KABANATA 22

"What now? You'll going to wait here, for what?" Naiinis na singhal sa'kin ni Cleo pero wala ako sa mood sagutin siya kaya inirapan ko nalang.

"Clea ano ba? You weren't raise to become this hopelessly in love with someone who can't even ask if you're okay!" Matigas niyang wika kaya napayuko ako.

"I am okay." Mahina ko nalang bulong na mas nagpataas at nagpakunot pa sa noo niya.

"I should have bring you back to Norway. Look at yourself, you look extra pale and weary." Pinag-aralan niya ang mukha ko kaya napaiwas lang ulit ako sa kaniya.

"Cleo... Okay nga lang, huwag ka ng mag-alala riyan." Sagot ko sa kaniya.

Mahina siyang napailing. "Hindi ko na alam ang gagawin ko sa'yo Clea." He muttered.

"Hayaan mo muna kasi ako and please don't tell anything about this to Daddy, papauwiin lang ulit ako n'on." I whispered.

"Hanggang kailan kita dapat hayaan? Kapag hindi mo na kaya at pasuko na?" Seryoso niyang tanong at tingin sa akin.

I deep sigh and shrugged my shoulders. "Baka kap