로그인공유
Chapter One : The Ex-Wife
최신 업데이트:
2021-05-02 09:31:48January 15, 2021
Nagsalin si Elaine ng wine sa burgundy wineglass na nakapatong sa folding table bago naupo sa wooden bistro chair na nakapuwesto paharap sa malawak na dalampasigan ng Boracay beach.
It was four in the morning. Kagaya ng dati, hindi siya makatulog hangga’t hindi pa natatapos ang gabi at sumisikat ang araw. Mag-iisang buwan na siyang palipat-lipat ng hotel sa Visayas. Sa Iloilo, Cebu, Panglao, El Nido. Sa susunod na araw ay babalik na siya sa Maynila at lilipat na sa condo unit na nabili niya.
Her real work would start by then. At hindi niya maiwasang kabahan sa kabila ng ilang buwan na rin niya iyong pinaghahandaan.
Elaine sipped her wine. Inunti-unti ang laman hanggang masaid iyon. She wanted to savor every drop na para bang matatagalan na naman bago siya makatikim ng ganoon kasarap na alak.
After emptying her glass, tumingala siya sa langit. Hindi niya makita ang buwan. Wala ring gaanong bituin. Marahil natatakpan ng nagkalat na makapal na mga ulap, making the night mysteriously darker.
Kagaya ng poet na si Danica Gim, Elaine also believed that people were like the moon. Minsan kailangan muna niyong mawala para makabalik nang buo. Buo. The first and last time she felt complete was more than three years ago. Unfortunately, hindi iyon nagtagal.
Bumalik ang pakiramdam na may kulang, may hindi tama, may nawawala. Looking back gave her plenty of regrets. She wished she didn’t do that, she wished she didn’t say this, she wished she wasn’t born like this. But it was unfair to wish for the latter. Ang daming maling desisyon na baka kahit ano ang gawin niya ay hindi na niya mabawi.
Elaine heaved a deep sigh. Muli siyang nagsalin ng wine sa baso. Hindi lang wine ang na-miss niya simula nang makabalik. Marami. Simula sa bagay, sa pagkain, sa mga lugar, hanggang sa mga tao na alam niyang hindi matutuwang makita siya uli.
Fate and faith made her come back. Naniniwala siya na may dahilan kung bakit nandoon siya uli ngayon. Hindi niya alam kung magiging okay ang lahat but come what may, she would give it a shot.
Ngumiti si Elaine nang makita ang unti-unting pag-takeover ng liwanag sa kadiliman. Boracay by far had the most striking sunrises in the country. It was a sight to behold sa kagaya niyang naroon bilang tourist—o marahil kahit sa mga locals doon.
“Beautiful,” she whispered, her eyes fixed on the amazing view of the sunrise. It was a mixture of fiery red and orange teasing every tourist and beach lovers to take a picture or enjoy the view. She forgot to bring her camera with her nang lumabas siya ng suite kanina.
It took three long sorrowful years before Elaine got to see the sunrise again. Napakahaba at nakakainip na mga taon na akala niya ay hindi umuusad.
But the long wait was finally over, her agony diminished. Hindi lang pag-asa ang ibinigay sa kanya ng araw na iyon, pati lakas ng loob. It wouldn’t be easy.
Kinuha ni Elaine ang pulang purse na nasa bulsa ng suot niyang roba. Binuksan iyon, dinukot ang laman na maliit na resealable plastic pouch at ilang minutong tinitigan iyon.
Malungkot siyang ngumiti. Ikinuyom ang kamay para ikulong iyon doon. Someone from her past gave it to her para bawiin lang sa bandang huli. Fortunately, nagawa niyang kunin iyon pabalik—nang labag sa kalooban nito.
How was he? For the past three years, he surely was busy hating her. Sadly, he would need to continue hating her.
Bumaba angtingin ni Tan sa envelope na inilapag ni Atty. Ramas, ang abogado ng pamilya, sa desk niya. It was past nine in the evening and he rarely sees him in his office. Ano ang nagdala sa matandang lalaki sa opisina niya na hindi na nito nahintay ang umaga?
The old man called him a few hours ago, asking him to drop by his house tonight. But he replied saying he’d visit him some other day. He was too tired to even drive himself home. He had been sleep deprived for the last three nights dahil sa trabaho sa ospital at sa problema sa DM Textile.
“I told you I’d pay you a visit,” sabi ni Tan, itinuloy ang paghuhubad ng kanyang doctor’s gown. Isinabit niya iyon sa clothes rack bago hinarap ang abogadong kaibigan na rin at itinuturing nang parte ng pamilya.
“That is urgent,” tukoy nito sa envelope sa kanyang desk. “Open it,” he urged. He got a worried look on his face.
Sumunod si Tan. Mabilis na binuksan ang envelope at inilabas ang lahat ng laman.
Basically, they were just photos. A candid whole body shot of a woman na naglalakad palabas ng isang sikat na clothing store. May naka-focus, may stolen, may nakaharap, nakatalikod, nakatagilid. Kuha sa iba’t ibang lugar sa Pilipinas.
Iisang mukha ng babae ang nasa litrato. And she looked disappointingly familiar. She looked happy, Tan realized. Halos lahat ng kuha nito, masaya, nakangiti. May bitbit palaging shopping bags sa magkabilang kamay. She was still the same woman he knew. Her wardrobe still costs hundreds of thousand pesos.
She used the money she received from him and his family well, it was obvious.
Tumiim ang mga bagang ni Tan sa naisip. Bahagyang naniningkit ang mga mata na itinaas niya ang tingin sa mukha ni Atty. Ramas. “What about this woman?”
“Aren’t you curious why she’s back? According to my source, dalawang buwan na siya dito sa Pilipinas. I even got her new home address. Nasa file sa loob ng envelope. You can check.”
Bored na binitawan niya ang mga litratong hawak. “I have nothing to do with this woman,” he replied almost coldly.
“It was three years already. Naisip ko lang na baka puwede ka niyang…”
“I don’t want to talk about her,” putol ni Tan.
Napabuntong-hininga ang abogado.
Kinuha ni Tan ang susi ng kotse niya sa drawer para i-dismiss na ang topic nang tuluyan. Gusto na niyang umuwi at ipahinga sa wakas ang katawan.
“Aren’t you going to see her?”
Nag-angat siya ng tingin. “Sa anong dahilan? Wala akong nakikitang rason para makipagkita sa kanya."
"But she's your wife," sagot nito.
"Ex-wife," pagtatama niya.
“But she’s your wife,” sagot nito.
“Ex-wife,” pagtatama niya.
최신 챕터
Fragments of Memories 2: Beautiful Stranger (Tagalog) Epilogue
One and a half year laterKakaligo lang ni Tan, bagaman nakabihis na ng pantulog, nakapatong pa sa ulo niya ang tuwalyang ginamit na pantuyo sa kanyang buhok nang lumabas siya ng banyo. Tinapunan niya ng sulyap ang orasan. Alas-otso ng gabi. He went home on time as usual. Nadatnan niyang nakikipaglaro si Elaine sa kambal nina Sean and Thera kanina. They ate dinner together kasama ang mag-asawa.Matapos kumain, nag-umpisang mag tantrums si Jassy Mikaela pero agad nanahimik nang kargahin at aliwin ni Elaine. They decided to bring her to their room habang si Lucah Gabrielle ay sa guest room dinala nina Thera at Sean para patulugin. It was the second time Sean’s family visited them at magpapaumaga doon.May importanteng meeting si Sean at hindi nito gustong iwan ang mag-anak sa villa. Hanggang ngayon, binabawi pa rin ng dalawa ang mga panahong nasayang na hindi magkasama. Tan was genuinely happy for them.
Fragments of Memories 2: Beautiful Stranger (Tagalog) Special Chapter Two
Two HeartsNilinga ni Tan si Elaine na humihingal na itinukod ang kamay sa katawan ng nakatayong puno na nalampasan niya kanina. Ngumiti siya nang mapasulyap ito sa kanya. Kumaway ito at sinenyasan siyang mauna na. Pero sa halip na sundin ang utos ni Elaine, binalikan niya ito. Kinuha niya sa side pocket ng bag niya ang baon na insulated water bottle, binuksan iyon at iniabot dito. Kinuha niya ang backpack sa likod nito. Gustong magprotesta ni Elaine pero wala itong lakas na gawin iyon. Alam niyang hindi iyon mabigat dahil siniguro niyang first aid kit, one hundred ml mineral water at ilang crackers lang ang laman ng bag bago sila mag-umpisang umakyat kanina.Tan hired a guide and porter to carry their bags and tents for them. Maraming dala si Elaine. Mula sa ready-to-eat food hanggang sa mga gagamitin sa pagtulog. Habang siya, survival kit at first aid kit lang ang dala bukod sa damit na sakto lang sa dalaw
Fragments of Memories 2: Beautiful Stranger (Tagalog) Special Chapter One
Handcuffed(Continuation of Chapter Thirty-three)Hindi hinihiwalayan ng tingin ni Tan si Marco mula nang lumapit ito sa bar counter para um-order ng alak at kahit hanggang noong lumapit ito sa pandalawahang mesa na inookupa niya. Bumuntong-hininga siya nang mag-umpisa na ang pulis na magsalin ng alak sa dalawang basong isinilbi ng waiter slash bartender kanina.Gusto niyang tanggihan ang alok ng lalaki na sumakay sa kotse nito pero bukod sa naiwan niya ang sasakyan sa mansiyon ng mga Crisostomo nang damputin siya ng mga pulis kanina, gusto rin niyang marinig direkta sa bibig ng pulis kung ano ang totoong intensiyon nito sa pakikipaglapit sa kanyang asawa.Nasa The Hub sila, si Marco ang pumili ng lugar na pinagtakhan niya. Pandalawahan at nasa sulok ang mesang inokupa nilanang makapasok. It was Tuesday at halos walang tao sa loob ng bar.“I’m treating you
Fragments of Memories 2: Beautiful Stranger (Tagalog) Chapter Thirty Seven: Letting Go
Ramdam ni Elaine ang bahagyang paninikip ng dibdib habang magkahinang pa rin ang mga mata nila ni Marco. She didn’t want to lose a friend pero ayaw niyang paulit-ulit itong masaktan dahil sa kanya. Ang pag-aalala at takot na nahimigan niya sa boses nito kanina, alam niyang hindi pag-aalala ng isang lalaki sa isang kaibigan lang. Hindi siya tanga para hindi iyon maramdaman. At hindi siya selfish para patuloy itong paasahin at saktan. Marco was a good person. He deserved someone who would love him wholeheartedly.Elaine swallowed the imaginary lump in her throat nang bahagyang ngumiti at tuluyang magbuka ng bibig si Marco.“Kapag nakikita kitang malungkot, kapag alam kong mabigat ang dala-dala mo, kapag umiiyak at nasasaktan ka pero pilit mong itinatago… Kapag tumatawa ka at alam kong hindi iyon totoo kundi pakitang tao lang… iyon ‘yong mga pagkakataong gustong-gusto kong agawin ka sa asawa mo. Pero sa bawat mga pagkakataong iyon, para ako
Fragments of Memories 2: Beautiful Stranger (Tagalog) Chapter Thirty Six: Broken Souls
But the broken smile started to change into a mischievous grin. Kasabay ng sinadyang pagtigas ng ekspresyon sa mukha, dumukwang nang bahagya si Elaine para pagpantayin ang mukha nila ni Mrs. Crisostomo.“Bakit ho hindi? Kung sasamahan at bibisitahin ninyo ako araw-araw uli?” anas niya, sa mahinang boses pero alam niyang sapat para marinig nito.Suminghap si Mrs. Crisostomo. She went literally still na pakiramdam niya, iingit ang leeg nito kung babaling sa kanya.Tumuwid si Elaine sa pagkakatayo. Guilt crept into her heart nang makita ang bahagya nitong panginginig. But Mrs. Crisostomo needed to taste a doze of her own medicine.Mental health problem was not a character failure kagaya ng gusto nitong ipahiwatig. Sandra kept telling her that at ilang beses din niya iyong sinubukang ipasok sa isip. She was glad she was able to voice it out now, hindi kagaya dati na takot siyang aminin ang sakit kahit sa sarili.Perhaps she was a little dif
Fragments of Memories 2: Beautiful Stranger (Tagalog) Chapter Thirty Five: All He Ever Needed
Nagising si Elaine dahil sa tumatagos na sinag ng araw sa kuwarto ni Tan. Namilog ang mga mata niya nang ma-realize kung anong oras na. It was past nine in the morning, said the clock that was hanging on Tan’s bedroom wall.Ang orihinal na plano ay maaga siyang gigising para ipaghanda si Tan ng almusal. Pero ang akmang pagbangon, nahinto nang maramdaman ang malaking kamay ni Tan na nakayapos hanggang sa kanyang balikat.Tiningala niya si Tan na natutulog pa rin. She took few deep breaths to calm the beating of her heart. This was her favorite sleeping position. Nakaunan siya sa dibdib ni Tan at malinaw na naririnig ang tibok ng puso nito.Sa loob ng mahabang panahon, kagabi lang uli siya totoong nakaramdam ng kapayapaan, ng seguridad, ng pagmamahal. She fell asleep fast and slept easy on his arms. Pagkatapos ng mga bangungot na dumaan at sumubok nang husto sa buhay nila ni Tan, pakiramdam niya ay kagabi lang siya nagising nang tuluyan.Maingat, kuma
