Share

Kabanata 15

Bata palang ako, alam ko na ang pakiramdam kung paano kasakit ang maiwan— iwanan. Ikaw ba naman iwan ng mga magulang mo sa murang edad dahil hindi na nila alam kung paano ka buhayin?

Alam na alam ko ang pakiramdam. Pero dahil sa mga kumupkop sa akin, nawala ang sakit ng nakaraan. They filled me with love that they think I deserved.

Maswerte pa rin ako.

Hindi. Napakaswerte ko.

"Wala naman akong pakialam..."

"Totoo ba 'yang sinasabi mo, Ramona?" Tinignan ako ni Maria ng puno nang pagdududa. Napayuko ako. Pilit hinahanap ang tamang salita.

"Oo naman. Ayos nga iyon, tumigil na siya. Wala nang mang-gugulo sa buhay ko."

Nagulat ako ng bigla niya akong tapikin sa balikat. Dahil nga nakakatanda si Maria sa akin, madalas niya akong payuhan sa buhay at kahit mas matanda siya sa akin, hindi niya man lang ako hinayaang tawagin siyang ate. Ayaw niya nun. Tumatanda daw siya tignan.

"That's right. Focus on yourself, on what you want. He is just a temptation. "

Tumango ako. Hindi na nagprotesta pa,
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status