LOGINShare
2.สามหนุ่มน่าสงสัย (2)
Last Updated:
2025-02-24 14:54:30“นาย...”
เธอพูดสั้นๆ แล้วพยายามนึกว่าจะพูดอะไร จึงขมวดคิ้วมุ่น เพียงชั่วเวลาแวบเดียวที่ได้เห็นหน้าพริษฐ์ก็ราวกับสมองว่างเปล่าชั่วขณะ เคยรู้สึกเหมือนกันว่าเจ้านายของตนดูคล้ายใครสักคน มายืนข้างพริษฐ์แบบนี้ก็กระจ่างแจ้ง
“วินรู้จักญาดาเหรอ”
เป็นพศินที่ถามคนข้างตัว เจ้าตัวก็ตอบแบบไม่เสียเวลาคิดใดๆ
“เพื่อนสมัยมหา’ ลัยน่ะครับ”
จากนั้นก็หันมายกยิ้มมุมปากแล้วทักญาดาอย่างจริงจัง ทว่าน้ำเสียงกลับเป็นในเชิงล้อ
“ไงพริก ไม่เจอกันนาน ไม่โตขึ้นเลยนะ”
พริษฐ์กวาดมองสาวตัวเล็กผมสั้นพอดีช่วงบ่าที่รวบไว้ลวกๆ เผยดวงหน้าใส กับเสื้อยืดแขนสั้น กางเกงขาสั้น ดูสบายๆ กลับยิ่งทำให้อีกฝ่ายดูเหมือนสาวน้อยอายุสักยี่สิบปีแล้วอดยิ้มกว้างไม่ได้ ทว่าเจ้าของดวงตากลมโตกลับมีสีหน้ามึนงงจ้องเขาด้วยแววตาเคลือบแคลงราวสงสัย ไม่สนใจคำแซวของเขาแม้แต่น้อย ชายหนุ่มจึงยักไหล่แล้วเหลือบมองหนุ่มอีกคนที่ขยับมายืนใกล้ๆ หญิงสาวด้วยความสนใจ สายตาหมอนั่นมองเขาในแบบที่ผู้ชายด้วยกันเห็นแล้วดูออกในทันที
หวงก้าง...
“พี่พริกจะไปหาอะไรกินใช่ไหม เอานี่ไปสิ ซื้อมาเผื่อ จำได้ว่าพี่ชอบก๋วยเตี๋ยวต้มยำเจ้านี้”
ภาสกรยื่นถุงก๋วยเตี๋ยวมาให้ ด้วยความที่มัวครุ่นคิดบางอย่างอยู่ญาดาจึงรับมาโดยไม่ปฏิเสธเพราะเธอตั้งใจจะลงไปซื้ออยู่พอดี
“ขอบใจ เดี๋ยวให้ตังค์นะ”
“เอาไปเถอะพี่ สลับกันจ่ายบ่อยไป”
ชายหนุ่มเอ่ยถึงความสนิทสนมอย่างชัดเจน ราวกับต้องการบอกเล่าลอยๆ แล้วหันไปทางเจ้านายหนุ่ม
“คุณพศินจะลงไปหาอะไรกินใช่ไหมครับ แนะนำก๋วยเตี๋ยวร้านแรกขวามือหน้าคอนโดนะครับ ต้มยำแซบจริง”
ภาสกรบอก เขาไม่คิดว่าเจ้านายจะให้ความเป็นกันเองกับตนเองหรอก ทว่าก็ไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวอีกฝ่ายจนต้องเว้นระยะห่าง และวันนี้ก็เป็นวันหยุด แค่ไม่ปีนเกลียวก็คงไม่น่าเกลียดอะไรหากเขาจะคุยกับอีกฝ่ายเช่นนี้
“อืม น่าสนใจ ว่าไงล่ะวิน”
“อะไรก็ได้พี่ ตอนนี้หิวจนกินช้างได้ทั้งตัวแล้ว”
คนเป็นน้องชายตอบพี่ชายจึงหัวเราะเบาๆ แล้วพยักหน้ารับรู้
“งั้นจะลองไปร้านที่คุณบอกแล้วกัน ผมไปล่ะ ญาดา แล้วก็...ภาสกร”
ใช้เวลาคิดชื่อพนักงานหนุ่มเล็กน้อยพศินก็เอ่ยได้ถูกต้อง ด้วยความที่อีกฝ่ายเข้ามาทำงานยังไม่นาน หากเขาก็พอจำหน้าได้เพราะถือว่ามีผลงานเด่นและได้รับการพูดถึงจากพนิดาบ่อยครั้ง
พริษฐ์เดินล้วงกระเป๋าตามพี่ชายด้วยท่าทางสบายๆ โดยไม่ได้หันมองเพื่อนสมัยเรียนของตนซ้ำ
ทว่าคนที่มองตามเขากลับเป็นญาดา เพราะระดับหน้าของเธอพอดีกับช่วงแผงอกหนาของอีกฝ่ายทำให้หญิงสาวยิ่งขมวดคิ้วจนยุ่ง จะว่าไปแล้ว ความสูงของผู้ชายทั้งสามคนก็แทบจะไม่แตกต่างกันเลย แต่โทนเสียงพูดเลือนรางเมื่อคืนใกล้เคียงกับพศินและพริษฐ์จนน่าหวั่นใจ
หากสายตาของสองหนุ่มกลับไร้แววใดๆ เจ้านายของเธอออกจะเหมือนสงสารด้วยซ้ำ หรืออาจเป็นสมเพชเพราะเธอทำอะไรแปลกๆ กับเขาแล้วชายหนุ่มก็พาเธอไปส่งกุลนารีโดยไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็อาจเป็นได้ จากนั้นเพื่อนสาวอาจมาส่งเธอ
ทว่าทฤษฎีนี้ตกไปเพราะมีเนกไทผู้ชายในห้องของเธอ
ส่วนพริษฐ์เขาทำหน้าเหมือนเพิ่งเห็นเธอวันนี้ ญาดาไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายไปร่วมงานแต่งของเชนทร์หรือไม่ เพื่อนและรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยไปหลายคนก็จริง แต่เธอเองก็ไม่ได้เห็นหรือทักทายครบทุกคน
โอ๊ย...ยิ่งคิดยิ่งเครียด
ใบหน้าของญาดาทั้งหงุดหงิดและเคร่งเครียดจนคนที่มองอยู่อดที่จะแตะไหล่เบาๆ ด้วยความเกรงใจไม่ได้
“หิวเหรอพี่”
เมื่อรู้สึกตัวและหันมองคนใกล้ตัวก็เห็นอกกว้างกับต้นแขนกำยำ หญิงสาวจึงถอยห่างเล็กน้อย เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อขาวของภาสกรอย่างอดสงสัยไม่ได้ แต่เธอไม่อยากชี้โพรงให้กระรอก ไม่อยากถามว่าเขาเป็นคนมาส่งเธอหรือเปล่า กลัวจะเข้าทาง กลัวว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นหมอนี่
คิดแล้วก็อดไม่ได้ที่จะแอบสังเกตปากได้รูปของชายหนุ่ม ซึ่งเขาก็ขยับหน้าต่ำลงมาจ้องตาเธอใกล้ๆ ทำเอาญาดาถึงกับผงะ
“มองอะไรพี่ ถามก็ไม่ตอบ”
ตากลมโตกะพริบถี่แล้วส่ายหน้า
“ไม่มีอะไร แค่...เอ่อ...จะบอกว่าเหมือนมีอะไรติดฟันนายน่ะ”
พูดแล้วก็รีบเปิดประตูห้องตัวเอง ก่อนจะชูถุงก๋วยเตี๋ยวเล็กน้อย
“ไปกินล่ะนะ”
จากนั้นก็รีบเผ่นเข้าไปข้างในแล้วปิดประตูทันที
ภาสกรมองประตูห้องของสาวรุ่นพี่นิ่งราวกับเห็นทะลุเข้าไปภายในก่อนจะยกยิ้มมุมปาก ก็เพราะอีกฝ่ายทำตัวน่ารักแบบนี้จะให้เขามองว่าเธอเป็นหัวหน้าได้ยังไง
เจ้าของร่างเล็กนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอย่างใจลอยทั้งที่เป็นเจ้าโปรดของตัวเอง เธอไม่ได้อยากหรือฟื้นความทรงจำนั้นเลย อยากให้เป็นเพียงความฝันด้วยซ้ำแต่กลับจำสัมผัสจากปากกับปลายลิ้นอุ่นได้ชัดในความรู้สึก ญาดากังวลก็คือใครบางคนที่เธอทำเรื่องน่าอายกับเขาจะเอ่ยถึงมันขึ้นมา นี่คือเหตุผลที่ทำให้เธอหวาดระแวง
หวังว่าเรื่องน่าขายหน้านี้จะเงียบหายไปเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยด้วยเถิด
มือถือที่วางอยู่ใกล้ๆ สั่นขึ้นมาญาดาจึงเหลือบมองแล้วหยิบมาดู
‘วันจันทร์นี้คงเครียดน่าดู’
หญิงสาวขมวดคิ้วหลังอ่านข้อความที่กุลนารีส่งมา เธอลืมสนใจเรื่องนี้เพราะมัวแต่คิดมากกับเรื่องของตัวเอง
‘เข้าประชุมก็แอบมากระซิบกันบ้างนะ’
เธอพิมพ์ตอบไป แล้วอีกฝ่ายก็ส่งสติ๊กเกอร์ท่าทางลำบากใจกลับมา ญาดาจึงยิ้มบาง จะว่าไปแล้ว เพื่อนสนิทดูไม่ห่วงใยถามไถ่ทั้งที่ก็รู้ว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาเธอเมามากกว่าปกติ ก็ทำให้ญาดานึกฉงนใจเช่นกัน ทว่าเมื่อสังเกตข้อความเมื่อคืนที่ผ่านมาเห็นว่าตนคุยกับเพื่อนแล้วก็ต้องตาโต
กุลนารีทั้งส่งข้อความและโทรหาเธอผ่านแอปฟรี และเธอก็รับสายอีกฝ่ายด้วย เพราะมีเวลาที่คุยกันระบุอยู่ นั่นเท่ากับว่าเธอคุยกับเพื่อนสนิทไปแล้วแต่ญาดาจำไม่ได้แม้แต่น้อยว่าคุยอะไรไปบ้าง
หรือเธอควรจะถามกุลนารี อีกฝ่ายน่าจะรู้ว่าเธอกลับคอนโดยังไงในเมื่อทั้งสองโทรคุยกัน แถมเพื่อนยังไม่เป็นห่วงเธออีกด้วย ก็เธอเมานี่นา ถามไปคงไม่แปลก
‘แก้ม เมื่อคืนพริกกลับยังไงอะ’
ญาดาตัดสินใจพิมพ์ในที่สุด
‘จำไม่ได้เหรอ’
‘อืม’
‘เห็นบอกว่ากลับกับเพื่อนสมัยเรียน ไว้ใจได้’
กุลนารีพิมพ์ตอบกลับมา ตามด้วยสติ๊กเกอร์ที่มีเครื่องหมายคำถาม
‘นี่อย่าบอกนะ ว่าจำไม่ได้ว่ากลับกับใครน่ะ’
อีกฝ่ายถามต่อ ทว่าญาดาอึ้งไปตั้งแต่เห็นคำว่า ‘เพื่อนสมัยเรียน’ แล้ว นี่เธอยังเจอใครคนอื่นอีกหรือ? แถมยังให้เขาเข้ามาถึงในห้องด้วย
เธอส่งกลับไปเพียงสติ๊กเกอร์เกาหัว ทำเอากุลนารีส่งตัวอักษรภาษาอังกฤษกลับมา
‘OMG!!’
‘ตายแล้วพริก ตกลงนี่เธอปลอดภัยดีหรือเปล่าเนี่ย’
เพื่อนสาวส่งข้อความมาติดกันในทันที ขณะที่คนอ่านได้แต่ทำหน้าแหย แล้วพิมพ์ตอบอย่างมึนๆ
‘อืม พริกโอเค’
แน่นอนว่าเธอไม่โอเคเลยสักนิด แต่จะทำอะไรได้ในเมื่อนึกไม่ออกจริงๆ ว่าตัวเองดันไปจูบกับใครเข้า ทว่าที่ญาดายังปลอบใจตัวเองได้ในตอนนี้ก็คือ เธอมั่นใจว่าเสียไปแค่จูบ!
=====
เสียแค่จูบจริงๆ แน่นะ? ^-^
ติดตามข่าวสารนิยายเรื่องใหม่ เมาท์ เมนต์ นะจ๊ะ
Latest chapter
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 30.แหวนหมั้นที่ห้ามถอด (2)
“ขอโทษครับที่รัก วินจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”พริษฐ์ลูบไหล่บางแผ่วเบา รู้สึกผิดอยู่บ้างเหมือนกันหากจำต้องบังคับให้อีกฝ่ายห้ามถอดแหวนของเขา มือหนาลูบลงมาจับมือบ้างขึ้น หยิบแหวนจากกล่องกำมะหยี่ที่ใส่กระเป๋ากางเกงไว้ตอนจูโจ่มหญิงสาวออกมาสวมคืนให้ ก่อนจะยกมือบางขึ้นมาจูบ แล้วพรมไล้จนทั่วทุกนิ้ว“ใส่ไว้ ห้ามถอด มันคือสิ่งที่บอกว่าพริกกุมหัวใจวินเอาไว้”เขากระซิบบอกแล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อถูกมือหญิงสาวอีกข้างเหน็บเข้าตรงเอวหนา“นี่แน่ะ ชอบแกล้งพริกอยู่ได้”“ไม่แกล้งแล้ว คราวนี้จะรักแล้ว มามะ มารักกัน”ชายหนุ่มบอกแล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่มสวยทันที จบการโต้เถียงทุกคำจากคนตัวเล็ก ญาดาเองก็ไม่ได้โกรธชายหนุ่มเท่าไรนัก แม้จะกลัวจริงๆ แต่พอเขากอดอ้อมกอดอุ่นก็ปัดสัมผัสน่าตกใจเมื่อครู่เลือนหาย แล้วเธอก็อยากได้รับการแตะต้องอย่างทะนุถนอมจากอีกฝ่ายมาเติมเต็มเพิ่มขึ้นไปอีกอกใจสาวเต้นรัวขึ้น สะโพกถูกยกขึ้นให้เกยตักแกร่ง มือหนาลูบไล้สัดส่วนสะคราญอย่างเร่งร้อนราวต้องการลบความรู้สึกเมื่อครู่ทิ้งให้เธอ ผ้าเนื้อบางไม่ช่วยปกป้องเธอจากมืออีกฝ่ายแม้แต่น้อยนิดวันนี้ญาดาใส่เสื้อยืดตัวเล็กกับกางเกงขาสั้นเนื้อนิ่ม พักหล
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 30.แหวนหมั้นที่ห้ามถอด (1)
พริษฐ์ย้ำกับเธอซ้ำอีกก่อนจะต่างคนต่างแยกไปขึ้นลิฟต์ฝั่งของตนเองว่าจะพาไปซื้อแหวนหมั้น ญาดาได้แต่ถอนหายใจเพราะปฏิเสธไปแล้วอีกฝ่ายก็ไม่ยอม เธอได้แต่ส่งข้อความไปบอกกุลนารีว่าวันนี้ต้องไปทำธุระ กินข้าวกลางวันด้วยไม่ได้ ซึ่งอีกฝ่ายก็ไม่มีปัญหา ก่อนจะมาเจอชายหนุ่มที่รถตามที่เขานัดเอาไว้ญาดาไม่ค่อยเห็นด้วยที่เขาจะซื้อแหวนให้เธอ และเมื่อเห็นร้านที่ชายหนุ่มกำลังจะพาเข้าแล้วก็ถึงกับตาโต รีบดึงมือหนาเอาไว้ก่อนด้วยความตกใจ“ร้านแพงไปนะวิน”เธอบอกอย่างเกรงใจ ไม่อยากให้เขาเสียเงินเยอะเพราะเรื่องนี้“ไม่นี่”ร่างสูงจะก้าวต่อแต่ญาดาย้ำเสียงเข้ม“พริกไม่เอานะวิน ถ้าจะซื้อแบบนี้ไม่ต้องซื้อเลยนะ”สุดท้ายพริษฐ์ก็ถอนหายใจออกมาแล้วก้มลงพูดกับเธอด้วยสีหน้าท่าทางจริงจัง“วินจะซื้อแหวนทองคำขาวเกลี้ยงๆ ไม่มีเพชร ไม่มีลวดลายอะไรทั้งนั้นนะครับ โอเค๊”เมื่ออีกฝ่ายบอกมาอย่างนั้นเธอจึงพยักหน้ายินยอม จากนั้น ชายหนุ่มก็จับมือเธอเดินเข้าร้าน ครู่หนึ่งสองหนุ่มสาวกก็ออกจากร้านโดยญาดามีแหวนทองคำขาวกลมเกลี้ยงเนื้อหนาบนนิ้วนางข้างซ้าย==============เขาไม่เห็นแหวนบนนิ้วของญาดา พริษฐ์แอบสังเกตนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาวที่สอ
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 29.กระซิบรักดังๆ (2)
“แป๊บเดียว เดี๋ยวดีขึ้นครับคนดี”เขาจูบซ้ำบนหน้าผากนวลเมื่อเริ่มเคลื่อนไหว ทั้งที่ภายในกายหนุ่มแทบระเบิดด้วยเพลิงเร่าร้อน หากเขาก็กัดฟันยับยั้งสะโพกตนเองให้ช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ รั้งรอคนใต้ร่างให้ปรับตัวและพลุ่งพล่านไปพร้อมกับเขา ปากอุ่นขยับไปเม้มใบหูเล็กแถมกระตุ้นเร่งเร้าด้วยคำพูด“อืม พริกร้อนมาก พริกหวานของวิน ดีสุดๆ”“อื้อ”พร้อมเสียงครางประท้วงนั้นเขาก็ถูกข่วนตรงไหล่ทำเอาสะดุ้งนิดๆ ไม่รู้ว่าหญิงสาวเคลิ้มตามหรือขัดเคืองเขากันแน่ แต่น่าจะเป็นอย่างหลังมากกว่าญาดาใจหวิวหอบกระเส่าอย่างหนักหน่วง ถูกกระแสใคร่พิศวาสจากกายแกร่งทำลายล้างอย่างรุนแรง อีกฝ่ายยังจะพูดให้เธอรู้สึกซ่านสยิวไปทั้งตัวอีก เพราะเขินอายทว่ากลับเพริดตามเขาทั้งกายและใจทำให้หญิงสาวลงมือกับชายหนุ่มไป หากก็ยอมรับว่าเวลานี้ร่างทั้งร่างของเธอไม่หลงเหลือพื้นที่สมบูรณ์ใดแล้ว หากเปรียบดั่งไฟภายในตัวเธอคงมอดไหม้ไปหมดด้วยแรงรักจากร่างสูงกำยำเพียงสะโพกแกร่งทิ้งจังหวะเนิบนาบเธอก็แทบแตกพล่าน ทว่าเมื่ออีกฝ่ายเร่งเร้าหนักขึ้น ญาดาก็สุดที่จะทนอีกต่อไป เสียงหวานพร่าถูกระบายออกมาเป็นระยะทดแทนอารมณ์รุ่มร้อนที่ปะทุดุเดือดในร่างสาว หากก
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 29.กระซิบรักดังๆ (1)
สองร่างกอดเคล้านัวเนียพลิกไปมาบนเตียงขณะปากก็พร่ำมอบจูบแก่กันอยู่ชั่วอึดใจใหญ่ ก่อนพริษฐ์จะเป็นฝ่ายขึ้นมาคร่อมร่างบาง ใบหน้าขาวคมซุกไซ้ลงหาความหอมจากซอกคอเล็ก พร้อมทิ้งรอยอุ่นด้วยจูบและปลายลิ้นไล่ลงมาหาอกอวบแล้วกลับขึ้นไปยังลำคออีกข้าง ขณะที่มือข้างหนึ่งสอดเข้าไปใต้เสื้อหญิงสาวเกาะกุมความอวบอิ่มเอาไว้ในมือ เคล้าคลึงก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นอย่างพึงใจ ได้ยินเสียงหอบแรงจากคนตัวเล็กใจเขายิ่งเต้นกระหน่ำตามไปด้วยเรือนกายแกร่งเบียดไล้ต้นขากับช่วงหน้าท้องแบนราบแสดงออกถึงการเรียกร้องต้องการ แม้จะหวาดกลัวอยู่บ้างกับความกร้าวร้อนระอุที่ไม่ยอมห่างจากเนื้อตัวเธอเลย หากญาดากลับตื่นเต้นอยากค้นหาสิ่งลึกลับที่ซุกซ่อนอยู่และไม่อาจเอื้อมคิดถึงมาก่อนพริษฐ์เม้มเนื้อบางตรงซอกคอหอมขณะที่มือหนึ่งยังเอาอกเอาใจทรวงงามสล้าง ก่อนจะไล้ลิ้นขึ้นไปหาใบหูเล็ก กัดเบาๆ ด้วยความมันเขี้ยวแล้วก็ยิ่งได้ยินเสียงหวานสั่นพร่าในลำคอเล็ก อกอวบขยับขึ้นหามือเขา ยอดทรวงเบ่งบานต้านผ้าลูกไม้เด่นชัด“วินถอดเสื้อนะ”ชายหนุ่มกระซิบบอกก่อนจะขยับตัวขึ้นพร้อมโอบร่างบางให้นั่งด้วยกัน คว้าเสื้ออีกฝ่ายถอดขึ้นด้านบน แล้วรวบเรือนร่างงดงามเข้ามาหาข
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 28.เสือหรือแมว (2)
“วันนี้แก้มให้พริกดูรูปที่วินถ่ายแล้วโพสต์ในไอจี”เธอเอ่ยขึ้นทันทีที่อีกฝ่ายเข้ามากอดด้านหลังและหอมแก้มขณะที่กำลังนั่งทำงานอยู่หน้าโน้ตบุ๊กตรงโซฟาวันนี้พริษฐ์กลับดึกมาก เธอรู้ทั้งจากชายหนุ่มที่ส่งข้อความบอกและภาสกรที่ส่งข้อความมาบ่น ว่าทำงานวันแรกก็ดึกเลย ญาดาไม่มีปัญหาอยู่แล้วหากต้องกลับเอง หากฝนไม่ตกเธอก็ไม่ลำบาก แล้วตอนนี้เธอก็บอกรหัสให้ชายหนุ่มกดเข้าห้องเองได้อย่างสะดวกแล้วด้วย ทว่าเขาก็จะส่งข้อความบอกก่อนล่วงหน้าเช่นเคย เพื่อที่เธอจะได้มั่นใจว่าเป็นเขาไม่ใช่คนอื่นพยายามจะเข้าห้องชายหนุ่มเพียงสบตากับเธอแล้วยิ้มบาง ก่อนจะเดินอ้อมโซฟามานั่งข้างๆ“โกรธที่ไม่โพสต์ให้เห็นหน้าหรือเปล่า”สายตากับสีหน้าคนพูดดูก็รู้ว่าแกล้งเย้าเธอ ญาดาจึงส่ายหน้าแล้วยิ้มให้“ดูสวยเหมือนไม่ใช่พริกเลย”“แน่ะ แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าตัวเองสวย”พริษฐ์แซวพร้อมกับจับข้างแก้มนุ่มดึงเบาๆ“พริกกดตามวินไปแล้วนะ”เธอแค่รู้สึกว่าตนเองควรทำ คิดว่าเธอกับพริษฐ์ต้องเรียนรู้เรื่องส่วนตัวของกันและกันให้มากกว่านี้ และเธอก็อยากรู้หลายอย่างเกี่ยวกับ อีกฝ่าย“หืม? งั้นเหรอ”พริษฐ์หยิบมือถือในกระเป๋ามาดู แล้วเห็นว่ามีแจ้งเตือนจริง
First Kiss จูบ (แรก) เร้นรัก 28.เสือหรือแมว (1)
“แหม หวานเชียวนะ ไม่คิดว่าคุณพริษฐ์จะมีโมเมนต์นี้”กุลนารีดูโซเชียลระหว่างนั่งรออาหารกับเธอแล้วเอ่ยขึ้นญาดาขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ ขณะที่เพื่อนส่งมือถือของตนเองมาให้ เธอจึงรับมาดูแล้วก็ถึงกับอึ้ง หน้าค่อยๆ ร้อนขึ้นกับสิ่งที่เห็น“เขาตั้งใจโพสต์แต่ภาพด้านหลังพริกล้วนๆ เลย แถมยังสวยทุกรูป โรแมนติกมากอะ”เพื่อนสาวทำท่าเคลิ้มขณะพูด“ตอนนี้มีแต่คอมเมนต์อยากเห็นหน้าผู้หญิงทั้งนั้น ส่วนเพื่อนผู้หญิงของเขาก็บอกว่าอิจฉา อยากได้รูปสวยแบบนี้บ้าง”แต่ละภาพที่พริษฐ์โพสต์เป็นภาพด้านหลังที่เธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มถ่ายเอาไว้ เขาเก็บภาพไว้ในทุกบรรยากาศเลยทีเดียว ทุกภาพสวยจริงอย่างที่ กุลนารีพูดจนญาดายังไม่คิดว่านั่นเป็นตัวเองด้วยซ้ำ แถมยังมีภาพคู่ที่ไม่เห็นหน้าอีกด้วย ระดับความหวานพุ่งปรี๊ดจนเจ้าตัวเองยังเขิน แค่เธอเห็นจากที่เขาส่งมาให้ก็ใจหวิวแล้ว นี่ชายหนุ่มยังโพสต์เต็มหน้าโซเชียลของเขาอีก เห็นแล้วทำเอาญาดาทำหน้าไม่ถูก ไม่กล้าสบตาเพื่อนเลยทีเดียวที่สำคัญเขาใช้รูปที่เธอถ่ายให้เป็นโปรไฟล์อย่างที่บอกจริงๆกุลนารีมองคนที่เอาแต่จ้องมือถือ จะยิ้มก็ไม่ยิ้ม กัดริมฝีปากล่าง หน้าแดงระเรื่อแล้วก็ถอนหายใจยาว“อะไร
You may also like
ภรรยาที่(ไม่)รัก
ชะนีติดมันส์16.3K viewsเกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.6K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol13.6K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน81.1K viewsเด็กเลี้ยงของภูริทัศน์
ป่าดอกท้อ817 viewsหวงรักเมียดื้อ
ดอกอ้อลู่ลม25 viewsพรางพิษ
อัญจรี326 viewsมาเฟียร้ายพ่ายรัก
มงกุฎดอกหญ้า2.0K views
