EP.1
หญิงสาวสะบัดหน้าหันไปทางต้นเสียง เห็นชายหนุ่มกำลังก้าวเท้าเข้ามาหา เธอสะดุ้งตกใจลุกขึ้นยืนตัวตรงราวกับเคารพธงชาติ
รัก อลินดา โชติการวรศิลป์ อายุ 21 ปี สาวขี้อายแต่สายบุก ? เรียนธุรกิจการบินปี 4 เธอเป็นสาวสวยอกทรงโตคัพ(ดี) มีดีกรีเป็นดาวมหาวิทยาลัย ด้วยรูปร่่างหน้าตาที่สะสวยราวกับดารา แต่เหมือนว่าตรงหน้าอกดูจะเป็นจุดเด่นจนเกินไป และเธอยังได้ฉายาอีกว่า
ซ้อรักทรงโต
“อืม โตจริง” ชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนสนิทมองหน้าอกหญิงสาวมันทั้งขาว ล้น เด้ง นุ่มนิ่มจนอยากสัมผัสอีกครั้ง เมื่อคืนเขาเห็นมันเต็มสองลูกตา จนฝังเข้าไปอยู่ในหัวสมองแล้ว
เพื่อน ธาวิน คงพีระพัฒน์ หนุ่มอินโทรเวิร์ตแต่ปากแจ๋ว อายุ 21 ปี เรียนคณะวิศวะกรรมศาสตร์ ปี 4 สาขาเหมืองแร่และปิโตรเลียม รูปร่างหน้าตาเรียกได้ว่าเพอร์เฟคทุกระเบียดนิ้ว แทบไม่มีที่ให้ติ
“เข้ามาได้ยังไง”
“เดินเข้ามา” น้ำเสียงราบเรียบตอบกลับหญิงสาว เธอยังคงยืนนิ่งค้างไม่ขยับ
“เมื่อคืนเราสองคน...” คำถามของเธอ ทำให้ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ เลิกคิ้วยียวนกวนประสาท ก่อนจะมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ โน้มใบหน้าหล่อลงมามองใกล้ ๆ
“เราสองคน...”
ฮาร์ทเรทเธอเต้นแรงจนหัวใจจะวายอยู่แล้ว
“เมื่อคืนฉันดูดนมเธอยานเหมือนแม่วัวแล้วเรียบร้อย...โอ๊ย” อลินดาใช้กำปั้นทุบลงกลางอกอีกฝ่ายแรง ๆ
“ไอ้ทุเรศ เมื่อคืนแกนอนกับฉัน และฉันก็เจ็บ...ตรงนั้น” ปลายประโยคพูดเสียงแผ่ว เว้นคำพูดให้อีกคนเอาไปคิดเอง
“เจ็บ...” คำหลังชายหนุ่มวาดรูปปากเป็นสระอี แล้วชี้ไปยังอวัยวะส่วนสำคัญ
หญิงสาวเห็นแบบนั้นก็ตวาดลั่น อุตส่าห์เว้นคำไม่พูด มันก็ยังจะซ้ำเติมด้วยการชี้ตรงนั้นของเธอซึ่ง ๆ หน้า
“แดกนกหวีดเหรอแม่คุณ” เขาแสบแก้วหูไปหมด เมื่อเพื่อนสาวคนสนิทร้องโวยวาย
“ทีเมื่อคืนเธอทำฉันเจ็บกะปู๋ ฉันไม่เห็นจะโวยวาย” แม่งขมิบจนปวดไปหมด ยังต้องมาปวดหูกับเธอที่ตะโกนใส่อีก
“โอ๊ย ฉันจะบ้า”
หญิงสาวหย่อนสะโพกลงนั่ง รู้สึกปวดขมับ จากที่เคอะเขิน แอบรู้สึกดีเมื่อเขาคือคนแรกของเธอ แต่ไอ้เพื่อนสนิทคนนี้กลับปากไม่มีหูรูด
“แม่เธอโทรมา” ธาวินยื่นโทรศัพท์ของอลินดาคืนให้กับเธอ เมื่อคืนเธอวางทิ้งไว้ในห้องของเขา จึงได้เดินเอามาให้
“รับสายหรือเปล่า”
“เปล่า” อลินดารับมาถือไว้แล้วโทรหาคุณแม่ ส่วนเขาเดินเข้าเชลล์ครัว หาของกินเล่นรองท้อง
หลังจากอลินดาวางสายจากคุณแม่ เธอหันมาเห็นธาวินยกกล่องคอนเฟลคเทใส่ปาก
“เพื่อน กินให้มันดี ๆ ได้ไหม ถ้วยก็มีทำไมไม่เทใส่”
“เทใส่ปากง่ายกว่าเยอะ”
“แล้วมันหกเต็มห้องเลยเนี่ย” เศษคอนเฟลคกระจายเต็มพื้น ลำบากเธอที่ต้องมาเก็บกวาดให้มันอีก อลินดาตักเตือนเขาจนปากจะฉีก ยิ่งเวลาธาวินมาห้องเธอทีไร ชอบทำให้ห้องเธอสกปรกทุกที
“รัก”
“อะไร”
“อยากกินนม” คนฟังถึงกับตกใจ ก้มหน้าคางชิดอกมองหน้าอกตัวเอง
“นมใส่คอนเฟลค แต่ถ้าเป็นนมเธอเมื่อคืนโคตรอร่อย...โอ๊ย” ธาวินถูกอลินดากระหน่ำตีซ้ำ ๆ เมื่อมันยังพูดถึงนมเธอไม่เลิก
“ตีอะไรนักหนาวะ”
“ฉันอายนะเว้ย”
“อายก็ไม่เห็นจะต้องใช้กำลัง”
อลินดาพรูลมหายใจ พยายามตั้งสติใหม่ แล้วหยิบกล่องคอนเฟลคเทใส่ถ้วยพร้อมนมจืดให้เขา ทั้งสองนั่งกินกันคนละฝั่งอย่างเงียบ ๆ จนกระทั่ง...
“อุ๊ย~” อลินดาร้องเสียงหลง เมื่อเธอตักคอนเฟลคพร้อมนมเข้าปาก แต่ทว่าหยดน้ำนมมันกลับแหมะลงบนเนินอก ไหลลงเป็นทาง
ธาวินเงยหน้าขึ้นเมื่อเธอร้องอุทาน เขาเห็นหยดน้ำนมอยู่บนอกอวบ ไหลเลอะเสื้อสายเดี่ยวสีชมพูที่เธอสวมใส่
“เพื่อน เอาทิชชู่ให้ฉันหน่อย”
ธาวินไม่ได้ทำตามที่เธอสั่ง แต่เขากลับลุกขึ้นเดินมานั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ อลินดาหันไปมองก็เห็นว่าเพื่อนเอาแต่มองหน้าอก
“ไอ้เพื่อน”
“อะไร”
“บอกให้ไปเอาทิชชู่”
“ฉันนี่แหละทิชชู่” บอกจบ ธาวินเคลื่อนใบหน้าลงอยู่ในระดับเดียวกับหน้าอก ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของอลินดา ธาวินกลืนน้ำลายลงคอ ใช้ลิ้นแตะเลียน้ำนมที่หกอยู่บนหน้าอกของเธอ ก่อนจะเงยหน้าขึ้น
“ฉันเช็ดให้เธอแล้ว”
อลินดาตัวชาวาบ เธอไม่ทันตั้งตัวเมื่อสิ่งที่เขาทำมันเกิดขึ้นไวมาก
“รู้สึกยังไง” ธาวินเอ่ยถามเสียงพร่า สี่ตาสบประสาน แต่คนฟังกลับไม่ได้ยิน
“ชอบหรือเปล่า” ปากหนาเม้มปากแน่นรอฟังคำตอบ เมื่อช่วงแกนกายล่างมันปวดหนึบ
พรึ่บ~
เมื่อเธอไม่เปิดปากตอบ ธาวินจับเธออุ้มขึ้นนั่งบนตัก เอาตัวเธอหันหน้าเข้าหาเขา มือแกร่งโอบรัดเอวคนตัวเล็กเอาไว้
“เพื่อน~”
“ฉันถามว่าชอบหรือเปล่า”
“มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง...อื้อ” ธาวินฉกริมฝีปากสวยอย่างห้ามใจไม่อยู่ เธอถูกปากหยักกลืนหายไปจนหมดสิ้น อลินดาทำได้เพียงแค่ส่งเสียงต้านในลำคอ ก่อนที่เพื่อนชายของเธอจะยอมถอนจูบออกช้า ๆ
“อะไร”
“...” เธอไม่พูดตอบ เพียงแค่อยากมองหน้าเขาให้พินิจอีกครั้ง แต่ทว่าครั้งนี้กลับเป็นเธอเสียเองที่เป็นฝ่ายรุกกลับ
สองเพื่อนสนิทปล่อยตัวปล่อยใจไปตามความรู้สึก เมื่อร่างกายต่างตอบสนองเหมือนกันอย่างชัดเจน มือทั้งสองคู่ปัดป่ายไปตามลำตัวของกันและกัน ปากประกบปากเปียกชื้นไปด้วยน้ำลายของทั้งคู่ เร่งรุดถอดเสื้อผ้าให้กันและกันอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนต่ำลงมายังเนินอก อวัยวะในร่างกายของเธอที่เขาชอบเป็นที่สุด
ลิ้นร้อนดูดกลืนเม็ดทับทีมสีหวาน มืออีกข้างที่ยังว่างใช้นิ้วบิดบี้ตุ่มไตเพิ่มความเสียวให้กับเธอ
ขณะที่ทั้งคู่กำลังมอบความสุขทางกายให้กันและกันอย่างเร่าร้อน เสียงออดจากประตูหน้าห้องทำเขาและเธอถึงกับชะงักงัน
ธาวินพ่นน้ำลายอย่างหงุดหงิด เมื่อถูกขัดความสุข อลินดาและธาวินรีบเร่งใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนที่เจ้าของห้องจะเดินไปเปิดประตู
"คุณป้า”
พระเอกแผ่วกี่โมงบอกด้วยนะคะ 😌
ถ้าชอบนิยายเรื่องนี้ ขอเมนต์กำลังใจจากรี๊ด 20 เมนต์ได้ไหมคะ
“เพื่อน” นั่นไงเธอเรียกแล้ว ดอกกุหลาบที่เขาถือในมือ ถูกวางลงบนโต๊ะของเพื่อนร่วมห้อง สาว ๆ ที่ยืนมองต่างแยกย้ายเมื่อได้มอบดอกกุหลาบให้กับหนุ่มที่ป็อบปูลาร์ที่สุดในโรงเรียน “อะไร”“ฉันให้” อลินดายื่นดอกกุหลาบไปตรงหน้าเด็กหนุ่ม ธาวินมองนิ่ง แล้วสั่งให้เธอวางลงบนโต๊ะเรียนที่เดียวกับที่เขาวางดอกไม้ของสาว ๆ ที่รับมาทั้งหมด “ทำไมเมื่อกี้แกยังรับของจากพวกเธอได้ ทำไมของฉันแกไม่รับก่อนล่ะ”“ให้ฉันทำไมล่ะ”“ก็ตามเทศกาลไง” “เธอชอบมันเหรอ” “ดอกกุหลาบสีแดงเป็นสีที่ฉันชอบอยู่แล้ว”“แล้วชอบฉันหรือเปล่า”ไม่คิดว่าธาวินจะถามเธอตรง ๆ อลินดาเงียบไปอึดใจกว่าจะควานหาเสียงมาตอบได้ “เพื่อนกัน ทำไมจะให้ดอกไม้ไม่ได้”“อ๋อ เพื่อน” พยักหน้าเป็นอันรับรู้ว่าเธอคิดแค่เพื่อน ไม่มีอะไรหรอก เพื่อนกันให้กันได้ ระหว่างนั้นทั้งสองก็พากันลงจากตึกเรียน เดินลงมาจนถึงชั้นล่าง ธาวินดันลืมของ สั่งให้อลินดารอ เขารีบวิ่งขึ้นไปบนห้องมองดอกกุหลาบหลายดอกที่วางอยู่บนโต๊ะ มีซองจดหมายสีชมพูซองเล็ก เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วเก็บใส่กระเป๋ากางเกง มุมปากประดับยิ้มแล้ววิ่งลงไปหาเจ้าของจดหมายนี้ ธาวินเห็นว่าเธอถือมันมาพร้อมกับดอกกุหลาบ จึ
SPECIAL 2ความในใจเปิดเทอมวันแรกของการศึกษาในโรงเรียนนานาชาติ เด็กสาวในชุดนักเรียนกระโปรงลายสก็อตสีน้ำเงิน สะพายกระเป๋าเป้ กำลังเดินเข้าโรงเรียน แต่จู่ ๆ กระเป๋าที่เธอสะพายไว้บนบ่า กลับถูกใครบางคนแย่งเอาไป“เพื่อน” “ทำไมไม่รอ” ธาวินเด็กหนุ่มวัย 17 ปี เพื่อนสนิทของอลินดา เอ่ยถามด้วยใบหน้าที่แสนจะเย็นชา ธาวินและอลินดาเป็นจุดสนใจของคนทั้งโรงเรียน มีเสียงกระซิบเล่าลือกันทั่วว่าพวกเขาแอบคบกัน ทั้งที่ความจริงนั้นไม่ใช่ แต่เป็นเพราะทั้งคู่ตัวติดกันจนเกินไป เดินไปตรงไหนก็จะเห็นว่าทั้งคู่อยู่ด้วยกันตลอดเวลา “แกตื่นสาย”“วันหลังรอฉัน”“ไม่ต้องมาสั่ง” ในคาบวิชาคณิตศาสตร์ที่แสนน่าเบื่อ ธาวินฟุบหน้าลงกับโต๊ะตัวด้านใน อลินดานั่งริมทางเดินอยู่ข้าง ๆ เธอเร่งสะกิดเรียก เมื่อคุณครูกำลังเดินมา “นายธาวิน” คนถูกปลุกขยับกายขึ้น ขยี้ตาบิดขี้เกียจ มองหน้าอาจารย์ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “ครับ” “ตอบคำถามบนกระดาน” ธาวินหรี่ตามองตัวเลขบนกระดาน6 ยกกำลัง 2 หารในวงเล็บ 2 คูณ 3 นอกวงเล็ก บวก 4 คุณครูสั่งให้เขาแก้โจทย์บนกระดาน สิ่งที่เขาทำก็คือหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาแล้วถ่ายภาพเพื่อแก้สมการ และคำตอบบนแอพที่ได้ก็คือ
SPECIAL 1คืนสารภาพรักสองเพื่อนซี้เป็นเพื่อนรักเพื่อนเล่นมามาถึงสิบปี นั่งดื่มเหล้าอยู่ภายในห้องคอนโดมิเนียมหรูของฝ่ายชาย เป็นคราแรกที่หญิงสาวเริ่มรู้จักกับรสชาติแอลกอฮอล์ลองมาหลากหลายยี่ห้อจนเมาปลิ้น แค่แก้วเดียวเธอก็แทบจะไม่ไหว เว้นเสียแต่ธาวินยังคงมีสติครบทุกประการ มองเพื่อนสาวคนสนิทพร่ำพรรณาเรื่องในอดีต อลินดาสวมใส่เสื้อยืดสีชมพูสายเดี่ยวกับกางเกงขาสั้นสีดำ ช่างดึงดูดสายตาธาวินเป็นที่สุด ทว่ารู้จักกันก็มาหลายปี มองให้ตายยังไงก็ไม่ชินสักที กับไอ้ลูกโต ๆ สองเต้าเต็มเบ้าตาขนาดนี้ “เพื่อน แกมันหล่อ มันเท่ห์ ตอนม.ปลายมีแต่สาว ๆ ให้ดอกไม้แก แต่พอฉันให้แกกลับไม่รับ แล้วยังเอาดอกไม้ฉันไปทิ้ง” “แล้ว”“ฉันเสียใจที่แกไม่รับดอกไม้ฉัน ทั้งที่ฉันเป็นเพื่อนสนิท” จู่ ๆ อลินดาก็น้ำตาไหลนองหน้า ยกแก้วเหล้าดื่มจนหมด ใช้หลังมือปาดน้ำตาลวก ๆ แล้วพาตัวเองคลานมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้าม อลินดาอยากมองหน้าเพื่อนสนิทใกล้ ๆ ดวงตาหวานฉ่ำปรือ ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงระเรื่อ มือบางทั้งสองข้างยกขึ้นกอบกุมใบหน้าหล่อเหลา ธาวินได้กลิ่นแอลกอฮอล์โชยหนักจากหญิงสาว เมื่ออลินดากำลังจะอ้าปากพูด“รักเพื่อน เพื่อนรัก”
“อึก~เวอร์” อลินดาหยิบผ้าเช็ดหน้าปาดน้ำตา สายธารแห่งความสุขไหลราวกับเม็ดฝน กว่าเสียงสะอื้นจะสงบลง สามีต้องคอยปลอบอยู่พักหนึ่ง “เดี๋ยวจะเสียฤกษ์ ถึงเวลาส่งตัวบ่าวสาวแล้ว” “มีความสุขมาก ๆ เพื่อน” ตะวันกล่าว “รักกันนาน ๆ เว้ย” คาร์เทียร์กล่าว“ยินดีด้วยนะคะพี่รัก พี่เพื่อน ครองรักกันไปนาน ๆ ลูกหลานเต็มบ้านเต็มเมือง” อัยวากล่าวอวยพร “ดีใจที่เห็นเธอมีวันนี้ มีความสุขมาก ๆ นะ” โอปอลกล่าว เธอสวมกอดเจ้าสาว ก่อนที่ทุกคนจะร่ำลากันอีกครา ธาวินมองเจ้าสาวป้ายแดงในคืนเข้าหอคืนแรก ใบหน้าหล่อก้มลงจูบซับน้ำตาที่เกิดคราบบนหน้าแก้มทั้งสองข้าง“หยุดร้องได้แล้ว” “หยุดไม่ได้”“เค้ามีวิธี” ปากหนาขยับยิ้มเจ้าเล่ห์ อลินดาเห็นแววตาคมวาวโรจน์ พลันหายสะอื้นเป็นปลิดทิ้ง เธอลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำดว้ยชุดเจ้าสาวทั้งชุดธาวินรีบตามแต่ก็ไม่ทัน ร่างสูงยืนเคาะอยู่หน้าประตูห้องน้ำ “เค้าอาบด้วยคน” เคาะไปอีกสองสามทีเธอก็ไม่เปิด อลินดาจึงส่งเสียงบอกคนที่ยืนอยู่ด้านนอก“เค้าอาบเสร็จแล้วที่รักค่อยอาบ”“ชุดมันถอดง่ายนักหรือไง ออกมาให้เค้าช่วยถอดดีกว่า” “เค้าถอดได้ ขอเวลาอาบน้ำสิบนาที” และสิบนาที่ที่เธอ
EP.32จวบจนทั้งคู่เรียนจบการศึกษา เสกเด็กเข้าท้องมาได้ถึงสองเดือน เจ้าตัวน้อยก็ยังไม่ยอมมา หรือน้ำยาเขามันไม่ดีพอ สงสัยต้องปรึกษาคุณหมอ น้ำเชื้อของเขามันผิดปกติหรืออย่างไร “สินสอดสำหรับหนูรัก ฉันทุ่มให้ไม่อั้นเพื่อลูกชายฉัน” งานหมั้นถูกจัดขึ้นที่บ้านของอลินดา สินสอดตรงหน้ามูลค่ากว่า 50 ล้านบาท พร้อมพานพุ่มและของงานหมั้นต่าง ๆ วางอยู่ตรงหน้าหนุ่มสาว ไม่ได้มีพิธีรีตองให้วุ่นวาย เชิญแค่แขกคนสำคัญไม่กี่คน รวมถึงเพื่อน ๆ ของอลินดาและธาวิน โอปอลก็มาร่วมงานด้วยเช่นกัน ธาวินหยิบแหวนหมั้นออกจากกล่องกำมะหยี่สีแดง สวมแหวนเพชรเก้ากะรัตบนนิ้วนางข้างซ้าย ยกมือบางขึ้นจูบบนแหวนต่อหน้าผู้ใหญ่ ถึงคราวอลินดาสวมแหวนให้กับเขาบ้าง เป็นแหวนที่เธอซื้อจากช็อปแบรนด์ดัง ประดับเพชรเจียระไนทรงบริลเลียนท์ถูกสวมลงไปบนนิ้วนางข้างซ้าย ยกมือแข็งแรงขึ้นจูบลงบนแหวนต่อหน้าผู้ใหญ่ เฉกเช่นที่เขาทำกับเธอแขกที่มาวันนี้เป็นสักขีพยานความรักของคนทั้งสอง ทุกคนต่างอวยพร ปาจารีประกาศวันแต่งงานของว่าที่บ่าสาวจะถูกจัดขึ้นในเดือนหน้าที่จะถึง ในโรงแรมหรูระดับห้าดาว “ขอบคุณทุกคนมากเลยนะ” อลินดากล่าวขอบคุณเพื่อน ๆ ที่ถูกเชิญมางานหม
EP.31ฤดูของการฝึกงานสิ้นสุดลงในเดือนที่สาม ผลการประเมินจากท่านประธานทั้งทางฝั่งของอลินดาและธาวิน ได้คะแนนตามเกณฑ์วันนี้เป็นวันฝึกงานวันสุดท้าย ทั้งสองมีจัดปาร์ตี้ฉลองกันที่ห้องพักในคอนโดหรู และยังมีเห็บไรอีกสามตัว มายืนเคาะประตูขอแจมและร่วมฉลองในวันนี้ “ที่รักบอกพวกมันทำไม” ธาวินกระซิบถาม ขณะที่อลินดากำลังง่วนกับการทำอาหาร อีกทั้งอัยวายังคอยเป็นลูกมือช่วยอยู่ข้าง ๆ ตะวันและคาร์เทียร์นั่งดื่มแอลกอฮอลล์อยู่ที่โซฟา ส่งเสียงหัวเราะพูดคุยกันสนุกสนาน ชำเลืองมองคนติดเมียเป็นระยะ “เค้าบอกแค่น้องอัยวาเอง” “อัยวาก็ต้องบอกไอ้ตะวันอยู่แล้ว และมันก็ต้องบอกไอ้คาร์เทียร์อีกคน” “ฉลองสองคนมันจะไปสนุกอะไร” อลินดายิ้มหวานปานน้ำผึ้ง ทำเอาคนมองใจอ่อนยวบ ทนความน่ารักไม่ไหวหอมแก้มนิ่มซ้ายขวาอย่างละฟอด “ไอ้คนติดเมีย ห่างไม่ได้เลยนะมึง” ตะวันเอ่ยแซว ธาวินตามอลินดาไม่ห่าง ทันเห็นธาวินหอมแก้มแฟนสาวแล้วหมั่นไส้ “อย่างอื่นก็ติด” ในระหว่างพูด ธาวินหยิบแก้วเหล้ายกขึ้นดื่ม ตะวันและคาร์เทียร์มองไปยังธาวิน ทั้งสองขยับยิ้มอย่างรู้กัน“วันจันทร์เจอกันเพื่อน” ตะวัน อัยวา และคาร์เทียร์ แยกย้ายกันกลับเมื่อความสนุก