หลังจากพักเที่ยงกินข้าวกันเสร็จ ฉัน สีน้ำ โรส เลย์ และปี ก็พากันเดินเข้ามาห้องกิจกรรมของคณะบริหาร เพราะจะต้องมาทำกิจกรรมกันต่อในช่วงบ่าย
" น้องๆ ทุกคนเข้าแถวกันให้เรียบร้อยนะคะ " พี่พิธีกรหญิงพูดขึ้นสั่งให้น้องๆปี 1 ที่เข้ามานั่งเข้าแถวตามแถวเดิมที่เคยนั่งเมื่อเช้า " วันนี้พี่ๆจะมาแนะนำเดือนคณะของเรา และเป็นถึงเดือนมหาลัยของคณะของเราทั้ง 2 คน ให้น้องๆรู้จัก ^^ " พี่พิธีกรหญิงพูดขึ้นพร้อมกับเริ่มมีสีหน้าแดงระรื่ินขึ้นมาทันที -///- ฮือออฮาาาาา!!!! เสียงฮือฮาของน้องๆทุกคนดังขึ้นอย่างสนใจ พอน้องๆ ปี 1 เข้าแถวกันครบเรียบร้อยแล้วพี่พิธีกรหญิงก็พูดขึ้นมาอีกรอบ " เพื่อเป็นการไม่เสียเวลามาพบกับเดือนคณะบริหารหรือเดือนมหาวิทยาลัยทั้ง 2 คนได้เลยค่า " พี่พิธีกรหญิงพูดพร้อมโปยมือไปด้านซ้าย และแล้วก็มีผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาเดินออกมา 2 คน อีกคนหนึ่งผิวสีแทน คิ้วดกดำ ลุคดูเท่ห์ สมาร์ท แบดบอยแนวไทยแท้100% อีกคนหนึ่งตาตี๋ ผิวขาว ออกแนวไปทางลุคเกาหลีๆ " สวัสดีครับ ผม คิมหันต์ นะครับ เรียนอยู่ปี 2 " พี่ที่ชื่อคิมหันแนะนำตัวขึ้นพร้อมกับเสียงกรี๊ดกร๊าดดังขึ้นทั่วห้องโถงใหญ่ๆทันที ...................................................... กรี๊ดดดดดดดดด!!!! ( เสียงซุบซิบ ) " อปป้ามากค่าาาา !!! " " หล่อวัวตายควายล้ม !!! " ...................................................... พอแนะนำตัวเสร็จพี่ที่ชื่อคิมหันต์ก็ยื่นไมค์ไปให้คนข้างๆทันที " สวัสดีครับ ผม สีฝุ่น เรียนอยู่ปี 3 ครับ " อีกคนเป็นคนไม่ได้ ก็คือเฮียสีฝุ่นสุดหล่อของยัยสีน้ำนั่นเอง!! " พี่ชายฉันๆ " สีน้ำที่ตอนนี้กำลังเบ่งบารมีว่าเป็นน้องสาวของเฮียสีฝุ่นระดับเดือนมหาลัยก็หันไปโม้กับเพื่อนๆที่คณะของตัวเองกันยกใหญ่ ฮ่าๆ " จริงอ่ะมึง! " เป็นปีสาวประเภทสองพูดขึ้น " แน่นอน! " สีน้ำพูดพร้อมเชิดหน้าขึ้น " สเปคกูเลยอ่ะ แบดบอยๆ กรี๊ดดดด " เป็นโรสที่พูดขึ้นมาอีกครั้ง โรส เป็นผู้หญิงผิวสีแทนเหมือนกับสีฝุ่น สวย ผมยาวดกดำชอบปล่อยผม แซ่บ เซ็กซี่สุดๆ -///- " หล่อมากกกก " เป็นเลย์ที่พูดขึ้นมาบ้าง เลย์ เด็กเนิร์ดที่ไม่ได้แปลว่าเนิร์ด ถึงจะใส่แว่นหนาขนาดไหน แต่ความบ้าผู้ชายไม่น้อยหน้าเพื่อนๆเลย ^^ ผิวขาว ผมดำ ชอบม้วนผมเก็บไว้เป็นจุกๆ พร้อมกับใส่แว่นตาสีเงิน .................................................... กรี๊ดดดดดดดด!!!!! ( เสียงซุบซิบ) " เท่ห์มากมึง คนนี้ต้องเป็นของกู!! " " แบดบอย ทรงนี้กูชอบ!! " " เห็นว่ารุ่นพี่คนนี้รวยมากเลยนะ!! " ..................................................... " มึงๆ พี่ชายมึงจะโดนผู้หญิงคณะเราคาบไปแดกแล้ว " เป็นปีที่สะกิดไหล่สีน้ำแล้วบอกสีน้ำ เมื่อได้ยินชะนีทั้งหลายกรี๊ดกร๊าดพี่ชายของเพื่อนตัวเอง " อยากจะคาบก็คาบไปไม่ได้หรอก เพราะพี่ชายของฉันกินยากนะคะ " สีน้ำพูดโอ้อวดพี่ชายของตัวเอง " เย็นชาขนาดนั้นเลย " เป็นโรสที่ถามสีน้ำขึ้น " ไม่เชิงเย็นชาอ่ะ แต่แค่ชอบคนยากก็แค่นั้น " สีน้ำตอบเพื่อนโรสไป " แต่พี่คิมหันต์ก็ไม่ธรรมดานะมึง " ปีก้มหัวลงมากระซิบกระซาบกับพวกฉัน " ไงว่ะ " เป็นสีน้ำที่ถามปีขึ้น " พี่คิมหันต์เดือนคณะบริหารปี 2 และเป็นเดือนมหาวิทยาลัยปี 2 ดีกรีเป็นถึงลูกชายเจ้าของรีสอร์ทที่พัทยาหลายแห่ง และแถมเป็นลูกครึ่ง ไทย - เกาหลี อีกด้วยนะ " ปีบอกขึ้นมาทันที " จริงอ่ะ ว้าววว 0.0 " เป็นเลย์ที่ตาโตขึ้นมาทันที " พ่ออปป้า " ฉันพูดขึ้นมาบ้าง " ฮ่าๆๆๆ สายป่าน ชอบแนวอปป้าเหมือนเพื่อนสนิทเก่าหรือไง " สีน้ำพูดแซวฉัน เธอคงจะหมายถึงมังกรสินะ แต่มังกรไม่ได้อปป้าซะทีเดียว มังกรเป็นลูกครึ่ง ไทย - อเมริกา ผมก็จะทองๆหน่อย ฉันก็แอบสงสัยทำไมเขาถึงผมทองไปเรียนได้ ไม่มีคุณครูคนไหนบอกให้เขาไปย้อมกลับเป็นผมสีดำเลย แต่ก็ช่างเขาเถอะ ไม่อยากพูดถึง " บ้า! " ฉันตีแขนสีฝุ่นอย่างแรง " ใคร!! " เป็นเพื่อนทั้ง 3 คนของฉันพูดขึ้นมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ขี้เผือกทั้งกลุ่มจริงๆเลย เฮ้อ! ดีนะ ที่สีน้ำไม่รู้ว่าเคยคบกัน ไม่งั้นเรื่องไปกันใหญ่ และก็ดีแล้วที่ไม่มีใครรู้ เพราะยังไงก็ต้องเลิกกันอยู่ดี1 ปีผ่านไปวิลล่าริมทะเลส่วนตัว พิธีแต่งงานจัดขึ้นตอนเช้าตรู่แสงแดดสีทองอ่อนๆ ละเลียดผิวทะเล ดอกไม้สีขาว – ชมพูพาสเทลประดับเต็มพื้นที่ เสียงคลื่นซัดเบาๆ เป็นเพลงกล่อมความรักที่ไม่ต้องการเครื่องดนตรีใดสายป่านสวมชุดเจ้าสาวคลุมไหล่ซีทรู ท้องนูนออกเล็กน้อยใต้ผ้าชีฟองบาง เธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของมังกรที่จับมือเธอมั่นราวกับเป็นลูกสาวแท้ๆแขกทั้งงานยิ้มอย่างซาบซึ้ง เพราะไม่มีใครไม่รู้ว่าเธอผ่านอะไรมาก่อนจะมายืนตรงนี้“ยินดีต้อนรับเจ้าสาวของเรา…และเจ้าตัวเล็กอีกสองคนด้วยนะ” เสียงพ่อของมังกรกระซิบเบาๆ ด้วยรอยยิ้มหน้าพิธีแต่งงาน – มังกรรออยู่ในชุดสูทสีเทาอ่อนเมื่อสายป่านเดินมาถึง มังกรยื่นมือออกไปดวงตาเขาไม่ได้มองแค่ชุดเจ้าสาว แต่เหมือนมองเห็นชีวิตทั้งชีวิตในผู้หญิงตรงหน้า“มาช้าจัง…รอจนใจจะขาด” มังกรกระซิบเบาๆ ขณะจับมือเธอเอาไว้แน่น“ก็ไม่ได้หายไปก่อนงานแล้วกัน” สายป่านยิ้มขำ ขยิบตาให้นิดๆพิธีเริ่มขึ้นเสียงสงฆ์สวดเบาๆ เสียงคลื่นกล่อมโลกให้เงียบสงบ เมื่อถึงช่วงสวมแหวน มังกรสวมแหวนทองคำเกลี้ยงฝังเพชรเม็ดเล็กให้เธอก่อนจะก้มลงจูบมือเธออย่างอ่อนโยน“นี่คือคำสัญญา…ว่าต่อให้เธอมีฉัน สามี ลูกอีกสอ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปสายป่านนั่งจิบชาช้าๆ บนโซฟาหลุยส์สีขาวข้างตัวคือมังกร ส่วนตรงข้าม…คือพ่อของเขาและที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ใช่ของธรรมดา แต่เป็น “ถาดผ้ากำมะหยี่แดง” ที่วางเครื่องประดับทองแบบไทยไว้เรียบร้อย“คะ…คะคุณพ่อ?” สายป่านหน้าเหวอเมื่อเห็นของตรงหน้า“พ่อ!” “นี่มันอะไรกันครับ?” มังกรพูดเสียงต่ำ พ่อของเขาวางถ้วยชาลง“ของรับขวัญว่าที่ลูกสะใภ้…จะช้าไปหน่อยก็เพราะจัดแบบดั้งเดิมน่ะนะ”“แต่พอเห็นเธอใส่แหวนแล้ว พ่อก็รู้ว่ายังไงเธอก็ไม่หนีไปไหน”สายป่านพูดไม่ออก มังกรก็หน้าแดงถึงใบหู“พ่อ พวกผมยังไม่ได้คุยกันเรื่อง…หมั้นหมายอะไรแบบนี้เลยครับ”“งั้นก็ถือว่าเริ่มคุยวันนี้”“จะได้ไม่ต้องเสียเวลา” พ่อยิ้ม สายป่านหันมามองมังกร หัวใจเต้นแรงยิ่งกว่าโดนขอแต่งงานเสียอีก นี่มันคือระดับ “ครอบครัวเห็นชอบแล้ว รอแต่เธอจะตอบตกลง”“ป่าน…” มังกรจับมือเธอแน่นขึ้น “ถ้ามันเร็วไป…เราค่อย ๆ คุยกันได้นะ”สายป่านก้มหน้าลงเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ พูดเสียงเบา“เร็ว…แต่มันไม่ผิดหรอกนะ”“เพราะฉันไม่รู้จะปฏิเสธยังไง ในเมื่อทั้งใจมันก็อยู่ที่นายหมดแล้ว”“งั้นจะหมั้นเลยไหม?” พ่อพูดขัดแบบตรงๆมังกรหัวเราะออกมาเบา ๆ“พ่อใ
นิทรรศการศิลปะริมทะเล – คืนวันถัดมาสายป่านมาถึงก่อน โดยไม่รู้ว่ามังกรก็ตามมาเงียบๆเฮียสีฝุ่นยืนรออยู่หน้าแกลเลอรี่เล็กๆ“ดีใจที่ป่านมา”“นี่เป็นงานที่ฉันวาดจากความรู้สึกที่มีต่อ…คนคนหนึ่ง” เฮียสีฝุ่นบอกพร้อมกับมองไปที่ภาพวาดสายป่านมองภาพเขียนสีน้ำมันสีฟ้าเทา หนึ่งในนั้นคือผู้หญิงผมยาวหันหลังมองทะเล“หนู…ไม่เคยรู้ว่าเฮียรักหนูขนาดนี้เลย” สายป่านพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“รู้ตอนนี้ก็สายไปใช่ไหม?” เฮียสีฝุ่นถามทั้งที่รู้คำตอบดีอยู่แล้วสายป่านพยักหน้าเบาๆ“ขอโทษนะคะ” สายป่านขอโทษเฮียสีฝุ่นอีกครั้ง“ไม่เป็นไรหรอกครับป่าน…”“อย่างน้อยเฮียก็ได้บอก…ก่อนจะเสียเธอไปจริงๆ”เสียงฝีเท้าเบาๆ เดินเข้ามาข้างหลังมังกรปรากฏตัวขึ้น พร้อมจับมือสายป่านอย่างไม่ต้องถาม“ขอบคุณที่เข้าใจนะครับเฮีย”“แต่จากนี้…สายป่านคือของผมคนเดียว”...รีสอร์ต – กลางคืนมังกรนั่งกอดอกอยู่ปลายเตียง สายป่านเดินเข้ามาโยนกระเป๋าแล้วมองหน้าเขา“อะไรอีกล่ะ?” สายป่านถามคนขี้หึง“ใครใช้ให้เธอสวยขนาดนั้นตอนเดินดูรูปเขา?” มังกรพูดหน้าบึ้งตึง“หา?!” สายป่านตกใจกับคำพูดมังกรเลย“ยิ้มให้เขาขนาดนั้น ถ้าเขาขอวาดรูปเธอเปลือย จะยอมไหม?
ริมทะเลยามค่ำ – หน้ารีสอร์ตหลังเล็กสายป่านนั่งกอดเข่าบนเสื่อผืนบางๆ ที่ปูไว้ มองทะเลสีหม่นสลับประกายจันทร์ข้างตัวเธอมีถังป็อปคอร์นกับเบียร์กระป๋องเย็นๆฝีมือเลือกของมังกรมังกรนั่งเอนหลัง มือข้างหนึ่งยันพื้น อีกข้างถือขวดน้ำอัดลมสายตาเขามองจันทร์แป๊บเดียว แล้วก็หันมองคนข้างๆต่อ“รู้ไหม…เวลามองจันทร์ ฉันไม่รู้สึกอะไร”“แต่เวลามองเธอ ฉันรู้สึกทุกอย่างเลย”สายป่านหันขวับมามอง แก้มขึ้นสีทันที“พูดอะไรอีกแล้ว…”“พูดความจริงไง” มังกรยักคิ้ว“สายป่านตอนอยู่บริษัทก็สวยนะ แต่สายป่านตอนอยู่ทะเล…แม่งน่ารักกว่าน้ำทะเลซะอีก” มังกรพูดจาหยอดสายป่านต่อ“มังกร!” สายป่านโยนป็อปคอร์นใส่หน้ามังกรแบบขำๆมังกรหัวเราะเบาๆ แล้วเอนตัวลงนอนบนเสื่อ“มานี่สิ…นอนดูดาวด้วยกัน” มังกรเอ่ยเรียกสายป่านลังเลเล็กน้อย แต่สุดท้ายก็เอนตัวลงข้างๆพวกเขานอนนิ่งข้างกัน ฟังเสียงคลื่นซัดทรายเรื่อยๆมังกรเงียบอยู่ครู่หนึ่ง…ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาทางสายป่าน“ป่าน…”“ฉันไม่อยากให้คืนนี้ผ่านไปเลย” มังกรพูด“ทำไมล่ะ?” สายป่านหันหน้าไปถามยิ้มๆ แต่หัวใจดวงน้อยสั่นไหวรอฟังคำพูดจากเขาต่อ“เพราะคืนนี้เธออยู่ข้างฉันโดยไม่มีอะไรคั่นกลาง”
ดึกวันนั้น – สายป่านในห้องพักสายป่านนั่งบนพื้นพิงผนัง น้ำตาเอ่อ ข่าวลือเริ่มกระจายวงกว้าง ทั้งพนักงาน ทั้งโซเชียลภายใน เธอไม่แม้แต่กล้าเปิดโทรศัพท์เสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆก่อนจะได้ยินเสียงเขา…“ป่าน…ฉันอยู่ข้างนอก” สายป่านลุกขึ้นเดินไปเปิดประตู มังกรยืนอยู่ในชุดลำลอง มือถือถุงโจ๊กและน้ำอุ่น“ไม่ต้องพูดอะไรตอนนี้ก็ได้…” มังกรยิ้มอ่อน“แค่อยากให้รู้ว่า…เธอไม่ได้อยู่คนเดียว”สายป่านรับของในมือเขา น้ำตาไหลเงียบ ๆ“นาย…ยังเชื่อฉันอยู่ใช่ไหม” สายป่านถามน้ำตาคลอ“มากกว่าที่เธอเชื่อตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ” มังกรตอบยิ้มๆ“ ฉันแค่แวะมาเยี่ยมฉันต้องรีบไปแล้ว อย่าคิดมากนะ ”“ ฉันเชื่อใจเธอ ฉันรู้จักนิสัยของเธอดีที่สุด ” มังกรลูบหัวสายป่านเบาๆก่อนจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้สายป่านยืนย้ำพร้อมน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มเนียนของเธอ“ ขอบคุณ ”“ ขอบคุณนะมังกร ”บริษัท MKวันนี้มังกรให้สายป่านลาพักผ่อนเพราะสภาพจิตใจสายป่านแย่เอามากๆ แรกๆสายป่านไม่ยอมแต่เขาก็บังคับเธอให้พักจนได้ มังกรส่งไลน์หาสายป่าน“ ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลอะไร ฉันจะจัดการเอง เชื่อใจฉันนะ ”สายป่านเปิดอ่านข้อความพร้อมกับยกยิ้มเล็กน้อยท
กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน