LOGINAlina’s POV
Funny how life lets you live the kind of life everyone dreams of, and then, in just a snap of a finger, you're at the lowest. At ang mas nakakatawa, I have to do the thing na hindi ko kailanman inisip na gagawin ko. Marriage. Marriage is in the last list and it's not even my priority. I live a good life, at kung magpapakasal ako para lang sa pera, mayaman naman ako kaya bakit kailangan pa? Pero iba na ang sitwasyon namin ngayon, tila kami nasa bangin na dahan-dahang nahuhulog at ang iisang tao lang ang kayang magligtas sa amin. At iyon ang taong hindi ko inaasahang mag-aaya sa akin ng kasal. Ngunit mayroon ba akong ibang pagpipilian? Kasal lang naman iyon kung tutuusin. I need to think of my parent's business, our name, and my future. Kung ipapakasal ako kay Adamon ay masi-secure na agad ang kinabukasan ko. For heaven's sake, he's the wealthiest man in the country, and always on the front page of different magazines! Every women my age or not badly wanted his attention at ngayon, siya na ang kusang lumalapit sa akin para mag-alok ng kasal. It wasn't romantic but imagine how wild the news would go once malaman nila ang tungkol dito? So maybe, marrying the dangerous Adamon is not a bad thing after all. “What’s the catch? Bakit gusto mong pakasalan kita kung tulong naman pala ang inaalok mo?” tanong ko na may panghahamon. Gusto ko lang malaman ang rason niya kung bakit niya gagawin ito. Hindi sa minamaliit ko ang sarili ko, I'm pretty, god! Madami akong manliligaw na nakapila ngunit iniignora ko lang ang mga iyon. Adamon cleared his throat, ang mapupungay niyang mata ay nakatingin sa akin kaya bago pa ako matunaw ay agad na akong umiwas ng tingin. Dammit. Bakit ba ang lakas ng appeal ng lalakeng ito? Mas gwapo pa siya kumpara sa mga modelong nakikita ko sa magazine at iilang mga lalakeng nagtatangkang manligaw sa akin na kagaya naman niya ay mayaman din. “I need a muse, darling.” wika niya sa malalim na boses. Pasimple kong kinagat ang mga labi ko. Darling. Bakit tunog sensual pag sa kanya? I've been called several endearments by men at lahat ng yon ay walang epekto sa akin, ngunit ito… I sigh, trying to control myself as I glanced at his red and wet lips. Nakahawak din ang mga kamay ko sa edge ng sofa namin. “For what? Be detailed Adamon… Hindi naman iyon lang ang rason sa alok mo. I know you're up for something.” Ngumisi siya ulit na para bang namamangha siya sa ginagawa ko. Lumipat ang tingin niya sa mga magulang kong nasa tabi ko lang din. “Can you give us a moment? This matter will only be exclusive between the two of us.” he commanded, his voice full of authority but it remained respectful in a way that even my parents who were also a millionaire like him, followed. Kaagad namang lumisan ang mga magulang ko sa sala. I just watched them as they make their way to the office. Hanggang sa kaming dalawa na lang ang naiwan, and I can't look at him straight. Iba ang lumalabas sa bibig ko kumpara sa mga kilos ko, at sana hindi niya mapansin ang tensyong binibigay niya sakin ngayon. Doon lang ako napatingin sa kanya nang bigla siyang tumayo. My gaze trailed after him, and the shock on my face was impossible to hide as he headed straight to the seat next to mine. We're just meters away from each other, and I quickly inhaled his strong and expensive perfume. It was a rare scent. At bagay sa personalidad niya ang gano’ng amoy. “Alina..” him calling my name is something that I almost moan. Bumigat lang ang paghinga ko lalo na nang iangat niya ang mga palad niya at idinampi iyon sa aking panga. Good thing I didn't flinch, but I wasn't relaxed either. I can feel the heat through his big, rough hand. “If I say I want you to marry me and be my muse, I expect no questions, darling. It’s for the greater good.” he gently brushed my chin down to my neck. And I'm trying my best to behave as I glanced at his moving Adam's apple that is seducing me. “You just need to think about your parents, your business…” he leaned forward, just enough for his lips to reach my earlobe. And just enough for my breath to stop! “...and that sexy ass of yours.” he chuckled in my ears. Kahit hinang-hina na ako sa sitwasyon namin ngayon ay nagawa ko pa ding umirap. “I still don't believe you.” bulong ko. Dahan-dahan siyang lumayo at sinamaan ako ng tingin. Pero hindi ako nagpatinag sa mga titig na iyon. “Hindi ko inaasahang mahihirapan pala ako sa’yo.” pag-amin niya kaya dahil doon ay tumaas ang confidence ko na sabihin ang mga gusto kong sabihin. “Of course! Sino ba namang matinong tao ang bigla-biglang magti-trespass sa pamamahay namin at mag-aalok ng kasal.” I said and stood up. Nameywang ako sa harap niya at nang siya din ay tumayo ay hindi ko maiwasang mamangha sa kung gaano siya katangkad kumpara sa akin. I'm 5’11, tall enough for a woman but Adamon is big and tall like a giant. Kailangan ko pa siyang tingalain. “I told you, I want to help your business.” sagot niya, lumapit siya ng kaunti, towering me with his height. “At ang kapalit ay papakasalan kita? You can’t even give me a clear answer why you’re offering that when you could simply help us…” I scoffed, “And of all people, I never imagined you would be the one to step in, yet you’re making it harder than it should be.” I said. Sana naman maintindihan niya ang punto ko. Kumunot lang ang kanyang noo sa akin. “You’ll know after the marriage.” “And who told you na papayag ako?” “Because you have no choice, darling. It's either you'll marry me or you let your parent's business be in doom.” Natigilan ako. My parents. Ngayon nila ako kailangan. Sa lahat ng mga bagay na ibinigay nila sa akin, sa tingin ko kailangan ko din iyong suklian. And what if this marriage will be the only key to save us? I glanced at the man in front of me. Nakasimangot ang mukha niya at tila ba naiinip na sa akin. I sighed, shaking. “Sige, p—payag na ako…” The corner of his lips rose and formed a dangerous grin. Muli siyang humakbang palapit sa akin at inabot ang mukha ko. He cupped my face, leaned forward and without a warning, he kissed me. “Good girl.”Alina’s POV“Damon…” I called his name, desperate to take me.We were inside his private plane. Walang ibang tao kaya malaya na kaming gawin ang gusto namin. There is a more private room here inside that includes a bed and a small table. Kasalukuyan akong nakahiga, si Adamon ay nasa itaas ko. But no, we're still not doing that thing. And yet by the way he stared at me made it feel like it was only a matter of seconds.When the limousine stopped in front of the plane in his own airport, he quickly grabbed and carried me in a bridal style while he's making his way inside. His quick steps and his jaw tightening, shows that like me, he was also on the edge of his patience. Kaya nang makapasok ay agad niya akong pinahiga at ginawa ang kanina pa naming hinihintay.Mas agresibo ang halik na ito kumpara kanina. Tila ba isa siyang hayop na ngayon lang ulit nakakain ng masarap. Gutom na gutom si Adamon para sa labi ko. And it turns me on, big-time! Gusto ko iyong nagmamadali siya kahit na hal
Alina’s POVAng mayor ang nagkasal sa amin. It was a civil wedding. No guests, no extra party, no exaggerated decorations, no extravagance at all.It was not my dream wedding. Ni hindi ko nga naisip na ikakasal ako sa ganitong edad. I'm more focused on loving myself, on things that make me happy. Pero nandito na ‘to kaya wala ng atrasan.We exchanged ‘I dos’, put on each other's rings and finally we kissed… again. Ang tanging nandito lang ay ang mga magulang ko, at isang lalake at isang babae na sa tingin ko ay tauhan ni Adamon. After the ceremony, my parents approached me and congratulated us. Ganu'n din ang ginawa ng dalawang tauhan niya.I smiled but I am halfway happy. Ginagaslight ko na lang ang sarili ko na mas maayos din na si Adamon ang pinakasalan ko dahil bukod sa mayaman, ay ubod pa ng gwapo. Hindi masama kesa mapunta ako sa kung sino lang.“As I've promised, your business will be saved from bankruptcy. Inayos na ng tauhan ko ang lahat para hindi kayo mapahiya,” anunsyo ni
Alina’s POV“You’re…beautiful.”Adamon eyes locked on mine as I went outside the hotel room. He was waiting there for me dahil sabay kaming pupunta sa function hall kung saan kami ikakasal.I want to laugh at myself. Talaga bang ikakasal na ako? At sa lalake pa na ito?I also checked on him. He's also breathtakingly handsome with his black suit jacket, underneath it is a crisp white dress shirt that perfectly fits him, and a collar that neatly tucked under the lapels of his suit. May suot din siyang silver na relo at ang kanyang buhok ay maayos na naka-wax. The outfit suited his moreno complexion, even if it wasn’t really appropriate for today’s occasion.Ang bilis lang niyang nakapaghanda, samantalang ako ay nakukulangan pa sa pag-aayos ko.“Gwapo ka din,” wika ko habang nakangising nakatingin sa kanya.He just licked his lower lips and looked at me with amusement in his face.“You’re not the first person to say that.” mayabang niyang sabi kaya umirap ako.Alam ko naman iyon. Ang dat
Alina’s POVFunny how life lets you live the kind of life everyone dreams of, and then, in just a snap of a finger, you're at the lowest. At ang mas nakakatawa, I have to do the thing na hindi ko kailanman inisip na gagawin ko.Marriage. Marriage is in the last list and it's not even my priority. I live a good life, at kung magpapakasal ako para lang sa pera, mayaman naman ako kaya bakit kailangan pa? Pero iba na ang sitwasyon namin ngayon, tila kami nasa bangin na dahan-dahang nahuhulog at ang iisang tao lang ang kayang magligtas sa amin. At iyon ang taong hindi ko inaasahang mag-aaya sa akin ng kasal.Ngunit mayroon ba akong ibang pagpipilian? Kasal lang naman iyon kung tutuusin. I need to think of my parent's business, our name, and my future. Kung ipapakasal ako kay Adamon ay masi-secure na agad ang kinabukasan ko. For heaven's sake, he's the wealthiest man in the country, and always on the front page of different magazines! Every women my age or not badly wanted his attention at
Alina’s POVHave you ever got screwed in your life that you almost want to die? “We’re bankrupt.” Iyon ang unang balitang bumungad sa akin sa araw ko. Akala ko nananaginip lang ako, ngunit nang makita ko na binalita sa telebisyon ang nangyaring paglubog ng kumpanya namin ay doon nag-sink in ang lahat. “Bakit po to nangyari?” Pinigilan ko ang iyak ko. Kailangan kong maging matapang lalo na ngayong kailangan ng mga magulang ko ng masasandalan. “Hindi ko namalayan, naubos na ang pera natin, anak. I'm sorry.” Humikbi si Mama at bago pa siya mag break down ay sinalo ko siya sa balikat ako. My heart is racing, naubos ang pera namin? How come? Ang alam ko maayos ang takbo ng kumpanya ng mga magulang ko. Matagal na itong nasa tuktok at kahit hindi nangunguna sa lahat ng mga shipping lines sa bansa ay successful pa din ito, kaya nakakagulat na ganito ang nangyari. O baka akala ko lang iyon? Itinago lang ba ng mga magulang ko ang katotohanan para hindi ako mag-alala? Maluho ako, alam







