"T-teka lang, Kuya Jonathan." Pagpigil ko sa kaniya. He dragged me out of that place and now, nasa Greenbelt na yata kami. Magsasalita pa sana ako kaso biglang tumunog ang cellphone ko kaya napatigil ako.
"Answer that first." Tumango ako at sinagot ang tawag.
"Mommy." Pag uumpisa ko.
"Krissy, anak, nauna na kami ng Daddy mo. Enjoy ka muna diyan. You can call your friends, treat them. Call us if you need sunod, okay?"
"O-okay, Mom." Napalunok ako. So that means wala akong dahilan para umalis na dito agad?
Huminga ako ng mal
"Punta na kasi tayo sa building nila!" Pamimilit ko kay Haeden at Seth. Kanina ko pa sila niyayaya sa building ng College of Business Management pero binibigyan lang nila 'ko ng 'seryoso-ka-ba' look.Naiinis na pasalampak akong umupo. Nandito kami sa may carpark, nakatanga sa wala. Tapos na kasi ang klase namin, early dismissal. Lahat yata ng prof namin ngayon, busy. Meaning, more time to self study. Nakakatamad seriously. Sana sa bahay na lang kami pinag aaral kung gano'n. Sayang tuition fee namin."Ano ba kasing gagawin mo do'n? Haharot ka?" Pagtataray ni Seth. "Ikaw, sinasabi ko sa'yo, Reign Kristia, magtigil ka ha? Kapag ikaw nasaktan, makakapatay ako ng hayop.""'Wag mo nang tangkain na ip
"Class dismissed. Make sure to pass your online assignment on time or else, it won't be graded. See you next class."Napabuntong hininga akong sumandal sa upuan ko. Tambak na naman ang gawain namin, who says that STEM is fun? It is kung masipag ka. Pero kung katulad kita na tamad, good luck na lang talaga."Nagugutom ako dahil sa dami ng gawain." Rinig kong sabi ni Haeden.Inayos ko na ang gamit ko at tumayo na. For sure kasi na magyayaya na silang kumain."Saan tayo kakain?" Tanong ni Seth.
"I knew it.."Napatigil ako sa paglalakad palabas nang hinabol niya ako at pigilan sa pulsuhan."Bitawan mo 'ko!" I almost hit myself when my voice cracked. Lumabas ang mahinang hikbi sa akin. Sobrang bigat ng dibdib ko at hindi ko maipaliwanag kung bakit.Pinaglalaruan niya ba ako? Mahal niya pa si Ate Cassiedy! Bakit niya ako gagamitin para lang mapalaya niya ang sarili niya sa pagmamahal na 'yon?"You were there.." It's not a question he is asking me, but a fact he is stating. "You heard the whole conversation?" Malamyos ang boses niya ngayon at magaan kaya mas lalong bumadya ang luha ko.Kulang na lan
I am not new with having a crush. I am a teenager so it's just natural for me to have a crush, and that's what I really would like to believe. If I will use the word 'like' with Kuya Jonathan's name on it, it will just bring another deadly chaos in my life and I don't want that. "Krissy!" Bigla niyang kinuha ang iniinom kong milktea at uminom doon. I was stilled for a moment because I was literally shocked! Pero nang matauhan ay agad ko siyang sinuntok sa balikat. "Aray!" "Hindi ba uso bumili ng sariling milktea, Levi?!" Asik ko sa kaniya dahil sa sobrang inis. Ibinalik ba naman na wala na sa kalahati ang milktea ko! Na
Days are quickly passing by. Natapos ang midterms namin and happily, our grades all went well. Lahat kami ay dean's lister at candidates for honor.It's the start for sembreak but actually the on-peak of UAAP. Just like the usual, papunta kami ngayon ng Arena. It's UST againts Adamson.Naka-university shirt ako at plaid checkered skirt. Mukha akong magchi-cheering squad, pero iyon naman talaga ang gusto ng mokong na si Levi.Sabay sabay kami nina Haeden na pumuntang Arena. Madami na agad tao nang dumating kami. UAAP season is really awaited. Sa bawat laro ni Levi, hindi ko pa din maiwasang hindi kabahan.I am afraid for him, he might've an
I went home late that day. Hinintay ko pang kumalma si Levi bago ako umuwi. I learned that he is not allowed to play for a month or two as he do his rehab and medications.He's experiencing a severe ankle sprain, his ligaments were torn because of how bad that scene caused him. May cast sa paa niya for four to six weeks, depende kung gaano kabilis ang improvement niya.He is too frustrated dahil buong UAAP season siya hindi makakapaglaro. It's a bad news for him, really. Ito ang pinakahihintay niya tapos nawala lang sa isang kisap mata. I feel bad, so bad.Tiningnan ko kung may message sa akin si Kuya Jonathan but there's non
I was anxious the whole night. What is it that he would like to tell me? Tumitig ako sa kisame ng kwarto ko at nahulog sa mga naiisip ko hanggang sa hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.Maaga akong nagising kinabukasan. It was like my body has its own clock, o baka excited lang talaga ako. Pinaganda ko lang.I checked myself for the nth time to see how I look like. I wore a baby pink longsleeve dress with white belt and white vans. Hindi ko alam kung saan kami pupunta ngayon.I just recieved a message from Kuya Jonathan early this morning telling me to dress up because we will go somewhere instead of the park.Now, I am really curious what he's going to tell me. He won't do some effort to bring me somewhere is that is not an important thing.
"Go USTe! Go USTe! Go! Go! Go!"Napangiti ako habang nakikisabay sa pagchi-cheer. Kahit si Levi na nanunuod sa tabi ko ay napapailing habang nakatingin sa akin na patalon talon.Napangisi ako nang mai-shoot ni Jonathan ang pangalawang 3-points niya.Yes! Nag-improve na kami, wala nang Kuya. Iyong pangalan niya nga sa phone ko ay may papuso pa.Pakiramdam ko ay namumula na naman ako habang inaalala nag first date namin. Pagkatapos ng sunset ay umuwi din kami kaagad.We spent that day knowing each other more and sharing each other's dreams."If hindi ikaw ang successor ng company niyo, what do you think doe