(Jeff POV)
“Fourth.” Nagbabasa din si Carlo sa ibinigay kong kontrata. Tinitignan kung naroroon nga ang mga sinabi ko.
“She’s healthy at walang sakit.”
Mahinang tumawa si Carlos.
“Kung andito siya malalaman mo kung bakit ako tumatawa ngayon.”
“Why?”
“She is energetic, enthusiasm, and a positive person Jeff. Kaya nga natatawa na lang ako sa mga ginawa mong kasunduan.”
“Fine, at least di siya magkasakit sa loob ng limang buwan. Ayoko ng gastos Carlos.” At simpleng ngiti na lang ang natira sa labi niya.
Alam niya kung gaano ako kakuripot. One thing na kailangan matutunan ng isang businessman.
“She will not take any expenses on your behalf Jeff. I assure that to you.”
“Fifth. About my status. Or I say, she needs to respect my fiancée. Ivy.”
“
(Jeff POV) “So, she is my Granddaughter, Jeff?” Yung Elder. Humupa na ang galit niya. Bata eh. Nakikita niya na ang buhat kong bata ay apo niya. “Yes Dad. Icy, meet your Grandpa Frank.” Palusot kong ibinaba yung bata. Mabigat talaga. Tumakbo naman ito… kay Shin? Bakit? “Hi Grandpa.” Kinuha yung kamay ni Shin at napa-mano. Natawa bigla si Shin. Nang ito ang hampasin ng Elder ng baston niya. “Joke lang Dad. Ayaw niyo niyan, bata pa kayo.” Napagkamalan ni Icy na si Shin ang tinutukoy kong Grandpa. “I'm your Uncle Shin Baby. And that grumpy old man, was your grandpa. Kiss him to lessen his abhorrence to your Dad.” Kung makapagbiro si Shin, kuhang kuha niya ang pasensya ng Elder. Good for him na di niya ito sineseryoso. Icy kissed the Elder's cheek at binuhat yung bata. Di na ako magugulat kung mapapareklam
(Missamy POV) Mahigpit akong nakahawak kay Kuya. Heto na ang lalaking minsan ko na ngang nakilala. Humakbang siya sa amin at halata naman ang ngiti nito na di totoo eh. Alam ko ang tunay na ngiti. Yung pati mata tumatawa. Parang si Buddha. Charmieee! You can do this! Fighting! Wag papatalo sa kanila. Para sa kinabukasan ninyong magkapatid. Fighting! Nagkatitigan kami ng lalaking, si Jeff. Ang campus crush ng school ko na never ever umapak sa school namin, pero crush siya ng mga sira ulo kong kaklase. Jeff Lee Chan. Isusumbong talaga kita kay Kuya. Ikaw yung nagmura sa akin diba? Ang lalaking sa buong buhay ko, ang di magandang makabanga. Kasi nagmumura talaga siya. Sarap chopchopin ng bibig niya. Ayoko talaga sa mga taong mahilig magmura. Ngumiti ako sa kanya. Alam ko na nakikita niya ang pagmumukha ko sa belo ko diba? Jeff Lee Ch
(Missamy Charm POV) Dapat talaga binigay na lang nila sa akin yung budget. At kung maaga ko lang nalaman, eh ako sana yung nag budget. Para natipid ko at akin na yung tira. Sus, laro lang to. No need ng bongang budget! Inaninag ako ni Jeff Lee Chan na parang kinikilala ako. Maganda ako at magugulat ka na lang sa akin. Sa ganda kong to, minura lang talaga niya ako! Ang kapal lang talaga. Ang kapal! “I have a trust on you.” Mahinang sinabi ni kuya kay Jeff. Bakit ganito ka kuya? Napatitig sa akin si Kuya. At hinila ko yung kamay ko kay Jeff. Baka mahawaan ako ng sakit niya. Buti pa kay Kuya lang. Binitaawan naman ako nito. Very good. Kundi bali yang kamay mo sa akin. Niyakap ako ni Kuya. Tinapik ang balikat ko. “Be happy and cheerful always Missamy.” Dito na ako mapapaiyak. Kasi kala mo totoo na ibibigay ako ni Kuya
(Missamy Charm POV) “Umamin ka. Inutangan mo si Father, no?” bulong ko. “What do you mean?” “Tignan mo parang wala sa loob na ikakasal tayong dalawa.” “Excuse me. This is a game only.” “Ah!” At medyo napalakas si ako. Marami pala ang taong nasa likuran namin. Medyo dumikit pa ako ng kunti kay Jeff. Napa-usog siya. Ang arte. Tss. Ikaw nga itong may virus. Tss. Ano oh! Patayan na lang! Ahem. Joke lang po. “Ibig sabihin, alam ni Father na fake ito? Grabe ka. Pati yung pari dinadamay mo sa kasalanan mo na iyo lang dapat.” “Di siya aware. Malay natin, naka buntis siya. Kaya ganyan ang mukha niyan ngayon.” Wow. Sumagot. Tapos sinakyan pa ako. Ah! Magaling naman talaga itong katabi ko sa sagutan. Murahan nga yakang-yaka. “Umusog ka nga.” Bulong niya sa
(Missamy Charm POV) Napatitig ako kay Jeff na parang nahipnotise na sa akin. Titig na titig sa akin. Pero kung usapang magkaka-anak kami ni Jeff. Ahahaha. Never yun mangyayari Missamy. Wag kang loko-loko. “I am.” Bangit ko na lang. Sinasabi ng isipan ko; Mas gwapo pa sayo ang Lee Min Ho ko. Kaya wag kang ano Jeff Lee Chan. Tss. Asa ka. Six Months tayong maglalaro. Saka nga ang sabi ni Kuya, may mga babies na kaming dalawa ni Jeff kunyari. Ayyy! I wanna met them na. Kakampi ko sila dahil isinali kami sa katarantaduhan ng lalaking to. “You have come together today so that the Lord may seal and strengthen your love in the presence of God and this community. Christ abundantly blesses your love, he strengthens you so that you may assume the duties of marriage in mutual and lasting fidelity, and so… in the presence of this community.” Papa God, ano po
(Missamy Charm POV) “Love is never glad about injustice but rejoices whenever truth wins out. If you love someone, you will be loyal to them no matter what it costs.” Papa God super love ko po kayo. Napakaloyal ko po sa inyo. Kaya lang talaga hinahamon kami ng buhay ngayon ni Kuya Carlos. Ewan ko kung ano ba ang dahilan niya para pumasok kami dito. Ang alam ko lang kailangan ko siya tulungan. “You will always believe in them, always expect the best in them, and will always stand your ground in defending them.” Kuyaaaa! Maiiyak na talaga ako. Sobra na akong nakokonsensya. Haist. Di ko kuya makakalimutan itong binasa mo para sa amin ni Jeff. I mean sa akin lang na seryoso ko ngang tinatangap sa buhay ko. Kuya, kahit anong mangyari sandalan natin ang bawat isa. Lalaban tayo sa buhay nating ito. Nang mapaharap ulit ako kay Jeff. “Anong tinititig mo dyan.” Mahina kong sabi. Paki
(Missamy Charm POV) “I will trust you and honor you.” Sigurado ka talaga niyan Jeff? Eh ngayon pa nga lang, unang araw ng pagsisinungaling natin sa mundong to sagad na tayong naasar sa isat-isa. Wow nga naman. Dapat magtiwala ka nga sa akin na hindi ko ilalantad ang pakulo mong to. . “I will laugh with you and cry with you.” Umpisahan na natin Jeff. Magtawanan na tayo at mag-iyakan. “I will love you faithfully.” Sana talaga lord totoo. Hahaha. Joke lang po. Kahit nga di na maging totoo. Taken na po ang puso ko ni Lee Min Ho. “Through the best and the worst.” Thank you then Jeff. Wag kang mag-alala, papaninindigan talaga namin ni Kuya ang trabaho naming to. Kailangan namin mabuhay. Kailangan namin ng pera. Bakit kasi napaka demand mong pera ka sa mundong to?! “Through the difficult and the easy.”
(Jeff POV) “As I have given you my hand to hold, so I give you my life to keep.” Only your five months of your life Missamy. That's only what I need. Five Months. At bahala ka na sa buhay mo pagkatapos ng anim na buwan na yan. Tss. Tinitigan na naman niya ako ng mga mata niyang mabilog. Sa tingin ko talaga, matagal ko na itong nakita. O baka nahihibang lang ako. Dahil lagi kong nakikita si Carlos. Magkapatid sila. May kaparehong features. Kaya di ko dapat kailangan mag-isip ng kung ano-ano. Ang babae lang yun… ang maaring pumalit sa puso ko kapag nawala nga si Ivy. Sh*t! Bakit ako nag-iisip ng ganito?! Hindi mawawala si Ivy. Napangiti siya sa akin. Ikinangiti ko na lang din kunwari. Pumalakpak yung mga tao. Ivy pretend she was one of the audiences. Marami ang natouch sa pangakong binitiwan namin. Ivy please. Habang maaga pa umalis ka na sa simbahan na