Chapter 27

KELLY

ALAS-KUWATRO ng hapon ay nagsimula na kaming mag-ayos ng mesa. Brandon helped us set up, at dahil maliit lang ang bahay namin, may ilang mesa at silya na idinagdag sa labas para sa ilang panauhin ni Tatay. The food stayed inside at may mesa rin doon para sa iba. Mostly, mga lalaki ang nasa labas. Ang balak ni Tatay na walang painom ay hindi nangyari, pero kaunti lang naman daw ang iinumin nila.

“Mapula ka na,” sabi ko kay Brandon nang pumasok siya sa loob at nakasalubong ko.

He smiled sweetly. “Madali naman talaga akong mamula, pero hindi ako lasing.” Tinaasan ko siya ng kilay. “I only had two shots of lambanog.”

Pinaningkitan ko siya ng mga mata. “Last mo na ’yon. Mag-pass ka na sa sunod.”

Hinapit niya ako sa baywang at humalik sa aking noo. “Higpit ng kumander ko, ah,” natatawa niyang bulong sa akin.

“Anong ku—Byron! Shane!” Bumitiw ako kay Brandon at sinalubong ang kaibigan ko at ang anak niya. “Was your drive okay?”

“Hey!” nakangiting bati niya sa akin. Pagkuwa’y tumingin