Chapter 40

“Tulong! Tulungan ninyo kami!” buong lakas na sigaw ni Amara. Nagbabakasaling may makarinig sa kanya at tulungan sila. Ngunit halos mapaos na ang kanyang tinig sa kakasigaw ngunit wala pa rin tulong na dumating. Kung saan man sila dinala ni Rain ’yan ang hindi niya alam dahil may piring ang kanilang mga mata nang sapilitan silang isinakay sa puting van na sinakyan ni Rain at ng kanyang mga tauhan. Ngunit nakakasigurado siyang isang luma at abandunadong gusali ang kanilang kinalalagyan dahil sa bitak-bitak na ang semento ng dingding.

“Mommy, I’m scared.” lumuluhang saad ng kanyang anak. Kahit nakatali ang kamay at paa. Pinipilit niyang abutin ang munting kamay ni Amythst para kahit papaano maibsan ang takot na nararamdaman nito.

.

“Don’t worry, baby. Mommy is here. Hindi kita pa babayaan. Makakaalis din tayo rito.” Halos maiyak na si Amara dahil sa kanilang sitwasyon ngunit kailangan niyang tatagan ang kanyang sarili para sa kanyang anak at magiging anak na nasa kanyang sinapupunan.