2วันต่อมา...
คณะนิเทศศาสตร์
บรื้นนนนนน~ ฟะฟิ้ววว~ เอี๊ยดดดด~~~~
"เป็นไง พี่เดฟดริฟโครตเจ๋งอ่ะ>///<"
"อืมมม เก่งนะเนี่ย" นานาเอาคลิปที่เดฟลงแข่งที่งานรถอะไรสักอย่างให้ฉันดู เรานั่งดูกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนหน้าคณะ ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องรถอะไรเท่าไหร่หรอก จริงๆไม่รู้เลยดีกว่าแค่ขับรถปกติฉันยังไม่กล้าขับเลย... คือฉัน..มีความหลังกับรถนิดหน่อยนะ แต่พอดูคลิปนี้ ฉันรู้สึกว่าเดฟต้องเก่งมากแน่ๆเพราะลายเส้นที่เขาขับช่วงดริฟจังหวะต่างๆมันช่างเฟอร์เฟคไปหมด เหมือนเขากับรถเป็นหนึ่งเดียวกัน... ไม่ใช่ใครที่จะทำได้
"เอาจริงนะ ถ้าถามฉัน... ฉันว่าพี่เดฟอะเจ๋งสุด เข้าถึงง่ายด้วยนะแล้วก็ไม่อันตรายเหมือนพี่บีอ่ะ ถึงรายนั้นความหล่อเขาจะกินขาดมาตั้งแต่ระยะ10เมตรก็เถอะ.. แต่อันตราย"
"..มันก็จริงที่เดฟแลเข้าถึงง่าย คุยง่าย แต่ฉันยังไม่เข้าใจที่แกบอกสักนิดที่บอกว่า เขาเหมือนเจ้าป่าอะไรนั่น.." เขาดูเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีสุดๆแล้วก็เอนไปทางอ่อนโยนด้วยซ้ำป่ะ จะพูดยังไงอ่ะ.. แบบที่เห็นตั้งแต่ครั้งแรกก็หล่อดูดีมากก็จริง แต่ฉันรู้สึกว่าเขาเหมือนเจ้าป่าก็แค่ตอนดริฟรถเท่านั้นอ่ะ มันคงเป็นเพราะองค์ประกอบโดยรวมละมั้ง ผู้ชายกับรถแข่ง...มันก็ต้องดูดุดูเท่ห์กว่าปกติอยู่แล้วนิ
"..แกนึกตาม ถ้าเป็นเสือเวลาเจอเหยื่อมันก็จะตะครุบทันทีพอเข้าใจนะ"
"อื้ม"
"แต่เจ้าป่า ไม่ใช่แบบนั้น... ถึงจะดูน่าเกรงขามตามที่เราเข้าใจ แต่..มันจะมีเสี้ยวหนึ่งที่แบบ.. เหมือนสะกดทุกคนอยู่อ่ะ เข้าใจป่ะ คือมีเสน่ห์ที่สะกดทุกคนที่เขาอยากจะสะกด แล้วก็สั่งทุกคนได้เท่าที่เขาอยากจะสั่ง.. ไม่ใช่เจ้าป่าที่คอยแต่จะตะครุบเหยื่อเหมือนเสืออ่ะ" นานาพยายามอธิบายให้ฉันเข้าใจ.. แต่ฉันก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอยู่ดีนั่นแหละ ช่างเถอะ
"อ้อ.." ซึ่งฉันก็ตอบไปเท่านั้น
"จะไปซื้อน้ำ ไปด้วยกันป่ะ" นานาหันมาชวนฉัน
"...ไม่อ่ะ ฉันเฝ้าของดีกว่า"
"โอเค แปบนะ" นานาเดินไปแล้ว ตอนนี้เหลือฉันคนเดียวที่นั่งอยู่ที่โต๊ะ กับนักศึกษาที่เดินและนักกันอยู่ประปราย
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นรอเวลาระหว่างที่นานาไปซื้อน้ำได้ไม่นานก็ได้ยินเสียงซุบซิบๆของเหล่าผู้หญิงแล้วเสียงแบบแบบกรี๊ดเบาๆตามมา ฉันเลยละจากหน้าจอโทรศัพท์และหันไปมอง..! ครู่เดียวเท่านั้นฉันเข้าใจทุกอย่าง เท็มป์กับเดฟมาที่นี่... แล้วกำลังเดินมาที่โต๊ะฉัน!
"เจอตัวง่ายเหมือนกันนิ" เท็มป์เป็นคนพูดวันนี้เขาไม่ได้ถือกล้องมาด้วยแต่กลับเท่ห์มากไม่แพ้กับตอนที่มีกล้องเลย ส่วนเดฟก็เดินมือล้วงกระเป๋ากางเกงมานิ่งๆ
"..เอ่อ มาทำอะไรกันเหรอ" คณะของพวกเขามันวิศวะไม่ใช่หรือไง หรือมีธุระ?ถึงถ่อกันมาถึงที่นี่
"มาหาเธอ" คราวนี้เดฟเป็นคนพูด ทั้ง2คนเดินมาถึงโต๊ะที่ฉันนั่งอยู่แต่ก็ไม่ได้นั่งลงที่เกาอี้ยังยืนอยู่แบบนั้น ..คือ มันเด่นไปนะ ดูคนรอบๆดิ
"หาฉัน?"
"เป็นแบบให้หน่อย"
"...ห๊ะ อ้อ ถ่ายเซ็ตแบบไหนละ" ฉันตอบเท็มป์ อ้อ.. อย่างที่เขาพูดวันนั้นแน่เลยว่าจะขอให้เป็นแบบให้เขา แต่ไม่คิดว่าจะเร็วแบบนี้
"อีก2วัน มีงานแข่งรถที่สนามกีฬาABเซอร์กิต ไอ้เดฟมันลงแข่งก็เลยจะหานางแบบไปถ่ายกับรถมันหน่อย"
"..อ้อ ได้ค่ะ แล้วฉันต้องไปกี่โมง งานเริ่มกี่โมง ฉันจะได้ไปก่อนเวลา" ฉันเป็นพวกชอบไปก่อนเวลาเพื่อลดความประหม่าในการถ่ายทุกๆครั้งนะ อีกอย่างก็คือฉันไม่ชอบทำอะไรที่มันกระชั้นชิดเกินไป ฉันกลัวว่ามันจะออกมาไม่ดี
"วันนั้นมีเรียนหรือเปล่า" คราวนี้เป็นเดฟที่ถามฉัน
"มีนะ เลิก..เที่ยง"
"เดี๋ยวฉันมารับที่มอ"
ซุบซิบ~ ซุบซิบ~~
"..เอ่อ.." ฉันตะกุกตะกัก เพราะสายตาแล้วเสียงซุบซิบๆที่แว่วอยู่ไม่ไกลจากตัวนี่แหละ มันทำให้ฉันเกร็งๆ กลัวว่าจะทำอะไรไม่ถูกใจพวกนั้นไปซะอย่างนั้น
"ไม่ได้?" เดฟถามพร้อมเลิ่กคิ้วนิดๆ
"ปะ..เปล่า"
"งั้นก็ตามนั้น" พูดจบเดฟก็หันหลังให้แล้วเดินออกไปเลย เหลือแค่เทมป์ที่ยังยืนอยู่ตรงนี้ แล้วเสียงซุบซิบๆก็ยังไม่หายไปไหน
"มันเป็นงั้นแหละ อย่าไปอะไรกับมันเลย"
"..ค่ะ" แล้วเท็มป์เดินตามเดฟไปติดๆ ผู้ชาย2คนนี้นี่บทจะพูดก็พูดบทจะนิ่งก็นิ่งเว้ย ฉันมองตามหลัง2คนนั้นไปได้ไม่นาน นานาก็กลับมาพร้อมน้ำและขนม
"มีไรกันอ่ะ ฉันเห็นพวกนั้นมองแกกันใหญ่เลย"
"..อีก2วัน แกไปเป็นเพื่อนฉันนะ"
"ไปไหน?"
"สนามแข่งรถABเซอร์กิต ฉันไปเป็นแบบให้เท็มป์ถ่ายคู่กับรถเดฟ" ฉันพูดแล้วยิ้มบางๆให้นานา นานามันเบิกตาโตก่อนจะเข้าใจเหตุการณ์ทุกอย่าง
"อ้ออออ อย่าบอกนะว่า2คนนั่นมาหาแก"
"...อืม"
"แล้วที่พวกนั้นเป็นแบบเมื่อกี้ก็คือ.."
"เดฟบอกว่าจะมารับฉันที่มอ.."
"เชี้ยยย! เห้ย! เป็นไปได้อ่ะ ร้อยวันพันปีพวกนั้นไม่เคยเข้าหาผู้หญิงก่อนเลยนะ" นานาพูดอย่างตื่นเต้น
"...."
"เอาแล้วๆๆ"
"อะไรเล่า.."
"ระวังตัว ระวังใจไว้ให้ดีนะคะเพื่อนเลิฟ~~~ ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้านเสน่ห์ของพวกเขาได้นานหร๊อกกก~" นานาทำเสียงเล็กเสียงน้อย
"...ไม่หรอกน่า"
"แม้กระทั่งแกก็เถอะ^^ อ๊าาา~ จะใส่ชุดอะไรไปดีน๊าาา~" นานาชี้หน้าฉันแล้ววนนิ้วไปมา ก่อนจะพูดอย่างคักคักต่อ
"...." ไม่หรอกน่า.. ฉันไม่หลงพวกเขาง่ายๆแบบนั้นหรอก..
..........
อะจ้าาา... 2หนุ่มบุกถึงที่ไปแล้วจ้าาา ว่าแต่.. พี่บีคนเท่ห์ของไรท์หายไปนะคะเนี่ย เพื่อนพี่เขาเปิดตัวกันหมดแล้วเด้อ. หายหัวไปไหนค่าาาาา
:: Special Part ::หลายปีต่อมา...แอด~"อ้าว? ทำไมวันนี้ถึงเร็วจัง" ฉันหันไปพูดกับเดฟที่เปิดประตูห้องเข้ามาหลังจากออกไปส่ง คาร์ล ที่โรงเรียน... แล้วหันมาพับผ้าต่อเราได้ลูกชายคะ ตอนนี้ก็เรียนอยู่อนุบาล2แล้ว เวลาผ่านไปเร็วจนน่าตกใจ รู้สึกว่าเพิ่งท้องเมื่อวานเองหมับ~ฟอดดดดด~"งื้มม~ จั้กจี้น่าเดฟ^^" เดฟทิ้งตัวลงบนเตียงแล้วสวมกอดฉันจากด้านหลังแล้วหอมแก้มฟอดใหญ่"คาร์ลก็เปิดเทอมแล้ว... หาไรทำกันดีกว่า~""นี่ ไม่ต้องเลย.. เฮจะพับผ้า""ผ้าพับเมื่อไหร่ก็ได้""ซักผ้าอีก""ยังมีใส่อีกเต็มตู้ ไม่ต้องซักวันนี้หรอก~" เดฟเริ่มนัวเนียแถวซอกคอฉัน มือหนาเริ่มไล้หน้าท้องจนขึ้นมาครอบคลุมหน้าอกเรามีเวลาอยู่ด้วยกันแทบตลอดก็จริง แต่เวลาทั้งหมดก็วุ่นอยู่แต่กับคาร์ล ฉันแทบไม่มีเวลาให้เดฟเท่าไหร่ บางทีเขาต้องการอะไรฉันรู้นะแต่บางครั้งก็ต้องเลือกลูกก่อน ส่วนเรื่องเซ็กส์... เราไม่ได้มีอะไรกันนานติดกัน3อาทิตย์แล้วจริงๆ ฉันงดรับงานถ่ายแบบเพราะต้องเอาเวลามาดูคาร์ล ส่วนเดฟก็ขยายกิจการส่งออก-นำเข้า รถหรู ซึ่งกำลังเป็นไปได้ด้วยดี แล้วเดฟ... ก็เลิกจับรถแข่งตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้.."ไม่สงสารผัวหน่อยเหรออ~""ฮ่าๆอ้อ
2เดือนผ่านไป..."กลับมาแล้วเหรอ""อื้ม แข่งเสร็จก็รีบกลับเลย เป็นไงบ้าง" เดฟเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับผมยุ่งๆที่ไม่ได้เซ็ตเหมือนตอนตื่น วันนี้เดฟมีแข่งรถที่สนามเดิมแหละ ตอนแรกเขาก็ไม่ยอมไปจะอยู่กับฉันอย่างเดียว แต่ฉันเห็นว่าช่วงนี้เขาอยู่แต่กับฉันเข้าใกล้มากก็ได้เป็นช่วงๆเลยกลัวเขาจะเหงาก็เลยให้ไปสังคมกับเขาบ้าง"ก็ปกติดี^^ แต่วันนี้ดิ้นเก่ง""เหรอ! ไหนขอพ่อจับหน่อยสิ" เดฟเดินเข้ามาทิ้งตัวลงบนที่นอนแล้วใช้ฝ่ามือแตะเบาๆที่ท้องฉัน ตอนนี้ก็ท้องได้5เดือนแล้วแต่คงเพราะท้องแรกละมั้งท้องเลยไม่ใหญ่เท่าไหร่"...ไม่เห็นดิ้นเลย""สงสัยไม่อยากคุยด้วยมั้ง^^" ฉันแหย่เดฟ แต่เขาก็ไม่ละความพยายามยังพยายามเอาหูมาแนบท้องฉันอีกเป็นจังหวะที่ลูกดิ้นพอดีเดฟเลยจะดีใจหรือตกใจก็ไม่รู้สิ^^"เฮ! ดิ้นเหรอ?""อื้ม^^" เดฟยิ้มแล้วป้วนเปี้ยนอยู่ตรงท้องฉันนี่แหละ"ไปอาบน้ำก่อนไหมจะได้สบายตัว""อื้ม.. เดี๋ยวพ่อมาเล่นด้วยนะครับ~" แล้วเดฟก็หอมแก้มฉันก่อนจะไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป"อยากกินอะไรไหม เดี๋ยวเดฟลงไปเอาให้""...ไม่อ่ะ พี่ภาเอานี่มาให้แล้ว" ฉันชี้ไปที่ลิ้นชักข้างเตียง มันเป็นจานมะม่วงเปรี้ยวกับพริกเกลือ
วันรับปริญญา"แหมมมม~ ตั้งแต่มีเจ้าตัวเล็กนี่รู้สึกพี่เดฟจะตามติดแจเลยนะย่ะ^^""..อืม บางทีก็ติดเกิ้นนน" ฉันพูดขำๆกับนานา เรื่องที่ฉันมีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้องไม่มีใครรู้นอกจากพวกGZแล้วก็นานา จึงไม่แปลกที่ถ้าวันไหนเดฟไม่ว่างมาหาฉันก็จะมีเทมป์มีบีแวะเอาของมาให้ แถมยังบ่นให้ฟังอีกว่าเดฟขู่พวกเขาฟ่อๆเรื่องเอาของหรือขนมมาให้ฉันผิดเวลาแม้แต่นิดเดียวนี่คือแทบกินกะบาลอ่ะ^^*แต่วันนี้เดฟมาเอง... ก็นะ มันวันรับปริญญาของฉันนี่เนอะ:) เขาเดินมาพร้อมกับถุงพลาสติกสีขุ่นๆกับแก้วน้ำที่มีหูหิ้วอีก2แก้ว"รอนานไหม กินน้ำก่อน""เพิ่งลงมาเอง" ฉันรับแก้วมันที่ใส่น้ำแข็งน้อยกว่าที่เคยกินขึ้นมาดูด แล้วมองเดฟยื่นน้ำอีกแก้วให้นานา เป็นแบบนี้เสมอแหละเพราะถ้าอยู่มอนานาอยู่กับฉันตลอดเวลาเดฟเลยซื้อขนมซื้อน้ำมาเผื่อด้วยเสมอจนนานามันบ่นอุบว่าน้ำหนักขึ้นก็เพราะเดฟ^^"เหนื่อยไหม" เดฟถามแล้วใช้มือทัดผมที่ตกลงมาไปทัดหูให้ฉัน"นิดหน่อยนะ แล้วทำไมรีบมาจังไม่มีงานต้องเคลียร์เหรอ""มี แต่เป็นหวงเลยมาหาก่อน""งื้อ? เฮไม่เป็นไรหรอกน่ามีนานาอยู่เหมือนมีแม่คอยตามบ่น สบายมาก:) เดฟไปทำงานให้เสร็จก่อนก็ได้" แล้วตั้งแต่ที่รู้ว่ามีเจ้
3วันต่อมา"เป็นอะไรทำไมดูเพลียๆ""ไม่รู้สิ.. อยากนอนอย่างเดียว" ฉันคุยกับเดฟหลังจากส่งพ่อกับแม่เดฟที่สนามบินเสร็จ แล้วตอนนี้เรากำลังกลับบ้าน"ไม่สบายหรือเปล่า หาหมอไหม จะได้ไปเลย""วันหลังนะ ฉันอยากกลับไปนอน.." แล้วฉันก็ปรับเบาะรถให้เอนลงแล้วนอนมันทั้งอย่างนั้น... เหนื่อยๆล้าๆไม่มีเหตุผลอ่ะ จะบอกว่าเพราะนอนดึกมันก็ไม่ใช่.. ฉันคงแค่กำลังจะไม่สบายแหละ คิดๆแล้วก็หลับไปซะดื้อๆรู้สึกตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้ว.. เดฟหลับอยู่.. ฉันเลยพลิกตัวมองเดฟที่นอนหลับไม่รู้สติข้างๆฉัน เขาไม่ชอบใส่เสื้อนอนเพราะขี้ร้อน ฉันนอนมองหน้าเขาอยู่ได้สักพักเจ้าตัวก่อนขยับตัวนิดหน่อยพร้อมๆกับลืมตาขึ้นพอดี"แอบมองอีกแล้วนะ~""มองไม่ได้หรือไง""ได้สิ~ จะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ:)" แล้วเดฟก็เขยิบเข้ามากอดฉันหลวมๆ แล้วเอาคางมาเกยหัวฉันไว้ หน้าฉันก็ซุกอยู่หว่างอกของเดฟอย่างทีกที.. ฉันเขยิบตัวเข้าไปหาเดฟอีกนิดเพื่อตัวเราจะได้ติดกัน ฉันชอบทำแบบนี้เพราะมันช่วยคลายหนาวจากลมแอร์ได้ดีทีเดียว...แต่วันนี้..ทำไมมัน? ไม่เหมือนทุกวัน...ฉันเริ่มขยับตัวออกจากเดฟเพราะรู้สึกว่ากลิ่นสบู่ที่ลอยมาจากตัวเขามันไม่หอมเอาซะเลย".
"อึกก~ อึก~""อื้มม~ โครตคิดถึงเลยว่ะ~" ฉันเหลือบมองเดฟที่นั่งพิงหัวเตียงมือขยุมผมฉันเบาๆแล้วแหงนหน้าขึ้นมองเพดานอยู่อย่างนั้น แล้วก็ก้มลงมองฉันที่กำลังดูดกลืนแท่งร้อนของเขาด้วยสีหน้าที่พร่าพริ้ม"อึก~ อึกก~ อึก~""..ลึกอีกได้ไหม... อื้มม~ ""อึก~ อึก อึก~""...ฟู่ววว์~""อึก~อึก~ อึก~~" แล้วเดฟก็เริ่มขยับตัวนิดหน่อย จับหัวฉันด้วยมือสองข้าง แล้วเป็นฝ่ายกุมจังหวะทั้งหมด มันเร็วและลึกจนฉันแทบสำลัก"อึก~อุกกก~ อื้อออ!" ฉันใช้มือดันไปที่เรียวเดฟเพื่อที่จะดันตัวขึ้นเพราะเดฟเล่นกดฉันจนแท่งร้อนใหญ่ของเขามันลึกมากกว่าทุกที"อ่าาาส์~ ถอย!... อื้มมมม~" เดฟบอกให้ฉันถอยแล้วดันตัวฉันออกด้วยมือเขา ก่อนจะเป็นฝ่ายกำแท่งร้อนนั้นรูดขึ้นลงจนมีของเหลวสีขาวไหลทะลักออกมา.. เดฟรูดมันขึ้นๆลงๆอย่างเนิบนาบช้าๆ หน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่านจนฉันรู้สึกได้"...หมด~ แล้ว~""เปลอะกางเกงหมดแล้ว" พอฉันพูด เดฟก็ถอดกางเกงออกโยนไปข้างเตียงแล้วดึงแขนฉันกลับไปนอนที่เตียงพร้อมกับสอดใส่ความเป็นชายของเขาเข้ามาอย่างที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวพรวดดดด!"อ๊าาา! บะ..เบาสิ!" เดฟไม่สนใจคำพูดฉัน เขามองฉันแล้วถอนหายใจถี่ๆใช้มือเกี่ยวบราสีคร
2ปีผ่านไป...1เดือนก่อนเฮเรียนจบ"เฮลูก เดี๋ยวหนูเอาจานนี้ไปวางที่โต๊ะก่อนนะ""ได้คะ" ฉันเดินไปหยิบจานอาหารที่คุณแม่ของเดฟลงมือทำเอง คุณพ่อกับคุณแม่เดฟกลับมาจากต่างประเทศได้ประมาณ2เดือน และอีก3วันหลังจากนี้ก็ต้องบินไปออสเตรียอีกฉันเดินเอาจานมาวางที่โต๊ะอาหาร แล้วก็ต้องตกใจจนเผลอร้องออกไปอย่างดังเมื่อมีคนรวบกอดฉันจากด้านหลัง ซึ่งก็มีอยู่คนเดียวนั่นแหละ--*หมับ~"ว๊ายยย! อุ๊บ!""อย่างเสียงดังสิ^^" เดฟรีบเอามือขึ้นมาปิดปากฉันทันที แล้วเอาหน้ามาเกยที่ไหล่ฉันเพราะกระซิบก่อนเอามือออกแล้วก็...ฟอดดดดด~ หอมฉันฟอดใหญ่อีกตามเคย>///คิดถึง ไม่ได้เจอตั้งหลายอาทิตย์""ห่างๆกันบ้างสิดี ตัวติดกันจนจะเป็นฝาแฝดแล้วเนี่ย""หอมเหมือนเดิม~ จุ๊ฟ~" นี่เขาฟังฉันอยู่ไหมเนี่ย! กอดไม่ปล่อยแถมยังมาจุ๊ฟตามไหล่ตามคอฉันอีก นี่เราไม่ได้อยู่ในบ้านกันแค่2คนสะหน่อยจุ๊ฟ~ จุ๊ฟ~"งื้มม~ พอแล้วเดี๋ยวแม่นายเห็น""ก็เห็นไปสิ~ จุ๊ฟ~ จุ๊ฟ~""..เดฟฟฟ หยุดนะ" ฉันห้ามเขา เพราะเขาไม่มีท่าทีจะกลัวว่าใครจะมาเห็น เขาจูบไหล่บ่าฉันไปมาลามไปยังใบหูอีก เล่นเอาฉันขนลุกซู่ไปหมด"ช้ำหมดแล้วม้างงง"พรึบ! ฉันรีบฉันไปตามเสียงก็เจอคุณแม่ขอ