“Ikaw na babae ka! Anong gusto mong mangyari?” sigaw ni Don Hugo, itinuro si Irina ng may galit.“Gusto mo bang kumapit sa pamilya namin? Una, nakialam ka sa apo kong si Alec, at nang hindi iyon magtagumpay, dumaan ka sa pang-iinsulto kay Duke? Hayaan mong sabihin ko sa’yo, babae, kung mangahas ka pang kumapit sa isa pang lalaki sa pamilya namin, ipaparanas ko sa’yo ang mas masahol pa sa kamatayan!”Lalo pang pumutla si Irina, ngunit hindi nagbago ang kanyang determinasyon. Tiningnan niya si Don Hugo ng mata sa mata, tahimik na puno ng pagsuway.“Pasensya na po, Mr. Beaufort, pero hindi ko pinagsamantalahan ang apo ninyo na si Alec, at wala rin akong ginamit na kapangyarihan kay Duke. Sa kabaligtaran, iniligtas ko ang buhay ni Duke.”“Nailigtas mo ang buhay ng anak kong si Duke?” isang matalim na tinig ang sumingit.Pumasok ang ina ni Duke, ang mukha ay puno ng galit.“Kung hindi dahil sa’yo, hindi sana napahamak ang anak ko! Akala mo ba hindi ko alam? Ang tanging dahilan kung bakit i
"Talaga ba!"Ang tinig ni Zoey ay nagkaroon ng mapaglarong tono habang tanong niya, "Alec, nandito ka ba para isama akong magtuloy ng mga damit pangkasal ngayon? Ako kasi… parang tumaba ako nitong mga nakaraang araw. Lalo na sa tiyan, parang palaki nang palaki. Kapag mas tumagal pa, baka hindi na ako magkasya sa magandang damit pangkasal!""Si Greg ang susundo sa'yo bukas para magtuloy ng mga damit pangkasal." Malamig na tugon ni Alec."E di ngayon..." nabitin ang boses ni Zoey, biglang sumigla ang tibok ng puso. Nandito ba siya para makasama siya?Bigla, nag-iba ang tono ni Alec at tinanong, "Nagkaroon na ba ng ugnayan ang pamilya mo kay Henry?"Nanlaki ang mata nina Zoey at ng kanyang ina na si Cassandra, sabay silang napatingin sa isa’t isa, bahagyang nanginginig sa tanong.Bakit niya ito tinanong?Mabilis na sagot ni Cassandra, nauutal, "Ikaapat na Ginoo, alam niyo namang tapat ang pamilya namin sa inyo. Hinding-hindi kami makikipag-ugnayan sa isang tulad ni Henry, lalo’t alam nam
Nag-freeze si Zeus sandali, pagkatapos ay mabilis na tumingin kay Irina bago magpilit ng ngiti kay Alec."Young Master...""Hindi ko gusto ang paulit-ulit," sabi ni Alec, ang tono ay kalmado pero tiyak at matigas.Agad na tumayo si Zeus at umalis. Alam na alam ni Zeus kung gaano kalupit si Alec. Ang kalmadong hitsura? Maaari itong maglaho sa isang iglap, at maaaring ang buhay mo na ang nasa panganib sa susunod na segundo.Pagkaalis ni Zeus, lumapit si Alec kay Irina, ang ekspresyon ay malamig at hindi mabasa.Tinutok ni Irina ang mga mata sa kanya nang hindi kumurap at tanong, "Mr. Beaufort, nandito ba kayo para tapusin ang diborsyo? Dahil ngayon..." Sumulyap siya sa kanyang sugatang braso, at isang saglit ng hindi komportableng ekspresyon ang dumaan sa kanyang mukha.Umarko ang labi ni Alec sa isang bahagyang mapanuyang ngiti."Ang husay mo, Irina. Minsan ako, tapos si Marco, pagkatapos si Duke, at pati si Henry. Ngayon naman, si Zeus ang nagpapakain sa'yo ng sabaw?"Nagkunot-noo si
"Pwe!" biglang sumuka si Zeus, nagtipon ng bihirang tapang. "Kayong lahat—si Duke, Marco, Henry, at pati na rin si Young master—pare-pareho lang kayo! Wala ba kayong hiya? Ang tunay na lalaki hindi nananakit ng isang walang kalaban-labang babae, ginagamit siya ayon sa gusto niyo. Hindi ba’t nakakahiya?"Huminto siya sandali, ang boses ay naging mas matatag. "At lalo na si Young Master—maging ang nanay niya hindi makapasok sa mga pintuan ng pamilya Beaufort noon. Isang mahirap at walang kapangyarihang babae rin siya. Wala ba siyang kahit kaunting awa?"Tinutok ni Zeus ang tingin kay Greg, puno ng pagtutol ang mga mata.Noong una, hindi siya naglakas-loob na ipahayag ang mga iniisip na ito, kahit matagal nang nag-aalab sa kanyang puso. Pero dahil sa pag-uugali ni Greg kanina, napilitan siyang magsalita at iparating ang lahat, kahit ano pang mangyari."Assistant Greg, kung nais mo talagang kunin ang buhay ko, gawin mo na. Ang tanging hiling ko lang, huwag isali ang pamilya ko sa lahat ng
Nang sinabi ni Alec kay Irina na umalis na siya, parang sinakal ang puso niya sa sakit. Pero nanatili siyang kalmado at ngumiti.“Sige. Bigyan mo ako ng isang milyon, aalis na ako agad.”“Lumayas ka sa lungsod na ‘to!” mariing utos ni Alec.“Aba, syempre naman,” sagot ni Irina na puno ng paninindigan.Biglaang tumayo si Alec at mabilis na naglakad papunta sa pintuan, sabay tanggal ng kaniyang kurbata habang naglalakad. Halos hindi siya makahinga—punung-puno siya ng inis na parang sasabog siya anumang oras.Paglabas niya, bumungad agad si Greg na naghihintay sa labas ng kwarto.“Bakit ka nandito?” malamig na tanong ni Alec.“Young master,” maingat na sagot ni Greg, “yung limang milyon na ipinahanda mo kaninang umaga mula sa personal mong account—para kay Miss Montecarlos—handa na raw sa bangko. Tumawag sila para itanong kung kailan mo ito kukunin.”“Hindi na kailangan!” madiin na sagot ni Alec habang naglalakad pa rin.“Ha?” tanong ni Greg na kunwari ay hindi naintindihan.“Ayaw niya!”
Napaka-abot langit ng kayabangan at pride ni Irina.Kung ikukumpara sa kanya, si Zoey ay parang isang tipikal na sosyalita, laging nakikisawsaw sa mga high-end na social circles.Patuloy na nag-iisip si Alec tungkol sa dalawang babae. Sa isang banda, si Irina, isang babaeng napapaligiran ng maraming kalalakihan. Bagamat aminado siyang hindi puro ang kanyang mga motibo, ang imahe na naiwan sa isipan ni Alec ay ang kanyang malamig, walang pakialam, ngunit matigas at malayo niyang ekspresyon.Lalo na noong sinaksak niya si Henry gamit ang kanyang sariling mga kamay.At ang alaala ng pag-angat niya ng braso para harangan ang kutsilyo na nakatutok kay Duke—paulit-ulit itong naglalaro sa isipan ni Alec, na parang hindi matanggal na awit.At saka si Zoey.Si Zoey ang babaeng nagligtas ng buhay niya. Siya rin ang nagdadala ng anak niya. Anuman ang hindi niya pagkagusto sa kanya, hindi niya maiiwasan ang pananagutan na meron siya kay Zoey.Noong hapon, tumambay si Alec sa libingan ng kanyang i
Tiniis ni Irina ang bigat ng bag, hawak ito ng mahigpit habang magkahalong emosyon ang bumabalot sa kanya.Kung may iba siyang pagpipilian, hindi sana niya tinanggap ang pera. Isang milyong piso hindi naman kalakihang yaman, pero ang bigat nito ay parang mabigat na pasanin sa kanyang pride. Ngunit sa harap ng pangangailangan, anong halaga ang mayroon ang dignidad? Pinilit niyang pigilan ang sarili, pinakawalan ang isang malamig na ngiti habang dinala ang bag kay Alec.“Salamat,” sabi niya ng walang emosyon.Tahimik si Alec, ang kanyang ekspresyon ay hindi mababasa.Handa ko pa sanang ibigay sa’yo ang limang milyon, naisip ni Alec ng may hinagpis. Pero hindi mo ako pinagkatiwalaang tuparin ang pangako ko.Nagbago ang tono niya at naging malamig. “Wala nang anuman.”Nag-atubili si Irina, ang kanyang nararamdaman ay magulo.Habang umaalis sila mula sa Civil Affairs Bureau, natapos na ang mga papeles at ang maikling kabanata ng kanilang kasal ay opisyal na nagsara, nakakaramdam si Irina n
"Ano naman kung ganun? Ano naman kung hindi?" Pang-aasar ni Irina kay Alec. "Ano bang kinalaman nito sa'yo, Mr. Beaufort? Kahit na buntis ako sa anak ni Henry, nangyari 'yon bago pa kita pinakasalan. At kahit may koneksyon pa ako sa kanya, wala ka nang pakialam ngayon, hindi ba? Kasi hiwalay na tayo! Wala nang kinalaman sa'yo ang lahat ng nangyari sa pagitan ko at ng matandang yon.""Kung ganun, umalis ka na!" sigaw ni Alec, kitang-kita ang inis."Inutusan mo akong huminto, tapos gusto mo akong umalis?" umiiyak na tanong ni Irina, ang boses niya puno ng hinagpis. "Mr. Beaufort, ito na ang huling pagkakataon na magkikita tayo!"Pagkasabi nito, lumiko siya at mabilis na lumabas.Nais sana niyang tanungin siya ng isang huling tanong— "Pwede ko pa bang bisitahin ang libingan ni ni auntie balang araw?" Pero sa mga sandaling iyon, hindi na niya nalamang nasabi ang mga salita.Paglabas niya, naramdaman niyang humawak si Greg sa kanyang braso.Si Greg, na laging disiplinado at masunurin, bi
Nagulat si Queenie at napatigil sa takot.Sabayan nilang lumingon ni Irina at Mari at nakita nila ang isang babae sa edad na limampu, na galit na galit at mabilis na papalapit sa kanila, may mga kamay sa balakang at ang mukha’y pulang-pula sa galit.Agad na sumiksik si Queenie sa likod ni Mari, ang boses niya ay nanginginig at puno ng luha.“Mom, anong ginagawa mo dito? Dalawang araw na! Hindi ka pa ba galit? Halos magutom ako nitong mga nakaraang araw…”Pinigilan niya ang hikbi at ipinutok ang kanyang boses. “Si Mari ang nag-alaga sa’kin, at binigyan ako ulit ng HR ng pagkakataon. Nabalik na ako sa trabaho. Alam kong nagkamali ako, okay? Hindi ba’t oras na para patawarin na ako?”Biglang sumabog ang babae. “Walang kahihiyang bata ka!” Puno ng masakit na mga salitang naglalabas ng galit.Nakatayo si Queenie, hindi makagalaw, hindi makapaniwala sa mga binitiwan na salita ng kanyang ina. “Mom… bakit mo ako sinisigawan ng ganito?”“Boba, nakakahiya ka! Akala mo hindi kita nakikita? Ibiga
"Keep investigating!" Alec's voice turned suddenly cold and ruthless on the other end of the line."Opo, Young Master!" agad na tugon ni Greg.Dagdag pa ni Alec, "Gawin mong pangunahing prioridad ito. Kalimutan mo na muna ang iba.""Nauunawaan ko, Young Master," walang pag-aalinlangang sagot ni Greg.Matapos ang tawag, sandaling napatigil si Alec sa itaas bago bumaba.Sa ibaba, gising na si Irina.Maaga siyang nagising at naglaan ng oras sa kanyang skincare routine. Halos wala nang bakas ng mga pasa sa kanyang mukha na iniwan ni Linda ilang araw na ang nakalipas—yung sapatos na siyang ginamit sa pananakit sa kanya. Gumamit siya ng kaunting langis na bigay ni Queenie, at napakahusay ng epekto nito—walang masangsang na amoy.Nagtapos siya sa isang manipis na patong ng foundation. Ang resulta: mas preskong itsura, mas matingkad ang kanyang natural na ganda.Pagkalabas niya ng banyo, nasalubong niya si Alec na naka-bathrobe.Kahit banayad lang ang kanyang makeup—halos hindi halata—agad it
“Oh.” Irina’s cheeks flushed slightly, but she didn’t say anything more.Alam niyang ang ganitong klaseng event ay tiyak na maingat na inihanda ng Beaufort Group. Ang kailangan lang niyang gawin ay dumaan. Maliwanag sa kanya ang kanyang papel. Hindi siya magsasalita ng wala sa lugar sa event. Kung kinakailangan, puwede niyang gawing isang magandang palamuti—tahimik na nakaupo sa gilid.Ibinaba ni Irina ang kanyang mga kutsara at mangkok, at sinabi, "Kung wala nang iba, dapat ay maglaan ka ng oras kay Anri. Matagal na kayong hindi naglalaro, at spoiled na siya—hindi na siya nasisiyahan sa mga laro ko. Mahilig na siya sa mga intellectual na laro, yung mga tanging ikaw lang ang makakasabay. Kaya kayo na lang ni Anri ang maglaro. Ako, pupunta lang ako sa desk ko saglit—may mga drafts pa akong kailangang tapusin."Ibinaba ng lalaki ang kanyang mga chopsticks at tinanong, "Talaga bang gusto mo ang trabaho mo nang ganoon na lang?"Pinagkibit ni Irina ang labi, tapos tumango. "Oo naman.""Gaa
Nang makita ni Irina ang lalaking nakatayo sa harap niya, kusa siyang napalinga—kaliwa, kanan, harap, likod.Tama nga ang kutob niya. Lahat ng taong nasa paligid ay tila napatigil sa galaw, napipi, o nanlaki ang mga mata sa gulat.Para bang ang lalaking nakasandal sa pinto ng sasakyan ay si Kamatayan mismo.Pati sina Mari at Queenie na nasa magkabilang gilid niya ay napahinto at napatulala.Makaraan ang ilang segundo, bahagyang tinulak siya ni Mari at pautal na sinabi, “Ah… Mrs. Beaufort, siguro ikaw na ang mauna.”Tumango si Queenie bilang pagsang-ayon, halatang natigilan din.Kagat-labi, dahan-dahang lumapit si Irina kay Alec habang kinakalikot ang mga daliri sa kaba.“Bakit? Hindi ka ba natutuwa na makita ako?” tanong ni Alec, waring walang pakialam, habang binubuksan ang pinto ng sasakyan.Sa likod niya, biglang natahimik ang mga usisero’t nakikining mula sa mga pintuan at bintana. Namutla ang mga mukha nila na parang binuhusan ng malamig na tubig.Hinawakan niya ang pinto ng kots
On the other end of the phone, Alexander was so stunned by Alec’s reply that he nearly choked.It took him a long moment to regain his breath.“So,” he finally said, voice tight with disbelief, “you’re planning to make your relationship with Irina public to the entire city?”“It’s already public,” Alec replied calmly.Alec added nonchalantly, “As for the wedding ceremony, I’ll pick another day.”Tumaas ang boses ni Alexander, puno ng hindi pagkakasunduan.“At sa tingin mo ba ang kasal mo—isang napakahalagang kaganapan sa buhay mo—ay hindi nararapat ipabatid sa iyong mga lolo’t lola, tiyahin, at sa akin, lahat tayo sa lumang bahay?”Tahimik na sumagot si Alec, hindi nagmamadali.“Hindi ba’t dinala ko si Irina sa lumang bahay kalahating buwan na ang nakalipas? Ipinaliwanag ko na lahat. Binigay pa nga ng matandang babae ang kanilang pamana—ang yellow wax stone—kay Irina. Dad, nakakalimutan mo na ba bago ka pa mag-seventy?”“Ikaw—!” Si Alexander ay nawalan ng salitang kayang ipagsalita, h
Ang dalagang nasa litrato ay nakangiti nang maliwanag—animo'y sumisikat na araw. Mistulang isang mirasol ang dating niya—punô ng init at liwanag. May mga biloy siya sa magkabilang pisngi, at ang mumunti niyang labi, kulay rosas, ay bahagyang nakabuka, ipinapakita ang pantay-pantay at mapuputing ngipin. Lahat ng iyon ay malinaw na kuha sa larawan.May singkit na talukap si Irina at malalaking matang punô ng damdamin. Kapag siya’y ngumiti, tila walang kamalay-malay sa kasamaan ng mundo—isang inosente at masiglang dalaga.Minsan lang nakita ni Alec ang ganoong ngiti mula kay Irina. Anim na taon na ang nakalilipas, sa isang bihirang sandali ng kapayapaan sa pagitan nila. Dalawa o tatlong araw lang iyon, pero sa panahong ‘yon, ngumiti siya sa kanya nang ganoon katamis.Ngunit sandali lamang ang lahat.Nang akalain ni Alec na may balak si Irina laban sa pamilya ni Zoey, hindi siya nagdalawang-isip—itinaboy niya ito nang walang kahit kapiranggot na awa.Simula noon, hindi na muling bumalik a
Juancho was unfazed. “Relax, they’re just a few photos—what’s the big deal? I, Juancho, am not afraid of Young Master.”Pumait ang mukha ni Marco at mariin siyang pinagalitan, “Baka hindi ka natatakot, pero ako takot! At pati na si Irina! Ayokong magkaroon ng maling impresyon si Young Master tungkol sa kanya. Sobrang dami na ng pinagdadaanan niya. Tama na—huwag nang magkuha pa ng mga larawan!”Tinutok ni Juancho ang kamera at tumawa. “Huli na. Nakapagkuha na ako ng ilang set bago mo pa ako napansin. Marco, sobrang higpit mo naman. Tsk.”Sinamaan siya ni Marco ng tingin, hindi makapagsalita.Habang patuloy na kumukuha ng litrato si Juancho, mahinang sinabi sa sarili, “Ang gaganda ng tatlong babaeng 'yan. Paano ko hindi 'yan napansin dati?”Tumawa siya at bumaling kay Marco. “Alam mo, talagang nagiging parang yung mga kasama mong tao. Dati, pag nakikita ko si cousin ng cousin mo—si Miss Queenie—gusto ko nang magsuka. Akala ko, isa lang siyang probinsyanang walang kaalam-alam na nagpapan
Maingat na pinunasan ni Queenie ang maliit na kahon na bakal sa kanyang kamay bago siya nagsalita, medyo nahihiya ang tono.“Ah… medyo luma na ang itsura, pero ang laman nito ay maganda talaga. It’s, uh… rat pup oil.”Nabulunan si Mari sa iniinom niya. “Pfft… ano’ng sabi mo?”Pati si Irina ay tila natigilan.Kumuha pa si Queenie ng isang malaking subo ng maasim na isda, ngumunguya nang mabagal, saka ipinaliwanag, “Gawa ito sa bagong silang na mga daga—yung wala pa talagang balahibo. Ibababad sila sa langis ng linga nang ilang buwan, tapos saka sasalain ang langis.”Hindi makapagsalita si Mari.“Para saan naman ‘yan, ha? Queenie, huwag mong sabihing kaya ka pala mainitin ang ulo, mahilig mang-insulto, at parang reyna kung umasta ay dahil sa kakaibang panlasa mo sa pagkain? Yung iba, toyo, suka, o bawang ang ginagamit pampalasa—ikaw, langis ng daga?!”Hindi naman nagalit si Queenie sa pang-aasar ni Mari.Sanay na kasi siyang wala masyadong kaibigan.Ang pinsan niyang pormal at palaging
Sumunod si Queenie kay Irina at Mari, ang ulo’y nakayuko, at ang kanyang self-esteem ay nahulog na parang isang sirang coat na hinihila ng hangin.Si Mari, na hindi natatakot magsabi ng opinyon, ay nagmungkahi na pumunta sila sa isang marangyang buffet—999 bawat tao.At sa gulat ni Queenie, hindi man lang kumurap si Irina.Talaga nga, dinala sila roon.Halos 3,000 para sa tatlo—para lang sa lunch.Ang buffet restaurant ay napakalaki. Sa loob, ang dami ng mga putahe ay nakakalito. Mga mamahaling delicacies tulad ng orochi, sea urchin, sashimi, iba't ibang seafood, at pati na ang bird’s nest soup ay nakadisplay ng maganda. Pati ang “ordinaryo” na mga putahe ay may kasamang caviar sushi at spicy pickled fish na kayang magpagising ng patay.Nakatigil si Queenie at Mari sa harap ng pinto, nakabukas ang mga mata, kalahating bukas ang bibig.Hindi pa sila nakapunta sa ganitong klase ng lugar.Samantalang si Irina, kalmado lang.Hindi siya mapili sa pagkain. Lumaki siya na itinuro sa kanya na