ในขณะที่ต่างคนต่างเมาอยู่ๆ นาเดียก็นึกถึงไอรินเพื่อนรักขึ้นมา ยิ่งเห็นว่าตรงนี้ไม่มีไทเกอร์อยู่ด้วยก็ยิ่งเป็นห่วง ถ้าไอรินอยู่ลำพังกับไทเกอร์คงไม่ดีแน่ ไอ้เสือคงขย้ำเหยื่อแน่ๆ คิดได้เช่นนั้นก็รีบเดินไปถามคริสตัลที่นั่งอยู่
“ยัยรินมันหายไปไหนอะ”
“ไปเข้าห้องน้ำ”
คริสตัลตอบก่อนจะเดินออกไปรับสายใครบางคนด้วยท่าทางทุลักทุเลตามสไตล์คนเมา
“แล้วไอ้เจ้าของบ้านหล่ะ มันหายไปไหน” นาเดียหันไปถามกวินที่นั่งคลอเคลียกับสาวสวยที่จ้างมาเอ็นฯ
“ล่าสุดกูเห็นมันพาสาวเข้าไปในบ้าน สงสัยจะลองเตียงอยู่” กวินพูดติดตลก แต่เป็นตลกร้ายที่มีเรื่องจริงอยู่เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์
“มันไปนานยัง”
นาเดียยังคงถามต่อและหยิบแก้วที่มีน้ำสีบลูมาดื่มอย่างสบายใจ เพราะอย่างน้อยไอรินก็ไม่ได้อยู่กับไทเกอร์
“ถ้าจะถามเยอะขนาดนั้น ทำไมไม่ตามไปดูเองเลยหล่ะ”
กวินประชดเพื่อนอย่างอารมณ์เสีย ตามอารมณ์ของคนที่โดนขัดจังหวะ สายตาแสดงออกชัดเจนว่ากูอยากคุยกับผู้หญิงของกูไม่ได้อยากคุยกับมึง
“ถ้าจะขนาดนั้น ไม่พาขึ้นห้องไปเลยหล่ะ”
นาเดียเอาคืนบ้าง แต่กวินกลับยกยิ้มออกมา แล้วมองไปยังสาวสวยที่เดินอารมณ์เสียออกมาจากบ้าน เขาจำได้ทันทีว่าเธอคือคนเดียวกับคนที่เข้าไปในบ้านกับไทเกอร์
“เอาเวลาที่แซะกูไปดูยัยรินเถอะ ไปช้าเสร็จไอ้เสือกูไม่รู้ด้วยนะ”
คำพูดของกวินทำเอานาเดียรีบลุกขึ้นทันที ก่อนไปก็ไม่ลืมคว้าเอาฮันน่าเพื่อนรักที่กำลังจะจีบหนุ่มหน้าตี๋ไปด้วย
“จะลากกูไปไหน กำลังจะได้เบอร์ผู้อยู่แล้วเชียว” ฮันน่าบ่นอุบอิบไปตามทาง
“เรื่องผู้เอาไว้ก่อนเถอะ ไปช่วยยัยรินก่อน”
“ยัยรินเป็นไร ทำไมต้องไปช่วยมัน”
“ไม่รู้ ไปถึงก็คงเห็นเองแหละ”
“อ้าว! แล้วกูต้องไปเหรอ”
สองสาวเดินถกเถียงกันมาตามทาง คนหนึ่งเดินมาแบบงงๆ อีกคนก็ไม่แน่ใจว่าจะใช่อย่างที่ตัวเองคิดเอาไว้รึเปล่า แต่พอมาถึงห้องรับแขกที่มีหนุ่มหล่อกำลังนั่งดูดบุหรี่และคุยกันอยู่ นาเดียก็หยุดชะงักไปทันที เพราะหนึ่งในนั้นมีคนที่เธอแอบชอบอยู่ ใบหน้าสวยยกยิ้มออกมาทันที ก่อนที่จะโดนฮันน่าเอาคืนบ้าง
“หยุดความคิดแรดๆ ของมึงเลยนะ ไปหายัยรินก่อน”
นาเดียมองหนุ่มหล่อด้วยสายตาละห้อย ขณะที่ถูกเพื่อนรักลากไปตามหาไอริน
ทางด้านไอรินสาวหัวอ่อนไม่ทันคนประจำกลุ่มก็โดนคนเจ้าเล่ห์อย่างไทเกอร์อ้อนให้ไปลองเตียงใหม่
พรึ่บ!
ไอรินทิ้งตัวลงตรงปลายเตียงตามคำขอของอีกฝ่าย
“ก็นุ่มดีนะ นุ่มกว่าเตียงที่ห้องรินอีก”
คำตอบที่ใสซื่อของไอรินทำเอาชายหนุ่มยกยิ้มออกมา แล้วก้าวเดินไปหยุดตรงหน้าของเธอ
“นุ่มกว่าจริงๆ เหรอ?” คงเป็นคำถามที่ดูธรรมดาทั่วไป ถ้าไม่ติดตรงคนเจ้าเล่ห์พูด
ไอรินพยักหน้าตอบด้วยท่าทางงุนงง ไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายจะถามไปทำไม ทั้งๆ ที่เขาก็ได้สัมผัสก่อนเธอซะอีก
ตากลมโตที่กำลังมองมาด้วยท่าทางใสซื่อ ทำให้ไทเกอร์คนมากประสบการณ์หมั่นเขี้ยวขึ้นมา ถ้าตรงนี้ไม่ใช่เขา เธอคงโดนจับกดไปแล้ว อย่าพึ่งคิดว่าเขาเป็นคนดีแต่อย่างใด เขาแค่ไม่นิยมฝืนใจใครก็เท่านั้น ที่สำคัญไปมากกว่านั้นคือ… อยากเก็บเหยื่อไว้กินนานๆ แหกกฎตัวเองสักครั้งคงไม่เป็นไร
“รินขอลงไปหาเพื่อนก่อนนะ”
ไอรินบอกพร้อมกับลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าไทเกอร์เอาแต่มองเธอด้วยสายตาแปลกๆ
หมับ!
มือหนาคว้าเอวบางเข้ามาแนบชิดแล้วก้มกระซิบข้างหู
“จะรีบไปไหน ยังลองเตียงไม่เสร็จเลย”
น้ำเสียงแหบพล่าและสัมผัสที่กำลังลูบไล้แผ่นหลังทำไอรินตัวเกร็งไปหมด ยังไม่ทันได้ถามอะไรก็โดนกดลงกับเตียง โดยมีร่างของไทเกอร์ทาบทับอยู่ด้านบน
“เจ็บหลังมั้ย” ไทเกอร์ชิงถามขึ้นมาก่อน เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร
“มะ… ไม่เจ็บ”
ไอรินตอบแบบงงๆ แล้วใช้มือดันหน้าอกของไทเกอร์ให้ออกห่าง เมื่อรู้สึกว่ามันชักจะเกินเลยแล้ว
“เคยใกล้ชิดใครแบบนี้มั้ย”
ไทเกอร์เอ่ยถามพร้อมกับจับแขนเรียวตรึงออกทั้งสองข้าง ส่งผลให้หน้าอกหน้าใจนูนเด่นแทบจะฟาดหน้าหล่อๆ ของอีกฝ่าย
“เกอร์จะทำอะไร รินอึดอัดนะ”
ไอรินบอกพร้อมกับขยับตัวไปมา แต่นั่นยิ่งทำให้ร่างกายแนบชิดเสียดสีจนร่างกำยำร้อนรุ่มไปหมด
“อยู่นิ่งๆ ดิวะ” ไทเกอร์ถึงกับกัดฟันข่มอารมณ์ร้อนรุ่มของตัวเอง
ถ้าไม่รู้จักนิสัยกันมาก่อน คงคิดว่าอีกฝ่ายกำลังยั่วเขาอยู่แน่ๆ
“ถ้ายังไม่หยุดดิ้น เกิดอะไรขึ้นจะโทษกูไม่ได้นะ”
คำพูดและสายตาร้ายกาจของชายหนุ่ม ทำเอาคนฟังขนลุกไปทั้งตัว ถ้าจะยังไม่รู้ความหมายหรือเจตนาที่แท้จริงของอีกฝ่าย แต่ก็รับรู้ได้ถึงอันตรายผ่านสายตาคู่คม สมองแทบจะจินตนาการสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นไม่ได้ เมื่อใบหน้าหล่อเลื่อนเข้ามาเรื่อยๆ สายตาที่สบกันทำใจสั่นแปลกๆ
ปัง! ปัง!
เหมือนเสียงสวรรค์ที่มาช่วยเรียกสติของไอริน
“ใครอยู่ข้างใน เปิดประตูหน่อย!”
“เสียงเดีย”
ไอรินบอกไทเกอร์ที่ยังไม่ยอมลุกจากร่างของเธอ แม้ว่าเธอจะพยายามผลักออกแค่ไหนก็ตาม
หนึ่งเดือนต่อมาหลังกลับจากฮันนีมูนไอรินก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังใหญ่กับครอบครัวของไทเกอร์ ช่วงนี้ที่ร้านอาหารลูกค้าก็เพิ่มขึ้นแถมยังเป็นร้านอาหารที่ส่งเดลิเวอรี่อีกด้วย ซึ่งไทเกอร์ก็เข้าใจเธอเป็นอย่างดีไอรินไปช่วยงานที่บริษัทของไทเกอร์เป็นประจำ แต่เธอก็ดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบงานด้านเอกสารสักเท่าไหร่ เขาจึงให้เธอกลับมาดูแลร้านอาหารซึ่งเป็นงานที่เธอรัก ตอนเช้าไปส่งเธอที่ร้านอาหารแล้วเขาก็เข้าบริษัทไปทำงานต่อ ตอนเย็นทำงานเสร็จก็มารับเธอที่ร้าน โชคดีที่เป็นทางผ่านที่เขาต้องผ่านเป็นประจำอยู่แล้ว และทุกวันมักจะวนอยู่แบบนี้ตลอดแต่ช่วงนี้งานบริษัทค่อนข้างเยอะ ต้องไปพบลูกค้า ไหนจะไปงานเลี้ยงอีก ทำให้ไทเกอร์ไม่มีเวลาที่จะมารับไอรินในตอนเย็น ทำให้เธอต้องนั่งแท็กซี่กลับคนเดียวอยู่บ่อยครั้ง ด้วยความเป็นห่วงไทเกอร์จึงวางแผนบางอย่างเพื่อเซอร์ไพรส์เธอในวันนี้“สายแล้วนะ เกอร์ไม่ไปทำงานเหรอ” ไอรินเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะเห็นไทเกอร์ใส่ชุดปกติไม่ได้แต่งตัวเหมือนจะออกไปทำงานเลยสักนิด“วันนี้ไม่มีงานสำคัญอะไร” ไทเกอร์ตอบพร้อมกับเข้าไปสวมกอดภรรยาคนสวย“จริงเหรอคะ” ไอรินถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ“ครั
ใช้เวลาเกือบสี่ชั่วโมงก็มาถึงมัลดีฟส์ ไอรินถึงกับตกตะลึงในความสวยงามของทะเลที่นี่ ช่างสวยสมกับที่ม๊าแนะนำให้มาจริงๆ ตอนไปเที่ยวทะเลที่เกาะส่วนตัวของออสตินว่าสวยแล้ว แต่พอมาเห็นที่สวยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงไปเลยน้ำทะเลสีครามใสสะอาดจนมองเห็นปลาตัวเล็กตัวใหญ่แหวกว่ายไปมา ห้องพักออกแบบเป็นเหมือนบ้านหลังเล็กที่ไล่เรียงกันไปตามทางเดินที่เป็นสะพาน ส่วนด้านหลังสามารถรถเล่นน้ำทะเลได้เลย แถมเตียงนอนยังถูกจัดให้นอนดูวิวทะเลอย่างสวยงามบรรดานักท่องเที่ยวต่างเดินไปติดต่อเช็กอินเพื่อรับกุญแจและคีย์การ์ดของห้องพัก เรียกได้ว่าครึกครื้นกันทีเดียว มีทั้งแบบมากันเป็นคู่รัก กลุ่มเพื่อน และครอบครัว“สวยมากจริงๆ”เมื่อเข้ามาในห้องพักไอรินถึงกับต้องตกตะลึงราวกับโดนมนต์สะกด ห้องพักที่ตกแต่งอย่างสวยงามมองเห็นทะเลจนสุดสายตา มันดูสวยจนเหมือนในความฝันเลยทีเดียว“นี่รินกำลังฝันอยู่หรือเปล่า” ไอรินเอ่ยถามพร้อมกับเดินสำรวจไปทั่วห้อง“ชอบมั้ย” ไทเกอร์เอ่ยถามเพื่อให้เธอรู้ว่าเธอไม่ได้ฝัน“ชอบมากๆ เลย ขอบคุณนะ” ไอรินพูดพร้อมรอยยิ้มก่อนจะตั้งใจเก็บของออกจากกระเป๋า“หิวมั้ย จะสั่งมากินที่ห้องหรือจะออกไปหาอะไรกินข้างนอก
วันต่อมา…สองร่างเปลือยเปล่านอนกอดกันแน่นอยู่บนเตียงนุ่มที่เต็มไปด้วยความสุข เพราะกลิ่นความรักนั้นลอยคละคลุ้งไปทั่วห้อง ไม่ว่าจะทำงานมาเหนื่อยแค่ไหนแต่เรื่องบนเตียงไทเกอร์ก็ไม่เคยแผ่วแรงลงสักนิด ส่วนไอรินก็ไม่ต่างกันนับวันเธอยิ่งเร่าร้อนและตามใจเขาตลอด เรียกได้ว่าคลั่งรักกันสุดๆ“วันนี้อนุญาตให้หยุดหนึ่งวัน” ไทเกอร์เอ่ยบอกพร้อมกับกระชับกอดให้แน่นขึ้น“เบื่อรินแล้วเหรอ?” คนในอ้อมกอดถามขึ้นด้วยน้ำเสียงน้อยใจ เพราะปกติเขาจะให้เธอไปด้วยทุกครั้งแต่ทำไมวันนี้ถึงอยากจะให้เธอหยุด“ไม่ใช่สักหน่อย รักขนาดนี้ใครจะเบื่อได้ล่ะ” เพียงแค่คำพูดก็รู้แล้วว่าคลั่งรักกันแค่ไหน“แล้วทำไมไม่ให้รินไปด้วยล่ะ” ไอรินยังคงถามต่อด้วยความอยากรู้“ก็อยากให้ไปช็อปปิ้ง ไปซื้อชุดสวยๆ เตรียมไปฮันนีมูนไงครับ”“ไปคนเดียวรินก็เหงาแย่สิ” ไอรินทำหน้ามุ่ยทันที เพราะเธอไม่ชอบไปช็อปปิ้งคนเดียว“บอกยัยเดียกับยัยน่าให้ไปเป็นเพื่อนให้แล้ว”คำตอบของไทเกอร์ทำเอาใบหน้าสวยฉีกยิ้มด้วยความดีใจ นี่เขาใส่ใจเธอทุกรายละเอียดจริงๆฟอด!ไอรินหอมแก้มไทเกอร์เพื่อเป็นรางวัล แล้วลุกขึ้นนั่งก่อนจะก้าวขาลงจากเตียงหมับ!“จะไปไหนเหรอ” มือหนาคว้าแข
หลังจากที่ไอรินพักเรื่องงานที่ร้านอาหารปล่อยให้ผู้จัดการดูแลทุกอย่างให้ยอดขายก็ยังเพิ่มขึ้น ทำให้เธอสบายใจเรื่องร้านอาหารไปเลย นานๆ ถึงจะเข้าร้านไปตรวจดูความเรียบร้อยส่วนใหญ่ไอรินก็จะมาช่วยงานเอกสารให้ไทเกอร์ที่บริษัท ไม่ว่าจะไปขายงาน ไปพบลูกค้า หรือจะไปงานเลี้ยงไอรินก็ไปด้วยตลอด เรียกได้ว่าที่ไหนมีไทเกอร์ที่นั่นก็ต้องมีไอรินวันนี้ไทเกอร์พาไอรินมาที่บริษัทด้วยเนื่องจากวันนี้มีงานประชุมใหญ่ประจำปีของระดับผู้บริหารป๊ากับม๊าก็เลยอยากจะแนะนำไอรินให้ผู้บริหารคนอื่นๆ ได้รู้จักเธอเอาไว้ ไอรินจะได้มีหน้ามีตาทางสังคมบ้าง เวลาไปงานเลี้ยงที่ไหนคนก็จะได้รู้ว่าเธอคือสะใภ้หมื่นล้านกว่าจะออกจากห้องได้ไทเกอร์ก็งอนแล้วงอนอีก ที่ภรรยาแต่งตัวสวยกว่าทุกวัน ทำเอาไอรินต้องนั่งอธิบายอยู่หลายนาทีกว่าเขาจะยอมพาเธอมาด้วยนับวันไทเกอร์ก็ยิ่งหวงไอรินมากขึ้น ยิ่งเวลาออกไปข้างนอกแล้วมีผู้ชายมองเธอ เขาถึงกับต้องกอดเธอเอาไว้แน่นเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ“มาถึงกันแล้วเหรอลูก” เมื่อเดินเข้ามาถึงในงานม๊าก็ทักขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม“สวัสดีค่ะป๊าม๊า” ไอรินยกมือขึ้นไหว้อย่างอ่อนน้อมเหมือนทุกครั้ง“มาลูก วันนี้หนูต้องรู้จักผ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาหลังจากไอรินตอบตกลงแต่งงานในคืนนั้น ม๊าของไทเกอร์ทั้งส่งข้อความทั้งโทรมาถามเรื่องแต่งงานทุกวัน แล้วยังไปหาฤกษ์แต่งงานดีๆ มาให้ตลอดช่วงนี้ที่ร้านอาหารลูกค้าก็เยอะขึ้นทุกวันทำให้ไอรินต้องมาดูแลร้าน ไม่ค่อยมีเวลาตอบไลน์ม๊าของไทเกอร์สักเท่าไหร่ บางครั้งเธอก็รู้สึกผิดจนต้องปรึกษาไทเกอร์ และจะหาเวลาไปหาม๊าที่บ้านด้วยกัน แต่ยังไม่ทันจะได้ไปหาม๊าที่บ้าน ม๊าก็มาหาว่าที่ลูกสะใภ้ถึงร้านอาหารก่อนเลย ดูท่าม๊าก็ไม่ค่อยจะใจร้อนเท่าไหร่นะ“น้องรินคะ คุณแม่ของคุณไทเกอร์มาหาค่ะ” พิมพ์ดาวผู้จัดการร้านสาวสวยที่ไอรินไว้ใจให้ดูแลร้านให้เดินเข้ามาบอกคนเป็นเจ้านายที่ตั้งหน้าตั้งตาทำอาหารอยู่ในครัวจนแทบจะแย่งงานเชฟของร้านทำแล้ว“รินฝากตรงนี้ด้วยนะคะ”“ได้ค่ะ”“พี่ว่ารินควรพักบ้างนะ” พิมพ์ดาวบอกเจ้าของร้านคนสวยด้วยความเป็นห่วง“แต่ว่า…”“ไม่ต้องห่วงร้านหรอกเดี๋ยวทางนี้พี่ดูแลให้เอง เชื่อมือพี่นะ” พิมพ์ดาวบอกจากใจที่หวังดีอยากให้เจ้านายสาวได้พักบ้าง“….” ไอรินยังไม่ให้คำตอบ ในใจฉุกคิดว่าช่วงนี้เธอเอาแต่ทำงานที่ร้านจนไม่มีเวลาให้กับคนที่รักและเป็นห่วงเธอเลยด้วยซ้ำ“ออกไปเที่ยวไปพักผ่อนให้เยอะๆ
ในที่สุดวันที่สำคัญที่สุดของกลุ่มเพื่อนก็มาถึง วันนี้เป็นวันที่ทุกคนต่างก็ดีใจและยินดีกับคริสตัลออสตินที่สละโสดเป็นคู่แรก“วันนี้มึงสวยมากเลย”“ใช่ สวยจริงๆ”นาเดียกับฮันน่าเอ่ยชมคริสตัลไม่หยุด เมื่อเห็นเพื่อนรักอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดตายิ่งมองก็ยิ่งดูดี ยิ่งมองก็ยิ่งดูสวยสง่ามีคุณค่าอย่างไม่มีที่ติ“แล้วทุกวันกูไม่สวยเหรอ” คริสตัลถามกลับอย่างติดตลกไม่ได้จริงจังอะไร“ก็สวยพอๆ กับกูแหละ แต่วันนี้กูยอมให้มึงสวยกว่าหนึ่งวัน” ฮันน่าบอกพร้อมกับสำรวจความเรียบร้อยให้เพื่อนรัก คริสตัลที่อยู่ในชุดเจ้าสาวนี่ดูสวยมีออร่ามากจริงๆ“เมื่อไหร่จะแต่งบ้างล่ะ” นาเดียหันไปถามไอรินที่ยืนอยู่ไม่ไกล ทำเอาฮันน่ากับคริสตัลมองไปที่ไอรินเป็นตาเดียว“เอ่อ… รินยังไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย”“รีบแต่งก็ดีเหมือนกันนะ จะได้เอาเสือให้อยู่หมัดด้วย” นาเดียบอกไปตามที่คิด เพราะเธอยังเป็นห่วงไอริน กลัวว่าไทเกอร์จะเลิกเจ้าชู้ไม่ได้“ขันหมากมาแล้วๆ” ฮันน่าที่มองออกไปนอกหน้าต่างก็พูดขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น“มึง! กูตื่นเต้น!” นาเดียรีบวิ่งไปเกาะขอบหน้าต่างแล้วทำท่าทางตื่นเต้นราวกับเด็ก ไม่รู้จะตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น คนที่ตื่นเต้นน