EP.1
หญิงสาวสะบัดหน้าหันไปทางต้นเสียง เห็นชายหนุ่มกำลังก้าวเท้าเข้ามาหา เธอสะดุ้งตกใจลุกขึ้นยืนตัวตรงราวกับเคารพธงชาติ
รัก อลินดา โชติการวรศิลป์ อายุ 21 ปี สาวขี้อายแต่สายบุก ? เรียนธุรกิจการบินปี 4 เธอเป็นสาวสวยอกทรงโตคัพ(ดี) มีดีกรีเป็นดาวมหาวิทยาลัย ด้วยรูปร่่างหน้าตาที่สะสวยราวกับดารา แต่เหมือนว่าตรงหน้าอกดูจะเป็นจุดเด่นจนเกินไป และเธอยังได้ฉายาอีกว่า
ซ้อรักทรงโต
“อืม โตจริง” ชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนสนิทมองหน้าอกหญิงสาวมันทั้งขาว ล้น เด้ง นุ่มนิ่มจนอยากสัมผัสอีกครั้ง เมื่อคืนเขาเห็นมันเต็มสองลูกตา จนฝังเข้าไปอยู่ในหัวสมองแล้ว
เพื่อน ธาวิน คงพีระพัฒน์ หนุ่มอินโทรเวิร์ตแต่ปากแจ๋ว อายุ 21 ปี เรียนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ปี 4 สาขาเหมืองแร่และปิโตรเลียม รูปร่างหน้าตาเรียกได้ว่าเพอร์เฟคทุกระเบียดนิ้ว แทบไม่มีที่ให้ติ
“เข้ามาได้ยังไง”
“เดินเข้ามา” น้ำเสียงราบเรียบตอบกลับหญิงสาว เธอยังคงยืนนิ่งค้างไม่ขยับ
“เมื่อคืนเราสองคน...” คำถามของเธอ ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ เลิกคิ้วยียวนกวนประสาท ก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ โน้มใบหน้าหล่อลงมามองใกล้ ๆ
“เราสองคน...”
ฮาร์ทเรทเธอเต้นแรงจนหัวใจจะวายอยู่แล้ว
“เมื่อคืนฉันดูดนมเธอยานเหมือนแม่วัวแล้วเรียบร้อย...โอ๊ย” อลินดาใช้กำปั้นทุบลงกลางอกอีกฝ่ายแรง ๆ
“ไอ้ทุเรศ เมื่อคืนแกนอนกับฉัน และฉันก็เจ็บ...ตรงนั้น” ปลายประโยคพูดเสียงแผ่ว เว้นคำพูดให้อีกคนเอาไปคิดเอง
“เจ็บ...” คำหลังชายหนุ่มวาดรูปปากเป็นสระอี แล้วชี้ไปยังอวัยวะส่วนสำคัญ
หญิงสาวเห็นแบบนั้นก็ตวาดลั่น อุตส่าห์เว้นคำไม่พูด มันก็ยังจะซ้ำเติมด้วยการชี้ตรงนั้นของเธอซึ่ง ๆ หน้า
“แดกนกหวีดเหรอแม่คุณ” เขาแสบแก้วหูไปหมด เมื่อเพื่อนสาวคนสนิทร้องโวยวาย
“ทีเมื่อคืนเธอทำฉันเจ็บกะปู๋ ฉันไม่เห็นจะโวยวาย” แม่งขมิบจนปวดไปหมด ยังต้องมาปวดหูกับเธอที่ตะโกนใส่อีก
“โอ๊ย ฉันจะบ้า”
หญิงสาวหย่อนสะโพกลงนั่ง รู้สึกปวดขมับ จากที่เคอะเขิน แอบรู้สึกดีเมื่อเขาคือคนแรกของเธอ แต่ไอ้เพื่อนสนิทคนนี้กลับปากไม่มีหูรูด
“แม่เธอโทรมา” ธาวินยื่นโทรศัพท์ของอลินดาคืนให้กับเธอ เมื่อคืนเธอวางทิ้งไว้ในห้องของเขา จึงได้เดินเอามาให้
“รับสายหรือเปล่า”
“เปล่า” อลินดารับมาถือไว้แล้วโทรหาคุณแม่ ส่วนเขาเดินเข้าเชลล์ครัว หาของกินเล่นรองท้อง
หลังจากอลินดาวางสายจากคุณแม่ เธอหันมาเห็นธาวินยกกล่องคอนเฟลคเทใส่ปาก
“เพื่อน กินให้มันดี ๆ ได้ไหม ถ้วยก็มีทำไมไม่เทใส่”
“เทใส่ปากง่ายกว่าเยอะ”
“แล้วมันหกเต็มห้องเลยเนี่ย” เศษคอนเฟลคกระจายเต็มพื้น ลำบากเธอที่ต้องมาเก็บกวาดให้มันอีก อลินดาตักเตือนเขาจนปากจะฉีก ยิ่งเวลาธาวินมาห้องเธอทีไร ชอบทำให้ห้องเธอสกปรกทุกที
“รัก”
“อะไร”
“อยากกินนม” คนฟังถึงกับตกใจ ก้มหน้าคางชิดอกมองหน้าอกตัวเอง
“นมใส่คอนเฟลค แต่ถ้าเป็นนมเธอเมื่อคืนโคตรอร่อย...โอ๊ย” ธาวินถูกอลินดากระหน่ำตีซ้ำ ๆ เมื่อมันยังพูดถึงนมเธอไม่เลิก
“ตีอะไรนักหนาวะ”
“ฉันอายนะเว้ย”
“อายก็ไม่เห็นจะต้องใช้กำลัง”
อลินดาพรูลมหายใจ พยายามตั้งสติใหม่ แล้วหยิบกล่องคอนเฟลคเทใส่ถ้วยพร้อมนมจืดให้เขา ทั้งสองนั่งกินกันคนละฝั่งอย่างเงียบ ๆ จนกระทั่ง...
“อุ๊ย~” อลินดาร้องเสียงหลง เมื่อเธอตักคอนเฟลคพร้อมนมเข้าปาก แต่ทว่าหยดน้ำนมมันกลับแหมะลงบนเนินอก ไหลลงเป็นทาง
ธาวินเงยหน้าขึ้นเมื่อเธอร้องอุทาน เขาเห็นหยดน้ำนมอยู่บนอกอวบ ไหลเลอะเสื้อสายเดี่ยวสีชมพูที่เธอสวมใส่
“เพื่อน เอาทิชชู่ให้ฉันหน่อย”
ธาวินไม่ได้ทำตามที่เธอสั่ง แต่เขากลับลุกขึ้นเดินมานั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ อลินดาหันไปมองก็เห็นว่าเพื่อนเอาแต่มองหน้าอก
“ไอ้เพื่อน”
“อะไร”
“บอกให้ไปเอาทิชชู่”
“ฉันนี่แหละทิชชู่” บอกจบ ธาวินเคลื่อนใบหน้าลงอยู่ในระดับเดียวกับหน้าอก ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของอลินดา ธาวินกลืนน้ำลายลงคอ ใช้ลิ้นแตะเลียน้ำนมที่หกอยู่บนหน้าอกของเธอ ก่อนจะเงยหน้าขึ้น
“ฉันเช็ดให้เธอแล้ว”
อลินดาตัวชาวาบ เธอไม่ทันตั้งตัวเมื่อสิ่งที่เขาทำมันเกิดขึ้นไวมาก
“รู้สึกยังไง” ธาวินเอ่ยถามเสียงพร่า สี่ตาสบประสาน แต่คนฟังกลับไม่ได้ยิน
“ชอบหรือเปล่า” ปากหนาเม้มปากแน่นรอฟังคำตอบ เมื่อช่วงแกนกายล่างมันปวดหนึบ
พรึ่บ~
เมื่อเธอไม่เปิดปากตอบ ธาวินจับเธออุ้มขึ้นนั่งบนตัก เอาตัวเธอหันหน้าเข้าหาเขา มือแกร่งโอบรัดเอวคนตัวเล็กเอาไว้
“เพื่อน~”
“ฉันถามว่าชอบหรือเปล่า”
“มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง...อื้อ” ธาวินฉกริมฝีปากสวยอย่างห้ามใจไม่อยู่ เธอถูกปากหยักกลืนหายไปจนหมดสิ้น อลินดาทำได้เพียงแค่ส่งเสียงต้านในลำคอ ก่อนที่เพื่อนชายของเธอจะยอมถอนจูบออกช้า ๆ
“อะไร”
“...” เธอไม่พูดตอบ เพียงแค่อยากมองหน้าเขาให้พินิจอีกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้กลับเป็นเธอเสียเองที่เป็นฝ่ายรุกกลับ
สองเพื่อนสนิทปล่อยตัวปล่อยใจไปตามความรู้สึก เมื่อร่างกายต่างตอบสนองเหมือนกันอย่างชัดเจน มือทั้งสองคู่ปัดป่ายไปตามลำตัวของกันและกัน ปากประกบปากเปียกชื้นไปด้วยน้ำลายของทั้งคู่ เร่งรุดถอดเสื้อผ้าให้กันและกันอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนต่ำลงมายังเนินอก อวัยวะในร่างกายของเธอที่เขาชอบเป็นที่สุด
ลิ้นร้อนดูดกลืนเม็ดทับทีมสีหวาน มืออีกข้างที่ยังว่างใช้นิ้วบิดบี้ตุ่มไตเพิ่มความเสียวให้กับเธอ
ขณะที่ทั้งคู่กำลังมอบความสุขทางกายให้กันและกันอย่างเร่าร้อน เสียงออดจากประตูหน้าห้องทำเขาและเธอถึงกับชะงักงัน
ธาวินพ่นน้ำลายอย่างหงุดหงิด เมื่อถูกขัดความสุข อลินดาและธาวินรีบเร่งใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนที่เจ้าของห้องจะเดินไปเปิดประตู
"คุณป้า”
พระเอกแผ่วกี่โมงบอกด้วยนะคะ 😌
ถ้าชอบนิยายเรื่องนี้ ขอเมนต์กำลังใจจากรี๊ด 20 เมนต์ได้ไหมคะ
EP.7“แกเพิ่งจะทำไปนะ” อลินดาส่งสายตาอ้อนวอน เราสองคนเพิ่งจะทำเรื่องบนเตียงกันไปไม่นาน เธออยากดูซีรีส์ ทำไมไม่ตามใจเธอบ้าง และไหนว่าจะดูด้วยกัน นี่ยังดูไปไม่ถึงไหน ก็จะมาขอดูดนมเธออีกแล้ว “ก็แค่ดูด” เสียงทุ้มเอ่ยพร่า ดวงตาคมปราบฉายแววความปรารถนาดำดิ่งลึก เมื่ออยากได้ในสิ่งที่ต้องการอย่างเอาแต่ใจ ฝ่ามือใหญ่วางทาบทับบนหน้าอก ค่อย ๆ สะกิดเสื้อเธอขึ้นช้า ๆ ทีละนิด ร่างบอบบางแข็งค้าง พยายามกลั้นใจดูซีรีส์ต่อไป คิดเอาไว้ว่าถ้าเธอไม่จิตเตลิด ทำเป็นใจแข็งไม่รู้สึกอะไรสักนิด เขาก็คงจะหยุดทำไปเอง “ใจแข็งจังนะ” “...” “อยากดูซีรีส์ขนาดนั้นเลย”“...”“ขอทีนึงนะครับ” ธาวินขยับตัวขึ้น ใช้น้ำเสียงนุ่มชวนน่าฟัง แลบลิ้นตวัดเลียที่ติ่งหูของอลินดา หวังให้เธอสยิวซ่านและมีอารมณ์ คนตัวเล็กนอนสั่นสะท้าน เรียวปากสวยเม้มเข้าหากันสนิท ธาวินเห็นอาการเธอตอบสนองแต่ยังทำใจแข็ง เขาก็เลย...ใช้ลิ้นเลียตั้งแต่ลำคอลากไล้ไปถึงหน้าแก้ม ริมฝีปากหนางับแก้มนุ่มนิ่ม อยากจะรู้จริง ๆ ว่าเธอจะทนเขาได้สักแค่ไหน “ฉันไม่เคยทำแบบนี้กับใคร” “...”“เธอคือคนแรก” คนฟังหัวใจสั่นไหว อลินดาหันไปมองเขา เธอหาคำตอบจากดวงตาคู่มคมนั้น
EP.6 หลายวันต่อมา อลินดากับโอปอลนั่งเรียนอยู่หลังห้อง วันนี้เดดไลน์ส่งรายงานกับอาจารย์ ร่างบอบบางนั่งตัวขดเป็นกุ้ง ฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน เธอปวดท้องประจำเดือน ถ้าไม่ติดว่าต้องพรีเซนต์ด้วย เธอก็คงไม่มาเรียนวันนี้ “ฉันมียาพอนสแตนกินก่อนไหม” โอปอลบอก พร้อมกับหยิบยาให้อลินดาแล้วยัดใส่ในมือเธอ “ไม่ล่ะ ฉันกินก่อนมาเรียนแล้ว” เธอยัดยาคืนกลับเจ้าของ แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียนเช่นเดิม อลินดากินยามาก่อนออกจากห้องแล้ว แต่ทำไมอาการเธอถึงไม่ทุเลาลงบ้าง “ฉันอยากได้ถุงน้ำร้อนอ่ะโอปอล” “จะไปเอาจากไหนอ่ะตอนนี้” “เดี๋ยวฉันโทรถามเพื่อนก่อน แกดูอาจารย์ให้ที” อลินดาแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายโทรหาธาวิน ในขณะที่ก้มหน้าฟุบลงบนโต๊ะ “เพื่อน ฉันปวดท้อง” [ อืม ] ตอบรับคำสั้น ๆ ธาวินก็เข้าใจได้ในทันที เขารู้ว่าอลินดาปวดท้องประจำเดือน ธาวินกำลังเรียนอยู่ในคลาส เขาลุกออกจากห้องโดยไม่สนอาจารย์ที่กำลังสอน เพื่อนเรียกถามเขาก็ไม่สน มุ่งหน้าตรงไปยังสหกรณ์ของมหาวิทยาลัย หยิบถุงน้ำร้อนสีชมพูที่เธอชอบ จ่ายเงินเรียบร้อย เขาจึงขอให้พนักงานใส่น้ำร้อนในถุงร้อนให้เขาด้วย “น่ารักจริง ทำให้แฟนใช่ไหมเนี่ย” พนักงานสาวแคชเช
EP.5อลินดาอ้าปากค้าง อยากจะเอาหน้ามุดหนีลงดินให้รู้แล้วรู้รอด ได้เธอแล้วเขาก็ยังจะมักมาก เธอพยายามยื้อแย่งโทรศัพท์เขามาลบภาพหน้าอก เกิดมันบ้าเอาภาพเธอไปลงโอลี่แฟน คราวนี้เธอคงได้เป็นฆาตกรฆ่าเขาแน่“ปกติเขามีแต่มะม่วงอกร่อง อันนี้มะม่วงร่องอก ลูกโต ๆ หวานฉ่ำ” ธาวินมองหน้าอกอลินดาเป็นประกาย สองเต้าลูกใหญ่ ๆ กระเด้งเต็มสองตาเมื่อเธอพยายามเขย่งเอาโทรศัพท์เขาไปลบภาพ“ไอ้เพื่อน” อลินดาขึ้นเสียง จ้องธาวินเขม็ง เธอยืนกอดอกเพื่อปกปิดหน้าอกของตัวเอง ถึงแม้จะไม่มิดเลยก็ตาม เมื่อฝ่ายชายจ้องหน้าอกเธอตาเป็นมัน“ภาพไม่หลุดหรอกน่า” ธาวินยิ้มบอกขำ ๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าพูดกับเธอใกล้ ๆ ดวงตาสองคู่ประสานกันเป็นหนึ่ง“เพราะฉันหวง”“ฉันไปแล้ว” ใบหน้าสวยย่นจมูกใส่ก่อนไป อลินดาพาตัวเองเดินออกจากห้องด้วยความเร็ว ก่อนที่เธอหัวใจจะวายตรงหน้าเขาหวงเธองั้นเหรอ ในฐานะอะไร เพื่อน หรือมากกว่านั้น“ฉันเปิดประตูให้” อลินดาออกจากห้องธาวินก็เจอโอปอลยืนอยู่หน้าห้อง เธอเปิดประตูให้กับเพื่อนสาวคนสนิทอีกคน วันนี้เธอและโอปอลทำรายงานด้วยกัน เพราะต้องส่งรูปเล่มให้อาจารย์ภายในสัปดาห์หน้าติ๊ง~ระหว่างที่กำลังค้นหาข้อมูลในอินเทอร
EP.4หลังจากเลิกคลาสในช่วงเช้า ธาวินพาเธอกลับคอนโด เขารีบร้อนขับรถด้วยความเร็ว อลินดาจับเข็มขัดนิรภัยแน่น จนกระทั่งมาถึงจุดหมาย เขาเปิดประตูรถ เดินอ้อมไปหาเธออีกฝั่ง จับจูงมือบางเดินไปด้วยกัน กระทั่งมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของเธออลินดารอบกลืนน้ำลายไปหลายอึก เมื่อรู้สึกถึงรังสีอำมหิตในความปรารถนา เธอไม่กล้าแม้แต่จะเปิดปากถาม หรืออาจจะต้องยอมรับชะตาที่เขาเป็นคนกำหนดนิ้วเรียวบางกดรหัสห้อง ประตูสีขาวถูกอ้าออก อลินดาก็ถูกเขาเหวี่ยงเข้าไปในห้อง ปิดประตูเสียงดังสนั่น เขาจับเธอมากอด ซุกไซ้ลงบนซอกคอขาว ทั้งกดจูบและเลียโลมร่างกายเธอ มือหนาปัดป่ายเป็นพัลวัน สัมผัสจับทุกสัดส่วนของร่างกาย ลมหายใจชายหนุ่มหอบกระชั้นอย่างรุนแรง ความต้องการที่อยู่ในส่วนลึก ได้ผุดขึ้นอยู่เหนือความต้องการ“อื้อ เพื่อนเดี๋ยวสิ“ไม่”“อ๊ะ ฉันขอล่ะ ฉัน...ไม่พร้อม”“ฉันจะเอา”“ไว้วันอื่น” อลินดาออกแรงทั้งหมดที่มี ผลักคนตัวโตให้อยู่ห่าง ๆ เธอก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาคมวาววับที่พร้อมจะจับเธอกินทุกเมื่อเขาหื่นเกินไปแล้ว“วันอื่นคือเมื่อไหร่”“ก็วันอื่นไง”“ขนเสื้อผ้าแล้วมาอยู่ที่ห้องฉัน”“อะไรนะ”“ไปเก็บของ” ธาวินเอ่ยน้ำเสียงเด็ดขา
EP.3ธาวินช้อนอุ้มเธอขึ้นแนบอก แล้วพาไปที่เตียงด้วยความเร็ว ฝ่ามือใหญ่เล้าโลมสัมผัสเนื้อผิวขาวเนียนละเอียด ใบหน้าหล่อโน้มกระซิบข้างใบหูชวนให้คนฟังสยิวซ่าน อลินดาตาฉ่ำปรือร่างกายเหมือนคนหมดแรงไปดื้อ ๆ เมื่อถูกเขาโอ้โลมไม่หยุดพักร่างกำยำปล่อยแรงปรารถนาดำมืดอีกครั้ง เขาถกเสื้อสายเดี่ยวเธอขึ้นเหนืออก ปากหยักครอบเม็ดทับทิมสีหวานในทันใด ลิ้นร้อนละเลงปัดป่ายเม็ดตุ่มไตพลันกระดกรัวชิมยอดอกอย่างเหือดกระหายมือสากเลื่อนลงต่ำกว่าสะดือมาหยุดอยู่ที่กลางกายสาว เขาจับเธอถอดรูดกางเกงขาสั้นพร้อมกับกางเกงชั้นในลงมาให้พ้นขา ได้เห็นเนื้ออวบอูมสีขาวเต็มสองตาชัด ๆ ทำเอาธาวินเผลอกลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึกปลายนิ้วทั้งห้าลูบสัมผัสกลางกาย แล้วใช้นิ้วกดไปยังจุดอ่อนไหว สอดนิ้วร้ายเข้าไปทักทายความเปียกลื่นในโพรงเนื้อในฉ่ำน้ำ“อื้อ ยะ อย่า”"ทำไม”“ฉันกลัวเราสองคนจะมองหน้ากันไม่ติด”“ก็มองอยู่ เคย ๆ กันแล้ว จะกลัวอะไร”“ฉันขอนะ อย่าดีกว่า” ดวงตาใสกระจ่างมองสบดวงตาล่ำลึกอย่างเว้าวอน ธาวินถอดถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เขายอมถอยให้ก่อน เก็บความปรารถนาดำมืดกลับลงไป แล้วโยนกางเกงขาสั้นให้เธอสวมใส่ อลินดารับมาไว้แล้วสวมใส่ด
EP.2อลินดาเปิดประตูห้องถึงกับผงะเมื่อคุณแม่ธาวินมาหา ชายหนุ่มเพิ่งสวมเสื้อยืดเสร็จจึงได้เดินมาที่หน้าประตูอยากรู้ว่าเป็นใครที่มาขัดจังหวะ แต่พอเขามาปรากฏตัวให้คนที่ยืนอยู่หน้าห้องได้เห็นเท่านั้น“ไอ้เพื่อน”“แม่”“เออ แม่แกนี่แหละ กดออดห้องแกตั้งนานก็ไม่มีคนมาเปิด ว่าแล้วเชียวว่าต้องอยู่ห้องหนูรัก นี่มารบกวนอะไรหนูรักอีก ไอ้ลูกไม่เอาไหน”“มาทำไม กำลังเข้าได้เข้าเข็ม” ธาวินยืนแคะหู แสดงสีหน้าเบื่อหน่ายเมื่อคุณแม่เอาแต่บ่น บวกกับเขากำลังจะสร้างความสุขกับเพื่อนคนสนิท ดันมีแม่มาเป็นมารขัดขวางเสียได้“คุณป้า เชิญเข้าห้องก่อนดีกว่าค่ะ” อลินดาเชื้อเชิญผูัใหญ่เข้าห้อง ก่อนจะหันไปแยกเขี้ยวใส่ธาวิน พูดจากำกวมชวนให้คิด ดีที่คุณแม่เขาไม่ทันได้ยิน“ดูอย่างหนูรัก มีน้ำใจกับแม่ แต่กับแกพอฉันมาหา ไม่เคยชวนฉันเข้าห้องเลยสักครั้ง”ปาจารี คงพีระพัฒน์ คุณแม่ของธาวิน ยืนบ่นลูกชายต่อหน้าเพื่อนสนิทลูก หวังอยากจะให้อลินดาช่วยคุมพฤติกรรมลูกชายเธอ เผื่อว่าธาวินจะฟังเพื่อนมากกว่าแม่แท้ ๆ ของมันเอง“กลับไปได้แล้ว” ธาวินพูดไล่คุณแม่เพี๊ย~“ไปไล่คุณป้าได้ยังไง ท่านอุตส่าห์มาหาเพราะคิดถึงไหม” อลินดาพูดเตือน ธาวิน