Amara's Point of View* Nakatingin ako ngayon sa budget dito sa mansion at inasikaso ko din kung ano ang mga kulang at ano pa ang kailangang i-improve ng mansion na ito. Pinag-aralan ko na din kung paano mag-asikaso sa pera dahil nalaman ko na sa akin inassign ni Leo ang pera ng mansion na ito. Basta ang sabi niya sa text na ako na ang bahala kung ano ang gagawin ko sa mansion. May background naman ako sa paghawak sa pera dahil sanay na akong mag budget at sumakto sa lahat lahat kaya easy lang sa akin ang bagay na ito. Isa-isa ko ding tinitingnan kung ano ang pagkukulang sa mansion na ito. Nandidito pala ako ngayon sa opisina ni Leo at agree naman si Leo na dito ako mananatili kung mag-asikaso ako ng mga gawain. Kailangan perfect lahat at walang pagkakamali lalo na bilang asawa niya. Biglang may kumatok at napatingin naman ako doon sa pintuan. "Come in." Pumasok naman ito at nakita ko na si Light ang nandodoon. "Madame, kailangan niyo na pong mag-meryenda. Straight 5 hours po
Amara's Point of View*Kinabukasan nun ay ganun pa din ang trabaho ko at hinahanda ko na lang ang lahat para pag-umagree na si Leo na mag-divorce kami ay wala na akong maiiwan na trabaho ngayon at babalik na ako sa dating trabaho ko. Sa ika-anim na araw kasi simula nung umalis si Leo ay di pa ako nakakalabas ng mansion dahil natatakot pa din akong harapin ang totoong mundo sa labas.Pero sa ikapitong araw, once mag-divorce na kami ni Leo at aalis na talaga ako at haharapin ko na ang labas at kailangan ko ng naka-move on.Napatingin ako sa mga katulong sa gilid na kanina pa nag-aalalang nakatingin sa akin."Hmm? Bakit?" mahinhing ani ko sa kanila."Madame, nag-aalala pa din kami kung ano ang napag-usapan ninyo kahapon."Napangiti ako habang nakatingin sa kanila."Wag niyo ng isipin ang bagay na yun. Come here, Light."Lumapit naman si Light at naghihintay kung ano ang sasabihin ko. "Ito ang ledger at naka-arrange na ang lahat ng sa mansion at iba pa. Ipabigay mo na lang sa butler kun
3rd Person's Point of View*Flashback in America...Nasa meeting room si Leo at napatingin siya sa phone niya dahil nag-message sa kanya si Trisha.Hindi niya iyon pinansin at nagpatuloy pa din siya sa pagtingin sa nagsalita sa harapan. Nasa opisina na siya at tiningnan niya kung nagtext ba ang Asawa niya pero wala pa din at nakita niya ang message ni Trisha. "Mukhang magsasama na tayo pag-uwi mo, baby. Hihintayin kita, muah!"Napakunot ang noo niya sa sinabi ni Trisha."You did inform Trisha that I'm already married, right? Maybe she's just daydreaming," ani nito kay Watt."Yes, she knows already, boss. Feeling na naman ba niya na siya ang fiancee mo?""Hmm.. nevermind. Hindi na niya ako makukukit dahil kasal na ako lalo na ang mga magulang ko.""Boss, malaki ka na at nasa tamang edad ka na para pumili ng babaeng mamahalin mo. Kung sa bagay mayaman din naman. Gusto ng mga magulang mo na mayaman din ang papakasalan mo.""Hmm, di nila ako malalayo sa Asawa ko. She's mine until the end
Amara's Point of View*Kaharap ko ngayon si Trisha at kunot noong nakatingin siya sa akin ngayon."What? Hindi umagree si Leo! kasalanan mo talaga ang lahat ng ito! Kung hindi mo siya pinakasalan ay ako sana ang asawa niya ngayon at hindi ikaw na isang sampid lang."Pagod na pagod ng nakikinig si Amara sa mga ganitong bagay dahil ganitong ganito din ang sinasabi sa kanya ng mga magulang niya simula bata pa siya.Flashback...Malakas siyang sinampal ng Ina niya na kina-upo niya sa sahig."Ano po ang ginagawa ko pong kasalanan?""Mas inuna mo pa ang kapakanan mo kesa sa kapatid mo! Wala ka talagang kwenta!"Sigaw nito at pinagtatadyakan ako ng ina ko at sinabunutan niya pa ang buhok ko na kina-iyak ko."Ma, masakit po.""Shut up! Wala akong anak na katulad mo!"Tinapon siya nito sa isang kwarto na kulong at maliit lang na walang kahit anong ilaw ang nakikita at yun ay ang ilalim ng hagdanan. Sanay na siya sa bagay na ito.Tahimik na lang siyang napa-iyak habang ramdam pa din niya ang sa
Amara's Point of View* Napangiti ako habang nakatingin sa kanila na nagsasayahan. Hindi ko pa sinabi sa kanila ang tungkol sa Asawa ko at lalo na sa nangyari sa akin. Ang alam nila ay single ako simula nung naghiwalay kami ni Leo. "Dahan-dahan lang sa pag-inom." Napangiti naman sila at dahan-dahan na napatango. "Ah by the way, manager." Napatingin naman sa akin ang manager na inassign ko dito. "Bakit po, Miss?" "Ah, lilipat na ako sa ibang bansa next month so ikaw muna ang bahala dito and always email me sa mga kakailanganin dito kagaya ng dati, okay?" Nagulat naman sila sa sinabi ko. "Miss!" sabay ani nila dahil gulat na gulat sila sa sinabi ko. "Miss, doon ka na titira sa ibang bansa?" "Yes, don't worry, gagawa ako ng maraming branches ng pastry natin at rerenovate na din ito hanggang sa lumaki na ito." "Wow, asensado na talaga ang, miss namin." "Tungkol sa mga magulang ninyo po?" "I will handle them later para di na sila pupunta dito." Nakahinga nam
3rd Person’s Point of View*Napatingin ngayon si Leo sa relo niya at alas 11 na ng gabi at sigurado siya na natutulog na ngayon ang asawa niya at napabuntong hininga na lang siya dahil kakarating lang niya galing sa America at isang linggo siya doon at ilang araw na din niyang hindi nakikita ang asawa niya.“How is she?” mahinahong ani nito sa isang bodyguard niya.Hindi niya kasi namalayan na 11 buwan na silang mag-asawa at kahit isa ay wala pa silang matinong usapan simula nung sabihin ni Amara na mag-divorce silang dalawa. Hinding hindi niya kailanman bibitawan ang asawa kahit anong mangyari. At naririnig din niya sa boung tauhan nila sa mansion ang tungkol sa pagka-perpekto ng kanyang asawa sa ano mang gawain sa mansion.Lalo na sa pamamalakad nito sa mansion na walang kahit sino ang makakagawa nun.“Perfect na perfect po siya bilang asawa niyo po, master. Malaki po ang tulong niya sa mansion at lalo na po sa negosyo at isa pa marami po tayong naani ngayong araw po.”Napangiti na
3rd Person’s Point of View*Nagmamadaling umuwi si Leo at may binili na siyang pasalubong sa asawa bago siya umuwi sa ibang bansa at alam niya na magugustuhan nito ang bagay na ito. Ito ang unang birthday ni Amara na mag-asawa sila at yung araw pang yun ay di pa niya maalala ang birthday ng sarili niyang asawa.Napahawak na lang siya sa ulo niya habang nakatingin sa labas ng sasakyan hanggang sa makarating na sila sa mansion at 11:30pm na iyon at lakad at takbo na ang ginawa niya para makaabot lang sa kwarto nila.Dahan-dahan niyang binuksan ang pintuan at nakikita niya ang asawa na mahimbing na natutulog ngayon sa higaan nila at dahan-dahan siyang lumapit doon at umupo sa gilid ng higaan nito.“Wife.”Ginigising nito si Amara at dahan-dahan naman itong nagmulat at nagulat pa ito nangmakita si Leo na nasa harapan niya.Nagulat din siya dahil kinakausap na siya ngayon ni Leo.“L-Leo… I mean hubby, kakauwi mo pa lang? Kumain ka na? Gusto mo painitin ko ang bath tub para makaligo ka?”A
Amara's Point of View* Matapos kong makuha ang damit na susuotin niya ay lumakad ako papunta sa tabi niya at nakikita ko na busy siya sa tablet niya. "Hubby, magbihis ka muna." Napatingin naman siya sa akin at dahan-dahan na napatango. "Ilagay mo lang diyan." Inilagay na lang ni Amara yun sa gilid at tumabi na sa tabi ni Leo at humiga siya at tumalikod sa kanya at napakagat siya sa labi niya nang maisip niya ang isang bagay. Yun na lang ang huling pag-asa niya kung maliligtas pa ba niya ang relasyong ito o hindi na. "Hubby." "Hmm." Dahan-dahan siyang tumingin kay Leo na busy pa din sa pagpindot ng tablet nito. "Talk to me." Napatingin naman si Leo sa kanya at binaba ang tablet na hawak niya. "What is it?" "Magtatanong lang sana ako." "Sabihin mo agad sa akin." "Gusto mo bang magkaroon ng anak sa akin?" Natigilan naman si Leo dahil sa sinabi ko. "Wala pa akong oras sa bagay na ya---" Biglang tumunog ang phone niya at napatingin din ako doon at nakikita ko ang panga
3rd Person's Point of View*Nakita ni Henry ang isang babae na di niya kailanman aakalain na makikita.Nakita niya ulit si Amara pero ang pinakamalala ay masaya na ito sa ibang lalaki.Gusto niya na puntahan sana si Amara at pinigilan naman siya ni Bianca pero hindi siya nagpapigil pero nagulat siya nang makita niya ang mga mata ng lalaki na parang papatayin siya sa mga tingin nito sa kanya.Napalunok naman siya habang nakatingin doon at napaatras. Nakita niya na mas lalong humigpit ang yakap nito kay Amara.Na nagsasabi na sa kanya lang ito.Napakamao naman siya at nagulat siya nang humarap si Bianca sa kanya."Ano ba, Henry!"Napatingin naman si Henry kay Bianca at napakunot ang noo niya."What?""What the hell are you doing," malamig na ani Bianca sa kanya. "N-Nothing... Akala ko na diyan ka sa loob bibili ng alahas for reunion?"Napakunot ang noo ni Bianca habang nakatingin sa kanya."Alahas o si Amara?""Amara?" patay mali na lang niyang sabi kay Bianca at naningkit ang mga mata
3rd Person's Point of View*Nakita ni Henry ang isang babae na di niya kailanman aakalain na makikita.Nakita niya ulit si Amara pero ang pinakamalala ay masaya na ito sa ibang lalaki.Gusto niya na puntahan sana si Amara at pinigilan naman siya ni Bianca pero hindi siya nagpapigil pero nagulat siya nang makita niya ang mga mata ng lalaki na parang papatayin siya sa mga tingin nito sa kanya.Napalunok naman siya habang nakatingin doon at napaatras. Nakita niya na mas lalong humigpit ang yakap nito kay Amara.Na nagsasabi na sa kanya lang ito.Napakamao naman siya at nagulat siya nang humarap si Bianca sa kanya."Ano ba, Henry!"Napatingin naman si Henry kay Bianca at napakunot ang noo niya."What?""What the hell are you doing," malamig na ani Bianca sa kanya. "N-Nothing... Akala ko na diyan ka sa loob bibili ng alahas for reunion?"Napakunot ang noo ni Bianca habang nakatingin sa kanya."Alahas o si Amara?""Amara?" patay mali na lang niyang sabi kay Bianca at naningkit ang mga mata
Amara's Point of View* "Woah! Talaga, okay, let's exchange numbers." Pero hindi ko kinuha ang phone ko at binigay ko lang ang calling card ko sa kanya. "Sorry, this phone is for personal. Only family." Nagtataka naman siyang napatingin sa akin. Magsasalita sana siya nang biglang tumunog ang phone niya. "E-Excuse me." Sinagot naman niya ang tawag sa harapan ko. "Hello, baby? Nandito ako sa may jewelry. Ah oo nakikita na kita ngayon." "You can go now. May date pa kayo. Nice to see you again, Bianca." Napatingin naman siya at dahan-dahan na napatingin sa akin. "O-oh... I will call you pagpupunta tayo sa reunion." Ngumiti ako at tumango. Lumakad na siya palabas ng shop at nakita ko na niyakap pa niya si Henry na parang nanglalandi pa sa harapan ko. Hindi naman napansin ni Henry ang presensya ko dito. Wala na akong pake sa kanya. Lumabas naman si Leo at napatingin siya sa akin. "Wife, may problema ba?" "I want to hug you." Tinaas ko ang kamay para yakapin siya at mahina n
Amara's Point of View* "Guess who's here?" Walang kabuhay-buhay ko siyang tiningnan at kinuha ko ang wine at sumandal habang nakatingin sa kanya. Agad pumasok sa isipan ko na baka ibu-bully na naman niya ako. Kaya kailangan kong baguhin ang ugali ko dahil ibang iba na ako ngayon. "And you are?" Nakita ko na nagulat siya dahil sa sinabi ko. Mukhang exciting ang mangyayari ngayon huh? "Ohh, kinalimutan mo na agad ako?" Akmang lalapit siya sa akin at pinigilan naman siya ng mga gwardya na nasa paligid ko. Actually mukhang VIP ang shop ngayon kaya walang kahit sino ang makakapasok ngayon dito. "Ohh, my gwardya ka na pala. Hindi ko alam na bigatin ka na pala?" "Uhmm... Hindi naman masyado. Just let her go, baka acquaintance ko siya noon pa man." Binitawan naman siya ng gwardya at nagtataka pa rin siyang napatingin sa akin na parang di siya makapaniwala sa nangyayari. Ininom ko ang wine na nasa wine glass. Damn! Ang pait pero may after taste siya na sweet pero hin
Amara's Point of View* Nakarating kami ngayon sa isang jewelry shop at nakakunot ang noo ko kung bakit kami nandidito ngayon. "Anong ginagawa natin dito?" mahinang bulong ko sa kanya lalo na nung nakikita ko ang mga nagmamahalang mga alahas. "Hmm.. matutulog?" Sinamaan ko siya ng tingin at pinalo ang braso niya. "Wife, ano pa ba ang gagawin natin dito 'di ba? Edi bibili." "Ang mahal dito." Natawa na lang ng mahina si Leo dahil sa sinabi ko. "You forgot already. Sino ba ang asawa mo?" Natigilan ako sa sinabi niya. Hala oo nga pala, bakit nakalimutan ko na siya ang pinakamayaman sa buong mundo? Sinampal atah ako ng dollar bills eh! "Edi wow." Nag-roll eyes ako na kinatawa niya at mahina niyang pinisil ang pisngi ko. Nakita ko na gulat na nakatingin sa akin ang mga employees dito. Ngayon lang kasi nila ako nakita na kasama ko ang lalaking ito. "Good noon, Mr. Rossi and---" Napatingin sa akin ang parang manager doon. "My wife." Nagulat naman ang lahat na nandidito dahil s
Amara's Point of View* Naglalakad kami ngayon at may kasama ang dalawang mga anak namin na tig-isang bodyguard para hindi siya mapahamak at hindi ito naka-uniform para hindi mahalata na bodyguard ang mga ito. Nakangiti lang ako habang nakatingin sa dalawang anak namin na masayang namimili ng gusto nilang school supplies. Nakaalalay naman sa akin sa bewang ko si Leo. Grabe nahiya atah ang hangin sa amin sa sobrang lapit namin. "Choose whatever you want, kids." "Hindi kami kids." Napatingin ako kay Sol na nakakunot ang noo. "Babies." Napa-pout naman si Sol sa sinabi ko. "Okay, acceptable kay mom." Mahina na lang akong natawa sa pagsuko ni Sol at natawa rin si Luna at maski si Leo. "Wife." Napatingin ako kay Leo na mahinang bumulong sa tenga ko at nanindigan naman ang mga balahibo ko at napatingin sa kanya. "Bakit ba ang lapit mo sa tenga ko?" Naka-pout ako ngayon at ang init ng mukha ko. Ang daming tao kaya dito! "You look like our son when you are pouting." Napakunot n
3rd Person's Point of View* Galit na galit si Nicole na umuwi sa bahay nilang mag-asawa at tinapon niya ang bag niya at tumingin sa partner niya. "Ano 'yun? Tunganga ka lang? Wala kang ibang ginawa para protektahan kami sa kahihiyan?" sigaw ni Nicole sa kanya. Hindi naman nakapagsalita ang lalaki tungkol sa lalaking nakita niya kanina dahil delikado 'yun kung ito ang makakalaban. Hindi naman talaga niya alam ang katayuan nun pero binalaan na sila sa boss nila na wag na wag gagalitin si Mr. Rossi. Kakilala kasi ito ng boss nila sa kompanyang pinagtatrabahuan niya. "Tinakasan ka ng dila mo?!" "Please, wag na wag mong gagalitin ang lalaking 'yun." "At bakit? Wala akong pake kung sino man siyang nilalang na yan! Pinahiya niya ako sa school pa ng anak natin! Sa isang sikat na school pa! Tapos ano? Wala ka man lang ginawa?!" "Papa, mama, nag-aaway ba kayo?" Napatingin naman si Nicole sa anak na naiiyak na. "Isa ka pa!" Agad namang binuhat ni Kyler ang anak nito para hindi pagbuh
Amara's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ni Nicole dahil sa ginawa ko sa kanya dahil kahit kailan hindi ko siya sinampal. "Hey, what do you think you're doing to my wife!" "Wife mo mukha mo. Live in lang kayo lalo na't may iba kang pamilya. Alam ko background mo." Nanlalaki naman ang mga mata ni Nicole dahil sa sinabi ko. "Damn you! Wala siyang ganun!" Akmang lalapit na naman siya sa akin pero sinampal ko ulit siya sa kabilang pisngi niya at marami ng nakatingin sa aming mga tao dito. "Mommy!" umiiyak ngayon ang anak ni Nicole habang nakatingin sa mama niya. "Ano ba nag mapaglalaki mo? Yang pera mo!" "Pamilya ko. Ibang iba ang pamilya ko ngayon kaysa sa ginawa ninyo sa akin noon. Your family, my foot. Wala kayong kwenta. Let's go, Luna." "Hindi pa tayo tapos, babae." Napatingin ako sa ka-live in ni Nicole na papalapit sa amin nang isang iglap ay bigla na lang itong natumba sa sahig na kinatili ng lahat ng nandidito. "Are you okay, wife?" Hinawakan ni Leo ang kamay ko
Amara's Point of View* "Don't tell me wala 'yang ama?" Napakunot ang noo ko habang nakatingin kay Nicole dahil sa sinabi niya kay Luna. Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila ng babaeng ito. Hindi ko kailanman makakalimutan ang mga ginagawa niya noon pa man sa akin. Simula ng mga bata kami hanggang sa lumaki kami. "Wala ka talagang kwenta, noh? Ano 'yun? Matapos ang lahat ng ginawa nila papa at mama sa'yo ay yun lang ang higanti mo sa kanila? Lalayasan mo kami?" Kalma akong nakatingin sa kanya at nag-sign ako kay Luna na wag ng maingay dahil alam ko ang bibig ng batang ito. "Tapos ito nakikita namin na nagkakaroon ka ng anak tapos ano? Wala namang ama." Natatawang ani niya sa akin at napa-smirk lang ako habang nakatingin sa kanya. "Hindi pa naman huli ang lahat para bumali ka sa bahay. Like you know our parents are kind at pasalamat ka na sa bagay na 'yun." Bakit ko naman pasasalamatan ang mga taong nagpahirap sa akin ng ilang taon na parang basura lang ang trato sa akin?