอ

หลังจากที่หมกตัวอยู่บ้านเป็นเวลาสามวัน วันนี้ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะเดินออกมาจากความสัมพันธ์เป็นพิษนี้

ต่อหน้าเพื่อนทุกคนเราสองคนเป็นเพียงเพื่อนที่โตมาด้วยกัน ต่อหน้าเพื่อนออยล์มันแสดงได้ดีมาก เมื่อย้อนคิดดูฉันเองก็เหมือนกันมั้ง ฉันแสดงได้อย่างดีมาตลอด ถึงได้ไม่มีใครรู้ว่าเราสองคนแอบกินกันมานานเป็นปี ๆ

“จริงเหรอ แต่กวาเกรงใจเพ้นท์น่ะสิ” แตงกวาทำหน้ายิ้มก่อนจะหันมองฉันด้วยสีหน้าเกรงอกเกรงใจ

“เพ้นท์มันว่างอยู่แล้ว ยังไงมันก็ติวให้ออยล์ ใช่ไหมเพ้นท์” หึ จะให้กูยกทุกอย่างที่กูมีมอบให้คนรักของมึงหมดเลยหรือไง

ฝันไปเถอะ กูคนนี้ไม่เอาแล้ว ไม่อยากโง่แล้ว

“โทษที ช่วงนี้ไม่ว่าง กูคงไม่ได้ติวให้มึงด้วยนะออยล์”

สามคืนที่ผ่านมาระหว่างที่ปั่นจักรยานจากร้านเหล้าเพื่อกลับบ้านตอนเที่ยงคืนฉันก็ได้คิดทบทวนซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้วก็ได้คำตอบว่าฉันควรเลิกใช้ชีวิตแบบนี้ เลิกเอาชีวิตที่แม่มอบให้มาให้ผู้ชายย่ำยีซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันควรเลิกโง่ เลิกพาตัวเองมาเจ็บกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีทางไปต่อ

“เห็นไหม เพ้นท์ไม่ว่าง ไม่เป็นไรนะเพ้นท์เดี๋ยวเราอ่านหนังสือเองได้ เราจะพยายาม” แตงกวายิ้ม

เอาจริงนะเท่าที่รู้จักมาเป็นเวลาหนึ่งปีที่เธอเข้ามาอยู่ในกลุ่มฉัน แตงกวาน่ะดูเป็นคนดี เป็นผู้ดีอะ เธอค่อนข้างถูกเลี้ยงดูมาแบบลูกคุณหนู

เธอไม่ผิดหรอก เพราะว่าเธอไม่รู้ว่าฉันกับออยล์เป็นอะไรกัน ฉันเชื่อว่าถ้าเธอรู้เธอไม่มีทางตอบตกลงเป็นแฟนออยล์

เรื่องบิดเบี้ยวพวกนี้ฉันเองก็มีส่วนผิด จะมีสิทธิ์อะไรมาไม่พอใจแตงกวา

อย่างที่ออยล์มันพูดอะเนอะ ฉันทำตัวทุเรศ ฉันควรเลิกทำแบบนั้นได้แล้ว ฉันไม่ควรปล่อยให้ตัวเองเดินไปไกลกว่านี้

เลิกย่ำอยู่กับที่

“เมื่อคืนมึงกลับบ้านกี่โมง” หว่าหวาเพื่อนที่ฉันค่อนข้างสนิทมาก ๆ กระซิบถาม เมื่อคืนหว่าหวาทักมาถามเรื่องเรียน ฉันจึงถ่ายรูปแก้วเหล้ากับบรรยากาศร้านไปให้เพื่อนดู

“เที่ยงคืน”

“อีนี่ ชอบปั่นจักรยานตอนมืดค่ำ มันอันตรายนะ เตือนกี่ครั้งไม่เคยฟัง” อ่า ใช่ ฉันชอบปั่นจักรยานไปร้านเหล้า ปั่นเพราะมันใกล้บ้าน ไม่เปลืองน้ำมันรถ รณรงค์เมาไม่ขับ ฉะนั้นปั่นจักรยานจ้า แล้วก็ไม่ได้กินให้เมาจนไม่รู้เรื่อง กินเมาพอประมาณจากนั้นปั่นจักรยานกลับบ้านก็เริ่มสร่าง ที่ผ่านมาเจ็บจากออยล์เมื่อไหร่ฉันก็ปั่นจักรยานไปร้านเหล้าตลอด ก็ถือว่าปั่นบ่อยนะ เจ็บบ่อยอะ

“พี่เซ้นต์มาอีกแล้วว่ะเพ้นท์” ฟินฟินมองไปยังผู้ชายสี่คนที่เดินมาทางศาลาจุดประจำกลุ่มพวกฉัน

“อืม” ฉันมองตามฟินฟิน ในนั้นมีเฟย์ ทู ทรีเพื่อนในกลุ่ม

กลุ่มเรามีกันแปดคนเป็นเพื่อนที่รู้จักกันตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ความที่นิสัยคล้ายกันก็เลยคบกันได้ ส่วนแตงกวาเธอเข้ากลุ่มเราก็เพราะออยล์ชวนเข้า เพราะลูกคุณหนูอย่างเธอมีเหรอจะเข้ากับพวกฉันได้

คนที่ฉันรักเป็นคนแสนดีใช่ไหมล่ะ เหอะ!

 พี่เซ้นต์ที่เพื่อนพูดถึงเป็นเพื่อนของรุ่นพี่แถวบ้านของเฟย์ เขาคนนี้พยายามจีบฉันมาปีกว่าแล้ว ชอบทักข้อความมาหาฉันบ่อย ๆ ทว่าฉันไม่เล่นด้วย ถามคำตอบคำพอเป็นมารยาท ไม่เคยคิดสานต่อ

ไม่ใช่พี่เซ้นต์มีข้อเสีย เป็นฉันเองที่รักออยล์จนไม่มองใคร

แน่นอนว่าการเอาตัวเองออกมาจากสัมพันธ์เป็นพิษฉันเลือกดึงพี่เซ้นต์เข้ามาในชีวิต เมื่อคืนเขาทักมาฉันก็เลยชวนเขาคุยหลายอย่าง ชวนคุยเยอะมาก ๆ ต่างจากทุกครั้งที่เขาทักมา

การชวนคุยแปลว่าเราเป็น ‘คนคุย’

สรุปง่าย ๆ ฉันทอดสะพานให้เขาแล้ว

“กินข้าวมาหรือยัง” พี่เซ้นต์หยุดตรงหน้าฉัน คำถามนี้เขาถามฉันแน่ ๆ

ฉันเงยหน้ามองเขาที่ยืนมองฉันอยู่ “ไม่ได้กินค่ะ”

“เข้าเรียนเก้าโมงใช่ไหม”

“ใช่ค่ะ”

“เหลือครึ่งชั่วโมง ไปกินข้าวกัน”

“เพ้นท์ไม่หิว”

“เดี๋ยวปวดท้อง”

“...ค่ะ ไปโรงอาหารนะ” ฉันไม่ได้หิวและไม่ได้สนคำชวนของพี่เซ้นต์ เพียงคิดแค่ว่าไปกับพี่เซ้นต์ก็คงดีกว่าอยู่ตรงนี้ ดีกว่ามองคนสองคนรักกัน

การที่จะเดินออกมาจากความสัมพันธ์เป็นพิษฉันต้องเริ่มจากการเปลี่ยนตัวเอง เริ่มมองคนใหม่ สนใจคนใหม่ การมีคนใหม่จะทำให้เราลืมรักเก่า ฉันอ่านสูตรมูฟออนมา แน่นอนว่ามีหลายสูตร ฉันหยิบอันนี้ขึ้นมาก่อนเพราะคิดว่ามันน่าจะเป็นทางเลือกที่ได้ผลเร็วที่สุดสำหรับตัวฉันที่หมกมุ่นแต่กับออลย์มาหลายปี

“ครับ” แน่นอนว่าคำตอบของฉันทำให้พี่เซ้นต์ยิ้มพอใจ

“เจอกันที่ห้องนะพวกมึง” ลุกขึ้นพลางบอกกับเพื่อนที่งงกับท่าทีของฉัน ที่มีต่อพี่เซ้นต์

“เค ๆ” ฟินฟินกับหว่าหวาและแตงกวาขานรับ ฉันเดินออกมาพร้อมพี่เซ้นต์โดยไม่ได้มองไปที่ออยล์ ฉันมั่นใจว่ามันไม่ได้สนใจฉันหรอก

และมันดีใจด้วยซ้ำที่ฉันเลิกคลั่งมัน

“ปกติไม่ชอบกินข้าวเช้าเหรอ” พี่เซ้นต์ถามหลังจากที่สั่งข้าวราดแกงมานั่งกินที่โต๊ะของโรงอาหาร เป็นมื้อแรกที่เรานั่งกินข้าวด้วยกัน เขารู้สึกยังไงฉันไม่รู้ แต่ว่าฉันที่ยังไม่รู้สึกอะไรกับเขานั้นเฉย ๆ มื้อนี้ก็ไม่ได้เป็นมื้อที่พิเศษอะไร

“ค่ะ มันยุ่งยาก” อยู่บ้านคนเดียวซะส่วนใหญ่จะกินอะไรนักล่ะ ตื่นมาเรียนได้ก็ถือว่าดีแล้ว

“งั้นต่อไปพี่เอาข้าวเช้ามาให้ได้ไหม”

“ลำบากพี่” อย่าพยายามขนาดนั้นเลย

“กับคนที่พี่ชอบพี่ไม่เคยคิดว่าลำบาก” เขายิ้มละมุน

“...” ฉันยิ้มเจื่อนไปสิ พูดตามตรงฉันน่ะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพี่เซ้นต์เลยเพราะว่าไม่เคยสนใจเขา ก็เลยไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นตัวตนที่แท้จริงหรือว่ากำลังสร้างภาพเพื่อเอาใจเพราะอยากเอาฉัน

“เลิกเรียนไปไหนไหม รีบกลับบ้านหรือเปล่า”

“ไม่ค่ะ” ไม่ได้ไปไหนแล้ว เมื่อก่อนรอเลิกเรียนเพื่อกลับไปอยู่กับออยล์ที่บ้านเขา แกล้งบอกว่าติว เรื่องติวก็แค่ข้ออ้างเท่านั้น

“ไปเที่ยวกันไหม”

“ไปไหนคะ”

“ดูหนังไหม”

“ได้นะคะ” ดีกว่ากลับอยู่คนเดียวแล้วใจอ่อนไปขอร้องอ้อนวอนเขาอีก คนอย่างฉันยิ่งชอบทำตัวไร้ค่าอยู่ด้วย ฉันควรทำตัวให้ไม่ว่างเข้าไว้จะได้ไม่ต้องคิดถึงออยล์ ทางที่ดีฉันกับเขาควรเจอกันให้น้อยที่สุดด้วย

ทว่าบ้านเราติดกัน ไม่เจอกันมันเป็นเรื่องยากอยู่นะ

“แปลว่าเพ้นท์ตกลงแล้วนะ”

“ค่ะ ตกลงค่ะ”

ทั้งที่ฉันเฉย ๆ แต่ทำไมพี่เซ้นต์ถึงได้ทำหน้าดีใจขนาดนั้นนะ หรือพี่เซ้นต์จะเหมือนฉันเวลาที่ออยล์มันชอบชวนไปเที่ยวกลางคืนกันสองคน ไม่หรอกน่า พี่เซ้นต์ไม่ได้ชอบฉันขนาดนั้น เขาก็คงแค่เห่อของใหม่ก็เท่านั้น นิสัยผู้ชายก็อย่างนี้ทั้งนั้น