All Chapters of Fake Friend เพื่อนเล่น (ต้อง) เล่นเพื่อน: Chapter 1 - Chapter 10

INTROขวดเหล้าเบียร์ถูกวางตั้งสะเปะสะปะไปคนละทาง ทั้งของขบเขี้ยว และเครื่องดื่มต่าง ๆ อีกจำนวนมาก ภายในห้องคอนโดมิเนียมหรู กับโต๊ะญี่ปุ่นขาเตี้ยทรงสี่เหลี่ยมวางกั้นระหว่างสองหนุ่มสาวที่นั่งดื่มและพูดคุยกันตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ จนตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกระทั่งสติใครบางคนได้หายกลืนไปกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในปริมาณที่ดื่มเข้าไปมาก และทำให้เธอ...แสดงการกระทำบางอย่างที่แสนอันตรายต่อความรู้สึกอีกฝ่ายในสถานะของคำว่าเพื่อน“อื้อ...” หญิงสาวส่งเสียงในลำคอ ปลายลิ้นร้อนชิมรสชาติแอลกอฮอล์คละคลุ้งในปาก หญิงสาวแสดงท่าทางยั่วเย้า ทำเอาเพื่อนชายเกิดกิเลสในกายอย่างหักห้ามใจไม่ได้ ทำให้ทั้งคู่เกิดอารมณ์ในกาม ต่างสนองตัณหาให้กันและกันแต่กับเขาที่ยังมีสติอยู่ครบสามสิบสอง และเธอที่ไร้สติชั่วครู่ชั่วยาม ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไวมาก และไม่อาจยับยั้งชั่งใจได้อีกแล้ว“อ๊า แรง ๆ สิ” เสียงใสครางสั่นหวิว ส่งต่อความวาบหวามไปถึงคนบนร่าง เมื่อหญิงสาวร้องขอวิงวอนเขาให้กระทำเธอแรง ๆ“ซี๊ด~ ฉันจะขยี้พรหมจรรย์เธอให้แหลก” เมื่อเธอขอมาเขาก็จัดให้ ร่างกำยำสาดสะโพกใส่ช่องทางคับแคบ เนื้อในเปียกลื่นชุ่มชโลมแก่นกายที่ขยับเข้าออกราวกั

EP.2อลินดาเปิดประตูห้องถึงกับผงะเมื่อคุณแม่ธาวินมาหา ชายหนุ่มเพิ่งสวมเสื้อยืดเสร็จจึงได้เดินมาที่หน้าประตูอยากรู้ว่าเป็นใครที่มาขัดจังหวะ แต่พอเขามาปรากฏตัวให้คนที่ยืนอยู่หน้าห้องได้เห็นเท่านั้น“ไอ้เพื่อน”“แม่”“เออ แม่แกนี่แหละ กดออดห้องแกตั้งนานก็ไม่มีคนมาเปิด ว่าแล้วเชียวว่าต้องอยู่ห้องหนูรัก นี่มารบกวนอะไรหนูรักอีก ไอ้ลูกไม่เอาไหน”“มาทำไม กำลังเข้าได้เข้าเข็ม” ธาวินยืนแคะหู แสดงสีหน้าเบื่อหน่ายเมื่อคุณแม่เอาแต่บ่น บวกกับเขากำลังจะสร้างความสุขกับเพื่อนคนสนิท ดันมีแม่มาเป็นมารขัดขวางเสียได้“คุณป้า เชิญเข้าห้องก่อนดีกว่าค่ะ” อลินดาเชื้อเชิญผูัใหญ่เข้าห้อง ก่อนจะหันไปแยกเขี้ยวใส่ธาวิน พูดจากำกวมชวนให้คิด ดีที่คุณแม่เขาไม่ทันได้ยิน“ดูอย่างหนูรัก มีน้ำใจกับแม่ แต่กับแกพอฉันมาหา ไม่เคยชวนฉันเข้าห้องเลยสักครั้ง”ปาจารี คงพีระพัฒน์ คุณแม่ของธาวิน ยืนบ่นลูกชายต่อหน้าเพื่อนสนิทลูก หวังอยากจะให้อลินดาช่วยคุมพฤติกรรมลูกชายเธอ เผื่อว่าธาวินจะฟังเพื่อนมากกว่าแม่แท้ ๆ ของมันเอง“กลับไปได้แล้ว” ธาวินพูดไล่คุณแม่เพี๊ย~“ไปไล่คุณป้าได้ยังไง ท่านอุตส่าห์มาหาเพราะคิดถึงไหม” อลินดาพูดเตือน ธาวิน

EP.4หลังจากเลิกคลาสในช่วงเช้า ธาวินพาเธอกลับคอนโด เขารีบร้อนขับรถด้วยความเร็ว อลินดาจับเข็มขัดนิรภัยแน่น จนกระทั่งมาถึงจุดหมาย เขาเปิดประตูรถ เดินอ้อมไปหาเธออีกฝั่ง จับจูงมือบางเดินไปด้วยกัน กระทั่งมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของเธออลินดารอบกลืนน้ำลายไปหลายอึก เมื่อรู้สึกถึงรังสีอำมหิตในความปรารถนา เธอไม่กล้าแม้แต่จะเปิดปากถาม หรืออาจจะต้องยอมรับชะตาที่เขาเป็นคนกำหนดนิ้วเรียวบางกดรหัสห้อง ประตูสีขาวถูกอ้าออก อลินดาก็ถูกเขาเหวี่ยงเข้าไปในห้อง ปิดประตูเสียงดังสนั่น เขาจับเธอมากอด ซุกไซ้ลงบนซอกคอขาว ทั้งกดจูบและเลียโลมร่างกายเธอ มือหนาปัดป่ายเป็นพัลวัน สัมผัสจับทุกสัดส่วนของร่างกาย ลมหายใจชายหนุ่มหอบกระชั้นอย่างรุนแรง ความต้องการที่อยู่ในส่วนลึก ได้ผุดขึ้นอยู่เหนือความต้องการ“อื้อ เพื่อนเดี๋ยวสิ“ไม่”“อ๊ะ ฉันขอล่ะ ฉัน...ไม่พร้อม”“ฉันจะเอา”“ไว้วันอื่น” อลินดาออกแรงทั้งหมดที่มี ผลักคนตัวโตให้อยู่ห่าง ๆ เธอก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาคมวาววับที่พร้อมจะจับเธอกินทุกเมื่อเขาหื่นเกินไปแล้ว“วันอื่นคือเมื่อไหร่”“ก็วันอื่นไง”“ขนเสื้อผ้าแล้วมาอยู่ที่ห้องฉัน”“อะไรนะ”“ไปเก็บของ” ธาวินเอ่ยน้ำเสียงเด็ดขา

EP.6 หลายวันต่อมา อลินดากับโอปอลนั่งเรียนอยู่หลังห้อง วันนี้เดดไลน์ส่งรายงานกับอาจารย์ ร่างบอบบางนั่งตัวขดเป็นกุ้ง ฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน เธอปวดท้องประจำเดือน ถ้าไม่ติดว่าต้องพรีเซนต์ด้วย เธอก็คงไม่มาเรียนวันนี้ “ฉันมียาพอนสแตนกินก่อนไหม” โอปอลบอก พร้อมกับหยิบยาให้อลินดาแล้วยัดใส่ในมือเธอ “ไม่ล่ะ ฉันกินก่อนมาเรียนแล้ว” เธอยัดยาคืนกลับเจ้าของ แล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียนเช่นเดิม อลินดากินยามาก่อนออกจากห้องแล้ว แต่ทำไมอาการเธอถึงไม่ทุเลาลงบ้าง “ฉันอยากได้ถุงน้ำร้อนอ่ะโอปอล” “จะไปเอาจากไหนอ่ะตอนนี้” “เดี๋ยวฉันโทรถามเพื่อนก่อน แกดูอาจารย์ให้ที” อลินดาแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายโทรหาธาวิน ในขณะที่ก้มหน้าฟุบลงบนโต๊ะ “เพื่อน ฉันปวดท้อง” [ อืม ] ตอบรับคำสั้น ๆ ธาวินก็เข้าใจได้ในทันที เขารู้ว่าอลินดาปวดท้องประจำเดือน ธาวินกำลังเรียนอยู่ในคลาส เขาลุกออกจากห้องโดยไม่สนอาจารย์ที่กำลังสอน เพื่อนเรียกถามเขาก็ไม่สน มุ่งหน้าตรงไปยังสหกรณ์ของมหาวิทยาลัย หยิบถุงน้ำร้อนสีชมพูที่เธอชอบ จ่ายเงินเรียบร้อย เขาจึงขอให้พนักงานใส่น้ำร้อนในถุงร้อนให้เขาด้วย “น่ารักจริง ทำให้แฟนใช่ไหมเนี่ย” พนักงานสาวแคชเช

EP.8 แค่เพียงเสี้ยววิรอยยิ้มของเธอกลับหายกลืนไปพร้อมกับความเกรี้ยวโกรธ มันเกือบจะดีอยู่แล้วไหม แต่ไอ้เพื่อนบ้ามาทำเสียมู้ด เธออุตส่าห์ดีใจ เมื่อถูกเขาชมเป็นครั้งแรก ปกติมันจะชอบด่า ชอบกวนตีน ชอบแกล้งจนเธอไมเกรนขึ้นบ่อย ๆ “ไปอาบน้ำดีกว่า” ธาวินจับอลินดาช้อนอุ้มเธอขึ้นเหมือนเด็กทารก พาเธอเข้าห้องน้ำไปด้วยกัน ก่อนจะวางเธอยืนอยู่ตรงอ่างล้างหน้า แล้วหยิบของของเธอที่ตั้งวางอยู่หน้ากระจกขึ้นมาถาม “มาร์กของเธอนี่ฉันเอามามาร์กน้องชายฉันได้ป่ะ” เขาหยิบแผ่นมาร์กขึ้นมาหนึ่งซองแล้วฉีกออก โดยที่ไม่ขออนุญาตเจ้าของเลยสักคำ ธาวินเอาแผ่นมาร์กลื่น ๆ สีขาวมาโปะที่แก่นกาย แล้วจับพันรอบ “ไอ้เพื่อน นั่นเอาไว้แค่มาร์กหน้า” อลินดามองอย่างตกตะลึง พ่นน้ำลายต่อว่าชายหนุ่ม เขากล้าเอามาร์กหน้าเธอไปมาร์คกับไอ้น้องชายของเขาได้ยังไง มิน่าล่ะ แผ่นมาร์กเธอถึงได้ลดลง เพราะมันนี่เอง “มาร์กไปแล้ว มันนุ่มดี ตอนเธอจับ นุ่มไหม” ธาวินยิ้มร่าอย่างไม่รู้สึกรู้สา มาร์กหน้าได้ก็ต้องมาร์กอย่างอื่นได้ น้องชายเขาจะได้นุ่ม ๆ น่าสัมผัสเหมือนก้นเด็ก อลินดากุมขมับ รู้สึกเอือมระอา เมื่อทำอะไรเขาไม่ได้ ด่ามันไปก็คงไม่รู้สึกอะ