Chapter 25: Should I Tell Him?Zhane's PerspectiveIlang araw nang napakainit ng ulo ni Jack, hindi ko alam kung bakit. Nahihiya akong tanungin siya dahil sa huling sulat na nabasa ko mula sa kaniya.He told me that he fell in love with me, like what? Is that true? Pero I didn't want to get my hopes up! Alam ko namang mahal ko na din siya, but him? Walang assurance sa nararamdaman niya, lalo na't matagal ko na siyang nakasama, he always talk about Angel, his girlfriend! Halos nga magpakamatay na siya dahil sa hindi nito pagpaparamdam sa kaniya, at ako mismo naaawa sa sitwasyon niya. Kaya naman, laking gulat ko nang sabihin niyang nahulog siya sa akin, parang biglaan naman ata, papaano nangyare? Kaya naman I didn't trust his feelings.At isa pa, he didn't love me as who I am. I mean what if he knew that me and Star is iisa lang? He fell in love kay Star, kaya kung kaya niyang mahalin si Star, he could also love me, pero hindi eh, parang kaibigan lang ang tingin niya sa akin! So how can
Chapter 26...Zhane's PerspectiveNang magising ako ay agad kong nakita si mama sa tabi ko. She is crying like a child in front of me. Tatlong araw na pala akong walang malay."Ma, bakit ka umiiyak?" Tanong ko as I sat down on my bed and she wiped her tears."You're illness is still unknown, Zhane! Ano nang gagawin ko ngayon? You might lose your eye sight in the future, takot akong makita kang nahihirapan, at matanda na ako, takot akong walang mag-aalaga sa iyo! Hindi ako mapakali, Zhane, sa tuwing nakikita kong kung anu-anong makina ang ginagamit sa iyo! Para akong sinasaksak, " She started to cry out loud again and I sighed! "Ma, huwag niyo po akong alalahanin! Okay lang po ako! God will never forget me!" Mahinang sabi ko kahit alam kong masakit pero ayaw kong ipahalata iyon. I can feel the terror inside me but I am clenching my fists, pinipigilan ko ang mga pagnginig ng aking katawan. Gusto kong maiyak! Hindi ko alam kung anong mangyayari kapag dumating ang araw na kinatatakutan k
Chapter 27: Naughty Girl!Jack's Perspective"What? No!" I exclaimed at Zhane."Please!" Sabi pa niya sabay pacute sa akin na parang bata."Zhane! I guessed I spoiled you! Hindi natin pwedeng gawin you, you can wish whatever you want but please, just not that thing!" Pagtataas ko ng boses sa kaniya and padabog siyang umupo sa may hospital bed.I sighed and rolled my eyes sabay upo sa tabi niya."Zhane, you know we can't let you go! Napakasensitive ng kalagayan mo!" Mahinahong sabi ko. At siya naman, parang asong kawawa kung tumitig sa akin! And waah! She kept begging and begging na lumabas na daw kami, iyon ang hiling niya, pero how could I? Sobrang hina niya na and honestly, ang laki na din ng ipinayat niya. Masiyado ko na ata siyang hinahayaang tumakas before pero ngayong unti-unti nang nanghihina ang immune syste
Chapter 28: Day out!Zhane's Perspective"Shhh! Tara na dali, walang nurse!" He hissed as he whispered. I am smiling so broadly dahil hawak niya ang kamay ko habang sumisilip kung may nurse ba na nakakakilala sa akin."Dali," he said and pulled me. Ako naman heto, kinikilig! Like I have the right, pero masama bang magmahal.*Flash Back*I woke up this morning nang biglang may kamay na tumakip sa bibig ko. Sa sobrang kaba ko ay agad kong tinanggal ang kamay niya sabay kagat dito."Ouch! What are you doing?!" Rinig kong sigaw ng lalaki habang hawak ang kamay niyang kinagat ko, he is wearing a black cup and a mask, at nang mapagtanto ko na si Jack pala iyon ay agad akong napaupo."Gosh, Jack! Anong ginagawa mo?! Tinakot mo ako! Bakit ba bigla mong tinakpan ang bi- ..." Bigla akong napahinto at hinila ang kumot ko sabay takip sa katawan ko."Jack! Anong sumagi sa utak mo? At sa hospital ka pa balak-" I couldn't get the chance na tapusin yung sinasabi ko nang batukan niya ako sa ulo."Yuck!
Chapter 29: The song!Zhane's Perspective"Kaya mo pa ba?" Tanong sa akin ni Jack dahil hinihingal na ako sa kakalakad namin dito sa Arcade. At kung anu-anong laro ang ginawa namin."Yes, of course, ako pa ba! Haha," ngiting sabi ko and he laughed."So, what's next?" He grinned. I looked up, thinking ano pa bang gusto kong gawin."I just want to say, I love you!... I just want to say..." Napalingon ako nang marinig kong may kumakanta and then I saw a public karaoke. And I giggled."There!" I said and pointed the karaoke machine."Saan?" Tanong niya sabay lingon at sinundan ang itinuturo ng kamay ko, and he looked back at me na may nanlalaking mga mata."You mean, the karaoke? You want to sing?" He said and half of my lips were smirking broadly."I am not the only one who will sing!" My voice is too creepy, and he is staring at me, took a deep breath and said, " Zhane, you can sing, but me? Hindi! Hindi pwede! " Sabi niya at natawa ako. "Bakit hindi?" Tanong ko."I'm not a singer!" He s
Chapter 30: I am Star!Zhane's PerspectiveWe are heading home dahil kailangan naming makabalik sa hospital bago pa malaman na wala ako doon.Well I enjoy the day, lalo na nang kakalabas namin sa hospital, though wala kaming ginawa kundi maglakad since wala pang open na buildings or malls that time. I like me better when I am with him, even though just a friend but I love it."Wanna eat something?" Tanong niya sa akin."No, I'm good with what we ate a while ago," agad na sagot ko sa kaniya at umiling lang siya, "okay."Medyo malapit na din kami sa hospital ng hilain ko ang manggas ng damit niya. At napahinto siya sa paglalakad at tumingin sa akin."What? May problema ba?" Tanong niya, at nahihiya akong timingin sa mga mata niya."Hmmm, about I told you last time, I'm sorry, alam ko naman na ako mismk nag-volunteer na pumayag na magrun sila ng research regarding my illness, and I wanted to say sorry for what I said last time, I didn't mean it! I was not thinking about how much it would
Chapter 31: HerThird Person's PerspectiveZhane sighs one more time and said, "I am Star, Jack, ako at si Star ay iisa!"She was too nervous as she confessed who is the real Star. Halos hindi siya matahimik sa sobrang kaba lalo na't wala siyang naririnig kundi hangin na sumisipol sa paligid nilang dalawa. She is waiting for his reaction."Jack?" Tanong niya at nagulat siya ng unti-unting lumapit si Jack. His eyes are open wide like he just saw a ghost. Hindi niya alam pero kabado pa din siya, and then she closed her eyes in nervousness habang palapit siya ng palapit, maya-maya ay napabuntong-hininga siya nang naramdaman niyang nilagpasan siya ni Jack. She opened her eyes slowly and see that he is not in front of her, nang lumingon siya ay nagulat siya, a woman is crying as she runs fast to hug him.It's Angel, his girlfriend. Humin
Chapter 32: Us again!Jack's PerspectiveNasa tapat kami ng hospital nang makita ko si Angel, she is from afar at alam ko siya iyon, kaya naman unti-unti akong lumapit sa kanya."Angel?" Bulong ko at agad naman siyang lumingon at niyakap niya ako ng napakahigpit."Jack, huhu, I miss you," Sabi niya habang umiiyak, himdi ko alam pero hindi pa din ako makapaniwala na sa tagal-tagal niyang di nagpaparamdam ay naa tapat ko na siya.I don't know if I will hug her back, alam kong gusto ko siyang makita pero parang may kung anong galit at sakit akong nararamdaman."Why did you not contact me?" Tanging sagot ko at nakayakap pa din siya sa akin."Because I was despressed! Jack! My father has an affair, isa din iyon na dahilan kaya hindi ko na nagawang magparamdam sa'yo, I'm sorry," she keep on crying. Unti-unti kong itinaas ang kamay ko, and hug her back."You should have told me, boyfriend mo ako, right? I will help you!" Sabi ko, kumawala ako sa pagkakayakap niya sabay tingin sa mga mata niya