D-25

Sobrang bigat ng katawan ko paggising ko. Madilim pa sa labas at tulog pa din si Jonathan. That's just great kasi hindi niya ako pwedeng maabutan pa dito.

Napangiwi ako nang maramdaman ang hapdi. Instead of feeling the regret he said I'll feel, I feel like I was reborn instead. Tinitigan ko siya sa huling pagkakataon, at maging ang dugo na nasa kobre na naging patunay na ibinigay ko ang sarili ko sa kaniya.

Nagpasundo na ako at umuwi sa bahay. Ipagbibili na din namin ito dahil hindi naman namin alam kung kailan kami ulit makakauwi. We also need money as we will start a new life in New York, kaya hindi na din ako umangal pa. Wala na din naman akong babalikan.