âWe found their medical records.â Lucero handed an envelope.Binaba ko ang tasa ng kape bago ito buksan. Naglalaman ito ng dalawang folder, kulay abo at puti. Una kong nilabas ang kulay puti. Bumungad sa âkin ang mga litrato ng sariât-saring klase ng sugat at hiwa sa ibaât ibang bahagi ng katawan at sandamakmak na X-Rays.âMultiple wounds and fractures,â saad ni Lucero. âHer first fracture was twenty-one years ago, the same year-ââI was adopted,â pagpatuloy ko sa sasabihin sana ni Lucero. Hindi ko maalis ang tingin sa X-Ray ng braso ni Drizelle. âShe was just seven years old,â mahinang banggit ko.âHis first fracture was seven years older. It was a miracle that they both survived the torture,â aniya.âKaya pala parang wala lang sa kanila ang masaksak at mabugbog. Theyâve seen worse.â Napayukom ako. âHave you found him?â âHindi pa,â dismayadong sagot niya. âMay sa daga kung magtago ang matanda.âNapabuntong hininga ako. Binaba ko sa mesa ang hawak bago buksan ang isa pang folder. Nag
Trace Montes? Mag-ina? Naguguluhan ako. Ano ba ang pinagsasabi ni Drizelle? Iniling ko ang ulo para maalis ang pagkahilo.âTumigil ka na, Trace!â Biglang sigaw ni Chase.âTumigil? Diba ikaw ang may gustong gawin ko âto? Pinabalik mo ako dahil kailangan mo ako tapos ngayon pinapatigil mo ako?â dagdag ni Chase.Nagsalubong ang mga kilay ko. Pinagmasdan ko si Chase. Iisang tao lang ang nasa harapan namin, iisang katawan pero kung umasta siya ay parang may dalawang taong nag-uusap.âWala akong pakiaalam kung tinawag kita, wala akong pakialam kung magiging katuwaan mo ako basta huwag na huwag mong sasaktan ang mag-ina ko!â sigaw ulit ni Chase.Ramdam ko ang galit at pangamba sa boses at mukha niya pero agad itong naglaho at pinalitan ng makapaninindig balahibong tawa. Ang kaninang maaliwalas na awra niya ay naging madilim na para bang binalot siya ng kasamaan. Iisang tao pero may dalawang pagkatao.âMultiple personality disorder.â Kumpirma ni Drizelle sa suspitya ko.âRose and serpentâŚâNap
Natigilan si Drizelle sa narinig.âAte Cee?â mahinang bulong niya.Binaba niya ang kamay na may hawak na kutsilyo. Ngumiti siya at nilingon ang nagsalita. Tumayo siya para salubungin ang ate niya.âAte Cee!â Masaya niyang inunat ang dalawang kamay sa direksyon nito.Nilampasan ni Ella si Drizelle at dumiretso sa âkin.âElla, ano ang ginagawa mo rito?â nangangambang tanong ko.âSinundan ko si Mom at Dad sa bahay ng mga Monteverde. Nagkakagulo na roân. Tapos may natanggap akong mensahe kung nasaan ka.â Tinulungan ako nitong tumayo.âKailangan nating tumakas. Dala mo ba ang kotse mo?â mahinang tanong ko.âHindi, nag-taxi lang ako kasi hindi ko kabisado ang daan. Ayaw ding pumasok ng taxi kaya naglakad pa ako ng ilang metro,â paliwanag nito.âPaano na âto?ââHuwag kang mag-aalala kakausapin ko siya.â Akmang lalapitan na nito si Drizelle na nakatayo at nakatalikod sa âmin.Hinawakan ko ang braso nito at pinigilan. Umiling ako. Marahan nitong tinanggal ang pagkakahawak ko at ngumiti.âDee,
Umiling ako. âH-Hindi ko piniling palitan ka, Drizelle. Bata lang ako noon. Wala akong kamuwang-muwang. It didnât even cross my mind to replace anyone, especially not you.ââShut up! Shut up!â Tinakpan niya magkabilang tenga. âHuwag kang bait-baitan! Hindi mo ako maloloko!â âLahat ng sinabi ko sa âyo totoo. Lahat nang pinakita ko, pinaramdam ko.â Uminit ang mga mata ko. Bumalik sa isip ko ang mga pinagsamahan namin noong kolehiyo. Siya lagi ang kasama ko pag-break time, sa lunch at sa uwian kahit na magkaklase kami ni Ella. Ella was surrounded by girls our age while I felt like an outcast but everything changed when I met Drizelle. She made feel like I belong, like Iâm not alone. She even defended me from Ella.âI-Ikaw lang ang tinuring kong kaibigan, Drizelle. Ikaw lang ang naging kakampi ko. Parang kapatid na nga kita-ââItâs because of my hardwork. I only befriended you to know you, to know your weaknesses. Dahil doân I was able to make everyone envy you, hate you. Especially Ell
Nakahinga ako nang maluwag nang ginawi niya ang ulo sa direksyon ng silid na nakasara ang pinto.âIâm coming, AnastasiaâŚâ Pinihit niya ang doorknob.Napatakip ako ng bibig nang bigla niyang hampasin ang pinto nang mapagtantong naka-lock ito. Marahas at paulit-ulit niyang pinihit doorknob. Napaungol siya sa inis at sapilitang binuksan ang pinto gamit ang mga sipa.âLalo akong nasasabik sa pgapapahirap mo, Anastasia,â aniya pagkatapos matagumpay na nabuksan ang pinto. âIâm coming, Anastasia...âSumilip ulit ako at nakitang hinalughog niya ang kuwarto. Hindi niya pinalampas loon ng aparador at ilalim ng kama hanggang sa isang lugar na lang ang natura. Ang banyo.âNandito na ako, Anastasia.âNapatayo ako nang tuwid nang bigla niyang pagsaksakin ang pinto ng banyo habang tumatawa na parang banyo.âNanginginig kana ba sa takot? Ha? Anastasia?â Patuloy siya sa pagsaksak ng pinto.Dahan-dahan akong lumabas ng kuwarto habang naaaliw pa sa kahibingan niya si Chase. Sinenyasan ko si Drizelle na
Hininto ko ang sasakyan sa harap ng malaking gate na gawa sa metal at binalot ng baging. Hinayaan kong bukas ang ilaw ng kotse na nakatutok sa mansyon bago lumabas. Tinulak ko ito pabukas. Nangangalit ang mga ngipin ko dahil sa langitngit na tunog nito.Binalik ako sa sasakyan at nagmaneho patungo sa malaking abandonadong mansyon. Wala akong makita sa paligid maliban sa nagtataasang ligaw na mga halaman patunay sa matagal na panahon na napabayaan.I stopped the car at the towering mansion infront of me. It is twice bigger than the Monteverdeâs. I went out with the duffle bag in my hand. I pushed the giant dusty door open and was welcomed by an empty huge living room. Napapikit ako nang biglang bumukas ang ilaw. Napamulat ako dahil sa walang tigil na ungos. Sa gitna ng silid ay si Drizelle na nakaupo at nakagapos sa silyang gawa sa sa makapal na tabla. Wala siyang panyapak at may busal ang bibig . Namumula ang pisnge at magulo ang buhok. Nagpupumiglas siya at may nais sabihin sa âkin.