Fragments of Memories 2: Beautiful Stranger (Tagalog) のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

January 15, 2021Nagsalin si Elaine ng wine sa burgundy wineglass na nakapatong sa folding table bago naupo sa wooden bistro chair na nakapuwesto paharap sa malawak na dalampasigan ng Boracay beach.It was four in the morning. Kagaya ng dati, hindi siya makatulog hangga’t hindi pa natatapos ang gabi at sumisikat ang araw. Mag-iisang buwan na siyang palipat-lipat ng hotel sa Visayas. Sa Iloilo, Cebu, Panglao, El Nido. Sa susunod na araw ay babalik na siya sa Maynila at lilipat na sa condo unit na nabili niya.Her real work would start by then. At hindi niya maiwasang kabahan sa kabila ng ilang buwan na rin niya iyong pinaghahandaan.Elaine sipped her wine. Inunti-unti ang laman hanggang masaid iyon. She wanted to savor every drop na para bang matatagalan na naman bago siya makatikim ng ganoon kasarap na alak.After emptying her glass, tumingala siya sa langit. Hindi niya makita ang buwan. Wala ring gaanong bituin. Marahil nat

 Her Unexpected ProposalJuly 2012Baclaran, Manila“So, ang sinasabi mo, hindi nasampal ng boss mo si Elaine, tama ba, Mr… ahm, Gomez?” sabi ng officer-in-charge, binasa ang statement ng tauhan ni Jemuel. Sa presinto sila umabot matapos niyang pukpukin si Jemuel ng bote ng alak sa bumbunan.“Opo, Boss.”Ibinalik ng imbestigador ang tingin kay Elaine. Nagtatanong ang mga mata nito. Inalis niya ang mga braso sa pagkakahalukipkip. Nasa kabilang side ng desk ng imbestigador si Jose, ang kasama ni Jemuel at si Jemuel mismo na nakabenda ang ulo.Malikot ang mga mata nina Drew at Macon sa kanan niya. Sigurado siyang wala siyang maaasahan sa acting power at prowess ng dalawa. Habang ang lalaking nasa kaliwa niya—ang lalaking pakialamero na nalaman niya kanina lang na fresh graduate pala sa kursong Medisina, nakahalukipkip na nakikinig lang. Ito

 Nag-angat ng tingin si Tan mula sa pagkakatitig sa monitor ng computer. Bumukas ang pinto ng opisina at iniluwa roon si Dra. Janine Crisostomo. Isa itong immunologist at nag-iisang anak na babae ng kanilang hospital director.Dumeretso si Janine sa kinaroroonan niya. Ipinatong ang isang rectangular box sa desk, saka nakangiting sinalubong ang tingin niya. “I spent almost an hour contemplating if I’m going to buy this for you o hindi since wala naman yata ni isa sa mga ibinigay ko ang nakita kong isinuot mo kahit man lang isang beses. This time, make sure you’re going to wear this.”Matipid ang ngiti ni Tan. “Thank you.” Kahit hindi niya buksan ang box, nahuhulaan niyang necktie ang laman niyon.“Hindi mo man lang ba itatanong kung kumusta ang conference?”Ibinalik niyang muli ang tingin sa monitor. “I know it went well.”Sa New York ginanap ang medical confer

“C-can you drive me home, Tan?” nagawang sabihin ni Elaine habang pilit niyang ipinapako ang mga paa sa kinatatayuan. She felt a tear fall down her cheeks.Tan was looking at her but he didn’t even flinch. He would not think those tears were real. Mas iisipin nitong ang mga luhang namumuo sa mga mata niya ay dala ng kalasingan at pagsuka kanina.Ikinurap niya ang mga mata. Pinilit niyang ibalik ang mga luha na nagbabanta pang kumawala.Kahit mabigat sa dibdib, nagpapasalamat siya na iyon ang iniisip ni Tan. He fell in love with her then because she was tough and resilient. Hindi nito dapat malaman ang kahinaan niya ano man ang mangyari.“Will you?” tanong niya.Bahagya niyang itinaas sa harap ni Tan ang kamay niyang may hawak sa susi. Kung titingnan lang iyon ni Tan, malalaman nitong nanginginig ang kanyang kamay. But he was looking at her straight in the eyes.He put his hands on his pockets. Emotionless, sinuy

Wala sa loob na ipinatong ni Elaine ang papel na inihatid ni Tan sa kanya kanina. Nakaupo na siya sa kama habang nakasandal ang likod sa headboard. Sinulyapan niya ang wall clock. Kagaya ng dati, mag-uumaga na pero dilat na dilat pa rin siya.She took a pill for her insomnia a few hours ago pero pakiramdam niya, hindi siya lalo dadalawin ng antok nang mabasa ang nilalaman ng papeles na pinapapirmahan ni Tan. Umangat ang isang sulok ng bibig niya. Ipinatong ang papeles sa side table, saka in-adjust ang sarili para mahiga.Akala niya matatapos na sa pagpirma ng prenuptial agreement ang lahat. Pero bukod doon, may ilang kondisyon pa ang asawa.Lilipat sila ng bahay. Hindi siya nito ititira sa mansiyon but she would be staying with him sa anim na buwang durasyon ng kasal. Walang violent reaction doon si Elaine. The best and fastest way to win his heart over was to live with him. Regardless kung saan siya nito ititira.Para maiwasan ang pagpapanggap bilang nor