“Honey, ilang oras na si Carlos sa labas. Maybe he will get a cold outside. I think it's enough and better for him to go inside. Baka magkasakit pa si Carlos sa labas. Masyado na malamig at lumalakas pa ang ulan." pahayag ni Uncle.
“Yeah! Auntie, Uncle Carl maybe right. Stop this kausapin mo nalang ulit si Carlos if okay at stable na siya. Maybe because he was drunk that's why he didn't know how he spoke to you." dagdag ko mula sa mga pahayag ni Uncle Carl.
Napabuntong hininga pa si Auntie Imy. “Okay, maybe you both, right. Okay, open the door. But tell him first…" nang napahinto si Auntie sa pagsasalita.
Huminga ito nang malalim. “Hindi ko siya mapapatawad. Until he didn't accept what his fault was, why I needed to do this for him. Hangga't hindi niya narerealize kung
Hello I am author Firedragon0315. This is my first book in GoodNovel. Under editing po ako kaya pasensya na po. Hopefully sana magustuhan niyo☺️.
“Mom, please! Open the door. You can't do this to me. Please, open this door." sigaw ni Carlos. Kangina pa siya namamaos sa kakasigaw mula sa labas ng kanilang bahay. Itinulak siya ng kanyang Mommy palabas ng bahay. Halos bitbitin siya. Hindi na niya nagawa pang makapalag sa gulat sa ginawa ng kanyang Ina. Nabigla rin talaga siya. Kasalanan din naman kasi ni Carlos. Nagawa niyang sagutin ang kanyang Ina dahil lang sa matindi niyang pagtutol sa kagustuhan ng kanyang magulang na mai-pakasal siya kay Lalaine. Ayaw niya! Tinutulan niya ang plano ng kanyang magulang. Kaya nga lang! Ito naman ang napala niya ang mapalabas siya ng bahay at galit na galit sa kanya ang kanyang Ina. “Do what you want." pabalik na sigaw ng kanyang Ina. “I don't care what you want in
“Rey, why are you calling late at night?" he asked the caller with an arrogant voice. Nagulat din yung kausap niya sa kabilang linya. “Hey! Are you kidding me? Ikaw ang may sabi na tawagan nalang kita after you gotten at your house. Nakalimutan mo na ba?" Rey asked him back. Nalimutan ni Carlos. Nasira kasi ang gabi niya sa ginawa ng mga parents niya nang makauwi siya ng bahay. Kaya ang usapan nila ni Rey, limot na rin niya. “I am sorry!" He said to his buddy. “What happened? Has something happened to you?" He sighed. “My parents." he began when his parents were mentioned to Rey. Nagulat naman si Rey, his eyes winded after he heard from Carlos. Kagulat-gulat nga naman. Kangina kasi ay maayos pa ang naging usapan nila bago siya makauwi ng bahay. And his voice… Malayo sa kung paano niya kausapin si Rey ngayon. “Huh? What
Nakaupo na pasandal si Carlos sa sofa. Naririnig niya ang malakas na pagtawa ng kanyang Daddy. Tuwid na tuwid ang tingin niya sa TV screen. Pero ang kanyang tenga ay humahaba at malayo ang nararating. Nakikinig kasi siya sa mga usapan ng dalawa may bahagyang pagitan lang din naman sa kanya. Napaka lawak ng bahay nila. Kaya lang ang Sala at Dining area nila ay maghalos magkatabi lang talaga. Kaya ang maingay na pag-uusap ni Lalaine at Carl sa dining habang hindi pa natatapos sa kanilang pagkain. Naririnig niya at naiinis naman siya dahil sa pakiramdam niya siya ang pinag-uusapan ng kanyang Daddy at ang ampon nitong si Lalaine. “Tapos ka na ba?" Tumango si Lalaine. “Okay! Let's go to the Sala and I will first call your Auntie Imy in our room. Baka nakatulog n
“Talagang mas pipiliin mo lang tumayo at manahimik? Are you insane? Why don't you defend yourself? Hindi ka parang tuod na nakatayo lang diyan at ayaw sumagot." he sighed. Naiinis na rin siya at hindi na siya makatiis sa pananahimik lang ni Lalaine. Siya na panay daldal, pero nanahimik lang si Lalaine at kahit isang beses. Hindi man lang nagawa depensahan ang sarili sa mga accusations ni Carlos sa kanya. Kaya mas ikinainit niya ng ulo. Si Carlos inis siya pero nang magawa ni Lalaine humarap sa kanya. He says... “Don't look at me like that!" pahayag na ingos ni Carlos. Inis na naman siya ngayon na nakatingin na si Lalaine sa kanya. Straight and plain face lang sa kanya nakatingin si Lalaine. Hindi niya pinahalata ang kangina na pagtulo ng kanyang luha sa mat
Kasalukuyang nag-uusap si Imy at Carl sa loob ng kwarto nila na mag-asawa. Pinag-uusapan nila ang dalawa na nasa baba sa kanilang Sala. Si Carlos at Lalaine ang kanilang topic. “Honey, halika na sa baba. Harapin mo na si Carlos at kausapin mo nang maayos. Wag mo daanin sa init ng ulo na para kang wala pagkakaiba sa anak mong si Carlos." pahayag na pakiusap at pagpapaalala niya kay Imy na tahimik lang at hindi nakibo habang nakahiga sa kama. “Honey! Please come over to me. Let's first talk about your son's marriage to Lalaine. Hindi matatapos ito, kung hindi rin natin kakausapin si Carlos at haharapin. Bumaba na tayo sa baba. At baka mamaya antukin na ang anak mo. Hindi na natin ito maaari na ipagpabukas. Let's talk to him before you sleep." nakikiusap na pahayag ni Carl habang hawak niya sa braso si Imy, at nakikiusap siya. Nagawa niya rin himas-himasin sa braso si Imy habang malambing na kinakausap.
“Maupo ka, Lalaine." pahayag ni Carl nang alukin si Lalaine maupo. Nang marinig ni Lalaine, naupo naman siya.Seryoso ang mukha ni Carl. Tumingin ito kay Carlos nang balingan niyang muli ang anak niya.“Ikaw, Carlos!" turo nito kay Carlos. Wala itong kibo. Tahimik.Si Imy nasa likod ni Carl. “Honey, maupo ka na rin." utos nito. Naupo rin ito sa tabi ni Lalaine habang nakatayo si Carl.“Ayos ka lang?" malamyos nitong tanong kay Lalaine nang matapos makaupo sa tabi nito.“Okay lang po." sagot niya. Halata na namumugto ang kanyang mga mata. Ngunit wala na mababakas na luha.
“Tama na po, Uncle. Baka mapano pa po kayo dahil sa sobrang galit n'yo kay Carlos. Chill lang muna po." bulong ni Lalaine, pabiro. Pero hindi natawa si Carl sa kanya. Galit pa rin ang itsura nito at nanginginig pa rin sa galit kay Carlos.“Honey!" malamig na boses na pagbigkas ni Imy. “Tama na, baka mapano ka nga. Tama si Lalaine. Wag mo na patulan si Carlos. Hayaan mo siya, total naman wala na rin siya magagawa sa desisyon natin na dalawa na maikasal silang dalawa ni Lalaine. Magalit man siya. Tapos na lahat at isinaayos na rin naman natin lahat para sa kanilang dalawa."“Ikaw na bata ka! Pumasok ka na sa kwarto mo." sigaw ni Carl kay Carlos. Duro nito ng daliri habang inutusan si Carlos na tumayo na mula sa pagkakasalampak nito sa sahig.“Hindi ka pa tatayo?" angil sa inis ni Carl pa din na tanong niya kay Carlos. Nang ikabitaw nila Lalaine at Imy kay Carl ng bigla itong magpumiglas upang hawakan sa kwelyo si Carlos at sapilitan n
“Kamusta ka?"“Ayos lang." malamya niyang tugon. Halos walang buhay niya na sagot. Afterwards, she sighed.“Parang ang bigat ahh!" tanong ulit nito.Si Trisha, kasama niya ngayon kumain lang sila sa labas. Nagbonding at matagal na rin ng huli sila magkita na dalawa.“Medyo!" tugon niya na parang mabigat nga. Halos walang lakas o pwersa na pagkasabi n'ya.“I already know what your problem is."Lalaine sighed again. While Trisha was smiling, she teased her. “It is about your wedding, right? Kamakailan lang nabanggit mo na ito di 'ba?"“Yes!" ganun pa ring tugon niya na kinatawa ni Trisha.“Oh, why do you look like that? It doesn't seem to be painted with the sharpness of the look. Daig mo pang binagsakan ng isang baldeng mapaklang tinta. Mali, ano bang matatawag na mas maganda d'on?" pakuwari ay nag-iisip pa si Trisha.Napalunok ito, habang iniisip n